Zoals elk jaar is eindelijk de vaccinatie gebeurd van alle kippen en duiven..
Met drie man sterk zijn we dan om die klus te klaren.
Uiteindelijk is dat op twee uurtjes voorbij, maar het eigenlijke werk gebeurt daarvoor;
En dat is de selectie maken van de duiven, en de kippen.
Welke kippen en duiven worden in het volgende jaar gebruikt..
De selectie van kippen is snel gebeurt, die bloedlijnen heb je als het ware continu in je hoofd.
Maar die Gentse Kroppers is een ander verhaal.
Dan wordt er van elke duif een foto genomen, er wordt gekeken naar elk détail van de duif: heeft hij of zij verbeteringen qua type en stand in vergelijking met zijn ouders...
Dus de ganse stamboom van die specifieke duif wordt boven gehaald, want van elke duif in die zijn stamboom heb ik foto's, zodat ik altijd kan teruggrijpen in de tijd.
Op zo'n moment ontdek je ook van die domme dingen: dat juist die ene met een bijzonder type zijn ring is kwijtgespeeld tijdens de opgroei, en dan vloek je even heel hard...

12-10-2008 om 00:00 geschreven door Gonda  

Ik zegde zojuist aan de ontbijttafel: Grace je moet je rommel op de grond opruimen, want het ligt er vol met speelgoed, gaande van balletjes, houten stokjes.
Och neen, zegde mijn man, vandaag is ze jarig, vandaag hoeft ze het niet te doen...
En over wie hebben we het nu, natuurlijk over ons Grace, het prachtig rasecht vlinderhondje.
Officieel is ze een 'Kontinentale Dwergspaniel Vlinderhondje, met als stamboom:  Grace von hamperpat, met een heel mooie afstammingslijn.
Wij noemen haar ook 'onze mollenvanger'
Nadat Elvis naar zijn volgend zonnig leven is mogen overgaan, was het zo stil in huis.. elvis was imposant, altijd en overal aanwezig.. en die plaats was leeg.
En vooral zijn blaf die me moest verwittigen als ik bij de kippen was, was er niet meer...
Na rijp beraad beslisten we om opnieuw een hond op te nemen in ons huisgezin..
Maar eindelijk zou ik de definitieve keuze maken, en het werd een vllinderhondje, denken aan dat Mormeltje dat hier in huis was toen vader nog leefde.
Maar ik wou een rasecht zuiver vlinderhondje, eentje met zo'n aardige stamboom, in de hoop dat ze zou worden zoals een vlinderhondje echt moet zijn.
en ja, zo is Grace ook echt opgegroeid, een heel lief hondje, speels, ze speels namelijk de ganse dag, en 's avonds valt ze als blok in slaap.
Wakend en heel alert, wetende reeds op wie en wat ze moet alert zijn.
Ze loopt tussen de duiven, tussen de kippen..zonder enig dier aan te raken
Haar grote favorieten zijn de Viking en Hagar, die twee rosse getijgerden katers, die voor niets vervaard zijn, dan rollebollen ze samen over de grond,
Onze oudste zegt, dat ze het karakter heeft van Elvis, onze jongste komt elke dag met de balletjes en werpstokjes gooien, en dat is een uitdaging voor haar, want ze vind het altijd, en brengt alles mooi terug, ze apporteert zoals de beste..
Morgen een statiefoto van ons Grace maken, en dat wordt een probleem, want één minuut in stilte ergens staan, dat is er echt niet bij..

