Ik ben Gianni
Ik ben een man en woon in Haasdonk (Beveren-waas) (Belgie) en mijn beroep is Mama en papa de stuipen op het lijf jagen..
Ik ben geboren op 28/12/2004 en ben nu dus 20 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Kruipen en de kapoen uithangen.
Ik ben een prematuurbaby.Ik wou de wijde wereld zien op 27.5 weken,dus ik ben 3 maanden te vroeg geboren.Mijn mama die h
Ik heb mijn best gedaan om een mooie tekening te maken voor de sint. En wat heeft die lieve sint gebracht.... een driewieler,een soort computer voor op de tv van winnie the pooh en een stofzuiger want ik help mama graag met het stofzuigen en kleertjes en natuurlijk snoep. Met die stofzuiger is mama natuurlijk heel blij,dan blijf ik tenminste van haar stofzuiger.
Op zondag 3 december kwam sinterklaas bij het rode kruis.Maar wat wist die sint veel over mij..... hij vertelde me wat ik allemaal thuis uitspookte. Als zwarte piet mij maar niet in de zak stopt.
Eindelijk eens een dagje aan zee,want met die hitte mocht ik niet buiten komen omdat ik veel last had van ademhalingsproblemen. Deze zondag was het heel goed voor mij. Het was samen met mijn vriendinnetje Hanne
Mama was eens gaan winkelen en kwam met een grote verrassing af,het mocht natuurlijk ook wel van papa hoor,maar mama ging erom. Ooooh,wat is dat!!!! Een eigen jeep voor mij. Papa wou hem in elkaar steken ,maar Gianni zat er vlugger in dan papa kon werken aan auto.
Hier ga ik voor het eerst in een zwembadje. Ik mag er dan normaal gezien niet in want er mag geen spatje water in mijn oortjes komen door die buisjes. Maar met die warmte mag ik er dan toch eens af en toe in van mama en papa.
Hallo,het is een tydje geleden dat ik foto's toegevoegd heb. Maar hier komen er dan weer een paar.
Iedereen krijgt tydens het autosalon vele boekjes over auto's. Ons zoontje had dan ook een boekje uitgekozen om er in te kijken. En zoals jullie kunnen zien kijkt hij er aandachtig in.
Dit heb ik gekregen van een lieve dame,ze heet Nancy. Ik noem haar dan ook tante Nans. Ik krijg er heel veel cadeautjes van. Ze ziet mij dan ook heel graag. Zelf heeft ze geen kindjes daarom bederft ze mij met van alles en nog wat. En als of ze het wist,ik vind dit eendje heel leuk en spring er dan hoog mee in de lucht. Kijken jullie maar eens hoe leuk ik het wel vind.
Dit blog heb ik gemaakt om eventueel nog mensen met een prematuurbaby te steunen en ook om iedereen te laten zien hoe flink onze zoon al geworden is. Gianni woog bij de geboorte 1.090 kg en was 35 cm klein. Als je iemand kent met een prematuurbaby is het niet altyd gemakkelijk hoe je moet reageren enz....Het is gemakkelijk gezegt,dat komt allemaal wel goed ,want de medici is er erg op vooruit gegaan enz...Dat is inderdaad zo,maar dat is het niet alleen hoor. De baby moet ook zelf willen,dwz het moeten vechtertjes zijn. Ik geef je een vb wat wij kregen te horen.Maar infeite is het de waarheid .Dokter..... komt Gianni erdoor? Sorry,daar kan ik niet op antwoorden,je babytje is ernstig ziek,als we de machines uit zetten is hij er niet meer en je kindje moet ook willen vechten voor zijn leven. Dat was een koude douche,maar we werden op de ware feiten gedrukt.Als je zelf geen prematuurbaby hebt gehad weet je niet hoe het er aan toe gaat. Bij sommige gaat het heel goed,die hebben misschien dan wel longrijpers gekregen en dan kan je kindje sneller zelfstandig ademen en bij sommige gaat het dan weer slechter.Ik heb geen longrijpers gekregen. Wij hebben het geluk gehad dat Gianni geen operatie's heeft gehad alleen zijn prematuur geboorte. Als je moest weten wat wij hebben gezien op 3 maanden tyd en dan alleen de uren dat we er waren.... je zou je ogen niet kunnen geloven. Telkens als wij dat zagen,zakte onze moed terug in de schoenen. Zo zie je maar dat het altyd geen glorie is,ook al is de medici er al erg op vooruit gegaan. Je mag de moed normaal gezien niet opgeven,maar dat is niet altyd zo simpel. Als je je slecht voelt die dag ben je best dat je je kindje niet vast pakt,want die voelen dat enorm. Natuurlijk mogen we ook blij zijn dat de medici al zover staat ivm prematuren. Ze hebben nu al het nodige materiaal ervoor. Ik dank iedereen enorm die onze zoon hebben verzorgd,en ik leef met de mensen mee die hetzelfste mee maken wat wij hebben mee gemaakt en dan nog de ergere dingen natuurlijk ook,maar dat woord spreek ik niet graag uit.
