Donderdag zijn we om 7u00 aangekomen in Devonport, Tasmanie. Hier hebben we direct een Nationaal Park opgezocht en zijn we aan een 4-uur durende wandeling begonnen. Onderweg kwamen we heel veel wallibies tegen! Het was een heel gevarieerde wandeling zoals het beklimmen van een berg, klauteren over rotsen en wandelen over het strand. Nadien zijn we iets verder naar het Oosten gereden om te overnachten in Beauty Point. Een klein stadje aan de kust. De volgende dag vroeg opgestaan om richting Lillydale te vertrekken om Mt. Arthur te beklimmen. Hierbij kregen we het gezelschap van Dash. Een hondje dat ons tijdens deze tocht wilde begeleiden. Jammer genoeg hebben we halfweg rechtsomkeer moeten maken. Door het vochtige weer van de voorbije nacht waren er veel bloedzuigers die zich aan onze benen vastzetten. Niet echt prettig. Onze picknick hebben we dan maar aan de voet van de berg opgegeten. Na afscheid genomen te hebben van Dash hebben we koers gezet naar St. Helens om te overnachten. 's Morgens zijn we doorgereden naar Coles Bay. Hier hebben we een namiddagje doorgebracht op het mooie strand. Nadien nog even het Visitor Center bezocht om te bekijken welke wandeling we 's anderendaags zouden doen. We hebben voor een 15 km lange wandeling doorheen het Freycinet nationaal park naar Wine Glass Bay en Hazard Beach gekozen. Eveneens een prachtige wandeling waarbij we ons middageten op het strand van Wine Glass Bay gegeten hebben.
Gisteren, maandag, zijn we dan verder gereden richting Hobart, de hoofdstad van Tasmanie. Onderweg hebben we onze auto nog moeten depanneren. De batterij was kapot. We hadden pas getankt en toen we terug wilden vertrekken, kregen we ons buske niet meer aan de gang! Gelukkig was er aan het tankstation ook een garage waar ze ons bus van een nieuw batterij voorzien hebben. Daar kregen we ook de instructie om in Hobart de alternator te laten nakijken, want deze bleek ook kapot te zijn. Dit hebben we gedaan in Bellerive, waar we 4u hebben moeten wachten tot ons buske weer in orde was. Dan nog een camping gezocht en als avondeten chips gegeten. We hadden geen zin meer om iets klaar te maken...
Vandaag gaan we de stad nog even bezichtigen en morgen hopelijk weer een wandeling maken in de bergen hier.
Eindelijk hebben we nog eens tijd om jullie een update te geven van de gebeurtenissen Down-Under. Op woensdag 7 maart hebben we een wandeling gemaakt naar de top van de Mt Wellington. Een wandeling van ongeveer 11 km waarbij we 5 km moesten klimmen. Geen gemakkelijke onderneming maar het uitzicht op de top was adembenemend. Na een korte pauze op de top aan de afdaling begonnen. Halverwege nog gestopt om te genieten van een heerlijke lunch. Boterhammen met worst! De dag nadien weer vertrokken richting noorden. Aangezien Gert nogal last had van een stijve nek hebben we halt gehouden in een dorpje in de buurt van de Derwent Bridge. Hier hebben we voor 2 nachten onze intrek genomen in een kleine bungalow waar we hebben kunnen genieten van ons eigen bubbelbad! Zalig.
Op zaterdag zijn we vervolgens verder gereden richting Devonport om de ferry te nemen naar het vastenland. Onderweg hebben we nog even kunnen genieten van de prachtige natuur van Tasmanie. Nabij de Cradle Moutains begon ons busje weer rare kuren te krijgen en hebben we halt moeten houden om de wegenwacht te bellen. Die kwam ons een uurtje later ter hulp om het probleem te verhelpen. Gelukkig waren we nog op tijd in Devonport voor de ferry.
Hier zijn we nog eens! Weeral lang geleden, maar veel (goedkope) internetcafes komen we niet veel meer tegen. Even een update vanaf Tasmanie. We zijn dus aangekomen met de ferry in Melbourne en zijn dan dadelijk richting de Great Ocean Road gereden. Deze is zo'n 200km lang. Hierover hebben we toch enkele dagen gedaan, want er is hier zoveel mooie natuur te zien dat we alles op ons gemakske gedaan hebben. Onze eerste stopplaats was in Lorne en hier begint de Great Ocean Road pas echt. Maar het was een gezellig dorpje en we hebben hier 2 dagen doorgebracht. Wat hebben we gedaan? Eigenlijk niets en de dagen vlogen evenzeer als een trein voorbij. We hebben een aantal watervallen bezichtigd en kleine wandelingen gedaan. Op het strand geslenterd, een ijsje gegeten, mosselen gaan eten,... RELAXEN dus!!
