naar het oesterfeest, de eetkermis of de brede duinen
Blij, blij, blij...dat mijn neus van voren zit en niet opzij en dat het zondag is. Ik heb zojuist een lekkere kromme koek gekregen met boter en dan nog een met kleine bruine pitjes in lekkerrrrr. Mijn baasjes waren aan het nadenken waar we zouden gaan en ik heb heel goed geluisterd. 't was een beetje moeilijk want ze hadden het over een oesterfeest bij mijn baasje. Mijn baasje heet mark en het feest is in marq-en- baroeil. Ik kan dat goed verstaan dat mijn baasje zo'n feest krijgt want hij eet dat zo graag. Hij eet dat bij die lieve madame in de zeerover in Honfleur, bij zijne grote vriend in Bretagne en ook thuis. Ik eet niet graag oesters maar ik speel wel graag met hun huizen. We zijn al een keer naar zo een feest geweest en het was plezant. Dat was in Duinkerke, daar stond een hele grote tent bomvol mensen aan lange tafels en die zaten allemaal oesters te eten en wijn met bubbelkes te drinken of ook zonder bubbelkes, die met bubbelkes is het leukst want die prikt in je neus als je aan een glaasje ruikt, dat mag wel niet maar ik doe dat graag. Als we niet naar baasjes feest gaan, gaan we naar steenvoorde daar is een feest over eten, wat de mensen van de streek zo allemaal klaarmaken. Maar vrouwke zegt: ik versta het niet goed ze doen dat nu al voor de vijfde keer of zo en dat groeit maar niet. Die andere zulke feesten groeien wel hoe zou dat nu toch komen en waarom hebben wij dat hier niet? Hier maken de mensen toch ook hele lekkere dingens waarom komen ze dan niet eens samen om ze allemaal te verkopen. Ik weet waarom, ze zouden allemaal weer verse moeten maken en misschien hebben ze daar geen goesting voor. We kunnen ook naar de brede duinen gaan wandelen, dat doe ik het liefste. 't Is daar zo mooi en als we dan veel gewandeld hebben dan gaan we een pannenkoek eten bij stanny, de pool. Stanny is lief, hij maakt lekkere pannekoeken en ik mag daar ook binnen en eigenlijk mag ik niet overal binnen in restaurantjes en zo en dat is wel jammer want ik heb heel mooie manieren en ik heb nog niet geblafd en ik blijf altijd onder de tafel zitten als mijn baasjes eten maar ja er zijn zoveel mensen die niet van hondjes houden. Als ik maar peins aan mijn vroegere baasjes dan weet ik al genoeg, bovendien er zijn ook zoveel mensen die niet van andere mensen houden dus wat zou ik met mijn puistenkop nog een beetje zagen? Vergeet het, ik ga mijn jasjes aantrekken en mee met de baasjes we zien wel waar we uitkomen en vanavond help ik mijn vrouwtje met het klaarmaken met een lamskroon, ik weet wel niet wat dat is maar tzal wel lekker zijn en die rare groene dingen die er ook nog bij moeten die zal vrouwke echt alleen moeten klaarmakken want ze stekken en prikken en ik denk dat ik dat niet zal lusten. tot op het oesterfeest misschien of anders bij stanny of nog anders ergens anders maar waar ook amuseer je net zoveel als ik met mijn baasjes
't is vandaag de eerste dag van de twee dat mijn baasje niet gaat werken en dat vind ik hondeplezant. De eerste morgen gaat mijn vrouwke de gazet gaan halen en die leest ze dan heel lang. Van voren naar achteren terwijl ik mij dan zo'n beetje verveel en af en toe probeer iets uit de papiermand te pikken omdat ik ook wil lezen maar dan krijg ik natuurlijk onder mijn poten. In die gazetten staat zo'n beetje van alles en af en toe zegt mijn vrouwke: "moet je nu horen" en dan leest ze iets voor. Vandaag ook en nu heb ik geluisterd want het ging over een hond die weggelopen was na een accident. Wat een accident is weet ik niet maar 't is waarschijnlijk een soort baas want in de gazet stond dat de baas op zoek is naar zijn hond die 'Doc' noemt omdat hij wel 1500euro waard is en er stond die bij dat hij hem zocht omdat hij hem zo graag zag. Die hond is een rotweiler en hij loopt misschien ergens rond in Wetteren. Ik ken Wetteren want daar woont Jan met Francine en zij hebben twee poedels en een heleboel tankfietsen. Ik vind Jan plezant want hij zegt 'manneke' tegen mij. Misschien vindt hij die hond en mag hij daar