10-10-2008 om 00:00 geschreven door Gonda  

bij de ko shamo's ontdekte ik dat er eigenlijk inteeltproblemen zijn bij de koekoek kleur.
Dus in 2007 werd de eerste kruising gemaakt met een zwarte hen.
De jonge man die uiteindelijk overgehouden werd, draagt ogenschijnlijk geen uitwendige kenmerken van de rode kleur, gelukkig maar, zodat hij ook in 2008 terug gekruist werd met een koekoekzuivere hen.
Want dat is altijd de merde met de zwarte kleur: eigenlijk bedekt de zwarte kleur alle andere kleuren,
zodat je niet zeker bent of je nu te maken hebt met een zuivere zwarte of een zwarte haan die de tarwe faktor in zich draagt.
Alleen bij de haan zal je bij zijn halsbehang kunnen ontdekken of je een zuivere zwarte haan hebt of niet.
Ik zit zo nog altijd te wachten achter een foto van een jonge haan, waarvan de fokker beweerde dat zijn lijn volledig zuiver zwart is.
Een foto van een zwarte hen bewijst voor mij niets, bij een zwarte hen zullen alle andere kleuren bedekt worden...
Dus als iemand me kan zeggen wie er raszuivere, zuivere zwarte hanen heeft, die krijgt van mij onmiddellijk de spreekwoordelijke pint.

In 2007 is de vuilwitte of splash haan gestorven, dat heeft dus grote gevolgen, omdat dit de ene haan was die de blauwe factor droeg
Van de kuikens die van hem werden geboren, was er geen enkele haan bij.
Als je dan absoluut een haan nodig hebt, dan wordt er geen enkele geboren, en als je er geen nodig hebt, dan zijn het allemaal hanenkuikens die geboren worden

08-10-2008 om 00:00 geschreven door Gonda  

Als je twee jaren in een blog wilt samenvatten, dan is dat echt niet eenvoudig..
De Gentse kroppers evolueerden soms zoals verwacht soms niet..
De eerste echte mooie doffer werd geboren in 2007

Hoe de evolutie dit jaar gaat zijn, dat is een ander vraagteken....

07-10-2008 om 00:00 geschreven door Gonda  

02-10-2008 om 00:00 geschreven door Gonda  

Gisteren was ik echt in een zwart gat gevallen, de ontlading na de stress was ontzettend groot
Dus 'naar buiten' was de enige oplossing.

Het zwart ko shamo hennetje was eergisteren voor de eerste dag naar buiten samen met haar drie kleintjes.
Waar je het dan niet voor mogelijk houd met de grotere kippen, bleek bij de ko shamo's de normaalste zaak. Het ko shamo haantje was er onmiddellijk als de pinken erbij om haar kleintjes te beschermen.
Overal stond hij rond te kijken heel waakzaam, vlak in hun omgeving, het was echt aandoenlijk.
Want toen ma opnieuw haar eerste eitje wou leggen, brak er paniek uit. Wat nu gedaan, de kleintjes konden toch niet mee op het nest gaan. Dus zorgde pa voor de kleintjes.

Het fototoestel werd erbij gehaald toen ik hun hier samen zag staan.

09-05-2006 om 14:42 geschreven door Gonda  

Bedankt iedereen voor het duimen!
Het examen ging dus over de kennis van twee duiven: de Voorburgse schildkropper en de Saksische kropper;

Weet je bij het ouder worden, ontdek je dat het assimileren van leerstof danig verandert in vergelijking met als je jong bent.
Enerzijds het assimileren wordt moeillijker, het is alsof er eerst een plaatsje moet gezocht worden in de hersenen vooraleer die nieuwe leerstof erin gaat, en daardoor wordt de snelheid van het assimileren dus ook heel langzaam.
je veel méér tijd nodig om de tekst met komma en punten letterlijk van buiten te kunnen.
Want anders kun je geen 22 verschillende kleurslagen zo maar neerpennen.
Anders kan je ook niet de strikvragen eruit halen, zoals: welk predikaat zou je geven voor  een Saxische kropper met geel zilver witband met geel en oranje ogen.
(Wie het weet mag het me doormailen?)

En als ik dan even terug denk in de tijd toen ik mijn examens deed voor mijn diploma van ingenieur, dan is er een groot 'emotioneel' verschil.
Vroeger studeerde ik voor mijn toekomst voor mijn werk
En nu was dit studeren met een drijfveer die veel groter is dan vroeger.
Toen we gisteren aan het napraten waren met de andere keurmeesters, dan voel je toch dat iedereen ondanks dat het maar een hobby is, toch absoluut wilt slagen in zijn of haar rassen.
En voor mij persoonlijk wil ik dat dan halen en niet zo máár 'met de hakken over de sloot'
Want hoe dan ook een vrouw in deze mannenwereld moet zich bewijzen..

