26-09-2009, 14:17 geschreven door Ilse en Sven

1 Boedhistische tempel
2 Ik was iets te bloot aan om de tempel binnen te mogen
3 Moskee
4 De malls zijn hier echt enorm groot en ingewikkeld. In deze mall zie je op de achtergrond zelfs een klimmuur
5 Een kokosnoot leegslurpen/eten, niet echt iets voor ons
6 Een durian. Een zeer zoete vrucht die zo hard stinkt dat je niet mee op de metro mag nemen
7 Sven als attractie zijnde
8 Sunset at Clarke Quay
8 Onze luxe bus waarmee we terug gekomen zijn van Maleisië

26-09-2009, 14:10 geschreven door Ilse en Sven

Heb ik al gezegd dat


Sven een heuse attractie is met zijn blonde haren. Hilarisch is het. Vreemden die vragen of ze met hem op de foto mogen. Ze zeggen ook altijd ‘hallo meneer’ maar ze zeggen nooit iets tegen mij. Of heeft dat misschien meer met cultuur te maken?

Dat de mensen hier gelijk gekken rijden. Ze kunnen niet op hun rijvak blijven en ze houden zich niet aan de verkeersregels, rood blijkt nogal eens groen te zijn in hun ogen.

Eten spotgoedkoop is hier. Voor 3 euro hebben we gegeten en gedronken.

Sven ‘me and my wife’ zegt J

Sven Mr. Slechten is.

Dat healthy breakfast hier vettige worstjes, frieten, chocoladebroodjes, donuts en andere koffiekoeken inhoud.

Dat ik voor de eerste keer in 7 maanden Côte D’or in de winkel heb zien liggen en natuurlijk ook gekocht heb. Mmm nootjes chocolade.

Dat ik na 7 maanden nog eens bruiswater dat effectief bruist gedronken heb. Dat smaakte.

Dat de mensen hier echt supervriendelijk zijn.

23-09-2009, 14:01 geschreven door Ilse en Sven

23-09-2009, 13:22 geschreven door Ilse en Sven

Gisteren boekten we de cameron highlands tour. Iets later belden ze ons op op de kamer met de mededeling dat alle auto’s van het agentschap die hun tours doen weg waren. Maar hij had het goede nieuws dat we onze eigen auto met chauffeur annex gids kregen voor dezelfde prijs alleen zat er geen local lunch bij inbegrepen. No problem voor ons dus vanochtend vroeg opgestaan en wat ‘extra’ ontbijt in onze boterhamdoos gestoken voor de lunch. Het was ongeveer een 3 uur durende rit tot de cameron highlands en onderweg stopten we bij een waterval. Het was een pak minder warm dan in de stad maar we waren ook al een eindje de highlands in. Na bocht in en bocht uit te gaan voor 70 km lang kwamen we aan de theevelden waar hele mooie uitzichten zijn. De Cameron Highlands zijn bekend voor zijn theevelden maar ook voor de aardbeienfarms, bloemenfarms en groentenkwekers. Het was echt superprachtig om hier dooruit te rijden in ‘onze’ toyota camry met chauffeur. Even de chique toeristen uithangen, het is toch wel leuk!

23-09-2009, 13:17 geschreven door Ilse en Sven

heen- en terugweg olifanten sanctuary

23-09-2009, 13:16 geschreven door Ilse en Sven

23-09-2009, 13:14 geschreven door Ilse en Sven

Gisteren (22 sept) zijn we naar Kuala Gandah Elephant Sanctuary and orphanage geweest. In het hotel hadden we een tour geboekt en het busje pikte ons op om10h30. Rond 11h30 stopten we in een dorpje om te lunchen. De chauffeur stelde voor om dat in de KFC te doen, want die was het properste. We hadden flink ontbeten dus we hadden nog geen honger maar hebben toch een frietje gegeten. De chauffeur zelf ging in het restaurant naast de KFC eten. Na onze lunch zijn we even de straat op en af gewandeld. We werden welkom geheten in Maleisië door de locals, vriendelijk zijn ze wel hier. Nadien gingen we verder richting olifanten. Net voor de parking zagen we in de jungle al een olifant. Cool zo een vrije olifant. Binnen keken we naar een documentaire over hoe ze olifanten vanuit de omringende landen naar het centrum brengen. De Sanctuary vangt olifanten op die gewond zijn of waarvan de moeder dood is of hun verlaten hebben. Deze olifanten worden dan verzorgd en getraind zodat ze terug vrijgelaten kunnen worden in de jungle van Maleisië. Olifanten die een bedreiging vormen voor de mens (en zijn plantages) worden gekalmeerd en zo terug naar de jungle gebracht.