blijven bij die poedels. Anders blijft die hond weglopen voor dat accident.Arme 'Doc' misschien loopt die nu wel helemaal treurend alleen door de velden of door een bos. Door bossen lopen is gevaarlijk want er zijn jagers en die kunnen denken dat je een hert bent als je alleen bent, zegt mijn baasje. Daarom mag ik nooit ver weglopen als we in het bos gaan wandelen. Dat wandelen is voor morgen. Maar vandaag is nog vandaag en misschien komt Sietse wel met zijn Loezeke. Ik verlang al, als hij niet komt gaan we naar de winkel. Ik ga graag mee naar de winkel want eerst blijf ik in de auto en kijk naar alle mensen die naar de winkel gaan.In de andere auto's zitten ook soms honden en af en toe slaan we een praatje. De mensen zijn grappig. Ze duwen kleine autootjes voort die leeg zijn als ze binnen gaan en vol als ze buiten komen. Dan hebben ze kommekes mee voor hun honden en hun katten en veel water.Als de baasjes terug zijn gaan we een klein wandelingetje maken in het dorp en iets drinken en dan gaan we naar huis en beginnen mijn vrouwke en ik het eten klaar te maken. Dat doe ik graag en samen maken wij de lekkerste kommekes van de wereld voor baasje. Soms loopt vrouwke in mijn weg en valt ze bijna over mij en dan zegt ze:"gij kieken" en dan heb ik een identiteitscrisis maar dat duurt nooit lang. Ik ben heel blij dat ik geen echt kieken ben want anders stond ik op hok en mocht ik morgen niet gaan wandelen en moest ik iedere morgen heel vroeg van het warme bed om iedereen wakker te kraaien.Ik hoor baasje rinkelen met mijn jasje dat betekent dat we nu gauw zullen vertrekken, benieuwd wat we deze avond zullen klaarmaken. tot morgen en ik hoop dat jullie ook twee plezant nietwerkendagen zullen hebben.
Omdat ik dat zo een beetje beloofd heb van iets te vertellen over Balzack doe ik dat dan maar. Toen ik bij de baasjes kwam wonen was hij er al en hij was helemaal niet blij dat ik hier binnenkwam.De allereerste keer kwam hij regelrecht op mij afgevlogen, zo blij was hij om mij te zien en toen op een meter afstand sloeg hij zijn remmen dicht en zette een hele hoge rug op terwijl hij blies:'ben je gekrompen? Of ben jij een ander?' Ik was ook blij iets te zien op vier poten en wou het zwarte ding een beetje van nabij gaan bekijken maar die rug werd nog hoger en toen begon het te blazen, blaaaazen, ik waaide bijna te tuin in. Ik ging vlug achter de rug van mijn nieuwe baasje staan om de situatie van daaruit te overzien, niet dat ik bang was maar ik had al geleerd dat je in het leven beter een strategiese plaats zoekt en baasjes rug leek mij geschikt. Maar Balzackske toch, zei mijn vrouwke, stel je niet aan. Dit is nu nieuw Loebasje. -Hu- dacht ik' nieuw, is er dan ook een oud?' en toen ik goed snuffelde in de tuin, kon ik ruiken dat er nog ergens een hond was. Tot de dag van vandaag heb ik hem niet gevonden.Ik heb nochtans al veel en goed gezocht, zijn benen gevonden in de tuin, ik bedoel de botten waar hij op knaagt, niet zijn poten. In de auto onder een zetel heb ik een bal gevonden die ook naar hem ruikt. En toen wij op vakantie waren ginder ver, rook het ook allemaal naar hem maar tot nu toe heeft hij zich nog niet laten zien. Het lijkt wel een spook. Enfin de eerste weken dat ik hier woonde wilde die zwarte kat, die alleen luistert als je hem heel lief Balzackse noemt, helemaal niets met mij te maken hebben. In het weerbericht vroeg men zich af waar die aanhoudende voorjaarsstormen vandaan kwamen. Zij konden niet weten dat wij hier een tornadokat hadden. Maar na een maand of zo toen ik Balzack eens betrapte toen hij aan mijn kom zat te snoepen en hij wel een meter omhoog vloog van het schrikken toen hij zag dat ik het zag en ik niet begreep waarom hij zo schrok begon het te beteren. Er is alleen nog wind als ik ook eens aan zijn kom wil snoepen en dat is zo iedere dag een keer of twee maar ja dan maken baasje en vrouwtje ook wind want ik mag dat eigenlijk niet doen maar het is sterker dan mezelf. Balzack gaat veel gaan wandelen, meestal 's nachts en dat vind ik vervelend want dan na een uur of