Ik heb het helemaal niet zo bedoeld maar ik ben eel stout geweest en nu is loezeke eel boos op mij. Dat kwam zo, gisteren was ik zo blij dat loezeke en sietse binnen kwamen dat ik eel zotttekes was en mijn staartje wou pakken van blijdeskap maar omdat ik geen staartje heb pakte ik het eerste het beste dat ik kon vinden en dat was zo een zacht dingeske aan de valies van loezeke. Ik zat daar zo blij op te sabbelen en te genieten van het gekwaak van loezeke en vrouwke dat ik niet wist dat ik iets verkeerd deed maar toen riep loezeke in ene keer:' ooooooooooooooooooooooooooooooooooooo, hij heeft mijn eendeke opgegeten.' Ik loopte direct naar sietse om te zien of ik ook een stukske van het eendeke zou krijgen want eendeke dat is zo iets als kiek en dat vind ik eel lekker. Maar sietse zat gewoon op de kompjoeter te rammelen en at helemaal geen eendeke en dan zag ik dat loezeke naar haar valies stond te kijken en toen zei ze: 'je bent een stoute loebas'. Ik had geen eendeke gegeten maar een beetje gesabbeld op een dingske maar loezeke vond dat ik eendeke had gegeten en dus ben ik eel stout. Zo stout dat ik alleen met baasje en vrouwke naar de brede duinen heb moeten gaan vandaag want sietse en loezeke wilden niet mee. Ik heb nog eens goed gekeken naar de beestjes aan de zee maar ze hadden allemaal echte pluimen en die leken wel op eendekes maar twaren geen eendekes. Ik denk dat ik de volgende keer dat ik loezeke zie haar eel veel likkeskes zal geven om het goed te maken want ik wilde loezeke geen verdriet doen. Nu vind ik eendekes voor altijd eel stomme beesten. Eendekes moeten niet aan valiezen gaan hangen maar rondvliegen in de lucht of in de pot van vrouwke zitten of in de oven dan weet ik tenminste wat ik eet. Om eel eerlijk te zijn, dat eendeke was niet eens lekker en daarom eet ik vanaf nu nooit meer eendekes. Ik ga ook mijn les goed leren om het verschil te kennen in het vervolg dan moet er nooit meer iemand boos zijn op mij en lopen ze niet meer weg. Ze zijn niet weggelopen ze zijn weggereden met den trein, niet de lange naar Parijs maar de oge naar Gent, en dat is hetzelfde want weg is weg. Nu zijn sietse en loezeke weer in Gent, zonder eendeke maar misschien is dat niet erg omdat er in Gent ook meeuwen wonen en dan kan loezeke daar naar kijken.Om aar een beetje te troosten ep ik een eel mooi fotootje gekozen van allemaal meeuwen en dat zet ik ier nu van boven omdat ik aar eel graag zie. Dag lief loezeke, niet meer boos zijn voor het eendeke.
Ik weet wel dat er honden zijn die altijd goed oppassen of er geen vreemde mensen in het huisje van hun baasje binnen gaan, dat zijn waakhonden. Boxers, zoals ik, zijn geen waakhonden. Wij zijn altijd blij als er iemand binnen komt en wanneer het nacht is slapen en wij en horen wij het niet of er mensen binnen willen. Eifeltorentje, mijn lieve eifeltorentje van vlak voor de deur is ook geen waakhond en nu ben ik heel bang. Toen ik gisteren door het venster zat te kijken of ze niet naar buiten kwam in haar jasje, zag ik plots een meneer op een ladder die haar huisje binnen wou. Het was een hele dikke mijnheer en hij had een zak op zijn rug. Nu dacht ik altijd dat inbrekers in het zwart moeten zijn gekleed maar deze niet hoor. Deze mijnheer had een rode broek aan en een rood jasje en daar boven op ook nog een rode muts. Om op de ladder te komen zal hij het ook al niet gemakkelijk hebben gehad want de inbreker draagt laarzen. Ik ben dan wel geen waker maar als iemand het huis van eifeltorentje binnen wil breken moet ik haar toch verwittigen en ik dus aan het grommen en blaffen, zo hard ik kon.Dat zal hem leren, dacht ik, hij vlucht wel, maar er gebeurde niets, die man bleef daar doodkalm op die ladder staan. Hij heeft geluk dat hij zulke dikke kleren aan heeft want het is koud buiten en geloof het of niet maar hij staat er nog. Toen vrouwke deze morgen het rolluik omhoog deed, ging ik vlug kijken of hij weg was, maar niets hoor. Daar staat hij met ladder en al, ik dus weer aan het blaffen. Vrouwke keek door het venster en wist niet waarom ik zo boos was. Ze zei dat