Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
gezondheid
22-06-2007
Wat is een hersenbloeding?
Een hersenbloeding ontstaat als er een bloedvat in de hersenen openbarst.
In de volksmond spreekt men ook wel van een beroerte. Maar wat is een beroerte?
Wat is een beroerte?
Een beroerte is voor de hersenen wat een hartinfarct is voor het hart.
De medische benaming voor een beroerte is CEREBRO VASCULAIR ACCIDENT,
Meestal afgekort met CVA. Letterlijk betekent dit ongeluk in de bloedvaten van de hersenen
Ongeveer 75% van de beroertes ontstaan door zuurstoftekort doordat een slagader of een ader verstopt raakt. Wanneer dit gebeurt begint een stukje van het hersenweefsel af te sterven.
Men spreekt in dit geval ook van een herseninfarct.en van de meest voorkomende vormen van beroerten is de trombose.
Daarbij wordt meestal vet en kalk afgezet in de wand van een slagader,tot deze volledig verstopt is. Een andere vorm van een beroerten wordt veroorzaakt door een zogezegd embolie.
Dit betekent dat vanuit het hart of de grote bloedvaten zoals de aorta of de halsslagader een brokje met bloedplaatjes, vet en/of kalk loskomt en gaat vastzitten in een bloedvat dat naar de hersenen gaat.
In ongeveer 20% van de gevallen wordt een beroerte veroorzaakt door een bloeding in de hersenen zelf. Een hersenbloeding wordt veroorzaakt door een scheur van een hersenbloedvat met bloedingen in het weefsel dat de hersenen bedekt (de subarachnoïdale bloeding) of in het hersenweefsel zelf (de intra-cerebrale bloeding).
De meest frequente oorzaak van een dergelijke subarachnoïdale bloeding is een aneurysma, een verbreding van een bloedvat de meest frequente oorzaak van een intra-cerebrale is een verhoogde bloeddruk (hypertensie).
Wat is een TIA?
Een transiënt ischemisch attack.
Een voorbijgaande periode van lokale neurologische uitval, die enkele minuten tot enkele uren kan duren. Het is niet mogelijk om het onderscheid te maken tussen een beroerte en een TIA op het ogenblik waarop de symptomen zich presenteren. Indien echter de neurologische toestand zich volledig herstelt binnen de 24 uren, dan spreekt men van een TIA.
De meeste TIAs duren minder dan 15 minuten.
Hoeveel hersenbloedingen bestaan er?
1.bloedingen in de hersenen, de intra-cerebrale bloeding
2.bloedingen rond de hersenen
-de subarachnoïdale bloeding
-de subdurale bloeding
Intra-cerebrale bloeding:
De bloeding in het hersenweefsel is onder te verdelen in 2 categorieën:
-een bloeding zonder oorzaak
-een bloeding met een oorzaak
een bloeding zonder oorzaak.
Uiteraard heeft deze bloeding wel een oorzaak, daarom staat het in de aanhef tussen aanhalingsteken. Bij dit soort bloedingen is het echter niet mogelijk met nader onderzoek (angiografie) een oorzaak aan te tonen, zodat een operatie hier niet in aanmerking komt.
Het gaat hier meestal om oudere patiënten (ouder dan 65jaar) met in de voorgeschiedenis hoge bloeddruk,suikerziekte,aanwijzingen voor aderverkalking of een combinatie hiervan.
De bloeding treedt plotseling op en is meestal gelegen diep in de hersenen, in een gebied dat de basale ganglia genoemd wordt. Vrijwel altijd heeft de bloeding een halfzijdige verlamming aan de tegenover gelegen lichaamshelft tot gevolg (eventueel ook een spraakstoornis) en meestal is er enige bewustzijnsdaling. De behandeling vindt meestal door de neuroloog plaats, slechts zelden is er reden operatief in te grijpen. De verschijnselen lijken sterk op die van het herseninfarct (de beroerte of CVA)
Een bloeding met een oorzaak.
