Hey iedereen,

De herfstvakantie is voorbij en een nieuwe week op school is net afgelopen. Als jullie willen weten hoe mijn herfstvakantie was, wel het was echt afschuwelijk! Op mijn verjaardag vond ik een briefje van mijn moeder op de keukentafel. Ze was vertrokken naar ‘Spa’ voor een weekje relaxen met de vriendinnen. Op mijn pa moest ik ook al niet rekenen, want hij was, zoals gewoonlijk, in het buitenland voor zijn werk. Zo had ik me mijn verjaardag niet ingebeeld, al was er toch een lichtpuntje aan die dag. Debby, Nancy, Hailey en een paar vrienden van de fitness hadden een surprise party voor mij geregeld. Echt de max! Die avond heb ik me eens lekker laten gaan, maar deze keer heb ik er wel opgelet dat ik niet te veel dronk. Ik wou niet dat heel de klas mijn geheim wist.

Over mijn geheim gesproken, jullie weten het dus al: ik ben homo! Hierover heb ik met Lisa gesproken en ze zei dat dit de eerst stap kon zijn naar mijn publieke coming-out. Maar daar ben ik nog niet zo zeker van. Ik zal er nog een paar nachtjes over moeten slapen vooraleer ik me goed voel bij de gedachte dat ik de stempel “Homo” opgeplakt krijg. En dan zit ik ook nog met Veronique. Wat moet ik met haar aanvangen?

Ach, vakanties! Ze geven me veel te veel tijd om na te denken. Ik ben dan ook (een klein beetje) blij dat de school terug begon. In de klas zijn we al meteen van plaats veranderd omdat onze drie musketiers: Carrie, Miranda en Samantha te veel babbelden. Onze titularis heeft mij, gelukkig, niet naast een van de meisjes gezet. Ik zit nu naast Baloe. Zijn naam zegt het al. Hij is een grote teddybeer. Mijn teddybeer misschien? Nu ben ik jullie maar aan het plagen hoor. Baloe is helemaal mijn type niet. Ik val meer op zwartharige, net als Veronique.. en Steen.

Al bij al is deze week goed verlopen: geen onverwachte testen. En dan had je nog die van nederlands die vandaag ziek was, waardoor we een uur vroeger naar huis mochten, zalig is dat! Tot zover ging mijn gelukzalige week. Toen ik net afscheid genomen had van Lisa, Steen en Veronique kreeg ik een hele rare sms. Iemand stuurde me: “Zo, zo, onze wijvenmagneet Geoffrey Cloots speelt graag met andermans klokkenspel? Kom je zelf nog uit die kast, of moet ik het voor jou doen? xoxo M.A.” Paniek alom! Wie is M.A. en hoe wist hij of zij mijn geheim?!

