Maandag
Nadat we afscheid genomen hadden van Nadine en Fran heeft Scott ons naar het vliegveld gebracht. Goed op tijd want we moesten nog naar de Lufthansa desk (die er niet blijkt te zijn maar goed, dat zijn we aan het regelen).
Iets te laat mochten we boarden in de airbus A320 en iets later dan gepland stegen we op richting het vriendelijke eiland (volgens Scott), Samoa. We hadden een personal entertainment system dus hebben ons goed kunnen bezig houden.
Zondag
Iets over 8 s avonds zijn we geland na een bumpy einde. En daar is de regen! (t duurde niet lang hoor)
Na de immigratie stond er een bandje ons op te wachten, en dat op een zondag avond, maar t was wel leuk om direct in de sfeer te komen. Eerst nog geld gewisseld en dan naar buiten waar taxi chauffeurs werk probeerden te vinden. We hebben echter een bus(je) genomen samen met een Australisch koppel. De man reed super traag, aan de rechterkant van de straat. Al oefende hij ook al even het links rijden want op maandag is het voor echt. De man praatte veel maar het is leuk. De eerste indruk: mannen in rokken, veel voetgangers op de weg, veel honden en huizen zonder muren, alleen een dak en steunpalen, de fales. In zo een hutje gaan we ook nog slapen maar dat is pas voor binnen een paar dagen. Om 21h30 kwamen we aan in het hotel. We waren vergeten om onze vluchtdetails door te sturen maar we waren niet de enigen die moesten inchecken. Het is een goedkoop hotel maar het is toch wel in orde (buiten de vele matten waar beestjes zich onder kunnen verstoppen). We eten nog een koekje, meegenomen uit NZ, en gaan dan slapen na eerst de worm te doden en de gekko buiten gezet te hebben.
Slapen doen we niet zo goed. Ik had kou want als Sven de airco regelt, brrrtjes. Ik lag dus uiteindelijk met mijn lange broek en mijn longsleeve in bed onder mijn laken en mijn sarong.
Maandag
Tussen 7h en 9h is het ontbijt. Het is dus niet van lang in bed te blijven liggen als je iets wil eten. Maar we waren toch vroeg op dus no worries! Het ontbijt is basic: brood met gelei en boter en vers fruit maar meer moeten we niet hebben.
Om 9h wandelen we richting Apia stad wat ongeveer 20 min. duurt. Het was nog vroeg maar ik had toch wat last van de warmte. Omdat vandaag de omschakeling is van rechts naar links rijden heeft iedereen een dag verlof en morgen naar t schijnt ook nog. Iedereen, behalve de politieagenten die op elk kruispunt het verkeer staan te regelen en de rode kruis vrijwilligers die op super veel plaatsen staan te wachten op de eerste gewonden. Ze doen deze omschakeling zodat ze goedkopere autos, met het stuur rechts, kunnen invoeren uit Australië, Nieuw-Zeeland en Japan. Er is vandaag bijzonder weinig verkeer volgens de locals. Hier wordt altijd langzaam gereden want de snelheidsbeperking in de stad is 40 km/h en erbuiten 56 km/h. We lopen wat rond in Apia maar er is niets open, alleen de McDonalds waar we s middags dan maar gaan eten. Daarna gaan we terug naar het hotel waar we ons zwemkostuum aandoen en het zwembad in plonsen. Zalig want het is heet! En het zonneke schijnt volle bak. Dat is ook te zien aan onze rode gezichten met witte afdruk van de zonnebril.
Oh ja, je kan echt wel zeggen dat Samoa een vriendelijk eiland is. Iedereen lacht en zegt goede dag of maken een praatje met je. Leuk!








08-09-2009, 09:40 geschreven door Ilse en Sven
|