Een kleine 40 jaar terug verloor ik een persoon waarmee ik een goede band had.
Ze was een ver familie-lid, maar voor me als een soort moeder. Plots deed ze de ergste moord...... zelfmoord. De grond ging weg onder mijn voeten, ik was totaal kapot.
Voor zover ik weet is dat ze in het scheidings-wespennest van het machtsapparaat met losse vijzen zat.
Op mijn jonge leeftijd bracht dit iets teweeg waardoor ik nu nog vermoedelijk moeite mee heb zoals begrafenissen. Alsook uit ervaring van tal van advocaten die de dingen krommer maken dan ze al waren. Plus het insinueren naar zelfmoord toe, de paljassen! Als er nattigheid is, "weet men van niks", probeert men af te wimpelen, en als je hen blijft confronteren met de realiteit..... " beginnen ze te flippen en gooien je buiten !!
|