15-11-2013 om 17:27 geschreven door Geoffrey Cloots  

Heej allemaal,

Ik voel me zo klote. Morgen is het mijn verjaardag, maar daar heb ik nu eens echt geen zin in! Ik denk dat ik gewoon thuis blijf. Toen ik maandag dat berichtje van Mel kreeg over haar roze boxershort, was ik eerst totaaaaal in choque. Ik dacht dat ik met haar op die hotelkamer was beland. But hey, she’s good looking, en misschien was het Veronique haar verdiende loon wel. Toch, was ik nog steeds niet zeker en omdat ik niet langer in twijfel wou leven over het fenomeen van de roze boxershort en de hotelkamer besloot ik aan Mel vragen, wat ze juist bedoelde. Zogezegd, zo gedaan. Ik verstuurde het sms’je, en nog geen 5 tellen later kreeg ik een sms’je terug. Ha, dat was wel te verwachten,haar GSM plakt aan haar hand, zoals Astrid en haar handtas van Louis Vitton. Bij het openen van haar sms, maakte mijn hart een paar over toeren. “ Hej Geoffrey, weet je dat dan niet meer? Haha je had waarschijnlijk veel te veel gedronken, waardoor je jezelf vast niets meer herinnert… Alléé te veel gedronken, Volgens Steen was je al zo zat als het maar zijn kan, bij het achter over kappen van je 3^de shotje. Jullie klopten nog vrij laat op de avond bij mij thuis aan, na jullie avontuur in de homobar. Mijn boxershort lag in de zetel en ik veronderstel dat je die op één of andere manier hebt meegenomen, met al je gerollebol in de zetel met Steen. Best wel schattig hoor. Daarna heeft Steen je naar een hotelkamer gebracht omdat je veel te dronken was om thuis binnen te mogen, en aangezien Veronique al sliep, en Steen zijn ouders het niet oké zouden gevonden hebben, heeft hij je dan maar naar een hotelkamer gebracht, en eveneens de kamer betaald omdat je toch niets meer op zak had om aan je gat te krabben. Hij heeft dan ook maar een hotelkamer genomen omdat hij zeker wou zijn dat hij er zou zijn, wanneer je hem nodig had. Hij vertelde mij ook, dat je door de gangen van het hotel riep dat die homo’s in die homobar best wel sexy waren. Haha, stel je voor, Geoffrey Cloots, the chick magnet, dat op jongens valt. Dat zou toch te belachelijk zijn voor woorden! “
Even stond mijn hart stil. Met mijn zatte botten heb ik bijna mijn geheim verklapt…
De reactie van Mel was ook niet echt zeer positief … Ze heeft gelijk, waar ben ik mee bezig!
Het is echt te belachelijk voor woorden. Ook al gaf Liesa, mijn beste vriendin, mij eerder de raad om met mijn geheim naar buiten te komen, zal ik dit niet doen! Iedereen zal mij haten, mijn reputatie zal verpest zijn, en iedereen zal mij anders bekijken als ze weten dat ik eigenlijk, homo ben … 

15-11-2013 om 17:26 geschreven door Geoffrey Cloots  

Maandag. Ik haat maandag. Hoewel ik er best naar uitgekeken had om steen terug te zien onder ‘normale’ omstandigheden op school, wenste ik nu vurig dat ik terug thuis in mijn bed lag.

Hij was er niet, en de hele voormiddag ging tergend traag voorbij. Tijdens ons uurtje Frans werd ik dan maar aan verfpot gekoppeld voor een mondelinge oefening. Als die trouwens nog 1 keer durft dreigen dat ik een journaal moet schrijven omdat ik Nederlands praat e, amai. Met verfpot kom ik wel overeen, maar ik wilde iemand anders zien, met iemand anders praten. Ze merkte dat ik er niet helemaal bij was en vroeg wat er was. “Zwaar weekend achter de rug jom?”

“Ah, haha, nee ze, gewoon, wat, euh, slecht geslapen vannacht.” Ik hoopte maar dat ze me geloofde, want ik kon geen roddels gebruiken.

’s Middags ging ik naar huis en ik was eigenlijk van plan om niet meer terug te komen die dag. Om kwart voor 1 ging onverwachts de bel. Steen stond voor de deur. Hij legde uit waarom hij er niet was vanmorgen (iets met zijn brommer die niet in gang wou) en stelde voor om samen terug naar school te gaan. Ik ben er dan toch maar op ingegaan zonder vragen te stellen, gewoon al blij dat we terug normaal konden praten tegen elkaar. Onderweg op de fiets deed hij alsof er dit weekend niets was gebeurd en praatte vrolijk over andere dingen, en ik ging erin mee. Ik wilde niet de zagetrien uithangen, toch nog niet vandaag.

Het 7^e uur was dee van seminarie er niet, dus we mochten naar huis. Voor ik nog iets kon zeggen sleurde Véronique steen al mee, dus daar had ik al niets aan. Die roze onderbroek zou ik dan wel eens een andere keer teruggeven, als hij al de eigenaar was. En anders wilde ik het niet weten.

