Agnes en Jules herstellen oud lemen huis

Rillaar/Aarschot

De regio Hageland krijgt er binnen vier jaar een lemen taverne bij. Agnes Verbiest en Jules Vrancken uit Rillaar hebben het oude lemen huis uit de Montenakenstraat opgekocht en willen er nu een taverne onderbrengen. Het gebouw wordt de volgende vier jaar in haar oorspronkelijke staat hersteld. «Met alleen maar voorwerpen die verwijzen naar de tijd van toen», duidt Agnes. Zo krijgt Hageland er een stukje Bokrijk bij.

Geert Mertens

«Vroeger gingen we regelmatig naar Bokrijk en dat sprak ons enorm aan. Het lemen huis kwam leeg te staan midden jaren '80. We beslisten toen al om er een ooit een taverne van te maken. Dat idee hebben we wel 10 jaar in de frigo geplaatst. Agnes liep namelijk een hersenbloeding op», vertellen Agnes en Jules.

Uithangbord

Het huis was oorspronkelijk ook een taverne. «We hebben op zolder nog het oude uithangbord gevonden. Het café heette 'In het waterhof' en verwijst waarschijnlijk naar onze streek. Tijdens de overstromingen eind jaren '90 stond de straat hier onder water en dus moet het gebied vroeger ook met wateroverlast gekampt hebben. Het uithangbord willen we terug gebruiken eens de renovatiewerken achter de rug zijn.»

Stoof

En die renovatie kost veel geld. «Je mag rekenen dat het zoveel kost als een nieuw huis», gaat Jules verder. «Het gebouw is geklasseerd als monument en daardoor kunnen we wat subsidies ontvangen. In de eerste plaats moet het huis gestabiliseerd worden. Daarna krijgt een gevel een nieuwe laag leem. De stenen binnenmuurtjes, die er in gebouwd zijn, worden terug verwijderd en het dak wordt in de oorspronkelijke staat gebracht. De hele reeks werken spreiden we over vier jaar. De technische dienst van Bokrijk is hier al geweest en Monumentenzorg volgt de renovatiewerken op. We hebben nog enkele oude voorwerpen liggen. Ook een authentieke toog en Leuvense stoof komen er in.»

Het lemen huis zal perfect zichtbaar zijn vanaf de Diestsesteenweg. «Onze tuin wordt anders ingericht zodat het gebouw duidelijk zichtbaar is van op de weg», luidt het. De familie wil het lemen huis in het weekend openstellen voor fietsers en wandelaars en groepsbezoeken. «De stad is ook voor de idee te vinden. Zo komt er een nieuwe toeristische trekpleister erbij», bedenkt het koppel zich.

Foto Baert

Leuven

De Leuvense scholen worden steeds meer overstelpt door anderstalige kinderen. Die meertaligheid houdt een enorme uitdaging in: 'hoe vangen we die kinderen en hun ouders op, zonder aan kwaliteit van het onderwijs in te boeten?' Volgens het Regionaal Instituut voor Samenlevingsopbouw (RISO) Vlaams-Brabant is dat niet zo moeilijk, mits een aangepast schoolbeleid. De meeste scholen pakken de anderstaligen dan ook op hun eigen manier aan.

Kirsten Bosmans

«De makkelijkste manier van werken voor leerkrachten is als iedereen Nederlands spreekt», zegt Marijke Vandendries van RISO Vlaams-Brabant. «Maar zo zit de wereld niet meer in elkaar. In sommige Brusselse scholen loopt het aantal anderstalige kinderen op tot 95 procent. In Leuven loopt het niet zo een vaart. Al zijn er ook scholen waar ze met een aantal van vijftig procent zitten. Gemiddeld heeft een Leuvense school twintig procent anderstalige kinderen. In de landelijke gemeenten ligt dat cijfer lager, maar ook daar verwachten we een kentering. Over vijf jaar zitten ook landelijke schooltjes vol anderstalige leerlingen», meent Vandendries.