Deze bloedingen treden eveneens plotseling op,maar verschillen van de eerste categorie doordat ze meestal op jongere leeftijd optreden en vaak meer aan de oppervlakte liggen.
Bij dit soort bloedingen wordt na de ct-scan altijd angiografie gedaan om na te gaan of er een afwijking aan de bloedvaten bestaat als oorzaak.
Er zijn 2 soorten van afwijkingen van belang:
-de aterio-veneuze malformatie (avm), dit is een misvorming, een kluwen van bloedvaten bestaande uit aders en slagaders. Al heel vroeg in de zwangerschap (2e tot3e week) ontstaan deze misvormingen tijdens de aanleg van het vaatbed. Ze zijn dus altijd al aanwezig en kunnen in de loop van het leven aanleiding zijn tot een hersenbloeding. Een andere wijze waarop ze aan het daglicht komen kan zijn door een epileptische aanval. En ze kunnen natuurlijk het hele leven onontdekt blijven. Ongeveer drie kwart van de gevallen kan geopereerd worden, de overige liggen zo diep, zijn zo groot of zijn moeilijk toegankelijk dat opereren zonder grote schade te veroorzaken niet mogelijk is. Voor zulke vaatkluwens is speciale bestraling eventueel mogelijk. Een AVM kan ook op de angiografie onzichtbaar zijn,maar b.v.op de ct-scan of mri wel gezien worden.
-het aneurysma. Dit is ook een aangeboren afwijking van een bloedvat, en wel van een slagader. Hoewel de bloeding meestal rond de hersenen plaatsvindt, kan ook een bloeding in het hersenweefsel een gevolg zijn van een gebarsten aneurysma.
Subarachnoïdale bloeding:
Een subarachnoïdale bloeding is een plotselinge bloeding die optreedt rondom de hersenen.
Vrijwel altijd is een dergelijke bloeding het gevolg van een gebarsten aneurysma.
Een aneurysma is een uitstulping, uitbochting van de wand van een van de slagaders van de hersenen. Er zijn typische plaatsen waar deze zich vooral voordoen, maar in principe kunnen ze overal voorkomen. De zwakke plek is aangeboren, het aneurysma zelf ontwikkelt zich waarschijnlijk langzaam tijdens het lichaam.begunstigende factoren hiervoor zijn hoge bloeddruk en aderverkalking. Bij dit laatste gaat het om verstarring van de wand van de slagaders. Dit gebeurt versterkt onder invloed van factoren als hoge bloeddruk, suikerziekte,roken en een hoog cholesterolgehalte van het bloed.
De subdurale bloeding:
Deze bloeding gelegen tussen het harde hersenvlies (de dura) en de hersenen, hoort eigenlijk niet in dit verhaal thuis, omdat het hierbij om een bloeding als gevolg van een ongeval gaat.
We onderscheiden twee vormen:
-het acute subdurale hematoom
-het chronische hematoom
het acute subdurale hematoom:
Dit wordt gezien direct in aansluiting aan een meestal ernstig ongeval met schedelletsel.
Door het afscheuren van de aders kan er een laagje bloed gezien worden op de ct-scan.
Meestal is dit niet zodanig erg dat het geopereerd hoeft te worden. De prognose van het acute subdurale hematoom is zeer slecht. Er is immers veel meer aan de hand dan alleen het bloedfilmpje.
Het chronische subdurale hematoom:
Dit treedt meestal op bij oudere mensen, en het heeft te maken met de vermindering van de hoeveelheid hersenweefsel, zoals bij het ouder worden gebruikelijk is. Vaak wordt er een klein onbetekend ongevalletje aangegeven, zoals b.v. een stoot met het hoofd tegen een kofferbak. Veel patiënten kunnen zich geen ongeval herinneren. Het ziektebeeld ontwikkelt zich sluipend en kan bestaan uit sufheid, verwardheid, spraak-en begripstoornissen, eventueel een halfzijdige verlamming. Het kan sterk lijken op dementie, zoals die ook bij ouderen gezien wordt. Een ct-scan brengt de diagnose aan het licht.
