|
Nog nooit
meegemaakt.
Al jaren ga ik op
café ,al jaren ga ik soms onverwachts ergens binnen. Soms heb je het
gevoel dat je er te veel bent. Soms het gevoel dat je er te laat
bent. Soms het gevoel dat je volledig verkeerd bent.
Nooit ben ik
genegeerd als klant of als persoon.
Ik woon al gans mijn
leven naast een café. Soms ben ik misschien niet de ideale klant
voor mijn buurvrouw ,de cafébazin. Maar een buur is en blijft een
buur waar je in de best mogelijke verstandhouding mee wil leven.
Meest van tijd ga ik
een pint drinken in voor mij gepaste momenten,niet altijd de meest
gangbare uren .Meest van tijd ga ik een pint drinken als ik zelf er
meest zin in heb. Meest van tijd ga ik bij mijn gebuur iets drinken
om haar ook iets te gunnen.
Ik ga dus binnen met
een goed gedacht. Ge zegt goedendag tegen de aanwezige klanten .
Ge handelt naar de
heersende sfeer. Ge zegt goeiendag tegen de buurvrouw bazin.
Ge zegt laat de
mensen iets drinken. Ge wacht op een vraag naar wat u wil gebruiken.
Ge ziet de buurvrouw
bazin de micro nemen,het is die avond immers karaoke avond voor de
klanten ,dacht ik, en een nieuw liedje inzetten. Een liedje dat ze de
paar minuten ervoor heel zorgvuldig heeft geselecteerd .Ikzelf
verwachte dat ze ,de cafébazin ,mijn buurvrouw,
alsnog iets zou
inschenken of minstens iets zou aangeven van wacht even.
Nog nooit meegemaakt
mevrouw de bazin begon heel feestelijk mee te zingen, met weet ik
veel welk liedje .De micro heel bedreven onder de neus , de blik op
het magische scherm, volledig als een nog te ontdekken diva opgaand
in haar act .
Ge staat daar dan
wel bij voor piet snot zonder snotneus. Echt dorst had ik wel niet
meer maar .
Voor mezelf en
misschien voor de sfeer in het café was het een goed idee om maar
het pand te verlaten
Naar ik heb vernomen
houd mevrouw de bazin de herberg enkel open als hobby .
Ik kan daar meer en
meer niets op tegen hebben .
Ik denk dat ik niet
in haar hobby pas.
|