aanpassingen

«Veel scholen durven er niet voor uitkomen dat ze anderstalige kinderen opvangen. Ze zijn bang dat ouders van Nederlandstalige kinderen elders zullen gaan omdat die verwachten dat de kwaliteit van het onderwijs achteruit gaat. Maar dat is niet zo. Met anderstalige kinderen in de klas moet je je manier van lesgeven aanpassen, niet de inhoud van de les. Dat kan ook verrijkend zijn voor Nederlandstalige kinderen. Uiteraard verwachten we niet van leerkrachten dat ze Turks en Marokkaans gaan spreken. Maar de scholen moeten wel nadenken over een aangepast beleid. De grootste fout die veel scholen maken, is tegen ouders zeggen dat ze alleen nog Nederlands met hun kinderen mogen spreken. Terwijl die mensen onze taal vaak niet kennen. Kinderen leren net zo goed Nederlands als ze thuis hun moedertaal spreken. Het is natuurlijk wel belangrijk om met ouders te communiceren. Zo kan je als school brieven sturen met pictogrammen. Of ouders uitnodigen om deel te nemen aan een project in de klas. En voor de kinderen kan je in de klas met pictogramwoordenboeken werken.»

Geen negatieve invloed op kwaliteit onderwijs

«Veel aandacht voor leerlingen én hun ouders»

GO Pee & Nel in het centrum van Leuven noemt zichzelf een 'mooie mix van nationaliteiten'. «De meeste kinderen hier hebben een andere nationaliteit», zegt directeur Tim Stiers. «Maar we kunnen bewijzen dat dit geen negatieve gevolgen heeft voor de kwaliteit van ons onderwijs. Elk jaar nemen we testen af bij de zesdejaars. Die resultaten zijn altijd goed vergeleken met andere scholen. We besteden veel aandacht aan anderstalige kinderen. Als ze pas uit het buitenland komen, geven we ze eerst een taalbad. Pas daarna kunnen ze begeleid geïntegreerd worden in een gewone klas. Bij de ene duurt dat taalbad twee maanden, bij de andere een jaar. Hoe jonger het kind, hoe sneller ze weg zijn met onze taal. Maar we nodigen ook vaak de ouders uit op school. Zo leren ouders van verschillende nationaliteiten elkaar kennen en komen heel wat vragen naar boven. Tot slot vertalen we onze beleidsplannen rond buitenschoolse opvang en huiswerk in het Frans en Engels.»

Ook in het Sancta Maria instituut in hartje Leuven doen ze alles om anderstalige kinderen te integreren. «Wij organiseren onthaalklasjes waar anderstalige leerlingen enkele keren per week Nederlands leren», legt directeur Jan Leenaerts uit.

«Verder kopiëren we belangrijke brieven voor ouders op een rood blad. Zo weten ze dat ze in de school verwacht worden voor een woordje uitleg. We proberen de ouders ook te betrekken bij de lessen van hun kinderen.» (KBH)

Aarschot

In juni 2008 opent Landelijke Kinderopvang een nieuw kinderdagverblijf in de Bogaardenstraat in Aarschot. 40 kindjes kunnen daar terecht. Aan het project hangt een kostprijs van ruim 500.000 euro. Het nieuwe kinderdagverblijf wordt erkend en gesubsidieerd door Kind en Gezin. Landelijke Kinderopvang verhuist ook het secretariaat naar de locatie. In totaal nemen ze tien nieuwe mensen in dienst.

De plannen voor een nieuw kinderdagverblijf bestaan al sinds 2001. «Toen kreeg de vzw Ukkepuk het principieel akkoord voor de oprichting van een kinderdagverblijf», zegt gedeputeerde Monique Swinnen. «Landelijke Kinderopvang zette er mee de schouders onder. Aanvankelijk was het de bedoeling om dit jaar al te openen. Na lang wachten op de subsidiedossiers zijn we nu eindelijk kunnen starten met de werken. Het is jaren geleden dat er in de regio nog zo'n groot kinderopvangproject is opgestart.»

