Dicht bij huis werd een mooi wandelgebied ontdekt...

Giorgio ging er wandelen en zag dat het goed was...

Dolle pret met een familie Sharpei's...







Het betere bochtenwerk volgens Giorgio...







Een konijntjes impressie...







Eén vieze Lagotto...














Giorgio was zijn zwemles aan zee een beetje vergeten...







Dus het betere plonswerk dan maar...







Tussendoor wat zoekwerk verrichten...
Jammer...hier zijn geen truffels te vinden...















En balletje jagen...







Om bij een tweede zwempoging weer te weten hoe het moet...







Flinke Giorgio!!!!







Oef...gelukt...







De zwemmer komt aan land...







Zelf in het water gaan is er niet echt bij...





















Toch nog even een "steuntje" nodig...






Als je mij laat zwemmen blijf je heus niet droog...














Het lijkt toch niet echt moeilijk te zijn...







En nu is het genoeg...







Giorgio staat hoog en droog...







En weet met onstellende zekerheid te zeggen dat het water nu écht veel te koud is voor een warmbloedig Italiaantje...

14-09-2008, 00:00 geschreven door Carine  

Als er gekookt wordt staat Giorgio steeds mee in de keuken...

Hij heeft promotie gemaakt van sous-chef naar voorproever...

Onder het motto dat een Lagotto alles moet en zal ruiken maar vooral ook zal proeven is hij niet weg te denken naast de kookpotten...

12-09-2008, 00:00 geschreven door Carine  

Giorgio weegt nu 12 kg en heeft 46 cm schofthoogte...

Hij raakt stilaan zijn slungelachtige uiterlijk kwijt...

Hij kan nog steeds onbezorgt spelen met loopse teefjes...

Op school gaan de aandachtsoefeningen terug vlotter en het gras lijkt iets minder interessant...

Zijn favoriete bezigheid is iets onder de kast mieteren en het dan luidruchtig terug eisen...terwijl wij zoeken wast hij onze oren of kamt hij ons haar...

Hij staat op zijn vaste dagindeling...

Uitslapen op vakantie is goed maar eens terug thuis staat hij zonder pardon op rond 6u30...

Na het avondeten gaat hij wandelen...

Na de wandeling krijgt hij een kwauwbeentje én hij zorgt er voor dat het niet vergeten wordt...

Als hij iets duidelijk wil maken komt hij het vertellen en hij kan ellenlange discours afsteken tot je het begrijpt...

"Beestje kiezen" is voor hem het signaal om alles te laten vallen en aan de kooi van de prairiehonden te gaan staan tot er eentje uitgehaald wordt...

21u30 à 22u is slaaptijd...

11-09-2008, 00:00 geschreven door Carine  

Als de kat van huis is...

Als vrouwlief van huis is...

Als vrouwtje van huis is...

Zijn de mannen aan de macht...

Samen op de zetel...

Giorgio is verzot op tenen zoals blijkt...zelfs al probeer je ze weg te stoppen...

10-09-2008, 00:00 geschreven door Carine  

Reeds van dag één worden pogingen gedaan om Giorgio enige tafelmanieren bij te brengen...

Hij krijgt zijn pot eten als wij aan tafel gaan...

Hij mag niets hebben van tafel...wat niet voor alle huisgenoten even duidelijk is...





Waar blijft ons bord nu ?







Giorgio maakt duidelijk dat hij "vergeten" is...







Zien eten doet eten maar als je niets krijgt is het maar triestig...







Giorgio is ervan overtuigt dat hij een héél zielig hongerlijdend hondje is...




Eens iedereen gedaan heeft met eten kijkt Giorgio niet meer zielig en gaat hij zijn eigen kostje opeten...

We zullen dit maar als een erfelijke aandoening bestempelen aangezien bij onze eerste kennismaking met mama Strana we getuige waren van een kaaskorstjes diefstal...

Giorgio denkt waarschijnlijk "zo moeder, zo zoon"

08-09-2008, 00:00 geschreven door Carine