Dan zijn we aan de Ocean Road begonnen en dit is echt wel de moeite om te zien. Prachtige kuststreek met vele mooie baaien en ruige rotsen. Natuurlijk hebben we de bekende 12 Apostels gezien. Echt wel spectaculair! Maar naast de 12 Apostels zijn er nog veel meer van deze rotsen te zien en sommige zijn zelfs nog veel mooier vonden wij! We hebben ondertussen al zoveel gezien dat we niet meer dachten dat echte 'Wauw-gevoel' te hebben, maar hier hebben we het toch enkele keren gehad. De moeite om te zien allemaal!
De 2de stop was in Port Campbell, een nog kleiner dorpje dan Lorne, maar heel gezellig. Hier zijn we ook 2 dagen gebleven en ook hier hebben we niet veel uitgericht... Na Port Campbell hebben we de rest van de Great Ocean Road gereden en zijn we gestopt in Warrnambool. Ook hier hebben we 2 dagen doorgebracht, omdat daar een Mazda-garage was en de 'points' van ons bus zijn hier eindelijk vervangen (dit moest al vanaf Tasmanie gebeuren..). 's Avonds zijn we naar 'Shipwreck' gaan kijken. Dit is een lasershow over de schipbreuk van de Loch Ard in 1878. Het schip is in Cape Otway (aan de Great Ocean Road) tegen de rotsen te pletter gevaren en maar 2 mensen hebben het overleefd.
Vanuit Warrnambool zijn we dan richting Adelaide gereden. We dachten hier een Thai Airway-kantoor te vinden om onze vlucht naar huis te boeken op 11 mei, maar we hadden ons vergist. Het eerstvolgende kantoor is pas in Brisbane en dan zit ons reis er al bijna op. Dus dan maar een mail gestuurd naar het kantoor van Brisbane, maar tot heden weten we nog niet of we op deze vlucht geboekt zijn.. Stoem!
We hebben de stad dan maar bezocht en we hadden geluk dat er net een festival (Fringe-day) was vorige zondag. De straten waren overvol en er was overal straatanimatie. Het zonnetje scheen, dus het is wel een gezellige dag geworden. En bij een festival horen toch ook terrasjes maken, dus dat hebben we dan ook zeker gedaan! Met een lekker pintje naar mensen kijken, leuk!
En dan is er ons 'tijdverschil-verhaal'. Het begon al aan de bushalte. De bus richting de stad zou om 13u08 vertrekken. Om 13u20 was de bus er nog altijd niet en we stonden daar maar te grommelen van 'jawadde, da's hier precies Azie, daar zijn ze ook nooit op tijd'.. Om 13u30 nog altijd geen bus te zien. Tegen 13u40 arriveerde de bus dan eindelijk en waren we het voorval al vergeten. Dan op naar het internetcafe om ons vlucht te boeken. Daar viel het ons op dat het uur op de pc's een half uur verschilde met de tijd op onze horloges. We zeggen nog tegen mekaar dat we gelezen hebben dat we het uur moeten omzetten in een andere staat (maar welke staat weten we niet meer). Maar wij gaan ervanuit dat we 1u moeten omzetten en geen half uur, dus de pc's zullen wel verkeerd zijn.. Tot we op een terraske zitten en ne kerel vraagt ons het uur. We zeggen tegen hem: 18u45. Hij slaat daar half in paniek en vraagt nog 3 keren: ' Are you sure?' Jaja, natuurlijk, we kunnen de klok wel lezen hoor, ambetanterik.. Maar hij vraagt voor de zekerheid het uur aan het tafeltje langs ons en die dame zegt: 18u15. Tja, daar zitten we dan... Eindelijk stellen we dan de vraag: 'Is there a time-difference between Victoria en South-Australia?' 'Yeah, it's half an hour earlier here', antwoordt de dame. De pc's waren dus niet verkeerd en de bus was dus niet te laat. Wij waren gewoon een beetje dom.. Maar we hebben toch weer eens goed met onszelf kunnen lachen.
Om te bekomen zijn we dan nog maar een Blonde Leffe gaan drinken in het Belgian Beercafe en hebben we daar ook mosselen met friet (in een puntzak) gegeten. Dat heeft gesmaakt!!