Tekens van een beroerte.
Snelle actie kan uw leven redden of een beroerte voorkomen. Deze verschijnselen duren altijd maar heel even. Ze lijken dus onschuldig, maar het zijn wel voorbodes van een beroerte.
-uw been, hand of arm voelt opeens heel slap
-u heeft geen of een voos gevoel in één kant van uw lichaam of gezicht
-u kunt plotseling maar met één oog zien
-u begint plotseling trager of onsamenhangend te spreken
-u begrijpt opeens helemaal niet meer wat iemand zegt
-u voelt zich opeens duizelig en valt bijna op de grond
-u heeft de zwaarste hoofdpijn van uw leven
Indien één van deze symptomen zich voordoet, moet u zo snel mogelijk naar een ziekenhuis.
Hoe kan een beroerte voorkomen worden?
Voorkomen van een beroerte kan door voldoende aandacht te besteden aan de risicofactoren.
Sommige van de risicofactoren zijn immers te behandelen.
De voornaamste risicofactoren zijn:
-leeftijd (hoe ouder men wordt, hoe meer kans op een beroerte)
-mannelijk geslacht
-hypertensie (verhoogde bloeddruk)
-suikerziekte
-te hoog cholesterolgehalte in het bloed
-sommige hartritmestoornissen, vernauwing van een halsslagader, voorafgaande beroerte of TIA
-erfelijkheid
-roken
-zwaarlijvigheid
-overmatig alcoholgebruik
-drugs
wat zijn de gevolgen van eenberoerte?
Beroerte is de derde doodsoorzaak in de westerse wereld, na hartaandoeningen en kanker.
Van alle patiënten met een beroerte overlijdt een derde binnen het eerste jaar na de beroerte.
De gevolgen worden bepaald door de plaats in de hersenen waar een beroerte zich voordoet.
In elk deel van de hersenen bevindt zich een ander regelcentrum voor bepaalde lichaamsfuncties,emoties en gevoelens. Naast lichamelijke gevolgen zoals éénzijdige verlamming, is er vaak sprake van minder zichtbare gevolgen, zoals gedeeltelijke blindheid, vergeetachtigheid,spraakstoornissen, depressiviteit en gedragsverandering.
Behandeling?
De behandeling van een aneurysma bestaat uit een operatie. In principe wordt er geprobeerd zo vroeg mogelijk te opereren. Bij de keuze van het tijdstip voor operatie wordt rekening gehouden met de tijd na de bloeding, de algemene toestand van de patiënt, de plaats en de grootte van het aneurysma en eventueel opgetreden vaatkrampen.
Operatie?
Bij de operatie wordt via een luikje in de schedel onder de microscoop het bloedvat waar het om gaat opgezocht. Waarna over de uitstulping een klemmetje wordt geplaatst. Na de ingreep verblijft de patiënt op de intensive care afdeling zolang het nodig is.
Erfelijkheid?
Hersenbloedingen zijn soms erfelijk. Zwakke plekken in de bloedvaten kunnen namelijk erfelijk zijn. In sommige families komt een plaatselijke verwijding van een aneurysma veel voor. In u geval is het verstandig indien mogelijk te achterhalen wat de mogelijke oorzaken waren van de hersenbloeding. Met u huisarts kunt u bespreken of preventief onderzoek zinvol is.
Woordenlijst.
Aneurysma: slagaderbreuk
Angiografie: het zichtbaar maken van bloedvaten op röntgenfotos met behulp vancontrastvloeistof.
Ct-scan: computertomografie, afbeeldingstechniek waarbij met röntgenstraling en computer een dwarsdoorsnede van het te onderzoeken lichaamsdeel wordt gemaakt.
Embolie: verstopping van een bloedvat
MRI-scan: magnetic resonance imaging, techniek waarbij met behulp van magneetgolven een afbeelding van een orgaan, gewricht,enz. kan worden verkregen.
Uitstulpen: op een beperkte plaats buiten zijn vorm of grens treden.
