Giorgio mag niet in de slaapkamers komen en weet dat ook...
Af en toe sluipt hij toch naar boven en vinden we hem ergens waar hij ook niet mag zijn...op ons bed!
Hé...we hebben de deugeniet gevonden...
Als ik nu op mijn rug ga liggen met mijn pootjes in de lucht ben ik toch lief...
Giorgio heeft zin in een spelletje...
Over zijn borst aaien doet hem de das om...zalig genieten dus...
Uren mag je zo doorgaan...
Ja én...ik lig hier goed...
Zie je wel...nog even en ik slaap...daar dient een bed toch voor?
Alhoewel...
Je kan ook stààn op een bed...
Giorgio is niet van zin om uit eigen initiatief weg te gaan...
Na de fotoshoot is de kleine onverlaat aan de deur gezet en vriendelijk verzocht de trap naar beneden te nemen... wat hij met hele lange poten ook gedaan heeft...
Sinds enkele dagen werd er gedacht aan Giorgio's overgangsproef van C-klas naar B-klas...
Hij is rustiger op de les, kan zich beter concetreren en doet zijn oefeningen behoorlijk netjes...
De instructeur op woensdag kon zich erin vinden...maar gezien er geen overgangsproef zou zijn deze maand zou het januari worden...
Grote verbazing gisteren toen bleek dta het wél overgangs proef was...
Na wat getwijfel en vooral als "vlucht" van een les met drie uitvallende Duitse Herders en één uitvallende spaanse asielhond zou Giorgio mee de overgangsproef doen...
De situatie was niet echt ideaal te noemen...
Proef tijdens een les...
Vuurwerk in de omgeving...
Nat gras...
Niet opgewarmd of ingelopen...
Resultaat...
5/5 voor apport 5/5 voor blijven in de houding zit 5/5 voor de houdingen 2,5/ 5 voor zit voor (Giorgio wilde voorbij lopen) 0/5 voor volgen aan de leiband (Giorgio's aandacht was weer vér zoek)
Dus...gebuisd!!
Volgende keer hopelijk beter en in beter omstandigheden...
Hij ontpopt zich als een rustig reutje al staat hij behoorlijk zijn mannetje op wandelingen...
Op grote evenementen zoals shows en dierenbeurzen toont hij een stabiel karakter...
Rustig laveert hij doorheen mensenmassa"s...
Al even rustig gaat hij soortgenootjes voorbij al is de aantrekkingskracht wel groot en wil hij wel gaan kennismaken...
Hij is niet onder de indruk van standen die na een beurs dienen afgebroken te worden en staat alles rustig te bekijken...
Thuis kan hij zonder slopen of andere ondeugendheden alleen blijven...
Prutsen zal hij wel doen als we thuis zijn...dan komen de vandalenstreken al wel eens boven...
Speeltjes worden dan weer wel vakkundig gesloopt...
Op de hondenschool gaat het goed, zijn overgangsproef laat ik nog wat achterwege omdat de druk in de B klas toch weer wat hoger is en Giorgio op de tereinen toch nog steeds een speelvogeltje is en we hem op zijn eigen tempo willen laten werken.
Hij blijft klokvast als het op slapen aankomt...21u30 à 22u wil mijnheer gaan slapen en niets zal hem daarvan weerhouden...
Op 23/11/2008 organiseerde fokker Mark een Lagotto wandeling in het Kluisbergbos te Kluisbergen...
Ondanks het minder goede weer waren 12 Lagotti en hun baasjes present op de afspraak...
Het werd een memorabele wandeling doorheen een sprookjesachtig decor...
Soms waanden we ons in een kerstkaartje en soms dachten we de polen te trotseren...
Baasjes en honden verbroederden en maakten er een leuke tocht van...
De afwezigen hadden ongelijk...
De eerste kennismaking, Giorgio en Kamiel
Geen van beiden had een camouflage uitrusting nodig...
Twee van de drie ukjes...Renzo en Elmo
Giorgio ging op zijn beurt kennismaken met Renzo...
Elmo kwam dan ook maar eens kijken...
Met Kamiel erbij was het eerste ploegje al compleet...
Mààr...broer Gorki daagde op!
en nog ééntje vervoegde de bende...
En de groep werd steeds groter...
Dag broer...alles kits?
Kamiel wilde ook eens kennismaken met Giorgio's broer...
Ook broer Gobius was van de partij...hij was zijn bruine vlekken kwijt!
De broertjes Di Sole e Terra...
Giorgio, Gorki en Gobius...
En al snel was de rest ook van de partij...
Hey jongens...mams en paps zijn er!! Daccapo en Strana arriveren en worden begroet door hun kroost... in hun gezelschap nieuweling Luce...
Mark gaat zich grondig voorbereiden...
Hij heeft ons wegwijs gemaakt in de wondere wereld van de Lagotto... Hopelijk kan hij ons ook de weg wijzen in dit bos...