Dan met de bus (en hij was op tijd) terug naar de camping om de volgende dag weer verder te trekken richting Outback!
Vanuit Adelaide zijn we richting Port Augusta gereden. Deze stad staat bekend als de poort van de Outback. Hier wordt iedereen aangeraden om nog eens goed inkopen te doen, want veel kom je niet meer tegen tot in Alice Springs (en dat ligt toch zo'n 1700km verder). Jawadde, we hebben hier regen gehad, niet te geloven. De bevolking zegt dat het er maar 6 keer op een jaar regent en dat gebeurt dan net als wij er zijn.. Leuk zeg! De regen viel echt met bakken uit de lucht en dat heeft zo'n hele dag en nacht geduurd. We hebben dus de nodige inkopen gedaan en ons bus naar de garage gebracht voor een klein onderhoud.
De volgende dag (nog altijd regen) verder gereden naar Coober Pedy, de mijnstad waar vele huizen zich onder de grond bevinden, omwille van de hitte. In Coober Pedy is de regen even gestopt en dan komen de gekende vliegen met hopen rond uw oren vliegen. Maar liever dat dan regen! 's Avonds zijn we aan de praat geraakt met 3 Engelsen en hebben we samen gegeten en iets gedronken. Toch een gezellige afsluiter van de dag. We hebben onze e-mailadressen uitgewisseld, zodat we elkaar in Sydney terug kunnen treffen.
Dan zijn we de volgende dag naar Uluru (Ayers Rock) gereden. Ook hier was het nog steeds regenachtig de eerste dag. We hebben ons geinstalleerd, gegeten en vroeg gaan slapen, want veel konden we niet meer doen. We hadden om 6 uur de wekker gezet om 's morgens naar de zonsopgang bij Uluru te gaan kijken. Aangezien het weer aan het regenen was hebben we ons nog effe lekker omgedraaid!! Nadat enkele uurtjes later de zon toch was verschenen hebben we de base walk rond Uluru gedaan. Dit is een wandeling van ongeveer 9 km rond de rots. Dus kan je je al voorstellen hoe groot dat ding is!!! En als de zon schijnt is het echt wel bakken geblazen. Dus na onze wandeling zijn we het zwembad ingedoken! Zalig! Gisteren hebben we de Kata Tjuta (The Olga's) bezocht. Hier hebben we de Valley of the Winds walk gedaan. Ik, Caroline, ben na een half uur teruggedraaid, want het was veel te warm. Het is 42 graden geweest gisteren en ik voelde me echt niet goed tijdens het wandelen. Gert heeft verder gewandeld en ik heb de foto's toch kunnen zien.. En hier zijn we na 2 dagen erachter gekomen dat het uur alweer veranderd is in the Northern Territory. We kwamen onderweg een Nederlandse vrouw tegen die zei dat de wandeling om 11u00 werd gesloten, omwille van de hitte. Het was nog maar half 11, dus zij ging de wandeling nog doen. Wij vielen weer uit de lucht, want op ons horloge was het half 12.. Tjongejonge, we snappen er niets meer van. Weer een uur terugzetten. We gaan ervanuit dat hier het winteruur is begonnen, maar zeker zijn we niet. In ieder geval is het tijdsverschil tussen hier en Belgie kleiner geworden, dus dat is goed voor onze jetlag als we terug zijn! Daarna zijn we terug gaan zwemmen op de camping en tegen 16u00 begon het te onweren en viel de regen weer met bakken uit de lucht. Het weer veranderd hier om de haverklap, want enkele uurtjes later zaten we alweer te bbq'en in het zonnetje.
Vanmorgen zijn we dan toch maar om 6u00 opgestaan om de zonsopgang te hebben gezien. Maar door de bewolking was er niet veel van te zien. We zijn hierna direct doorgereden naar Alice Springs waar we net zijn aangekomen. Het regent weer dat het giet en we hebben dan ook voor een huisje gekozen op de camping. Anders moeten we de hele dag in ons bus zitten en daar is ook niet veel aan. Nu gaan we inkopen doen voor het avondeten. Morgen zijn we nog een dagje hier en dan gaan we richting Cairns rijden (een rit van een 3- tot 4-tal dagen).
Wat hebben we verder nog gedaan in Alice Springs? Het huisje beviel ons daar wel en aangezien het mooier weer werd, zijn we uiteindelijk 3 dagen gebleven. Wat relaxen aan het zwembad, zaalig. Maar we hebben ook enkele uitstapjes gemaakt. Zo hebben we zondag een bezoekje gebracht aan de Flying Doctors. Hier hebben we eerst het museum bezichtigd en daarna kregen we een video-voorstelling en wat uitleg over de geschiedenis van de Flying Doctors.