Epilepsie is een veel voorkomende aandoening die ongeveer 1op de 150 mensen hebben.
In feite bestaan er verschillende vormen van epilepsie en zou men eigenlijk kunnen spreken van epilepsien.ze beginnen meestal tijdens de kinderleeftijd maar kunnen op eender welke leeftijd optreden.
Hoe zien de hersenen eruit?
De hersenen bestaan uit een aantal belangrijke onderdelen. Het meest opvallend zijn de grote hersenen. Deze bestaan uit twee helften of hemisferen, elk opgebouwd uit een aantal kwabben.
Onder de grote hersenen zitten de kleine hersenen. Tussen de grote en de kleine hersenen zit de hersenstam. De hersenstam verbindt de verschillende hersendelen en gaat via het verlengde merg over in de ruggenmerg.
Hoe werken je hersenen?
Je hersenen krijgen de informatie in de vorm van een prikkel: een elektrische impuls die door de zenuwen loopt. En op dezelfde manier sturen ze informatie aan spieren of klieren in het lichaam. Die spieren of klieren die een prikkel van een zenuwcel hebben gekregen, gaan op hun beurt tot actie over. Je begrijpt natuurlijk hoe belangrijk het is dat je hersenen goed functioneren. Als er ergens een storing optreedt, dan heeft dat onmiddellijk gevolg voor jou en je omgeving. Door een ongeluk of ziekte kan er een permanente storing in de hersenen optreden. Het kan bvb.dat een gedeelte van je hersenen helemaal niet meer werkt omdat het in de knel is komen te zitten. Iemand die dat overkomt kan dan bvb verlamd raken. Ook epilepsie heeft te maken met storingen in de hersenen, maar het grote verschil met een ziekte of een ongeluk is dat die storing bij een aanval van epilepsie meestal kort duurt en daarna ook weer helemaal voorbij is. Je houdt van een epileptische aanval geen hersenschade over.
Welke soorten epilepsie bestaan er?
1.koortsstuipen
2.patiele aanvallen
3.gegeneraliseerde aanvallen (grand mal)
koortsstuipen: epilepsieaanvallen bij hoge koorts.
Partiele aanvallen: de stoornis treedt in een gelokaliseerd deel van de hersenen op.
De exacte plaats is bepalend voor de manier waarop de aanval verloopt.
-eenvoudige partiele aanval:
de persoon blijft bij bewustzijn.
-complexe partiele aanval:
de persoon verliest het bewustzijn
Gegeneraliseerde aanvallen: de stoornis treedt op in het volledige brein.
-absence (petit mal):
de persoon verliest kortstondig
het bewustzijn maar kan blijven staan
of zitten.
-tonisch-clonische aanval (grand mal):
de persoon valt en verliest het bewustzijn,
ondergaat hevige schokkende bewegingen.
Dit is de aanval waarvan de omstanders
het meeste schrikken.
Medisch onderzoek.
Wanneer de arts denkt dat zijn patient epilepsie heeft,is het voor hem heel belangrijk een zo nauwkeurig mogelijke beschrijving van de aanval te hebben van iemand die er bij was.
De arts kan de patient doorverwijzen naar een neuroloog,kinderarts of een kinderneuroloog.
De specialist zal de patient onderzoeken en vragen stellen over zijn voorgeschiedenis en die van zijn familie.Hij zal een opname maken van de elektrische activiteit van de hersenen met een E.E.G.(electro-encefalogram).Met dit onderzoek kan de arts een abnormale (overactieve)
activiteit opsporen.
In sommige gevallen zal de patient ook een CT-scan of een NMRscan (nucleaire magnetische resonantie) ondergaan.Deze onderzoeken zijn pijnloos en zonder gevaar, en worden door een radioloog uitgevoerd.Er worden een aantal fotos van de hersenen genomen, die door de computer in kaart gebracht worden.Deze onderzoeken helpen de specialist een mogelijke oorzaak van de aanvallen te vinden.