Jammer genoeg kregen we niet meer uitleg in het centrum dan dat ene filmpje. Niets over de trainingen of hoe ze de olifanten terug vrij laten. We hadden verwacht dat we in kleine groepjes uitleg zouden krijgen over de werking en dat we in diezelfde kleine groepjes de olifanten eten zouden geven, een kort ritje op de rug van een olifant gingen maken en mee met hun gingen baden. Maar het was volledig het tegenovergestelde. Geen uitleg. Honderden mensen die rond de olifanten zwermden, hun aanraakten, aan hun oren trokken, lelijke dingen tegen hun zeiden. De kleine olifantjes aan een ketting werden gebruikt als afleiding. Mensen met een gele sticker, en dat waren er veel, mochten de activiteiten doen: een ritje maken en baden. Lange wachtrijen dus. 3 olifanten deden de ritjes. Ronde na ronde na ronde. En nadien konden alle gele-sticker-visitors het water in. 1 olifant moest zich keer na keer laten vallen met de visitors op hun rug. Als de toeristen weggingen moest dat arme beest terug recht krabbelen en weer opnieuw. Ik heb even in de rij gestaan maar toen ik zag dat het maar 1 olifant was die deze taak kreeg ben ik eruit gegaan.

Het was niets meer dan een toeristenattractie. Helemaal niet wat we in gedachte hadden. Teleurgesteld zijn we dan maar terug vertrokken!

23-09-2009, 13:12 geschreven door Ilse en Sven

Batu Caves

21-09-2009, 16:50 geschreven door Ilse en Sven

21-09-2009, 16:48 geschreven door Ilse en Sven

20 September

Vroeg opgestaan om de trein te pakken naar Kuala Lumpur, Maleisië. We hadden onze tickets op naam van Mr. Hamonts & Wife en Ms Slechten & Husband 2 dagen ervoor gekocht. Om 6.40 vertrokken we gepakt en gezakt te voet naar het station, een 20 minuten wandelen. Het was nog vroeg maar het was al zo heet. Het zweet droop van ons af. De trein was op tijd dus om 7.40 stipt vertrokken we voor de ongeveer 7 uur durende rit. We reisden eerste klas. Dat is wel iets anders dan in België maar toch we hadden genoeg beenruimte en de zetel zat vrij goed. Maar na een kwartier kwam de eerste kakkerlak al tevoorschijn. En nog één, en nog één. In Samoa hadden we een spuitbuis gekocht, je weet maar nooit en deze kwam nu goed van pas. Na een tijdje stopte het gelukkig. En het waren maar kleintjes, en goed ook want als ze zo groot waren als degene we gezien hadden op de muur van de Sri Mariamman Temple in Chinatown dan was ik gillend door de trein uit gelopen denk ik. Om 14h30 maakte ik Sven wakker want we gingen bijna aankomen, dacht ik, zo stond het ook op het papier. Niet dus. Na een uur zocht ik 2 mensen uit waarvan ik vermoedde dat ze de trien nog al eens genomen hadden en die zeiden tegen me dat het nog 1 à 2 uur kon duren. Ik werd helemaal gek, had het echt gehad en moest ook wel naar het toilet. Ik ga nog niet op het toilet in de Belgische treinen laat staan in de Maleisische treinen. Er was wel iemand die elk uur de toiletten kwam schoonmaken hoor, ‘schoonmaken’, met een spray van verre aan het toilet in en dat was het, dus no thank you, ik doe het dan nog liever in mijn broek.

Om 17h20 tjoekten we uiteindelijk Kuala Lumpur Sentral binnen. Eindelijk! Hup uit de trein en op weg naar de taxi stand. En wat een opluchting. Het Renaissance Kuala Lumpur hotel ***** bleek ook echt zo te zijn. Een poepchique kamer met uitzicht op de Petronas Twin Towers, een telefoontje en alles wordt gedaan. Zalig! We bestelden room service, nog nooit eerder gedaan. Fijn fijn. Nadat Sven in het mooie zwembad was gaan plonsen ben ik op bed gaan liggen en ik ben als een blok in slaap gevallen. Tot Sven mij wakker belde, hij zat op de 25^ste verdieping in de club lounge, te surfen op het net met uitzicht op de skytower. Ja hoor zo een lelijk ding hebben ze hier ook al. Na een kleine onderbreking kon ik terug mijn ogen dicht doen en ik heb sinds lange tijd eens een hele nacht doorgeslapen.