De volgende ochtend maakte de wekker ons wakker om 4u00! Gert had een verrassing gepland. Om 5u00 moesten we aan de receptie klaarstaan en daar werden we opgepikt door een busje. Bleek dat we een ballonvaart gingen doen over de Outback! Amaai, chic!! Eenmaal aangekomen in de woestijn waar we zouden opstijgen, kregen we de boodschap om in een andere bus te stappen. We kregen een upgrade, omdat er in de andere bus te weinig mensen zaten. Ipv een half uur (waarvoor we betaald hadden), kregen we een vlucht van 1 uur! Het was geweldig mooi. We hebben enkele kangaroos zien rondhuppelen bij zonsopgang. En de zonsopgang op zich was natuurlijk ook de moeite. Na de landing was het nog niet afgelopen. We werden naar een plaats in de woestijn gebracht en daar kregen we een champagne-ontbijt, in the middle of nowhere! Jaja, wat een leuk begin van de dag zeg! Daarna hebben we natuurlijk niet veel meer uitgericht. Lekker geluierd aan het zwembad.. Hehe, wat een leven toch zeg..
Dinsdag zijn we dan vertrokken richting Cairns, zo'n 2500km van Alice Springs. Die dag hebben we 720km afgelegd en hebben we op de camping achter een Roadhouse geslapen. Het was er bloedheet, slapen in ons buske was echt onmogelijk. Dus om 21u00 zijn we nog naar een kamer met airco gaan vragen, zodat we toch fris genoeg waren om de dag erop verder te rijden.
Woensdag zijn we dan om 7u00 terug vertrokken en hebben we 1000km afgelegd. Om 18u00 zijn we aan een camping gestopt in Hughenden, waar we direct het zwembad zijn ingedoken en ook hier een kamer met airco hebben genomen. Zeer primitief, we voelden ons terug in een guesthouse in Azie. Maar we waren blij dat we een bed hadden. We waren stikkapot.
Dan hebben we besloten om het donderdag toch maar rustiger aan te doen en hebben we 400km gereden tot in Townsville, een stadje aan de Oostkust. Hier zitten we momenteel nog. De eerste nacht hebben we terug een cabin genomen met airco en we zijn daarna direct op zoek gegaan naar een tent. Die hebben we gevonden en gisteren zijn we dan naar een andere camping gereden en nu slapen we in een tent ipv in ons bus. Veel beter!! Veel hebben we hier niet uitgericht, maar dat is de bedoeling. We kunnen het nu echt rustig aan doen, want we hebben 5 weken om de Oostkust te doen. Tijd genoeg lijkt ons (tenzij je aan ieder kuststadje wil stoppen natuurlijk..).
Morgen gaan we verder richting Cairns (naar boven) om daarna terug naar onder te rijden richting Sydney, waar we achter 6 weken terug moeten staan. WANT onze tickets naar huis zijn vastgelegd!! Op 11 mei stijgen we in Sydney op en we zullen op 12 mei in Parijs landen! Het aftellen kan dus al beginnen.
Gisteren zijn we aangekomen in Cairns, de grootste kuststad in het noorden van Australie. We liggen momenteel op een 5-sterrencamping. Amaai, de moeite. Net of je in een luxehotel ligt, alleen in een tentje op het gras dan.. 2 grote zwembaden, waar we gisteren dan ook goed van gebruik gemaakt hebben! Zaalig!
Vandaag wilden we een tour boeken naar het Great Barrier Reef. We wilden in een onderzeeer het rif, koraal en de visjes zien. Dus zijn we maar wat op tijd opgestaan om de stad in te rijden. Toen we aan ons ontbijt wilden beginnen tegen 9u00, kwam een Duits koppel ons vragen of we het nieuws al gehoord hadden? Neen, wij hebben nooit de radio opstaan, enkel onze mp3's. Nu bleek dat er een zeebeving heeft plaatsgevonden nabij de Salamoneilanden met een kracht van 7,6 op de schaal van Richter. En nu zonden ze een Tsunami-alarm uit voor de nabijgelegen kuststreken. Als de tsunami zou toeslaan in Cairns, dan zou dat om 9u49 zijn. Tegen die tijd was het al 9u15, dus we besloten om zo snel mogelijk de camping te verlaten. We zijn onze bus ingesprongen en hebben ons tent en frigoboxen laten staan. En we waren niet de enigen op de weg! Van alle kanten kwamen rijen wagens aangereden die ook de stad aan het wegvluchten waren. Best akelig allemaal! Op die korte tijd zijn we zo hoog mogelijk de bergen ingereden, tot we dachten veilig te zijn. We hebben verder naar de radio geluisterd naar update's rond de tsunami. Uiteindelijk was na een half uur alle gevaar geweken en we zijn terug naar onze camping gereden. Dus ons vakantie kan weer verdergaan! Het is terug veilig nu, dus geen reden tot paniek! Wel een aparte start van de dag!