Hoe behandelen?
Wanneer een diagnose epilepsie gesteld wordt bij een patient, kan de arts medicijnen voorschrijven om het optreden van aanvallen te voorkomen.Hiermee kan de frequentie van de aanvallen verminderen, of kunnen zo mogelijk de aanvallen weg blijven. De medicijnen bestaan meestal onder een vorm van pillen,maar voor kinderen zijn er ook korrels of siroop.
Soms kan men de aanvallen niet volledig onder controle houden met medicatie. Het is mogelijk dat een hogere dosis medicijnen niet aangewezen is, zelfs al treden er nog enkele aanvallen op. Een te hoge dosering medicijnen doet soms (zelden) meer en zwaardere aanvallen optreden, en kan ook bijwerkingen hebben zoals duizeligheid en slaperigheid.
Wanneer men de aanvallen niet onder controle kan houden, hoewel de medicatie stipt wordt genomen, kan de neuroloog in sommige gevallen en mits specifieke onderzoeken, overwegen een heelkundige ingreep uit te voeren op de zone van de hersenen die verantwoordelijk is voor het optreden van de aanvallen.
Komt epilepsie veel voor?
Ja. Wereldwijd lijden er 40 miljoen mensen aan epilepsie.
Zowel babys,kinderen als volwassenen.
In belgie zijn er 60.000 tot 70.000 epilepsiepatienten.
150.000 belgen zouden op een of ander moment in hun leven aan epilepsie lijden.
Jaarlijks komen er per 100.000 mensen 50 nieuwe epilepsiepatienten bij.
Is epilepsie besmettelijk?
Neen. U kunt geen epilepsie oplopen door met een epilepsiepatient in contact te komen.
Is epilepsie erfelijk?
Hoewel duidelijk is dat erfelijkheid een rol kan spelen,bestaan er hierover nog veel vragen.
Bepalende factoren zijn bv.: type epilepsie, aantal mensen in de familie met epilepsie en de mate van bloedverwantschap tot die familieleden.
Is epilepsie leeftijdsafhankelijk?
Ja. Het eerste levensjaar is de kans op epilepsie het hoogst.
Vervolgens neemt ze langzaam af om daarna weer toe te treden bij oudere mensen.
Mannen en vrouwen hebben evenveel kans op epilepsie.
Meestal treedt epilepsie voor het eerst op bij kinderen onder de 15 jaar.
Zwangerschap en epilepsie?
Er zijn verschillende soorten epilepsie en het is moeilijk te zeggen welk risico uw kind loopt om de ziekte te krijgen. Daarvoor is individueel advies nodig. Soms wordt u verwezen naar een klinisch geneticus ( een specialist op het gebied van erfelijkheid) voor verder onderzoek.
Een deel van de ernstige afwijkingen kan nog voor de geboorte worden ontdekt met prenataal onderzoek.
-de aanvallen zijn niet alleen slecht voor u,
maar ook voor uw kind. Doe er alles aan om
ze niet op te wekken. Een regelmatig leven
en voldoende nachtrust zijn belangrijk.
Drink geen alcohol tijdens de zwangerschap
En vermijd lichtflitsen als u er gevoelig
Voor bent.
-welke invloed zwangerschap heeft op epilepsie
valt niet te voorspellen.
-een ernstige aanval kan bij de bevalling optreden,
maar slechts in een paar procent van de bevallingen.
Vaak kiest de behandelende arts dan voor een keizersnede.
-geneesmiddelen maken de kans op een afwijking van uw kind
wel groter dan normaal.
-overleg met uw huisarts,neuroloog,gynaecoloog en eventueel
klinisch geneticus: liefst voor de conceptie.
-gebruik van anti-epileptica door de aanstaande vader geeft,
voor zover thans bekend,geen gevaar voor het kind,ook niet
wanneer hij het middel ten tijde van de bevruchting gebruikt.
-soms kan met prenataal onderzoek een ernstige afwijking
worden aangetoond.overleg wat u zult doen,als de uitslag
niet goed is.
