Was al heel de week een beeje ziekjes. Ad nochtans geen cola gedronken maar mijn kommeke smaakte niet gelijk anders, en toch moet het eel lekker zijn geweest want ik ep gezien dat de rosse er twee keer van geten eeft en daarom ep ik het daarna toch rap opgeten maar het bleef iedere keer zo een beetje draaien in mijn buikje. Mijn vrouwke eeft gisteren gezegd dat mijn asem stinkte gelijk een otter. Ik weet niet wat een otter is maar ik weet wel wat stinken is. Wortels stinken, en de plasjes van de rossen 'blekes, dat stinkt echt' en nu zegt vrouwke dus dat ik stink. Ik wist niet goed wat ik moest doen om niet meer te stinken en ook om geen pijn in mijn buikje meer te eppen want het deed echt zeer. Nu was ik zo een beetje achter mijn baasje aan het lopen toen hij naar de keuken, naar buiten, naar binnen liep en toen begon dat allemaal zo een beetje te draaien in mijn buik en in mijn pukkelkop. Ik wist niet goed wat er gebeurde maar het leek of ik vleugeltjes kreeg en boven de grond ing. Toen kwam er iets uit mijn mond, zomaar, ploef. Ik was een beetje beschaamd dat dat gebeurde maar baasje zei:'allee wat doe jij nu?' en toen begon hij te lachen. Dat vond ik echt niet lief van baasje dat hij mij aan het uitlachen was terwijl ik zo een rare dingen deed. Toen zag ik het: daar op de grond lag het eendje dat ik zaterdag had opgegeten. Dat eendje had ik eel de week goed bewaard in mijn buik en nu wou het niet meer bij mij wonen en was het zomaar uit mijn mond gevlogen. Het moet dus wel een echt eendje zijn geweest want het kon vliegen. Het is niet meer zo geel als echte eendjes maar dat is van heel de week in het donker te zitten denk ik. Misschien zal loezeke nu wel blij zijn en niet meer boos. Baasje en vrouwke eppen het eendeke in het bad gestoken en gewassen met schuim. En nu geef ik het eendeke ier een plaatsje zodat iedereen kan zien dat het eendeke er nog is. Nu ik er zo aan denk, ik voel mij precies veel beter en misschien stinkt mijn adem nu ook zo niet meer. Ik wist het wel dat ik niet kon stinken, het was het eendeke, geen otter maar een eendeke
mijn vrouwke eeft deze morgen een oude krant gekopen want toen zij zat te lezen, las zij dat pieliep weer zal beginnen rijden op zijn tank. Dat wist ik allang en mijn vrouwke zou beter eens lezen wat ik ier allemaal kriebel terwijl zij niet kijkt dan zou zij dat ook allang eppen geweten. De televisie is ook oud vandaag want zij zeggen:'het nieuws' en dan vertellen zij dat ook van pieliep dus is et geen nieuws maar oud. Er stond ook in de krant dat pieliep een nieuwe spons zoekt voor zijn tank maar wij eppen nog veel oude sponsen zouden die niet goed zijn, hoewel ik ep er eens in eentje gebeten toen vrouwke de ruiten aan het kuisen was en toen zei mijn vrouwke dat je daar ziek van kan worden. Zou pieliep daarom een nieuwe spons zoeken voor zijn tank, omdat je van de oude ziek wordt. Ik weet het niet maar ik weet wel dat sietse nu ook zijn kuiten zal moeten smeren als hij dan algauw tegen pieliep wil gaan rijden. Hij eeft nog niet gezegd dat hij ook een nieuwe spons nodig eeft voor zijn oude tank maar vrouwke eeft zaterdag nog gezegd dat winnen tussen je oren zit, ik ep het zelf gehoord en ik weet dat dat geen waar is. Mijn vrouwke kent er niets van want winnen zit in je poten. Ik ep vandaag gewonnen tegen de rosse, om het raptst tegen het eind van de tuin maar ik ep ook een beetje verloren want halfweg is de rosse op de muur gespringen en ik ad dat niet gezien en toen stond ik te blaffen tegen de draad en zat de rosse zo eel sjagerijnig naar mij te loeren vanop aar muur. Misschien moest ik daar tussen mijn oren kijken om te weten dat de rosse dat zal doen maar ik deed het niet. Mijn vrouwke moet ook eens tussen aar oren kijken want ze is een beetje gek. Ze zegt dat ze morgen een boom in uis zal zetten, dat zal wel zijn om Balzack in bomen te leren klimmen maar ik zal het ook leren, dan kan ik achter de rosse kruipen in de bomen. Ik zal eens goed kijken tussen mijn oren hoe je dat moet doen en dan oefenen oefenen oefenen...