Op het moment hebben we wel weer pech met het weer, veel wind en regen, dus veel kunnen we hier niet uitrichten. Ach ja, beter dit dan die tsunami eh!
Alweer eventjes geleden, dus tijd voor een update. Dinsdag zijn we naar de Tropical Zoo gegaan in Cairns, omdat je daar een koala kon knuffelen en dat zag ik, Caroline, wel zitten natuurlijk! Het was een leuke, relaxte dag. We hebben allebei een koala vastgehouden, zooo zacht!!! En daarbovenop hebben we de kangaroos ook gevoederd. Zelf hebben we natuurlijk ook lekker gegeten: Belgium Waffles met ijs en vers fruit! Jaja, ze kennen hier onze specialiteiten.
Woensdag was ook een superleuke dag. We zijn toen gaan snorkelen op het Great Barrier Reef. Aangezien er veel wind stond die dag, was het een erg bewogen boottrip naar het rif. Het duurde 1,5 uur vooraleer we er waren en we zijn allebei enorm zee-ziek geworden van al dat gewiebel.. Bahbah, we waren echt doodziek. Maar eens we in het water zaten, waren we dit weer snel vergeten! Het was enorm mooi. Heel veel kleurrijke vissen gezien. Jammer dat we er geen foto's van hebben, het was echt prachtig. En tijdens de 2de stop om te snorkelen, hebben we zelfs 3 reuze-schildpadden gezien! Ze kwamen even met hun kop boven om naar ons te kijken. Enkelen hebben het geluk gehad tot bij hun te snorkelen en ze aan te raken.
Donderdag zijn we naar een Croc-farm geweest. Eigenlijk ook een dierentuin, maar dan vnl. met krokodillen. We hebben een kleine cruise gemaakt om krokodillen in het wild te spotten, maar de reclame zag er beter uit dan het in het echt was eigenlijk. Veel stelde het niet voor en aangezien de krokodillen bij het park hoorden, was het ook niet echt in 'het wild'.. We hebben niet heel het park bezocht, want we wilden de stad nog ingaan om info in te winnen om te gaan sky-diven boven het Great Barrier Reef. Uiteindelijk hebben we besloten dit toch niet te doen, wegens te duur en we hebben het al goed genoeg gehad hier in Australie.
Vrijdag hebben we een relaxte dag aan het zwembad doorgebracht. We konden een gratis duikinitiatie volgen in het zwembad en dit hebben we dan ook gedaan. Was wel raar om met die zuurstofflessen onder water te zwemmen. Wel leuk om te doen en als we het in de zee willen proberen, hebben we er toch al even aan kunnen wennen en weten we al wat we er ons bij kunnen voorstellen. 's Avonds hebben we in het restaurant van het park gegeten, met live-muziek en onze eigen fles wijn erbij. Gezellig!
De rest van de dagen volgen nog. Het internetcafe gaat hier nu sluiten.. We moeten dus wegwezen hier!
Het zit er bijna op hier... Onze tassen zijn gepakt. We gaan dadelijk nog even de stad in en over 3 uurtjes staat de shuttle-bus hier om ons naar de luchthaven te brengen. Terug naar het verre Bocholt!!! We kijken er heel erg naar uit om iedereen weer te kunnen terugzien!!! Maar eerst nog een lange, lange reis voor de boeg (maar met enkele slaappilletjes zal dit nog wel meevallen).
We zijn de laatste maand wat lui geweest in het updaten van verhalen, maar die zetten we er thuis nog eventjes op, samen met de vele foto's die we nog hebben... Wel wat laat natuurlijk, maar beter laat dan nooit niet?
Dit bericht is vooral bedoeld om iedereen ontzettend te bedanken voor alle berichtjes/mailtjes die we gedurende die 5 maanden ontvangen hebben van het thuisfront!!! Het heeft ons heel veel deugd gedaan om regelmatig iets te horen van jullie! Merci!!