er daar toch niets was.Arm vrouwke van mij, ze draagt al een bril en ziet nu nog geen inbreker die vlak voor haar neus aan een muur op een ladder hangt. Ik word er zo moe en triestig van van heel de tijd dat blaffen. Er komt maar geen oplossing en deze namiddag hangt hij er nog maar nu is het nog erger geworden. Beneden voor het venster waar eifeltorentje anders altijd zit, zit nu het zoontje van die inbreker. Die is dus al binnen. Ik weet zeker dat het zijn zoon is want hij heeft ook een rode muts, een rood jasje, rode broek en laarsjes aan en hij zit daar op de vensterbank alsof het hem niks kan schelen dat iedereen hem kan zien. Ik wou maar dat de politie fotootjes kwam nemen in de straat. Ja dat doen ze soms, ze verstoppen zich in een auto met een fototoestel en als de mensen langs hen rijden nemen ze een foto voor hun album. Als ze nu zouden komen zouden voorbij het huis van eifeltorentje passeren en ze zouden die inbrekers zien en ze meenemen maar natuurlijk komen ze nu net niet. De batterijtjes van hun fototoestel zijn zeker op.Ik ga vlug nog een beetje blaffen want de aanhouder wint altijd. Dat weet ik want als ik lang genoeg jank om bij vrouwke in de zetel te mogen, mag het.
Ben beetje weggeweest omdat ik de juiste knoppekes niet vond om iets op te schrijven en mijn baasjes waren niet thuis om mij te helpen. Daarom stond er ier niets maar er is wel veel gebeurd. Ik heb op het uis moeten passen en dat is moeilijk want ik slaap liever of ik kijk naar Salkie met zijn lekker eten en ondertussen zijn mijn baasjes elemaal alleen weggeweest en toen ze terug kwamen roken ze ook naar eten. Ze hadden wapens mee toen ze thuis kwamen voor Sietse en Loezeke die moeten in een pakske onder de kerstboom zegt vrouwke maar nu vraag ik mij toch of waarom er pakskes onder mijne lievelingsplasboom moeten gaan liggen in de tuin. Die wapens zijn geen echte wapens maar messens en tzijn ook geen echte messens tzijn porschen en porschen zijn rappe auto dat weet ik ook heel zeker. Misschien zijn het wel rappe messen. Als het rappe messen zijn is dat goed voor sietse want die is overal zo rap in. Hij zal dan rappe soep kunnen maken, dat is geen minuut soep, minuut soep komt uit een pakske dat weet ik van vroeger, rappe soep komt uit nen pot waar je allemaal groenten in steekt en die dan met een brommerke fijn maakt.Als er soep over is, doet baasje dat bij mijn boterammekes en vleesje in mijn kom, ik eet dat graag maar niet die oranje schellen brr. die zijn goed voor ezels.Mijn vrouwke is ook een ezel, dat heeft ze zelf gezegd. Ze zei zo van ben ik toch een ezel dat ik niet wist dat een lam na 300 dagen een schaap wordt. Maar waarom ze daarom een ezel is weet ik ook niet want ik vind mijn vrouwke eel slim. Als ik mijn speeltje verstop vindt zij het altijd terug. Ik heb een nieuw speeltje een duiveltje van de kermis, 't is een taaie duivel want ik heb hem al drie hele dagen en hij is nog niet kapot en ik heb nochtans als heel hard mijn best gedaan maar het lukt niet. Het is raar als dingen niet kapot mogen dan zijn ze van direct naar de vaantjes, kijk maar naar mijn femeltje pantoffel. Mijn vrouwke leest veel in boeken de laatste tijd, allemaal boeken met eten want binnen een beetje komen al mijn beste vriendjes naar ier: sietse, loezeke, femeltje en ook mohammed maar die ken ik niet maar als het een vriend is van femeltje dan ook voor mij en als hij niet lief is voor femeltje geef ik hem een beet in zijn poep, zal je zien, en mijn vriend de professor zal ook komen als hij niet weer op de verkeerde trein stapt.Voor dat feest wil vrouwke het lekkerste eten van de wereld klaar maken, dat doet ze altijd maar omdat de vriend van femeltje anders eet is het moeilijk ik denk dat het stotter-eten zal moeten zijn want soms zegt vrouwke: dat mag ik niet klaarmaken want dat is niet alalalalal of zo, en als het niet alalalalal is mag hij dat niet eten en dan leest ze verder in haar boekskes, en ze heeft er veel, wel duizend, denk ik. Mij kan het niet schelen of eten alalalalal is, het enige dat ik er van kan zeggen is: het is al op.