21 september

Op tijd wakker geworden en gaan ontbijten in de club lounge op de 25^ste verdieping. Nadien wilden we een bus gaan reserveren om terug te gaan naar Singapore. Eerst met de monorail naar het Sentral station. Het zou in de buurt daarvan moeten liggen maar niemand wist het zijn. Dus wij naar de teksi counter. De chauffeur wist het niet goed zijn dus hij ging het vragen aan een andere en weg waren we. Aangekomen in Bangsar wilde de chauffeur ons ergens droppen maar we hadden gelukkig gezien dat we nog niet op onze bestemming waren. Jammer genoeg voor de chauffeur, want hij wist het niet zijn, bleven we zitten. Een blokje rond naar een andere taxistop maar 3 chauffeurs daar wisten het ook niet. Nog maar wat rondgereden en uiteindelijk zagen we zelf een bus stoppen aan het kantoor. 24 september vertrekken we met de luxe bus terug naar Singapore.

Namiddag zijn we naar de Batu Caves gegaan, een must voor de toeristen. Wij daar naartoe. Het was wel mooi maar toch wat raar want we kennen helemaal niets van die cultuur. Het viel ons vooral op hoe vuil het daar was. En de aapjes waren ook leuk om te zien. Nadien zijn we naar de Petronas twin towers geweest.

21-09-2009, 16:45 geschreven door Ilse en Sven

21-09-2009, 16:44 geschreven door Ilse en Sven

21-09-2009, 16:34 geschreven door Ilse en Sven

18 september

Iemand op ons werk in Napier raadde ons aan om naar de Singapore zoo te gaan. We hadden ook al gehoord dat dit de mooiste zoo ter wereld is. Wij dus op weg. Het is inderdaad een mooie zoo, gelegen in een tropisch regenwoud. Regenwoud inderdaad, het water viel met bakken uit de lucht. En hoewel we het beiden wisten (wisselende weersomstandigheden) hadden we geen regenkostuumpjes bij. Wij ,stoer als we zijn :s, er toch maar dooruit. Heel wat andere mensen hadden al een ‘foute’ regenjas aan van de zoo. We dachten dat het niet feller kon regelen maar helaas pindakaas dat kon het wel. Het was niet meer te doen, het water stroomde over de paden over onze voeten uit. Dus zijn we ook bezweken! Wat een foute boel. Gelachen dat we hebben met elkaar. En iets later klaarde het natuurlijk op, zo typisch.

Ik had nadien de jas over mijn tas gehangen maar door het wandelen was die gezakt en die gleed regelmatig langs mijn been af. En ik de muggen maar wegkletsen. Maar het werd erger en erger en ik begon een soort wegklets-dansje te doen, nog altijd niet doorhebbende dat het mijn jas was. En Sven danste mee, tot we doorkregen dat het mijn jas was. Gelachen dat we hebben!

Nadien zijn we in een gigantische mall in een gigantisch foodcourt gaan eten. Nadien nog een double chocolate muffin gekocht als dessertje. Al etende gingen we naar de MRT (metro), waar eten niet toegelaten is maar dat wisten we toen nog niet. Iedereen keek echt raar naar ons en uiteindelijk kwam er ons iemand zeggen dat eten en drinken niet toegelaten was, net toen we het bordje zagen. Daar staat dus een boete op van 250 euro! Maar goed dat ze ons niet gezien hebben.

19 september

We zijn vandaag naar Sentosa geweest. De plek waar de locals hun weekend doorbrengen. Er zijn heel wat dingen te doen en er is een strand. We hebben gegeten aan het strand en zijn nadien wat gaan rondzien. Niet zo super maar toch wel leuk om een paar uurtjes door te brengen. En daar was de regen weer. Deze keer waren we wel voorzien, met paraplu en regenjassen. 7 maanden hebben we de paraplu meegezeuld en nooit gebruikt. En nu dat we hem nodig hebben begeeft hij het dus is hij in een Singaporese vuilbak terecht gekomen. Gelukkig hadden we ons regenjassen nog, konden we die ook eens gebruiken want veel hebben we die niet aangehad in NZ.

In de namiddag zijn we dan naar een paar typische plaatsen geweest die je echt als toerist moet doen. We hebben eigenlijk super veel gewandeld en de dag ervoor ook dus dat beginnen we goed te voelen. ’s Avonds zijn we gaan kijken naar het mid autumn festival. Vooral veel draken. We waren vrij laat en ze gingen de hele tijd in een rondje dus ze waren het moe, echt spectaculair was het niet.

