Toen ik na het werk naar mijn flat ging, kwam ik Salamano met zijn hond tegen op de trap. Salamano woont op dezelfde overloop als mij. Hij scheldt zijn hond altijd uit zonder aanleiding. Op het moment dat Salamano binnenging in zijn flat kwam mijn andere buurman, Raymond Sintès, buiten.

Raymond vroeg me of ik samen met hem wou eten. Hij had net bloedworst en wijn gekocht. Ik moest dan zelf niets klaarmaken dus zei ik ja. Tijdens het eten vertelde hij me dat hij gevochten had met een Arabier, de broer van zijn ex-vriendin. Raymond betaalde de huur van zijn ex-vriendin, gaf haar geld om eten te kopen en zorgde dat ze niets tekort kwam. Toen hij een bonnetje zag van de bank waarop stond dat ze geleend had voor twee armbanden wou hij niks meer met haar te maken hebben. Nadat hij haar geslagen had, heeft hij de relatie stopgezet. Hij wou haar straffen en vroeg mij om een brief te schrijven, zodat ze spijt zou krijgen en dan terug naar Raymond zou komen. Eerst vroeg hij wat ik van de situatie vond waarop ik zei dat het wel interessant was. Ik schreef de brief en nu was ik Raymonds kameraad.

De volgende week is Raymond langs geweest om te zeggen dat de brief verstuurd was. In diezelfde week hoorde ik tijdens de lunch geluiden van ruzie uit Raymonds kamer.

24-02-2018 om 19:31 geschreven door Meursault  

Vandaag is mijn moeder gestorven. Ze woonde in een bejaardentehuis in Marengo. Dit is 80 kilometer van Algiers, de plaats waar ik woon.

Ik heb aan mijn baas twee dagen verlof gevraagd om naar de begrafenis van mijn moeder te gaan. Eerst heb ik geluncht bij Céleste en dan heb ik de bus genomen naar Marengo.

Toen ik in het bejaardentehuis aankwam, werd ik ontvangen door de conciërge. Even later kwam de directeur om me te begeleiden naar het mortuarium. In het midden van de heel verlichte ruimte stond haar kist. De schroeven waren er losjes ingedraaid zodat het deksel makkelijk naar omhoog kon, zodat ik haar nog voor een laatste keer kon zien. Maar dit wou ik niet, al wist ik niet waarom.

Ik heb de hele nacht over mijn moeder gewaakt samen met haar vrienden. 

De volgende dag vond de begrafenis plaats. Het was drie kwartier stappen naar de kerk in het dorp. Ik liep achter de koets samen met Thomas Pérez.

Hij was de 'verloofde' van mijn moeder. De directeur had me verteld dat het om kinderlijke gevoelens ging maar moeder en Thomas waren onafscheidelijk. 

Na de begrafenis was ik blij dat ik terug in Algiers was en dat ik twaalf uur zou slapen.

De dag na de begrafenis kwam ik Marie Cardona  in het zwembad tegen. Zij werkte een tijdje bij ons op kantoor. In die tijd wou ik iets met haar beginnen maar op een dag is ze vertrokken zonder reden. We zijn samen naar de bioscoop gegaan en daarna is ze meegegaan naar mijn flat.

24-02-2018 om 00:00 geschreven door Meursault