Vandaag is mijn moeder gestorven. Ze woonde in een bejaardentehuis in Marengo. Dit is 80 kilometer van Algiers, de plaats waar ik woon.

Ik heb aan mijn baas twee dagen verlof gevraagd om naar de begrafenis van mijn moeder te gaan. Eerst heb ik geluncht bij Céleste en dan heb ik de bus genomen naar Marengo.

Toen ik in het bejaardentehuis aankwam, werd ik ontvangen door de conciërge. Even later kwam de directeur om me te begeleiden naar het mortuarium. In het midden van de heel verlichte ruimte stond haar kist. De schroeven waren er losjes ingedraaid zodat het deksel makkelijk naar omhoog kon, zodat ik haar nog voor een laatste keer kon zien. Maar dit wou ik niet, al wist ik niet waarom.

Ik heb de hele nacht over mijn moeder gewaakt samen met haar vrienden. 

De volgende dag vond de begrafenis plaats. Het was drie kwartier stappen naar de kerk in het dorp. Ik liep achter de koets samen met Thomas Pérez.

Hij was de 'verloofde' van mijn moeder. De directeur had me verteld dat het om kinderlijke gevoelens ging maar moeder en Thomas waren onafscheidelijk. 

Na de begrafenis was ik blij dat ik terug in Algiers was en dat ik twaalf uur zou slapen.

De dag na de begrafenis kwam ik Marie Cardona  in het zwembad tegen. Zij werkte een tijdje bij ons op kantoor. In die tijd wou ik iets met haar beginnen maar op een dag is ze vertrokken zonder reden. We zijn samen naar de bioscoop gegaan en daarna is ze meegegaan naar mijn flat.