Hier zijn we nog eens! Weeral lang geleden, maar veel (goedkope) internetcafes komen we niet veel meer tegen. Even een update vanaf Tasmanie. We zijn dus aangekomen met de ferry in Melbourne en zijn dan dadelijk richting de Great Ocean Road gereden. Deze is zo'n 200km lang. Hierover hebben we toch enkele dagen gedaan, want er is hier zoveel mooie natuur te zien dat we alles op ons gemakske gedaan hebben. Onze eerste stopplaats was in Lorne en hier begint de Great Ocean Road pas echt. Maar het was een gezellig dorpje en we hebben hier 2 dagen doorgebracht. Wat hebben we gedaan? Eigenlijk niets en de dagen vlogen evenzeer als een trein voorbij. We hebben een aantal watervallen bezichtigd en kleine wandelingen gedaan. Op het strand geslenterd, een ijsje gegeten, mosselen gaan eten,... RELAXEN dus!!
Dan zijn we aan de Ocean Road begonnen en dit is echt wel de moeite om te zien. Prachtige kuststreek met vele mooie baaien en ruige rotsen. Natuurlijk hebben we de bekende 12 Apostels gezien. Echt wel spectaculair! Maar naast de 12 Apostels zijn er nog veel meer van deze rotsen te zien en sommige zijn zelfs nog veel mooier vonden wij! We hebben ondertussen al zoveel gezien dat we niet meer dachten dat echte 'Wauw-gevoel' te hebben, maar hier hebben we het toch enkele keren gehad. De moeite om te zien allemaal!
De 2de stop was in Port Campbell, een nog kleiner dorpje dan Lorne, maar heel gezellig. Hier zijn we ook 2 dagen gebleven en ook hier hebben we niet veel uitgericht... Na Port Campbell hebben we de rest van de Great Ocean Road gereden en zijn we gestopt in Warrnambool. Ook hier hebben we 2 dagen doorgebracht, omdat daar een Mazda-garage was en de 'points' van ons bus zijn hier eindelijk vervangen (dit moest al vanaf Tasmanie gebeuren..). 's Avonds zijn we naar 'Shipwreck' gaan kijken. Dit is een lasershow over de schipbreuk van de Loch Ard in 1878. Het schip is in Cape Otway (aan de Great Ocean Road) tegen de rotsen te pletter gevaren en maar 2 mensen hebben het overleefd.
Vanuit Warrnambool zijn we dan richting Adelaide gereden. We dachten hier een Thai Airway-kantoor te vinden om onze vlucht naar huis te boeken op 11 mei, maar we hadden ons vergist. Het eerstvolgende kantoor is pas in Brisbane en dan zit ons reis er al bijna op. Dus dan maar een mail gestuurd naar het kantoor van Brisbane, maar tot heden weten we nog niet of we op deze vlucht geboekt zijn.. Stoem!
We hebben de stad dan maar bezocht en we hadden geluk dat er net een festival (Fringe-day) was vorige zondag. De straten waren overvol en er was overal straatanimatie. Het zonnetje scheen, dus het is wel een gezellige dag geworden. En bij een festival horen toch ook terrasjes maken, dus dat hebben we dan ook zeker gedaan! Met een lekker pintje naar mensen kijken, leuk!
En dan is er ons 'tijdverschil-verhaal'. Het begon al aan de bushalte. De bus richting de stad zou om 13u08 vertrekken. Om 13u20 was de bus er nog altijd niet en we stonden daar maar te grommelen van 'jawadde, da's hier precies Azie, daar zijn ze ook nooit op tijd'.. Om 13u30 nog altijd geen bus te zien. Tegen 13u40 arriveerde de bus dan eindelijk en waren we het voorval al vergeten. Dan op naar het internetcafe om ons vlucht te boeken. Daar viel het ons op dat het uur op de pc's een half uur verschilde met de tijd op onze horloges. We zeggen nog tegen mekaar dat we gelezen hebben dat we het uur moeten omzetten in een andere staat (maar welke staat weten we niet meer). Maar wij gaan ervanuit dat we 1u moeten omzetten en geen half uur, dus de pc's zullen wel verkeerd zijn.. Tot we op een terraske zitten en ne kerel vraagt ons het uur. We zeggen tegen hem: 18u45. Hij slaat daar half in paniek en vraagt nog 3 keren: ' Are you sure?' Jaja, natuurlijk, we kunnen de klok wel lezen hoor, ambetanterik.. Maar hij vraagt voor de zekerheid het uur aan het tafeltje langs ons en die dame zegt: 18u15. Tja, daar zitten we dan... Eindelijk stellen we dan de vraag: 'Is there a time-difference between Victoria en South-Australia?' 'Yeah, it's half an hour earlier here', antwoordt de dame. De pc's waren dus niet verkeerd en de bus was dus niet te laat. Wij waren gewoon een beetje dom.. Maar we hebben toch weer eens goed met onszelf kunnen lachen.