21-09-2009, 15:37 geschreven door Ilse en Sven

Na een 10 uur durende vlucht zijn we donderdagavond, 18h plaatselijke tijd, in Singapore aangekomen. Het was een rustige vlucht met lekker eten. Ik heb een half uur geslapen op de vlucht en Sven helemaal niet. Die was volop aan het genieten van foute muziek J.
Singapore airport is echt geweldig. Op 5 minuten tijd sta je daar buiten. Alleen immigratie, geen customs, dus valies pakken en wegwezen. Super is dat. Met de shuttle bus zijn we naar het hostel gebracht in Chinatown. Wat een schok! Het verkeer is hier zo hectisch niet te doen, iets heel anders dan het fileloze New Zealand. Ons hostel is klein, heel klein maar wel çava. Onze kamer is proper en lekker fris en de mevrouw is supervriendelijk. Ze bracht ons naar het supermarktje wat verderop en maar goed want als ze het had moeten uitleggen, hadden we het nooit gevonden. Door de kleurrijke nachtmarkt (allemaal rommel) geslenterd langs talloze eetkramen. En ja hoor, de Duitsers hebben het hier ook al gevonden: een wuerstelstand. Het is 21h maar het is nog zo warm en geen wind dus gaan we terug naar het hostel. Ik wilde nog wat folders bekijken maar daar was de meneer met de hamer. Dus kleren uit en bed in.


1 ons vliegtuig
2 bijna terug met de voeten op de grond
3 ons hostel op het eerste verdiep
4, 5 en 6 night market in chinatown
7 en 8 uitzicht vanop het terras van het hostel

18-09-2009, 03:18 geschreven door Ilse en Sven

Onze rugzakken zijn weer gepakt, herpakt eigenlijk. Alles ligt klaar om morgen op te pakken en weg te wezen. Rond half 10 vertrekken we weer richting Auckland airport en deze keer is het de laatste keer. We hebben ervan genoten maar zijn toch ook blij dat we weer naar Belgenlandje kunnen. België is zo slecht nog niet. Maar eerst natuurlijk nog Zuidoost Azië opsnuiven. Spannend, want dat is natuurlijk heel anders dan hetgeen wij gewend zijn!

Dada beautiful New Zealand! Hello Singapore and Malaysia

x

Foto: gisteren nog volle bak chaos in onze kamer.

16-09-2009, 09:45 geschreven door Ilse en Sven

We hebben genoten van ons weekje Samoa. We hebben eigenlijk vooral niets gedaan, aan het zwembad gelegen.

We hebben in traditionele hutten geslapen maar dat was toch niet echt iets voor ons. “Just you and the nature” not really our thing. Dus zijn we vroeger vertrokken in het een en zijn we terug naar het ander gegaan. Maar we hebben ons wel geamuseerd. En lekker gegeten. We hadden ons favoriete Italiaanse restaurant en hebben heel wat van het eiland gezien. Jammer genoeg sloeg het weer elke keer om als we uit Apia vertrokken maar dat bedierf de pret niet. Alhoewel pret, aan 40 km/h rondsjoeken is niet altijd even plezant.

Na een week op mijn slippertjes te hebben rondgelopen moesten zondagavond de schoenen weer aan. Het moest niet echt natuurlijk maar op het vliegtuig is het nooit echt warm en in Auckland al helemaal niet. Maar toch die schoenen. Het was alsof mijn voeten aan het opbranden waren, verschrikkelijk! En geen lucht! Geef me toch maar Curaçao. Al is het al maar voor de mega-fan aan incheckbalies en de stranden. Curaçao heeft veel meer openbare stranden. Daar hebben we ons hartje toch verloren.

De vlucht was vrij bumpy. Van in het begin werden we door elkaar geschud. En de crew moest op een bepaald moment ook gaan zitten. Gelukkig stopte het na 1,5 h. Op de heen- en terugvlucht hadden we een personal entertainment system dus we konden ons wel bezighouden. Op de terugvlucht had ik wel een beetje pech. We dachten dat we alleen op een rij zaten maar de niet zo mobiele, vrij mollige meneer, die als laatste het vliegtuig op kwam had voor het zitje naast mij betaald maar palmde ook een deel van het mijne in. Och ja, het was maar 3 uur. Next trip: Singapore and Malaysia and then back home. 't zal vlug zijn.