En gisterenavond kreeg ik dan al het verwachte telefoontje met de uitslagen:
Mijn punten voor de Voorburgse schildkropper: 14/15
en voor de Saksische kropper: 13/15
Dus het was niet met de hakken over de sloot, ik kon het gewoon...
Ik ben blij, ik ben blij...ik zal dat vandaag nog zingen.
En vandaag wordt er dus extra aandacht besteedt aan al mijn beestjes, die me toch een klein beetje hebben moeten missen de voorgaande dagen.

07-05-2006 om 00:00 geschreven door Gonda  

Voor ons ook is het een hele opluchting dat deze periode van ophokken of opnetten tijdelijk voorbij is.
We hebben een gevoel dat we terug kunnen ademen als we terug buiten komen, ook al was het een net, toch heb je een gevoel dat er lucht tekort is onder zo'n net. Dus ook de kippen moeten dat gevoel hebben gehad.

Op zaterdag eerstkomend is er het volgend examen in het kader van 'het keurmeesterschap sierduiven': twee kropperrassen die nog goed moeten ingestudeerd worden, het komt kortbij...
Duimen jullie?

04-05-2006 om 00:00 geschreven door Gonda  

Uiteindelijk toch iets gevonden, en niet zo maar de eerste de beste.

Moeder kat is namelijk een kat met referenties. Referenties die heel belangrijk voor mij zijn, rekening houdend met mijn wensen en eisen.

Het huis waarin kattin met jongen woont is een drie tal jaren geleden gebouwd, en aan de buitenkant moet er nog veel werk gedaan worden, zoals terassen en opritten aanleggen.
Hoe dan ook iedereen kan vrij lopen op het stuk grond. Moeder kattin woont met haar jongen in de garage en is heel waakzaam, zeer waakzaam, want iedereen is voor haar een belager voor haar jongen.
Zo ook de buurvrouw die verleden week in haar rug werd aangevallen met de vier poten tegelijkertijd, zodat de buurvrouw naar de dokter moest.
En dan was er die jongen met die kleine hond aan de leiband...nochtans werd hij verwittigd dat de hond niet mocht los gelaten worden, want moeder kat..
Maar ja, hoe zijn nu jongens, ...de hond werd losgelaten, en na een aanval van moeder kat, kon de jongen met de hond naar de dierenarts gaan.
En dat bedoel ik nu: als de jonge kater iets van dat beschermingsgevoel, iets van dat vechtergevoel in zich heeft, dan is zijn plaats hier bij ons.

Moeder kattin gaat elke dag op muizenvangst, ook bij de buren.
' s morgens vinden dan deze buren de dode muizen mooi neergelegd aan hun achterdeur.
Dus ook het muizenvangen zit in het bloed...

En de kleur, dat is de kleur die me doet denken aan de 'Vikings': de noorderlingen die Engeland wilden overwinnen.
Ze doen me denken aan de geblokte en gespierde mannen met hun vuurrood lang haar en hun vuurrode snorren die ontzettend lang en gekruld waren.
Het doet me ook denken aan de friesen in Nederland, dus hij zal naar alle waarschijnlijk een friese naam krijgen.

Op 20 mei wordt hij door iedereen verwacht.

29-04-2006 om 00:00 geschreven door Gonda  

Wie denkt er nu ook aan om in deze periode een jonge kat te zoeken.

Heel vlug ondervond ik dat het echt niet eenvoudig zou worden, er waren wel nestjes, maar een jonge kant kant en klaar was dus niet te vinden.
Het ganse internet afgezocht, nergens iets te vinden dat overeen zou komen met mijn wensen en eisen.
Met een salonkat kan ik hier echt niets doen.
Dus ook de dierenasielen opgebeld. Dan krijg je van die heel grappige reacties: mevrouw ik kan u wel drie verschillende katen bezorgen, die samen aan uw wensen voldoen.
Maar ik weet heel zeker dat er nog katten moeten zijn, zoals Meeuwke en Billy zijn geweest.
Heel goed zoeken dus....