zo begint hij te zingen, en vals, vals, je hebt er geen gedacht van. Het allerergste is dan nog dat er altijd een andere kat meezingt, nog valser.Als ze uitzongen zijn komt Balzack naar boven slapen. Niet op mijn bed maar ergens waar hij rustig kan dromen. Ik wou hem eens vragen of ik meemocht de volgende nacht en dat is de enige keer dat ik hem de tranen uit zijn ogen heb zien lachen.Was dat nu zo een stomme vraag. Dat hij Balzack noemt heeft om de ene of andere reden iets te maken met zijn passie voor balpennen. Als hij een potlood, balpen of wat maar ook wat schrijft ziet, wil hij het stande pede hebben. Hij speelt daar dan mee, raar hoor, ik speel veel liever met ballen. Hij pikt altijd de balpen bij de telefoon en als vrouwtje of baasje dan een balpen nodig hebben daar dan zoeken ze zich onnozel maar vinden ze hem niet. Dat is dan van Balzack (een keer was het van mij omdat ik ook eens wou weten wat er zo leuk aan een balpen is maar toen ik er eventjes mee had gespeeld was mijn hele smoelke vanbinnen vol met plakspul en helemaal blauw, ik heb een hele emmer water gedronken om er weer een beetje normaal uit te zien en de balpen heb ik in de tuin begraven bij de botten van die andere hond). Als wij op vakantie gaan mag Balzack niet mee, die houdt daar niet van, onze buurvrouw geeft hem dan eten en als wij dan thuis komen is Balzack heel blij om ons te zien, zelfs mij, hij geeft dan kopjes en dat heb ik ook wel graag maar als ik een poot terug geef is het weer tumult. Zo is er altijd wat. Ik bescherm Balzack nu ook tegen vijanden. Er is een grote vijand, een hele grote rosse kat, die in onze tuin binnen komt alsof alles van hem is en Balzack is maar klein en durft niets terug te doen. Ik wel eergisteren heb ik de rosse achtervolgt in onze tuin en ik had bijna zijn staart te pakken toen hij met een olympische sprong in de appelboom verdween en dan op het dak van de garage ging zitten. Gisteren zat hij er nog, maar naar beneden in onze tuin komt hij niet meer, tzal hem leren. Balzack is nu heel blij daarmee en zo zijn wij eigenlijk wel echte vrienden die soms niet zonder maar ook niet met elkaar kunnen. Ik heb alweer een heleboel geschreven maar tis vrijdag en eigenlijk moet ik mijn vrouwke helpen bij het kuisen. Ik doe dat niet graag, het is altijd zo nat aan mijn poten en de machine op wielen blaast veel erger dan Balzack en als ik niet oplet glijd ik uit en het allerergste: als alles dan brandschoon is, is het zoveel werk om alles weer te krijgen zoals voor het kuisen begon.
omdat mijn vrouwke haar blog toch niet gebruikt en ik ook graag verhaaltjes schrijf zal ik hier mijn kleine leventje neertokkelen. Het is goedkoop en ecologisch ook want dan kunnen de bomen blijven groeien en kan ik ze lekker onderplassen wanneer ik daar toevallig passeer. Bovendien verlies ik mijn blaadjes altijd of vrouwke gooit ze bij het oud papier omdat ze mijn hanepoten niet kan lezen.. Vandaag dus mijn eerste stukje op dit papier dat geen papier is. Het is een heel speciale dag want het zou moeten vriezen maar het vriest niet. Toch hebben ze het heel de tijd over de vorst op de televisie en ze hebben ook gezegd dat hij er niet was toen ze zijn feest in gang staken. Toch raar die mensen die vieren iemand die er niet is.Nu moet ik stoppen want mijn baasje komt thuis ik ga blij gaan zijn aan de deur want vandaag heb ik heel lang moeten wachten tot hij naar huis kwam, daarom ben ik nu dubbel zo blij. Ik ben ook blij dat mijn baasje geen vorst is anders kwam hij niet. tot morgen
