Maar goed, ik vind het echt erg, ook al leest niemand mijn blog ofzo, maar toch ;)

MAAR ik heb een reden/excuus. Ik ben namelijk woensdag de weet-ik-hoeveelste flauwgevallen. Op school. Joho. Super, toch?

Ik zal een verslag geven, voor de geïnteresseerden onder jullie:

Ik sta tegen de verwarming (die niet aanstaat) te lezen (in Twilight, als het iemand kan schelen). Rechts van mij een mooie (ahum) bakstenen muur die later nog een rol zal hebben in mijn spannende verhaal. Ik sta daar dus gezellig te lezen, tot ik plots heel duizelig word. Ken je dat gevoel als je te snel rechtstaat? Dat had ik dus, maar 2 seconden, en tegelijk kramp in mijn buik. Als ik dat voel heb zo iets van: wow, wat gebeurt er? En op dat moment word ik "wakker" op de grond met een stuk of 10 mensen rond mij, en waarschijnlijk een extreem suffe blik in mijn ogen, die ik gelukkig niet zelf heb gezien, anders zou ik me waarschijnlijk doodgeschaamd hebben :D

Er kwamen ook mensen van het secretariaat en zo, die mij naar het ziekenbedje (klinkt zo 3e kleuterklas :D) brachten, maar mij per sé met 2 wouden ondersteunen. Tja. Dus daar liep ik dan als een 91jarige, ondersteund door 2 mensen. Joepie! Ook al kon ik wel al terug lopen... Ik heb toen tot het einde van de dag mij daar doodverveeld, en donderdag en vrijdag ben ik thuisgebleven. Ik ben vrijdag ook naar de dokter geweest, die concludeerde (sorry voor dat woord het klinkt gewoon zo lekker professioneel :D) dat ik een hersenschudding had. Supertof!

ik ben toen een week thuisgebleven, waardoor ik nu lekker veel werk kan inhalen! Yes!*

En  Daniël is dood :(( mijn konijntje BOEHOEHOE maar eigenijk ben ik niet zo depri want het is al een week en nog wat geleden

Ik schrijf zo snel mogelijk weer een nieuwe blog!

ADIOS

*Voor de mensen die het nog niet doorhebben, deze tekst bevat een extreem grote dosis sarcasme