Voor de ouders die de kinderen moeten afzetten, vormt de locatie in het drukke centrum geen probleem. «Op de speelplaats is een kiss and ride-zone voorzien», zegt de gedeputeerde.

De ruimte wordt onderverdeeld in drie leefruimtes, er worden (gedeeltelijk) nieuwe ramen en isolerende wanden geplaatst. Daarnaast komen er vijf rustruimtes en ook het secretariaat van de opvang verhuist van Gelrode naar Aarschot. Om de kleine kinderen zo min mogelijk hinder te laten ondervinden, wordt een gang voorzien die als geluidsbuffer optreedt.

De nieuwe opvang heeft een erkenning voor 40 kinderen, maar er kunnen meer ukjes terecht. «Niet elk kind gaat een hele week elke dag naar de opvang.»

Toch blijft de provincie Vlaams-Brabant werk maken van nieuwe opvangplaatsen. «In totaal moeten er een duizendtal kinderen opgevangen worden in de zone Aarschot en Begijnendijk», luidt het. «De wachtlijsten staan nog altijd vrij vol. We hebben geen zicht op zelfstandige onthaalouders, maar bij Landelijke Kinderopvang is er een wachtlijst van zo'n 80 kinderen en bij de vzw Ukkepuk 20.» (GMA)

Houwaart

De Vrije Basisschool uit Houwaart heeft een overdekte fietsenstalling geplaatst aan de school. Dat deden ze met de steun van de provincie. Een heel jaar lang werkte de school initiatieven uit om zoveel mogelijk leerlingen en leerkrachten met de fiets of te voet naar school te krijgen. Samen met de gemeente werd ook een alternatieve fietsdoorsteek gerealiseerd.

«Eén op drie kinderen wordt met de auto naar school gebracht», vertelt gedeputeerde Julien Dekeyser. «Dat brengt onnodig extra verkeer, inclusief fileleed met zich mee.» Daarom lanceerde de provincie dit jaar een mobiliteitsproject, genaamd Mobimos.

De Vrije Basisschool kon rekenen op een subsidie van in totaal 2.000 euro.

«Op drie weken tijd hebben we met zijn allen 3.000 kilometer gefietst», aldus kleuterleidster Ann Sterckx van de school. «Ook de juffrouwen hebben we aangespoord om zoveel mogelijk met de fiets naar school te komen. Een zwangere juf heeft als alternatief haar kilometers op een hometrainer gereden.»

Fata Morgana

Om het fietsproject wat kleur te geven, organiseerde de school ook een spel. «Zo hebben we een Fata Morgana-spel georganiseerd», weet leerlinge Sanne. «En de kleuters hebben een fiets geplakt», voegt Willem eraan toe.

Sinds vorig jaar heeft de gemeente ook een alternatief fietspad voorzien langs de Haldertstraat. Op die manier kunnen kinderen van en naar school fietsen. Daardoor is het aantal kinderen dat met de fiets naar school komt erg drastisch gestegen.

Ook enkele andere scholen in de regio werden geselecteerd voor het project, namelijk de Vrije Basisschool Ourodenberg, de Vrije Basisschool De Regenboog in Dries- en Neerlinter en de gemeentelijke kleuterschool De Kleine Picasso in Halle-Booienhoven. (GMA)

De provincie Vlaams-Brabant trekt dit jaar 16.500 euro uit voor projecten van negen basisscholen om het verkeer naar en van de scholen veiliger en milieuvriendelijker te maken. De provincie wil hiermee de vicieuze cirkel doorbreken van ouders die hun kinderen met de auto naar school brengen, omdat ze de wegen niet veilig vinden voor hun kinderen, maar daarmee de schoolomgeving zelf nog verkeersonveiliger maken.