Ik werd door Debby en Nancy opgewacht aan de poort. “Seg wa gade doen voor uw verjaardag dit weekend?” vroeg nancy.  Ah shit, da’s waar ook, ik werd vrijdag 18. Naturlijk kon ik verwachten dat ik iets zou moeten organiseren. “Ja, je geeft toch wel een feest zeker?” sprong Debby haar bij. “Ik weet een bar waar er veel mooie meisjes rondlopen, in ’t stad. Zeker op zaterdag! Ik regel dat wel!” riep Samantha, die voorbijliep en blijkbaar ons gesprek had gehoord.

“Ja, maar, euh…, maar..” ik had hier nu is echt geen zin in na afgelopen weekend.

“Tut, tut, niks te maren, je wordt wel 18 e Geoffrey!” lachte Miranda die met Samantha meeliep.

’S Avonds, na het eten, ging ik direct slapen. Ik raakte maar niet uitgerust na dit weekend en ik moest er toch ook niet gaan uitzien als zo’n figuur uit zombieland he.
om exact 11 over 11 biepte mijn telefoon. Het schermpje lichtte fel op in het donker.

Mel.

“Hey Geoffrey, heb jij toevallig mijn roze boxershort meegenomen naar huis?”

15-11-2013 om 17:26 geschreven door Geoffrey Cloots  

Hey iedereen,

Ik ben dus naar de receptie geweest en heb de dame die daar achter de balie zat gevraagd of ze Steen had gezien, ik liet haar een foto van hem zien, spijtig genoeg had ik maar 1 foto van hem en dat was de foto die ik genomen had van hem in de homobar. Hij kreeg toen een lap Dance van een jonge man in een latex pakje. De vrouw schrok een beetje van de foto en zei daarna: “ja, ik heb hem gezien maar hij is 2 uur geleden al vertrokken.” Ik vroeg haar ook nog wie er mijn kamer eigenlijk moest betalen en blijkbaar stond deze op de naam Steen en was ze al betaald. Dan toch iets dat meevalt vandaag, ik ben te weten gekomen dat hij hier geweest is en ik moet die dure kamer niet meer betalen.

Ik ben toen terug naar mijn kamer gegaan en toen ik binnen ging bleek de kamer al opgeruimd door die creepy vent, die mijn roomservice kwam brengen. Mijn ontbijt stond op mijn bed maar wat zag ik daarnaast liggen: een roze onderbroek maar deze was niet van mij want ik had de mijne aan en ik weet zeker dat ik geen roze onderbroek heb, mijn lief zou mij trouwens kei hard uitlachen.

Nu ik toch over Véronique bezig ben: man, wat is zij een zaagwijf! Is het niet via sms dat ze me stalkt vandaag dan is het wel door 5 keer per minuut te bellen. Ik snap dat niet, heeft zij het nu niet door dat wanneer je na 50 keer iemand te bellen en niemand oppakt, dat dat betekent dat ofwel de persoon in kwestie geen zin heeft om naar haar gezeur en haar gejengel te luisteren of de persoon in kwestie het gewoon te druk heeft en daarom niet kan antwoorden. Ik snap trouwens nog altijd niet waarom zij mij belt want blijkbaar ben ik niet belangrijk genoeg voor madam. Ik ben onlangs te weten gekomen dat ze meermaals een scheve schaats gereden heeft. Ze is gewoon samen met mij zodat ze haar populaire vriendjes een beetje jaloers kan maken. Ik ga binnen een uur uitchecken en ik rij meteen naar haar huis. Niet om tegen haar sorry te zeggen maar om te zeggen dat ‘ik’ de broek in deze relatie draag. He, ironisch eigenlijk, zij had misschien beter wat meer ‘haar’ broek aangehouden i.p.v. me te bedriegen. En als ze me vraagt wat ik de hele nacht gedaan heb en waarom ik niet naar de afspraak ben gekomen dan zeg ik haar gewoon dat ik op 1 nacht hetzelfde heb gedaan als zij bij mij op een half jaar tijd. Ik ben niet zeker dat ik van alles heb gedaan die nacht maar ik hoop dat het haar raakt zoals het nieuws over haar vrijpartijtjes mij ook hebben geraakt.

