Zondag 27 september, voorlaatste koers van het seizoen. Met zen achttienen waren we ingeschreven bij de 11-jarigen. We begonnen eraan met een gezamelijke verkenningsronde, waarna we een tijdrit dienden te rijden. Het was pracgtig koersweer, niet te warm, de zon scheen in al haar glorie. Eén nadeel het parcours was zo vlak als een biljart, niets maar dan ook niets selectief. je kon op voorhand een massasprint vermoeden. Mijn tijdrit verliep vlekkeloos, iets wat niet van de tijdmeting kon gezegd worden.... Als enige dook ik onder de twee minuten. (1min58,..) Nadat de 8, de 9- en 10-jarigen hun wedstrijd hadden gereden, mochten wij der aan beginnen. Na enkele aanvalspogingen, waaronder enkele van mezelf, had ik al vlug begrepen dat ik mij moest concentreren op de spurt, op mijn eindjump!! En aangezien men moeilijk kon spreken van een laatste rechte lijn (ocharmkes 100m) zouden de posities in de laatste ronde heel bepalend zijn... Het was dan ook een gedrum van jewelste in de laatste ronde om positie te kiezen. De snelheid ligt hoog, zeer hoog... In de laatste tientallen meters voor de laatste bocht ga ik naar de leiding, no way, dat ik die nu nog afsta. Bij het aansnijden van de laatste bocht, ligt de snelheid zo hoog dat ik op een gegeven moment door het gootje moet om mijn bocht te krijgen!!! Naderhand zijn er verschillende mensen mij komen zeggen dat dit een echt huzarenstukje kunst en vliegwerk was!!!!! En bovendien het mag gezegd, bij Olympia zijn we qua behendigheid bij de besten, zonder twijfel.
Door mijn technische vaardigheid kom ik met een 3-tal lengten voorsprong uit de bocht. Van spurten is al lang geen sprake meer...ik kan mijn negegnde seizoensoverwinning laten optekenen.
Op 04/10/2009 volgt de seizoensafsluiter in Kumtich........nog éénmaal ga ik er vollen bak tegenaan.
Vandaag ben ik vroeg uit de veren voor de laatste wedstrijd van het seizoen 2009. Mijn laatste wedstrijd als miniem. Kumtich is ook een beetje een thuiswedstrijd voor mij. (ik woon niet zover van het parcours) Bovendien is het een organisatie van mijn club Lotto-Olympia Tienen. Maar een echte thuiswedstrijd was het voor ons Kiona die praktisch op het parcours woont. Vandaag zijn er ook heel wat supporters voor mij present, de juffen van de school, enkele schoolkameraden, een ganse hoop familie, en....alle vriendinnen van mijn zus aub, is dat niks!!!! Wat een leuke boel. Eén grote vraag wat brengt het weer....gaat het regenen of niet....al bij al blijkt het achteraf nogal mee te vallen en houden we het op enkele druppels na droog, maar...wind...wind, een gevaarlijke concurent. Zoals meestal doen we een gezamelijke verkenningsronde, waarna we aan de tijdrit en de proeven kunnen beginnen. Mijn groep de 11-jarigen zijn met zen twintig, een mooie groep. De concurentie is gedeeltelijk van de partij. (Jarne Driesen, Sander Rietjens,....om er enkele te noemen) De tijdrit is vijfhonderd meter lang, maar constant bergop, en de wind pal op de snoet, m.a.w vrij zwaar. Maar ik ben toch tevreden over mijn tijdrit, zeer tevreden. Ook de proeven worden feilloos afgewerkt. Rond 12.30 kunnen we van start voor 9 ronden van 1km700. Ik rijd een zeer attente wedstrijd, en schuif in de meeste ontsnappingspogingen vlot mee. Enkele keren heb ik het gat dicht gereden op de concurenten, ik moest toen serieus uit mijn pijp komen, maar al bij al viel het nog goed mee. Ik lette er ook wel op dat ik goed uit de wind zat. Later bleek, ondanks de wind dat we toch een gemiddelde snelheid haalden van om en bij de 31km/uur. De bel weerklinkt voor de laatste ronde, ik nestel mij in 4de a 5de positie, mijn papa had mij duidelijk gezegd van waar ik pas mocht beginnen sprinten, en zonder misverstanden deze keer.... Op enige afstand voor de laatste bocht kom ik aan de leiding, en voor één keer wou ik dit nu net niet. Ik laat mij terug afzakken naar de derde positie, de plaats waarin ik ook de laatste bocht aansnijdt. Jarne Driesen gaat aan de leideng met nog een andere renner in zijn wiel, ik wacht rustig af maar schuif toch attent mee. Nog tweehonderd meter, Jarne trekt de sprint op gang, en ik wacht tot op het punt dat mijn papa aangeduid heeft. Jarne en de andere renner nemen twee fietslengten voorsprong. Ik maak mij klaar om aan te zetten, maar eerst nog naar mijn grootste versnelling....ik trek mij op gang en geef mij 300%, dit mag ik niet uit handen geven...ik kan de tweede renner vrij vlot remonteren, nu Jarne nog, ik kom op gelijke hoogte, heb nog wat power over, ik kan nog een beetje versnellen, ik kan Jarne remonteren...uiteindelijk win ik de spurt met twee fietslengeten voorsprong. Omstaanders en supporters zeggen dat ik een prachtige sprint heb gereden. Nummer 10 is binnen!!!!
Ook nog een dikke proficiat voor Thibaut ponsaerts, die een prachtige wedstrijd rijdt, en niet vergeten he die was nog maar pas hersteld van een valpartij - klasse!!! Ook proficiat aan kiona, niet vergeten te rusten he meid, ook heel belangrijk. Ook voor Bram, Stef,Remco en alle andere Olympianen proficiat - toffe gasten.
En nen dikke merci aan al mijn supporters!!!!!
Afspraak volgend seizoen bij de aspiranten!!
Gilles
PS - foto's en andere verassingen volgen nog............blijven kijken he
Aangezien ik de computer van mijn papa "verzopen" heb zijn de verslagen en de foto"s van Leopoldsburg en Kumtich nog niet geplaatst. Nog eventjes geduld ze komen eraan.... Ik kan julie alvast vertellen dat ik beide wedstrijden gewonnen heb!!
En vanaf vandaag begint de voorbereiding van mijn seizoen 2010, als aspirant met, te rusten...
Maar niet voor lang, ik hou julie op de hoogte....
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben GILLES PITSCHON
Ik ben een man en woon in HAKENDOVER (BELGIE) en mijn beroep is naar school gaan.
Ik ben geboren op 30/01/1998 en ben nu dus 27 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen , spelen met vrienden , mijn zus plagen.