Moet iedereen het weten?
Epilepsie is niets om je voor te schamen en wat dat betreft zou het vanzelfsprekend moeten zijn dat iemand met epilepsie heeft dat gewoon aan de mensen om zich heen vertelt. Maar de praktijk is anders. Mensen met epilepsie worden vaak voor raar uitgemaakt. Er wordt soms gedacht dat ze ook in andere opzichten anders dan anderen zijn. Dat is niet zo, maar het is moeilijk er tegen in te gaan, vooral omdat die gedachten meestal niet hardop worden uitgesproken. Als mensen er wat gewoner over zouden denken, zou het voor degene die epilepsie heeft ook niet zo vervelend zijn om het te vertellen. En het is natuurlijk juist zo belangrijk om het te vertellen omdat het voor je eigen veiligheid beter is als de mensen in je omgeving het weten. Klasgenoten, leraren, sporttrainers, tandartsen moeten in ieder geval op de hoogte worden gebracht.
Soorten medicijnen?
Er zijn meer dan 20 soorten medicijnen. Soms zijn die medicijnen gratis of terugbetaald door het ziekenfonds, sommige moet je zelf betalen. De medicijnen zijn samengesteld door een neuroloog. Meer informatie over de medicatie vind je op www.epilepsie.net.
Epilepsie en geheugen.
Mensen met epilepsie kunnen in het dagelijkse leven problemen hebben met het geheugen.
Een epilepsie-aanval wordt veroorzaakt door een tijdelijke stoornis in de hersenen.
Een geheugenstoornis kan veroorzaakt worden door een dezelfde stoornis in de hersenen.
In deze situatie zullen we zien dat een geheugenstoornis een rechtstreekse link heeft naar de epilepsie-aanvallen.
Ook andere factoren kunnen een samenhang tussen epilepsie en geheugenproblemen bevorderen:
-zowel de epilepsie als de geheugenproblemen kunnen een gevolg zijn van een hersenletsel.
-De geheugenproblemen kunnen indirect een gevolg zijn van de epilepsie. Hieronder verstaan we bvb.:achterstand in het leren door afwezigheid op school,gedragsproblemen,
In welke mate het geheugen bij mensen met epilepsie verstoord wordt is afhankelijk van de plaats in de hersenen waar de aanval zich voor doet. Ook het aanvalstype, de aanvalfrequentie kunnen een invloed hebben. Zo zien we bvb. Dat als aanvallen zich voordoen in een plaats waar het geheugen een belangrijke rol speelt de kans op geheugenproblemen groter is.
Wat zijn de symptomen?
De diagnose wordt meestal door een neuroloog gesteld.
Die baseert zich op de medische voorgeschiedenis van de patient en op een EEG.
De volgende factoren kunnen wel wijzen op een vorm van epilepsie.
-black-outs
-verward geheugen
-bewusteloosheid waarbij men de controle over blaas en darmen verliest
-kinderen die leeg voor zich uitstaren en niet reageren op vragen of instructies
-kinderen die regelmatig zonder aanleiding struikelen of vallen
-knipperen met de ogen of kauwbewegingen maken
-een aanval, al dan niet gepaard met hoge koorts
-opeenstapeling van hevige, schokkende bewegingen
Wat zijn de oorzaken?
Bij 60% van de patienten is het niet mogelijk een oorzaak aan te duiden.
Dit noemt men ideopathisch. In de andere gevallen ligt meestal een storing
in andere lichaamsfuncties aan de basis.
-gebrek aan vitamine b
-erfelijke stofwisselingsziekte
-alcohol en drugs
-sterk verlaagde suikerspiegel in het bloed
-hoge koorts door infecties
-gebrek aan zuurstof in het bloed
-sterk verminderde lever-of nierfunctie
-hersenletsel
-hersentumoren
De meest uitlokkende factoren vermijden.
De volgende omstandigheden kunnen een aanval uitlokken.
Epilepsiepatienten proberen ze dan ook best te vermijden.
