Voor de tweede editie van de wedstrijd te Hechtel heeft Patrik Thaens en zijn ploeg het parcours t.a.v. vorig jaar serieus aangepast, waardoor de zwaarte graad van deze wedstrijd nog gestegen is. Er zaten o.a. een extra zandbak in, en door het droge weer van de laatste week was dit echt los komen te liggen.

Het weer zat dus inderdaad vandaag wel mee!

We moesten vandaag weer starten met een countdown via de luidsprekers (zoals in Olen Teunenberg), maar dit is niet het beste systeem. Voordat de teller helemaal afgeteld is, kunnen enkelen zich niet meer houden. Vroegtijdig vertrek dus van een aantal deelnemers.

Bij het starten (op de eerste rij) kreeg ik mijn voet weer niet in het klikpedaal, waardoor ik onmiddellijk heel wat rijders langs mij liet doorgaan. In de zandbak 100m verder op ging het voor de tweede maal mis. Vermits er al wat rijders tegen de grond gegaan waren, besloot ik erlangs te lopen. Maar ik sprong slecht terug op mijn MTB, waardoor ik terug langs achter af mijn zadel schoof. Weeral wat plaatsen kwijt dus (na slechts 100m...).

Ik kon dus weer aan een inhaalrace beginnen. Regelmatig ben ik tijdens de volgende rondes wat rijders terug kunnen voorbij gaan, maar dit kost natuurlijk krachten. Hierdoor waren in de 4e en laatste ronde mijn pijlen verschoten, waardoor er nog 2 rijders mij terug voorbij kwamen. Ik kon helaas niet meer aanpikken. Vermits er niet onmiddellijk iemand kort op mij volgde kon ik zonder te veel druk zo naar de finish toe rijden.

Helemaal in het laatste stukje bos zag ik ineens Bart Mermans nog voor mij. Bart liet me vriendelijk voorbij (het was blijkbaar op bij hem). Bij de laatste passage door de zandbak moest ik dan weer lopen, maar Bart was mij goed gezind, en duwde mij (letterlijk!) zo nog voor hem over de finish (als 11e).