Op punt van vertrekken...
Kristl, Lena en Luce...
Al snel gingen alle leibanden af en konden de honden écht verbroederen...
Giorgio pendelde over en weer...
Renzo vond dat koude witte spul echt wel de max...
Nog eens controleren of we wel op de goede weg zijn...
Korte adempauze...
Zalig uitleven...Daccapo neemt een sprong, Giorgio dolt met Strana en de anderen zoeken schatten in de sneeuw...
De baasjes of baasjes in wording konden het eveneens goed vinden...
Molletje Renzo...
Het Kerstkaartgevoel...
En de honden leefden zich ten volle uit...
Giorgio kort door de bocht...
Het kleinste stokje moest ook mee...
Slijkpuppies!!!!!!!!!!
Luce iets minder wit dan toen ze vertrok...
Slijkdabberen...
De broertjes nog eens samen...
Nog even een adempauze en orïentatie - moment...
Mark met Dacappo en Luce...
Giorgio was ook niet meer echt proper te noemen...
Lekker ravotten met Gorki...
We wandelen verder...
Even met z'n allen gek doen...
Met 3 op stap...
Maar meteen ook weer terug...
Hmmm...even nadenken...
Zouden we nog goed zitten???
Luce en Renzo...
Mark op kop met Giorgio en Daccapo...
De "bijna" onzichtbare Lagotto...
De vuile Lagotto met ijsklompjes aan zijn pootjes...
Een sneeuwballen gevecht mocht niet ontbreken...
En met gezwinde pas weer verder...
Ha!...een holletje...iemand thuis??
Oeis...verplicht om de grote toer te maken... Dit was een beetje sterven...
Ijzige wind en bakken sneeuw...zelfs de honden kregen kou...
Mààr eens dit stuk achter de rug wachtte voor de honden een zacht dekentje, een lekker snoepje van Mark en voor ons een warme open haard, een lekker biertje of warme chocomelk met Amaretto...
Moe maar tevreden reden we huiswaarts en werden geconfronteerd met nagenoeg onberijdbare wegen...
Toch kon dit alles de pret niet bederven en wordt er reeds uitgekeken naar de volgende Lagotto wandeling!
Giorgio kreeg ruime belangstelling van internetkenissen, Lagotto-fans en potentiele toekomstige Lagotto -baasjes...
Zowel in als naast de ring behaalde hij een uitmuntend...
Rustig liet hij alle drukte aan zich voorbijgaan en liet zich bekijken, betasten, aaien enz...
Giorgio speelt modelhond... Alle belangstellenden kregen veel informatie van zowel Mark als van mezelf en Giorgio bleek een wandelende reclame te zijn...
Latte van Rosita in "stand"...
De Italianen in actie...
De groene schoenen met kikkers van de handler waren hilarisch...
Giorgio met zijn beker... De slijkpootjes hebben niets met de show te maken...
Hij vraagt zich nog steeds af of hij die écht wel gewonnen heeft...
Hij weegt 12 kg 500 en heeft een schofthoogte van 47 cm...
Hij is behoorlijk gehoorzaam al durft hij er de kantjes wel eens aflopen...
Slopen doet hij niet maar weinige hondenspeeltjes zijn Giorgio-proof...
Hij blijft netjes alleen thuis in de keuken achter zijn hekje...
Hij slaapt in zijn bench maar met het poortje open...
Op de hondenschool zit hij nog in de C-klas waar hij meestal netjes zijn oefeningetjes doet...
De overgangsproef laten we nog even voor wat het is, de B-klas zou te veel druk zijn voor ons speelzieke manneke en het zou zijn vrolijke onbezorgde karaktertje geen goed doen...
Slim is hij echter wel...
Hij weet dat om te wandelen er schoenen uit de garage komen dus doet hij alvast de deur open...
Hij mikt zijn balletjes onder de kast zodat iemand op zijn buik moet gaan liggen om het balletje te vangen én dus heeft Giorgio de aandacht die hij wil...
Hij weet wie wanneer opstaat en gaat werken...
Hij weet heel goed wat mag en wat niet mag...maar als puber wil je steeds je grenzen verleggen...
De slaapkamer is verboden terrein, ook al slaapt het vrouwtje nog... De schuifjes en de mat hebben echter een hele grote aantrekkingskracht op hem...
Baasje kijkt al bedenkelijk... Op de zetel mag niet... Bedelen mag al helemaal niet... én toch moet hij eens proberen...
Giorgio wordt daar zooooooo moe van...
Dus gaat hij er gezellig bij liggen...
Mannen onder elkaar...
Ramp o ramp... Morgen de Eurodogshow lopen... en Giorgio heeft plots roze vlekken!!!
En een flashy roze tong...
De oorzaak was een oud Valentijnshartje dat Giorgio vakkundig gesloopt had... gelukkig is bracht een douche en shampoo redding!