Ho, ho, wat heb ik slecht geslapen vannacht. Dat kwam zo, omdat mijn baasje zo laat thuis was, heb ik mijn kommetje laat uitgegeten en toen kon ik niet slapen en toen ik wel sliep droomde ik. Het was een echt nachtpaard dat mijn droom kwam binnengelopen. Ik droomde dat ik weer in een kot zat, in Anderlecht. Niet Anderlecht van het voetbal maar Anderlecht van de weide, de vee-weide, dat is een asiel voor alle hondjes, katjes, konijntjes, kippetjes, koetjes, ganzen, pony's, apen, ezels en nog veel meer dieren die geen baasjes meer hebben omdat hun baasjes hen niet meer willen of niet meer kunnen voor zorgen. Ik heb daar dus gewoond in een hok met ijzeren tralies. Samen met een andere hond en die was zo rap dat hij altijd al mijn eten opat ( dat is eigenlijk niet waar maar ik had wel altijd honger, omdat ik nog zo jong was, nog maar 6 maanden). Ik zat altijd door de tralietjes te kijken of mijn baasjes niet terug kwamen want ik hield heel veel van hen ik dacht dat het maar voor even was. De andere honden lachten mij uit en zeiden dat baasjes nooit terug kwamen als je daar eenmaal zat en dat je je best moest doen om lief te kijken naar de mensen die op bezoek kwamen omdat die je dan misschien mee zouden nemen en je zo een nieuw huis zou krijgen. Ik deed mijn best en sprong heel hoog omhoog als de mensen op bezoek kwamen maar niemand wilde mij...misschien omdat ik zo hoog sprong. Of misschien omdat ik twee grote pukkels op mijn kop heb. Ik weet ook niet hoe die daar komen maar ze zitten er en ik moet er mee leven. Ik heb daar heel lang gezeten in dat kot wel twee lange maanden en alle andere honden zeiden dat ik niet moest denken dat er ooit nog iemand zou komen om mij mee te nemen. Dat droomde ik dus maar toen ik wakker werd, lag ik tussen de baasjes op een zacht bed. Ik werd er helemaal blij van en likte, heel eventjes maar de hand van mijn baasje. Toen vloog ik van bed. Maar dat was niet erg want toen ik over het randje keek zag ik dat ik wel baasjes heb. Ik heb er meer dan twee. Mijn baasje en vrouwke wonen altijd bij mij maar ik heb nog een vrouwke in Parijs, dat is femeltje. Ik hou heel veel van femeltje maar ik zie haar niet veel. Soms komt ze met een grote lange trein naar huis en dan is ze na een keer slapen alweer weg. Ik wou maar dat die trein niet zo haastig was. Mijn andere baasje woont in Gentdat is Sietse. Ik hou heel veel van hem, hij vecht altijd met mij. Hij hoopt altijd dat hij zal winnen maar ik ben veeeeeeeeeel sterker dan hem en daarom win ik altijd. Mijn baasje uit Gent heeft ook een vrouwke, dat is loezeke, loezeke is lief maar ik doe haar altijd niezen en dat is niet express maar het gebeurt wel. Dan pakt zij een pilleke en dan moet zij niet meer niezen, gelukkig maar. Sietse en Loezeke waren met mijn baasjes mee toen ze mij kwamen halen in Anderlecht. Dat ging zo, ik was juist gaan kijken in onze kom als er nog was korrelkes inlagen toen de andere hond blafte. Het was een 'goedendag, ik doe mijn best blaf' ik haastte mij dus om ook aan de tralietjes te gaan kijken en mijn sprongskes te tonen. Toen zag ik voor het eerst mijn vrouwke, zij keek niet naar de andere hond en ze stak haar hand uit naar mij, door de tralies, ze was niet eens bang, en zei:' ha prutske, en ga jij mee met ons naar huis?' Toen heb ik gesprongen, zo hoog, dat ik met mijn kop tegen het plafond vloog en nog een pukkel bij kreeg...maar zo kreeg ik baasjes.
het eerste fotootje is een fotootje van mijzelf met femeltje. Omdat ik nog zo een klein hondje ben mag ik soms bij haar op de schoot en ik wou ook nog een fotootje van sietse tonen maar toen kreeg ik dat er niet op en daarom zet ik het hier. Dit is sietse die een klein hapje eet. Nu doet hij dat zo niet meer omdat hij veel moet trainen niet om met mij te vechten en hij dan heel misschien eens wint maar wel omdat hij heel goed met de fiets wil kunnen rijden. Niet zomaar een fiets hoor maar zo een raar lomp ding op dikke banden. En soort tank voor op bergen en in bossen. Ik ga daar ook graag maar ik heb daar geen fiets voor nodig. Mijn vriend wil daar koersen gaan rijden en nog winnen ook, dan wint hij toch eens, hoewel als ik meeloop... ik kan rap lopen. Hij wil winnen van een zekere filip, dat is een soortement kampioen met zo'n tankfiets maar nu rijdt hij niet meer omdat hij de verkeerde pillekes heeft gepakt. Neen, neen, niet omdat hij moest niezen van mij maar omdat hij rapper wilde rijden en die pillekes mochten niet. Volgend jaar zal die filip dan weer op zijn fiets zitten. Ha hij zal nogal raar kijken als mijn sietse hem plots voorbij rijdt... zonder pillekes.
