Op zaterdag 19/12 heb ik mijn derde wedstrijd op de piste gereden.
Reeds om 7.30 zijn we naar Gent vertrokken, amaai toch vroeg hoor als je het mij vraagt. Maar ja, ik ben graag op tijd, kwestie van mij een beetje rustig te kunnen voorbereiden op de wedstrijd.
Met 14 aan de start. Wij, de 12-jarige aspiranten rijden samen met de meisjes (12-13 en 14 jarigen).
Op het programma: een scratch-nummer, de positieve afvalling en een puntenrit.
Het scratchnummer werd gereden over 12 ronden alles is redelijk vlot verlopen, alleen heb ik een  een verkeerde inschatting gemaakt door mij te focussen op Saartje Vandenbroucke (1m70 en 50 kg -14 jaar en al een titel of 6 gewonnen) een paar ronden voor het einde reageer ik op een aanval van Saartje met het idee van uit het wiel te komen en zo de scratch te winnen. Hier heb ik mij een beetje misrekend, de geleverde inspannig was vrij zwaar zodat mijn sprint al fameus afgezwakt was, gevolg ik word pas vierde , waardoor T.Timmermans de leiding neemt. Maar geen paniek er volgen nog twee disciplines. Toegegeven sommige 14-jarige(meisjes!) zijn mij toch nog iets te straf. We mogen de vrouwen niet onderschatten he!!
Dus voor de twee volgende disciplines diende ik mijn taktiek een beetje bij te sturen, enkel wedijveren met mijn categorie (12-jarige jongens).
De twee volgende nummers verliepen een stuk vlotter, in de positieve afvalling wist ik de eerste plaatst te pakken, en kwam zo op gelijke hoogte van T.Timmermans.
De puntenkoers zou beslissend zijn. Spannend. Ik had mij voorgenomen vanaf de start constant tussen de drie eerste te rijden en niemand zou mij daar komen verdringen. Dat lukte vrij goed, ik zat telkens in de goede positie om de twee sprints te rijden en alzo punten te pakken, wat mij als enige jongen lukte tussen al dat vrouwelijk geweld. Ik behaalde mijn derde zege op de piste.
Op zondag 27/12 zal ik deelnemen aan het Vlaams kampioenschap, de laatste wedstrijd voor 2009, deze week de batterijen opladen en zondag ga ik er 200% voor.

Gilles

22-12-2009 om 08:29 geschreven door Gilles Pitschon