|
Eindelijk
goed weer en het juiste getij op een schappelijk uur. Om kwart voor 6 ging onze wekker af. En om kwart voor 7 reden we richting Clifton. Om kwart na 7 begonnen we aan de wandeltocht van, heen en terug, 5 uur. We zagen eruit alsof we naar de Zuidpool gingen vertrekken. Met een extra thermisch pakske onder onze kleren aan, een muts op de kop en handschoenen aan. Maar beter te warm dan te koud. De zon kwam echter in volle glorie op en na een half uur gingen de eerste lagen al uit. Na een uur nog een laag en uiteindelijk liepen we er rond in een t-shirt/longsleeve en een jeans. Helemaal alleen waren we want het is niet de juiste tijd om er naartoe te gaan aangezien de gannets (Jan- van-Gent) naar Australië gevlogen zijn. We hoopten toch nog dat we er enkele zouden zien. Een keer op het reserve aangekomen kwamen we eerst 3 zeeleeuwen tegen. Deze lagen lekker te zonnen op een rots. Echt speciaal om ze in het wild te zien! Het volgende was het typische vergezicht van Cape Kidnappers. Maar het laatste stuk strand was niet zo makkelijk te doen en ik had wat bang dat we niet op tijd terug gingen geraken dus ik wilde omkeren maar Sven heeft me overhaalt en we gingen verder met het zoeken van een weg tussen de waterplassen, golven en rotsen. Het allerlaatste stuk naar boven naar het plateau toe was een tripje van een half uur. Even op het horloge gekeken
ja, we zouden het nog net halen. Wij full speed naar boven, want er was geen tijd om te treuzelen aangezien het racen is tegen eb en vloed. Jammer genoeg geen enkele vogel te zien maar het uitzicht was wel prachtig. Om 10.00 stonden we terug op het strand. Terug naar dat moeilijk stukje. Zoeken naar de juiste weg en proberen niet uit te glijden en geen natte voeten te krijgen
wat voor mij dus niet gelukt is. Sven was al aan een rots opgeklommen maar ik durfde niet, moest eerst weer tammelen, neen shaapke da ga ik niet kunnen zenne, en daar kwam de golf en stond ik tot aan mijn enkels in het water. En ik kon het wel! Gelukkig was het water niet al te koud. Even de kousen uitgewrongen en weer verder! Maar we hadden al serieus doorgestapt heenweg, op de terugweg begon mijn kaarsje stilletjes aan uit te gaan. Zelfs de al wandelend opgegeten boterhammekes konden er niets meer aan veranderen. Maar we hebben het gehaald zonder nog eens natte voeten te krijgen. Om 12.00 waren we terug aan de auto.
Grtz
06-06-2009, 06:58 geschreven door Ilse en Sven
|
