Ik ben
dus naar de receptie geweest en heb de dame die daar achter de balie zat
gevraagd of ze Steen had gezien, ik liet haar een foto van hem zien, spijtig
genoeg had ik maar 1 foto van hem en dat was de foto die ik genomen had van hem
in de homobar. Hij kreeg toen een lap Dance van een jonge man in een latex
pakje. De vrouw schrok een beetje van de foto en zei daarna: ja, ik heb hem
gezien maar hij is 2 uur geleden al vertrokken. Ik vroeg haar ook nog wie er
mijn kamer eigenlijk moest betalen en blijkbaar stond deze op de naam Steen en
was ze al betaald. Dan toch iets dat meevalt vandaag, ik ben te weten gekomen
dat hij hier geweest is en ik moet die dure kamer niet meer betalen.
Ik ben
toen terug naar mijn kamer gegaan en toen ik binnen ging bleek de kamer al
opgeruimd door die creepy vent, die mijn roomservice kwam brengen. Mijn ontbijt
stond op mijn bed maar wat zag ik daarnaast liggen: een roze onderbroek maar deze
was niet van mij want ik had de mijne aan en ik weet zeker dat ik geen roze
onderbroek heb, mijn lief zou mij trouwens kei hard uitlachen.
Nu ik
toch over Véronique bezig ben: man, wat is zij een zaagwijf! Is het niet via
sms dat ze me stalkt vandaag dan is het wel door 5 keer per minuut te bellen. Ik
snap dat niet, heeft zij het nu niet door dat wanneer je na 50 keer iemand te
bellen en niemand oppakt, dat dat betekent dat ofwel de persoon in kwestie geen
zin heeft om naar haar gezeur en haar gejengel te luisteren of de persoon in
kwestie het gewoon te druk heeft en daarom niet kan antwoorden. Ik snap trouwens
nog altijd niet waarom zij mij belt want blijkbaar ben ik niet belangrijk
genoeg voor madam. Ik ben onlangs te weten gekomen dat ze meermaals een scheve
schaats gereden heeft. Ze is gewoon samen met mij zodat ze haar populaire
vriendjes een beetje jaloers kan maken. Ik ga binnen een uur uitchecken en ik
rij meteen naar haar huis. Niet om tegen haar sorry te zeggen maar om te zeggen
dat ik de broek in deze relatie draag. He, ironisch eigenlijk, zij had
misschien beter wat meer haar broek aangehouden i.p.v. me te bedriegen. En
als ze me vraagt wat ik de hele nacht gedaan heb en waarom ik niet naar de
afspraak ben gekomen dan zeg ik haar gewoon dat ik op 1 nacht hetzelfde heb gedaan
als zij bij mij op een half jaar tijd. Ik ben niet zeker dat ik van alles heb
gedaan die nacht maar ik hoop dat het haar raakt zoals het nieuws over haar
vrijpartijtjes mij ook hebben geraakt.
Opeens
kreeg ik een telefoontje. Ik dacht dat zij het weer was maar het was Steen. Ik
nam zo vlug mogelijk de telefoon op en mijn hart ging tekeer. Ik hoorde hem
tegen me zeggen: en Geoffrey, heb je een leuke nacht gehad? Ik alvast wel. Ik
begreep er niets van en ik vroeg hem wat er eigenlijk die nacht is gebeurd, hij
zei me dat ik me geen zorgen hoefde te maken, hij zei tegen me dat ik in goede
handen was.
Ik heb geprobeerd me te kunnen herinneren wat er
die avond gebeurd was, maar tevergeefs. Ik kan me echt niets herinneren.
Aangezien onze kamer vol cocktails en lege bierflesjes stond, was het wel
duidelijk dat we onze nacht niet al te nuchter hadden beleeft. Auw wat deed
mijn hoofd toch zoveel pijn! Ken je dat gevoel als je opstaat met een kater dat
je denkt nooit in mijn leven drink ik nog alcohol? Dat gevoel heb ik nu, maar
we weten allemaal dat dit maar een absurd idee is dat we toch niet nakomen.
Zoals ik al eerder vertelde stond onze kamer dus vol lege alcoholische
glazen maar er miste nog iets. Steen was nergens meer te vinden. Ik ben
dan maar uit mijn bed gekomen om mijn gsm te zoeken. Ik dacht misschien dat
Steen me iets meer uitleg kon geven over vorige dacht of misschien wel een sms
had gestuurd. Ik opende mijn gsm en zag dat ik 3 gemiste oproepen had en
9 ongelezen smsjes had ontvangen. Deze waren niet van Steen maar van Véronique,
mijn lief. Toen ik die smsjes las dacht ik meteen Shit we hadden gisteren
afgesproken in de Geldwolf voor onze half jaar samen zijn. Die had zijn naam
al zeker niet gestolen! Je kent dat wel zo van die chique restaurant waar je
bijna niets op je bord krijgt en de andere helft van het bord is gevuld met van
dat konijneneten en toch betaal je je er blauw aan. Iedereen weet dat de
porties veel te klein zijn en toch durft niemand er iets over te zeggen omdat
je toch maar chique volk moet lijken hé.