Om te bekomen zijn we dan nog maar een Blonde Leffe gaan drinken in het Belgian Beercafe en hebben we daar ook mosselen met friet (in een puntzak) gegeten. Dat heeft gesmaakt!!
Dan met de bus (en hij was op tijd) terug naar de camping om de volgende dag weer verder te trekken richting Outback!
Vanuit Adelaide zijn we richting Port Augusta gereden. Deze stad staat bekend als de poort van de Outback. Hier wordt iedereen aangeraden om nog eens goed inkopen te doen, want veel kom je niet meer tegen tot in Alice Springs (en dat ligt toch zo'n 1700km verder). Jawadde, we hebben hier regen gehad, niet te geloven. De bevolking zegt dat het er maar 6 keer op een jaar regent en dat gebeurt dan net als wij er zijn.. Leuk zeg! De regen viel echt met bakken uit de lucht en dat heeft zo'n hele dag en nacht geduurd. We hebben dus de nodige inkopen gedaan en ons bus naar de garage gebracht voor een klein onderhoud.
De volgende dag (nog altijd regen) verder gereden naar Coober Pedy, de mijnstad waar vele huizen zich onder de grond bevinden, omwille van de hitte. In Coober Pedy is de regen even gestopt en dan komen de gekende vliegen met hopen rond uw oren vliegen. Maar liever dat dan regen! 's Avonds zijn we aan de praat geraakt met 3 Engelsen en hebben we samen gegeten en iets gedronken. Toch een gezellige afsluiter van de dag. We hebben onze e-mailadressen uitgewisseld, zodat we elkaar in Sydney terug kunnen treffen.
Dan zijn we de volgende dag naar Uluru (Ayers Rock) gereden. Ook hier was het nog steeds regenachtig de eerste dag. We hebben ons geinstalleerd, gegeten en vroeg gaan slapen, want veel konden we niet meer doen. We hadden om 6 uur de wekker gezet om 's morgens naar de zonsopgang bij Uluru te gaan kijken. Aangezien het weer aan het regenen was hebben we ons nog effe lekker omgedraaid!! Nadat enkele uurtjes later de zon toch was verschenen hebben we de base walk rond Uluru gedaan. Dit is een wandeling van ongeveer 9 km rond de rots. Dus kan je je al voorstellen hoe groot dat ding is!!! En als de zon schijnt is het echt wel bakken geblazen. Dus na onze wandeling zijn we het zwembad ingedoken! Zalig! Gisteren hebben we de Kata Tjuta (The Olga's) bezocht. Hier hebben we de Valley of the Winds walk gedaan. Ik, Caroline, ben na een half uur teruggedraaid, want het was veel te warm. Het is 42 graden geweest gisteren en ik voelde me echt niet goed tijdens het wandelen. Gert heeft verder gewandeld en ik heb de foto's toch kunnen zien.. En hier zijn we na 2 dagen erachter gekomen dat het uur alweer veranderd is in the Northern Territory. We kwamen onderweg een Nederlandse vrouw tegen die zei dat de wandeling om 11u00 werd gesloten, omwille van de hitte. Het was nog maar half 11, dus zij ging de wandeling nog doen. Wij vielen weer uit de lucht, want op ons horloge was het half 12.. Tjongejonge, we snappen er niets meer van. Weer een uur terugzetten. We gaan ervanuit dat hier het winteruur is begonnen, maar zeker zijn we niet. In ieder geval is het tijdsverschil tussen hier en Belgie kleiner geworden, dus dat is goed voor onze jetlag als we terug zijn! Daarna zijn we terug gaan zwemmen op de camping en tegen 16u00 begon het te onweren en viel de regen weer met bakken uit de lucht. Het weer veranderd hier om de haverklap, want enkele uurtjes later zaten we alweer te bbq'en in het zonnetje.
Vanmorgen zijn we dan toch maar om 6u00 opgestaan om de zonsopgang te hebben gezien. Maar door de bewolking was er niet veel van te zien. We zijn hierna direct doorgereden naar Alice Springs waar we net zijn aangekomen. Het regent weer dat het giet en we hebben dan ook voor een huisje gekozen op de camping. Anders moeten we de hele dag in ons bus zitten en daar is ook niet veel aan. Nu gaan we inkopen doen voor het avondeten. Morgen zijn we nog een dagje hier en dan gaan we richting Cairns rijden (een rit van een 3- tot 4-tal dagen).