Deze morgen heeft de mijnheer met de fiets die altijd papieren in het bakske aan onze deur steekt, een boekske meegebrengt voor mij. Het is het boekske van waar ik woonde in Anderlecht. 't Is niet echt mijn boekske want mijn naam staat er niet op maar het is wel voor mij. Eigenlijk is het niet lief dat dat boekske vandaag kwam want zondag was er daar feest voor alle diertjes en nu ben ik niet kunnen gaan en mijn baasjes ook niet omdat wij dat te laat wisten. In mijn boekske staan veel fotootjes van lelijkaards gelijk ik die ook geen huisje meer hebben en er eentje zoeken maar er nog geen hebben gevonden. Maar er staan ook fotootjes in van hondjes die wel een huisje hebben gevonden ik zal eens vragen aan mijn baasje of mijn vrouwke om eens een fotootje op te sturen van ikke, dan zien al mijn vroegere vriendjes dat er altijd oop is. Toen ik op mijn boekske zat, was vrouwke rare dingen aan het doen. Mijn vrouwke doet veel rare dingen waar ik niet veel van begrijp maar dees was wel eel raar. Ze pakte zo dingeskes die zij verstoppen had in oekjes en kantjes en draaide ze in papierkes. Toen deed ze rond die papierkes een touw. Dat touw was leuk, ik kon er mee weglopen maar dat was niet goed voor vrouwke want ze was een beetje boos en ze heeft eel lang zitten prutsen om van mijn touw weer een echt touw te maken en toen ze een echt touw at, maakte ze er knoopkes in, raar oor. Als al die dingeskes onder touwtjes en papierkes zaten heeft zij ze dan zomaar onder een kast gelegd, ik weet niet waarom maar ik vind het eel stom, je kan niet zien wat erin zit en je kan er niets meedoen. Als vrouwke eens weg is ga ik die touwtjes er weer af doen dan zal ze gemakkelijker kunnen kijken wat er onder de papierkes zit en kan ik fijn spelen met het touw.Ik ben ook al veel verschieten vandaag want baasje eeft een nieuw bel gezet op de babbeldoos en nu wip ik iedere keer tegen de muur omhoog als die bel gaat. Het is precies alsof de fanfare in gang schiet en ik ou niet van fanfare, daar lopen allemaal rare dikke mannekes in met een pet op en ze kijken eel vies naar mij en blazen op rare stokken waar geluid uit komt. Gelukkig is het nu koud en lopen de dikke mannekes niet door de straat. Misschien zitten ze binnen in een uis op stokken te blazen, dat mag want dan oor ik het niet.Als ik niets oor, is het stil en dan kan ik slapen.
Omdat ik gisteren ep beloofd altijd goed mijn les te leren, heb ik vandaag een beetje zitten denken wat ik allemaal weet. 't Is niet zoveel als ik dacht en dat is gemakkelijk want zo moet ik niet veel leren.Ik weet wat zit is en wat lig is maar als hond mag je niet altijd tonen dat je dat weet want anders wordt et leven moeilijk en lastig. "Kom e keer hier" is helemaal iets anders dan "hierrrrrrr" want dat tweede betekent dat ik iets verkeerd ep gedaan en dan moet ik ook weer doen of ik het niet versta. "Kommeke" is ook anders dan "kom e keer hier" want het eerste betekent eten en dat hoor ik altijd. Ik ben toch zo blij dat ik geen mens ben want die mensen die hebben het moeilijk. Een hond eeft daar geen gedacht van. Dit moeten van alles weten. Soms luister ik naar mijn baasjes en als ik denk dat ik het weet is het weer iets anders dat ze bedoelen. Soms zeggen ze:'tot toene' en dat betekent dat er iemand weggaat maar soms zeggen 'oo refwaar' en dat betekent hetzelfde maar dan tegen iemand anders dan tegen elkaar. Raar hoor. Gisteren eppen ze ook ' oo refwaar' gezegd tegen Stan. Stan is lief. Het is Stan van de pannenkoeken maar gisteren had hij koekjes. Toen wij buiten kwamen na de oo refwaar, zeiden de baasjes tegen elkaar dat ze het jammer vonden dat ze Stan niet meer zouden zien omdat hij gesloten was. Raar hoor, want Stan was nog open en als je oo refwaar zegt, zie je mekaar dan toch nog wel terug een beetje later. Die oo refwaar hoor ik alleen maar als we een beetje in auto hebben gezeten en daarna een beetje wandelen en dan met stokken spelen of als wij in een otel gaan slapen. Maar als wij naar sietse en loezeke gaan of aan de telefoon zegt vrouwke of baasje gewoon 'tot toene'. In mijn lesje staat ook ' nu' en dat betekent dat ik mijn beentje of speeltje moet laten liggen waar het ligt en moet doen wat baasje of vrouwke zegt. Bij baasje en sietse is nu, niet hetzelfde als direct want dat duurt dan nog een beetje en bij mijn vriend ginder op vakantie betekent 'nu' dat je je ogen heel wijd moet open doen en zeggen: pardong. Ik weet ook niet waarom, maar zo doet hij het. Als ik het zo bekijk dan weet ik toch al een beetje, zoveel dat mijn hondenverstand er soms niet bij kan en aan rust toe is.
