Het stopt niet bij een tractor .
1975 .Samen met mijn vader gingen we bij een oudere fruitkweker naar een plukwagen zien.
Bij die wagen kregen we een oud smalspoortractortje aangeboden.Een KRAMER KB17, aan zeg maar een meeneemprijsje.
Wie had toen gedacht dat dit het begin van een hobby zou worden.Een hobby die in wezen niet meer stopt.
1998.Die oude tractor,afgeschreven, stond maar te verkommeren bij mijn broer in zijn keldergarage.Maar het idee van restoratie was in feite nooit ver weg geweest.Maar tijd, je weet wel.
Toch een beetje tijd gevonden,ergens in een hoekje. Eerste werk, volledig nakijken van de mechaniek.Wat weinig problemen gaf,alles bleek nog vrij goed te werken op de zuiger van de lift na.Dat was nog goed te vervangen,kwestie van een beetje geluk en fantasie.
Andere olie er op,nieuwe batterij,voorverwarmen en tok tok tok, op de klop weg.
Het geluid van een oude één ,of in mijn geval een twee,cilinder is waarschijnlijk het verslavend element bij oldtimers.
Het herschilderen moest nog gebeuren.Het tractortje was immers, door de vlijtige kleinzoon van de vorige eigenaar,volledig in het (klassiek) grijs gespoten.Dus op zoek naar de originele kleuren van Kramer.Die kleur dan ook laten maken.Dit was ook de aanleiding voor mijn eerste kontact met een oldtimerboekwerk.echt verrassend die massa verschillende merken en kleuren.
Van een tractor wordt verondersteld dat hij werkt.Voor mij is een oldtimertractor naakt zonder atributten of getrek.Daarom begon ik aan de restoratie ,of noem het opkuis, van een oud melkremorkje van mij ouders uit de jaren 50.Tijdens mijn zoektocht naar onderdelen vond ik op een zolder(ge ziet niets wegsmijten )een oud kabientje van mijn vaders tractor van rond 1965. Deze twee samen vormen nu een getrek voor achter mijn smalspoor.
Mijn aandacht voor Kramer was getrokken.Ik vond voor mezelf wat meer tijd en kwam via via aan het adres van een andere Kramerbezitter.Raar maar waar ook een KB17, een jaartje ouder,maar de landbouwversie.Zo een combinatie kom je maar zelden tegen ,dus.Meer hij stond nog volledig origineel,met de nodige blutsen en builen natuurlijk.Met zowel al de lichten een maaibalk,voederbakje,derdepunt en trekhaak.
Aan deze trekker was wel wat meer werk aan.Na het verwijderen van 20 jaar kippenmest en stof.Plaatsen van nieuwe sproeiers,(de oude waren meer druppelaars, maar toch nog starten) gloeistiften,waterpomp,koppeling en filters .Al bij al viel dat allemaal toch nog wel mee.
Ondertussen zijn we in 2007. Zijn we lid van De lozen boer. Hebben we een paar ritten en treffens meegedaan. Liefst met mijn koppel. Ik zie ze als een broer en zus ,enkel maar een jaartje verschil,van de zelfde familie.
Zo komen we aan het voorlopig laatste hoofdstuk. Tijdens de rondrit in mei 2007 reden we langs den Oudenbos.Achter op een schapenwei stond een oude werfwagen ,nog enen van den RTT,te verkommeren.
Tijdens het vervolg van die rit,begon ik in mijn hoofd al het plan te tekenen van de restoratie van zo een werfwagen .Ik was al bezig met het nagaan wat ik thuis ,op al die stoffige zolders ,nog liggen had om er aan en in te verwerken.Twee dagen na datum,had ik de eigenaar gezocht en gevonden en was de wagen gekocht.
We zijn nu vier maand later en de wagen is nu ,volgens mezelf en een paar anderen, veranderd in een klein juweeltje van een woonwagen.Binnenin in de oud Vlaamse stijl van rond 1930.Langs buiten naar de zigeunerwagens van voor 1950.
Hiermee kan ik nu naar iets verdere bestemmingen.Overnachten is nu geen probleem.
Het idee is dat ik de wagen eventueel ook kan verhuren aan andere oldtimerbezitters ,die, misschien eens iets anders willen dan, rondtoeren met hun trekker alleen.
Tot onderweg,Herman&co.
01-11-2007, 10:19 geschreven door herman 
|
Dit weekend ben ik voor de eerste maal met men woonwagen op pad geweest.
Geen flouw benul wat ik met deze blog kan aanvangen ,maar we wagen het er op