28-04-2006 om 00:00 geschreven door Gonda  

Naast ons huis staat er een leegstaande boerderij, dienstdoende als opslagplaats voor granen voor een andere boerderij.
Blijkbaar kan buurman de muizenpopulatie niet meer de baas, zodat die muizen ook een weg hebben gevonden naar bij ons.
Per dag 5 muizen vangen is van het goede teveel, de jonge muizen zien rondlopen in een duiventil kan gewoon niet;
Er is dus maar één conclusie: er moet dringend een jonge kat komen. Maar niet zo maar een gewone kat, de vereisten zijn heel hoog, en opties zijn er eigenlijk niet.
Vandaar dringend gevraagd:
een heel jonge kat
Vereisten:
- ouders moeten uitstekende muizenvangers zijn
- van het mannelijk geslacht
- hij moet leren dat de duiven geen speelgoed noch voedsel zijn
- dat hij respect moet hebben van de ko shamo's, want anders zullen de ko's hem wel leren wat ko shamo's zijn
- dat hij de schrik moet worden van de ganse buurt, want hij moet tussen de zes à 10 katten van het erf houden.

Kortom:
hij moet worden een echte vechtersbaas, de schrik van alle andere katten, de beste muizenvanger.En daarbij mag hij helemaal niet denken dat hij met zijn luie kont in een zetel kan liggen slapen, die optie is er helemaal niet meer bij.

27-04-2006 om 00:00 geschreven door Gonda  

Verdomd,
De gevolgen van het opnetten beginnen wel duidelijk te worden: gisteren heb ik twee hennen ontdekt met verwondingen langs de zijkanten van hun rug.
De hanen moesten hoe dan ook absoluut hun hormonen laten botvieren, ook al hadden ze minder ruimte, ook al kon de hen niet vlug genoeg op de loop gaan.
En die hennen zijn nog jong, ze kennen het spel nog niet, ze weten nog niet dat ze veel beter klaar kunnen gaan liggen gereed voor gebruik…

Het is lang geleden dat ik nog iets over de duiven heb gezegd, maar zolang als de duiven nog altijd in de categorie van het pluimvee vallen, ben ik eigenlijk op mijn hoede.
Er hoeft namelijk niemand te weten hoeveel duiven er hier wonen, sommige duiven die op de website staan zijn ondertussen verhuisd naar veiligere oorden, naar landen waar de duiven niet worden afgemaakt in tijden van ‘vogelpest’.
Naar landen waar men wel respect heeft voor zeldzame rassen.
Waar men inziet dat het erfgoed niet alleen die stenen gebouwen zijn.

België is ook in deze context een land van tegenstrijdigheden: aan de ene kant moeten we de richtlijnen van Europa volgen, en aan de andere hebben ze geen tijd om een wet te maken waardoor de richtllijnen wel kunnen gevolgd worden. Want volgens Europa is een duif geen pluimvee, en volgens België wel. En nochtans bestaan er genoeg fysiologische verschillen.

Er zou ook een lijst gemaakt worden van Belgische zeldzame beschermde rassen.
De sierduiven die op deze lijst zouden staan, zouden gespaard blijven als er pluimvee moest vernietigd worden, mits het naleven van strenge maatregels.
Ik denk rechtuit gezegd dat deze lijst er niet zal komen.

Vandaar mijn beslissing om mijn duiven te laten uitvliegen over gans Europa.
En die beslissing heb ik genomen met veel pijn in het hart.

26-04-2006 om 00:00 geschreven door Gonda  

25-04-2006 om 00:00 geschreven door Gonda  

25-04-2006 om 00:00 geschreven door Gonda  

Eindelijk, het is zover

Vanaf 1 mei is de ophokplicht voorbij.