Wat moet ik nu doen of wat moet ik nu zeggen tegen
haar? dacht ik meteen. Ik kan toch moeilijk zeggen Hey schat, sorry ik ben
gisteren even met Steen naar een homobar geweest alsof het een van de
dagdagelijkse dingen was. Nee dat vertel je niet zomaar. Véronique kan er maar
best niets van weten. Ik zou haar toch alleen maar kwetsen en haar bellen doe
ik straks wel. Allereerst moest ik Steen zien te bereiken en met hem
kunnen praten. Ik wou graag weten wat er die avond nog gebeurt was.
Dan kwam het volgende probleem. Na het harde
nadenken en overwegen besefte ik dat ik in een hotelkamer was. Ik had geen
enkel idee opdat Steen nu bij mij had geslapen of niet. Het waren geen aparte
bedden dus misschien lag hij in een andere kamer? En wie zou deze kamer betaald
hebben of nog moeten betalen? Terwijl ik zo hard aan het nadenken was hoorde ik
iemand roepen Roomservice, mag ik binnenkomen?. Ik schrok en riep secondje
en liet hem dan binnen. Toen ik de deur opende schrok de man. Wilde nacht gehad? lachte hij toen hij alle lege
glazen en flesjes zag. Ik gaf geen antwoord en vroeg weet u toevallig of er
een man met de naam Steen hier ook verblijft en in welke kamer?. Hij antwoorde
Is hij vannacht weggelopen? en ik herkende een iets of wat stoute blik op
zijn gezicht. Wat moest ik nu antwoorden en dit gesprek was ook wel vreemd. Ik
ga het even op de receptie vragen antwoorde ik snel en stapte de kamer uit. Ik
voelde dat de man mij achterna bleef kijken maar ik keek niet meer om.
Hallo, ik ben Geoffrey Cloots. Ik zal eerst
eens wat over mezelf vertellen. Dus, ik woon in Antwerpen en ben 18 jaar.
Wekelijks ga ik meerdere keren naar de fitness. Elk moment dat ik vrij ben wil
ik naar de fitness gaan om daar wat aan men lichaam te gaan werken. Ik vind het
namelijk belangrijk om er goed en verzorgd uit te zien. Op de fitness kan ik
mijn frustratie op een sportieve manier verwerken. Thuis kan ik moeilijk over
mijn problemen praten, mijn vader is regelmatig naar het buitenland en mijn
moeder laat mij mn zin doen zodat ze niet te veel last van me heeft. In de
fitness heb ik verschillende vrienden waar ik mee train, ook buiten de fitness spreken
we regelmatig met elkaar af.
Sinds enkele maanden heb ik een vriendin,
Véronique, zij heeft een broer waar ik ook goed mee opschiet. We gaan regelmatig
samen op stap. We hebben namelijk een gemeenschappelijke vriendengroep wat leuk
is als we samen uitgaan.
Op school heb ik veel vrienden en
vriendinnen. Vele meisjes op school vinden mij the perfect boyfriend,
waarschijnlijk door mijn uiterlijk en mijn zachtaardig karakter. Liesa, mijn
beste vriendin, zit ook bij mij op school en we hebben het geluk dat we samen
in de klas zitten. Zij is ook de enige waarmee ik mijn geheim aan verteld heb.
Ik durf het gewoon met niemand anders te delen, uit schik voor de reacties die
zullen volgen. Aangezien er zoveel negatieve commentaren op komen vanuit de
buitenwereld. Het heeft lang geduurd vooraleer ik hier met Liesa over durfde te
praten, omdat ik niet wist hoe ze zou reageren. Maar ik had geluk, ze
accepteerde het en bekeek me op dezelfde manier dan dat ze deed voor ze het
wist. Liesa is een van de weinige mensen die ik echt vertrouw, bij haar kan ik
mezelf zijn en kan ik over alles praten. Ik weet dat ze me begrijpt en steunt
in de keuzes die ik maak. Zij zal mn vertrouwen niet zomaar schenden. Ze is
mn trouw en toeverlaat.
Oke, genoeg over mijzelf gezegd. Iets
anders nu, gisteravond ben ik samen met mn beste vriend naar Gent geweest. We
hebben ons daar goed geamuseerd. Eerst zijn we ergens wat gaan drinken en
daarna zijn we naar een homobar geweest! Ik schrok me rot toen Steen voorstelde
om daar naar binnen te gaan. Maar zijn argument was dat daar veel mooie
meisjes zijn. Daar zijn we tot in de vroege uurtjes blijven hangen en
uiteindelijk zijn we samen op een hotelkamer beland. Wat er toen nog gebeurt
is, is één groot vraagteken voor mij.