De scholen investeren de subsidies in projecten zoals de aanleg van verkeerspistes, de aankoop van oefenfietsjes en fietsenstallingen. In het verleden realiseerde de Vrije Basisschool van Houwaart met een provinciale subsidie van 2.000 euro een nieuwe fietsdoorsteek, die ervoor zorgde dat de leerlingen veiliger met de fiets naar school geraakten. Ook vernieuwde de school de fietsenstallingen. Beide projecten hebben meer leerlingen aangezet met de fiets naar school te komen.

BRUSSEL - Bijna tien procent van de Vlaamse autosnelwegen verkeert in erbarmelijke staat. En met de gewestwegen is het nog erger gesteld. «De voorbije tien jaar is de toestand van de Vlaamse wegen amper verbeterd», zegt Vlaams parlementslid Carl Decaluwé (CD&V). Vlaams minister van Openbare Werken Crevits (CD&V) erkent het probleem. Ze heeft het budget voor wegenonderhoud fors opgetrokken.

Voor wie veel op de baan is, is het nauwelijks nieuws. Van de 883 km autosnelwegen in Vlaanderen, verkeert 71 km in uiterst slechte staat: putten in het wegdek, spoorvorming, oneffenheden. Alles samen is 8% van de Vlaamse snelwegen dringend aan herstelling toe. Dat blijkt uit een rapport dat Decaluwé heeft opgevraagd. Het wegdek van de snelwegen in de provincie Antwerpen is er het slechtst aan toe: daar is ruim 10% dringend aan herstelling toe. In West-Vlaanderen liggen de snelwegen er het beste bij: 6% verkeert in slechte staat.

Bij de gewestwegen is de toestand zo mogelijk nog erger. Van de belangrijkste gewestwegen, de primaire wegen, verkeert 18,5% in slechte staat. Van de secundaire wegen is dat 16,5%. De gewestwegen liggen er het slechtste bij in Antwerpen (22%) en Oost-Vlaanderen (19%). In de provincie Limburg liggen de gewestwegen er het beste bij, met 'maar' 10% van het wegennet in slechte staat. «Dat heeft te maken met de intensiteit van het verkeer en de leeftijd van de wegen», zegt Carl Decaluwé. «Al kan het ook iets te maken hebben met het feit dat Limburg met Theo Kelchtermans (CD&V) en Steve Stevaert (sp.a) lang de minister van Openbare Werken heeft geleverd.»

achterstand

Uit het rapport blijkt nog dat de staat van de gewestwegen er de voorbije tien jaar absoluut niet op vooruit is gegaan. Ook bij de autosnelwegen is er maar een minimale vooruitgang. Minister van Openbare Werken Hilde Crevits erkent het probleem: «Er werd de voorbije jaren veel te weinig geïnvesteerd in wegenonderhoud. We hebben nog een hele achterstand.» Daarom heeft Crevits het budget voor wegenonderhoud fors opgetrokken, van 30 miljoen euro in 2004 tot 80 miljoen dit jaar.

(PGL)

De veiligheid in de transportsector verdient volgens het Vlaams-Brabantse provinciaal bestuur extra aandacht. En daarom wil de provincie een 'veiligheidscultuur' aanwakkeren bij bedrijven. Daarom houdt de provincie ook in 2008 de actie 'Wijs op Weg'. Concreet worden alle bedrijven aangespoord veiliger te rijden. Zo moet het aantal ongevallen met vrachtwagens en andere bedrijfsvoertuigen dalen.

In 2005 onderschreven 41 transportondernemingen uit Vlaams-Brabant het verkeersveiligheidscharter van de provincie en FEBETRA. Zij kregen toen ook voor de eerste keer het verkeersveiligheidslabel «Wijs op Weg 2006». Ook in 2006 werd de actie georganiseerd. Dat label wordt uitgereikt aan Vlaams-Brabantse bedrijven die uitdrukkelijk de aandachtspunten van het veiligheidscharter onderschrijven. Op 14 december wordt het label officieel uitgereikt in het provinciehuis in Leuven. Geïnteresseerde bedrijven contacteren best de Dienst mobiliteit op het nummer 016/26.74.92. (VDCL)