16-09-2009, 09:35 geschreven door Ilse en Sven

Nog vanalles

15-09-2009, 11:10 geschreven door Ilse en Sven

15-09-2009, 11:05 geschreven door Ilse en Sven

15-09-2009, 10:52 geschreven door Ilse en Sven

Maandag

Nadat we afscheid genomen hadden van Nadine en Fran heeft Scott ons naar het vliegveld gebracht. Goed op tijd want we moesten nog naar de Lufthansa desk (die er niet blijkt te zijn maar goed, dat zijn we aan het regelen).

Iets te laat mochten we boarden in de airbus A320 en iets later dan gepland stegen we op richting het vriendelijke eiland (volgens Scott), Samoa. We hadden een personal entertainment system dus hebben ons goed kunnen bezig houden.

Zondag

Iets over 8 ’s avonds zijn we geland na een bumpy einde. En daar is de regen! (’t duurde niet lang hoor)

Na de immigratie stond er een bandje ons op te wachten, en dat op een zondag avond, maar ’t was wel leuk om direct in de sfeer te komen. Eerst nog geld gewisseld en dan naar buiten waar taxi chauffeurs werk probeerden te vinden. We hebben echter een bus(je) genomen samen met een Australisch koppel. De man reed super traag, aan de rechterkant van de straat. Al oefende hij ook al even het links rijden want op maandag is het voor ‘echt’. De man praatte veel maar het is leuk. De eerste indruk: mannen in rokken, veel voetgangers op de weg, veel honden en huizen zonder muren, alleen een dak en steunpalen, de fales. In zo een hutje gaan we ook nog slapen maar dat is pas voor binnen een paar dagen. Om 21h30 kwamen we aan in het hotel. We waren vergeten om onze vluchtdetails door te sturen maar we waren niet de enigen die moesten inchecken. Het is een goedkoop hotel maar het is toch wel in orde (buiten de vele matten waar beestjes zich onder kunnen verstoppen). We eten nog een koekje, meegenomen uit NZ, en gaan dan slapen na eerst de worm te doden en de gekko buiten gezet te hebben.

Slapen doen we niet zo goed. Ik had kou want als Sven de airco regelt, brrrtjes. Ik lag dus uiteindelijk met mijn lange broek en mijn longsleeve in bed onder mijn laken en mijn sarong.

Maandag

Tussen 7h en 9h is het ontbijt. Het is dus niet van lang in bed te blijven liggen als je iets wil eten. Maar we waren toch vroeg op dus no worries! Het ontbijt is basic: brood met gelei en boter en vers fruit maar meer moeten we niet hebben.

Om 9h wandelen we richting Apia stad wat ongeveer 20 min. duurt. Het was nog vroeg maar ik had toch wat last van de warmte. Omdat vandaag de omschakeling is van rechts naar links rijden heeft iedereen een dag verlof en morgen naar ’t schijnt ook nog. Iedereen, behalve de politieagenten die op elk kruispunt het verkeer staan te regelen en de rode kruis vrijwilligers die op super veel plaatsen staan te wachten op de eerste gewonden. Ze doen deze omschakeling zodat ze goedkopere auto’s, met het stuur rechts, kunnen invoeren uit Australië, Nieuw-Zeeland en Japan. Er is vandaag bijzonder weinig verkeer volgens de locals. Hier wordt altijd langzaam gereden want de snelheidsbeperking in de stad is 40 km/h en erbuiten 56 km/h. We lopen wat rond in Apia maar er is niets open, alleen de McDonalds waar we ’s middags dan maar gaan eten. Daarna gaan we terug naar het hotel waar we ons zwemkostuum aandoen en het zwembad in plonsen. Zalig want het is heet! En het zonneke schijnt volle bak. Dat is ook te zien aan onze rode gezichten met witte afdruk van de zonnebril.

Oh ja, je kan echt wel zeggen dat Samoa een vriendelijk eiland is. Iedereen lacht en zegt goede dag of maken een praatje met je. Leuk!

08-09-2009, 09:40 geschreven door Ilse en Sven

04-09-2009, 13:26 geschreven door Ilse en Sven

1. Wij als rasechte toeristen
2. Sven met zijn miekes
3 en 4 Wij op den berg
5. De boebels
6. Lekkere curry, Fran haar recept maar gemaakt door Nadine
7. Zelf haar taart gemaakt en toch nog verrast kijken :)

04-09-2009, 13:17 geschreven door Ilse en Sven

04-09-2009, 13:03 geschreven door Ilse en Sven