Opeens kreeg ik een telefoontje. Ik dacht dat zij het weer was maar het was Steen. Ik nam zo vlug mogelijk de telefoon op en mijn hart ging tekeer. Ik hoorde hem tegen me zeggen: “en Geoffrey, heb je een leuke nacht gehad? Ik alvast wel.” Ik begreep er niets van en ik vroeg hem wat er eigenlijk die nacht is gebeurd, hij zei me dat ik me geen zorgen hoefde te maken, hij zei tegen me dat ik in goede handen was.

15-11-2013 om 17:24 geschreven door Geoffrey Cloots  

Ik heb geprobeerd me te kunnen herinneren wat er die avond gebeurd was, maar tevergeefs. Ik kan me echt niets herinneren. Aangezien onze kamer vol cocktails en lege bierflesjes stond, was het wel duidelijk dat we onze nacht niet al te nuchter hadden beleeft. Auw wat deed mijn hoofd toch zoveel pijn! Ken je dat gevoel als je opstaat met een kater dat je denkt ‘nooit in mijn leven drink ik nog alcohol’? Dat gevoel heb ik nu, maar we weten allemaal dat dit maar een absurd idee is dat we toch niet nakomen.  Zoals ik al eerder vertelde stond onze kamer dus vol lege alcoholische glazen maar er miste nog iets. Steen was nergens meer te vinden. Ik ben dan maar uit mijn bed gekomen om mijn gsm te zoeken. Ik dacht misschien dat Steen me iets meer uitleg kon geven over vorige dacht of misschien wel een sms had gestuurd.  Ik opende mijn gsm en zag dat ik 3 gemiste oproepen had en 9 ongelezen sms’jes had ontvangen. Deze waren niet van Steen maar van Véronique, mijn lief. Toen ik die sms’jes las dacht ik meteen ‘Shit we hadden gisteren afgesproken in ‘de Geldwolf’ voor onze half jaar samen zijn’. Die had zijn naam al zeker niet gestolen! Je kent dat wel zo van die chique restaurant waar je bijna niets op je bord krijgt en de andere helft van het bord is gevuld met van dat konijneneten en toch betaal je je er blauw aan. Iedereen weet dat de porties veel te klein zijn en toch durft niemand er iets over te zeggen omdat je toch maar chique volk moet lijken hé.

‘Wat moet ik nu doen of wat moet ik nu zeggen tegen haar?’ dacht ik meteen. Ik kan toch moeilijk zeggen ‘Hey schat, sorry ik ben gisteren even met Steen naar een homobar geweest’ alsof het een van de dagdagelijkse dingen was. Nee dat vertel je niet zomaar. Véronique kan er maar best niets van weten. Ik zou haar toch alleen maar kwetsen en haar bellen doe ik straks wel. Allereerst  moest ik Steen zien te bereiken en met hem kunnen praten. Ik wou graag weten wat er die avond nog gebeurt was.

Dan kwam het volgende probleem. Na het harde nadenken en overwegen besefte ik dat ik in een hotelkamer was. Ik had geen enkel idee opdat Steen nu bij mij had geslapen of niet. Het waren geen aparte bedden dus misschien lag hij in een andere kamer? En wie zou deze kamer betaald hebben of nog moeten betalen? Terwijl ik zo hard aan het nadenken was hoorde ik iemand roepen ‘Roomservice, mag ik binnenkomen?’.  Ik schrok en riep ‘secondje’ en liet hem dan binnen. Toen ik de deur opende schrok de man. ‘Wilde nacht gehad?’ lachte hij toen hij alle lege glazen en flesjes zag. Ik gaf geen antwoord en vroeg ‘weet u toevallig of er een man met de naam Steen hier ook verblijft en in welke kamer?’. Hij antwoorde ‘Is hij vannacht weggelopen?’ en ik herkende een iets of wat stoute blik op zijn gezicht. Wat moest ik nu antwoorden en dit gesprek was ook wel vreemd. ‘Ik ga het even op de receptie vragen’ antwoorde ik snel en stapte de kamer uit. Ik voelde dat de man mij achterna bleef kijken maar ik keek niet meer om.

15-11-2013 om 17:23 geschreven door Geoffrey Cloots