Dan kunnen alle kippen terug vrij rondlopen, dan kunnen ze terug verhuizen naar de grotere hokken, waar nu ook heel mals gras op hun te wachten staat.

Dan kan de hele grote volière terug afgebroken worden, ook al komt er in het najaar terug een ophokplicht.

Dan kunnen de grote duiven terug rondvliegen, vrij hoog in de lucht, van dak naar dak, spelend en vrijend op de hoge nokken.

Nog een paar dagen geduld jongens… het is bijna zover

24-04-2006 om 00:00 geschreven door Gonda  

19-04-2006 om 00:00 geschreven door Gonda  

Wat een weekend

Het beloofde heel druk te worden, en dat was het ook!

Mijn verjaardag werd zowel op zaterdag gevierd, rechtuit gezegd op die manier is dat nog nooit gebeurd.

En ondertussen vroegen de duiven, de ko’s, de witte mechelsen en de maransen hun verzorging en hun wekelijks onderhoud.

En er werd Pasen gevierd, met paaskuikentjes die geboren werden.

Alleen, ik die zo’n voorstander ben van raskippen, heb nu waarschijnlijk echte kruisingen in huis.

Want diegene die me eieren van Isegemse heeft verkocht, heeft waarschijnlijk een haan lopen die zeker niet kieskeurig is, aangezien hij denkt dat alle hennen bij zijn toom behoren.

Een jong isegems kuiken met zwarte pootjes kan dus echt niet, dat moeten bleke pootjes zijn.

En dan is er ook zo’n dikzak van een kuiken bij….

Gelukkig zijn er nu twee blauwe marans kuikens geboren…

Bij de Gentse kroppers zit er nu nog altijd één duivin in een kooi naar de tegenovergestelde richting te kijken van de doffer bij wie ze zou moeten paren. De koppigaards!

En dan is er ook zo’n koppig Brûnner kropper koppeltje, dat absoluut hun eitjes op de grond wil leggen, ondanks de verhuis elke dag naar de kooi.

Bij de ko shamo’s is er een nieuw hennetje aan het broeden.

Wat een gekreis en geschreeuw als er iemand in het nachthokje durft te komen

18-04-2006 om 00:00 geschreven door Gonda  

15-04-2006 om 00:00 geschreven door Gonda  

Langs de ene kant van het huis is een heel lange muur,deze muur is volledig bekleed met kleine roze roosjes. Elk jaar hebben zijn er bezoekers aan de rozenmuur: zoals merels, musjes.

En dit jaar heb ik het eerste bewoonde merelnestje ontdekt, met drie eitjes erin. Hopelijk horen we dan ook binnenkort nieuw merel geluid

Het merelnestje

10-04-2006 om 00:00 geschreven door Gonda  

Gisteren heb ik dan mijn zo begeerde keurmeesterattest in twee duivenrassen officieel in ontvangst mogen nemen.
'Ze' gaan er dan heel licht aan voobij, en vergeten dat de opleiding tot keurmeester niet zo van een eenvoudig dakje verloopt.
Eigenlijk ben ik er in totaal drie jaar mee bezig geweest, enerzijds als 'verplichte schrijver' bij een tentoonstelling en anderzijds toch drie jaar waar je telkens examens moet gaan afleggen.
En dat allemaal om door de 'eerste stap' te geraken , want binnenkort zijn er de volgende examens om bijkomende sierduivenrassen te mogen keuren.

En daarom wil ik vandaag een 'hommage' brengen aan mijn echtgenoot.
Want zonder hem zou ik hier niet in geslaagd zijn, hij heeft zijn eigen persoonlijke tijd opgeofferd om mij te laten studeren, om mij de tijd te gunnen om  te kunnen schrijven bij al die tentoonstellingen. Want al het andere werk moest hier ook voort kunnen gaan, en dat heeft hij in mijn plaats gedaan.
Daarom: 'Bedankt lieverd , ook al bied ik je duizenden woorden of bloemen aan, ze hebben geen betekenis in vergelijking met wat jij voor mij hebt gedaan'

09-04-2006 om 00:00 geschreven door Gonda