Het regent hier nogal en dat voor een zondag. Maar ik heb een nieuwe oude pantoffel want femeltje had er twee en nu heb ik die tweede gevonden en ik ga er heel goed voor zorgen. Ik heb er alleen nog maar een stukje van de neus afgesabbeld en dat is niet erg, denk ik. Omdat het regent kunnen wij niet buiten tenzij wij naar buiten gaan om ergens binnen te zitten en dat is ook niet echt leuk dan zit ik liever hier binnen. Vanavond komt pieliep op de telesievie, dat heeft baasje voorgelezen aan vrouwke. Pieliep dat is die met zijn tankfiets die niet meer fietste maar nu weer wel zal fietsen in maart. Ik weet niet waar dat ligt maar dat is niet erg de baasjes zullen het wel vinden. Ik ga dan heel hard blaffen,'Pie LieP, Pie Liep' en dan hoort hij mij en dan rijdt hij rapper omdat hij niet graag likskes krijgt van mij omdat hij dan moet niezen. Mijn vrouwke en mijn baasje zijn ook fan van pieliep ze hebben zelfs zo een ding lijk het mijne waar ze gaan gaan kijken of er nog meer mensen fan zijn van pieliep, dat ding heet een wepsijt. En pieliep heeft er ook al opgezeten omdat hij blij was dat er nog fans waren overgebleven achterdat hij die pillekes had gepakt. Omdat hij helemaal overnieuw begint is de websijt ook overnieuw en schrijft hij zijn naam achterstenvoren dus laatst pieliep en eerst zijnen echten naam. Ik ga kijken naar de telesievie want hij zit daar in een bootje en gaat voor de grootsten belg of voor den besten belg, ik weet het niet goed want tegenwoordig zijn ze allemaal belg van iets maar pieliep kan de grootsten belg niet worden want hij is een klein manneke bijna maar zo groot als mijn vrouwke, hoe kan je dan de grootste Belg worden tzal dus wel den besten zijn? Voor mij is baasje de grootste beste Belg want als baasje zegt:'zit' en ik zit en ik kijk omhoog dan kom daar geen eind aan, zo groot is mijn baasje en als baasje mijn kommeke maakt is hij de beste belg dus is hij gewoon een super belg.Omdat het gisteren geen zaterdag was maar werkendag en vandaag regendag gaan mijn baasjes morgen ergens naar toe in plaats van op zondag, maar ik mag niet mee omdat het allemaal over eten gaat en ik alles alleen zou opeten maar ze zullen wel iets voor mij meebrengen, denk ik. Ik zal dus moeten wachten tot het nog ne keer zondag is eer ik de zee ne keer zie en ik vind dat heel jammer maar de zee loopt niet weg, hoop ik. Dat zou raar zijn. Ik ga toch nog eens door het venster kijken of het niet stopt met regenen dan kunnen wij misschien gaan kijken of de zee er nog is voor dat pieliep met zijne boot op onze telesievie voorbijvaart op die zee..
Mijn hersens draaien overuren. Ik begrijp er niets meer van. Als vrouwke lang de krant leest is het zaterdag dat weet ik heel goed maar als mijn baasje boterammekes smeert dan is het werkendag maar werkendag is nooit de zaterdag en vandaag is het zaterwerkendag. Mijn vrouwke zat ook zo raar te kijken want zij was dat heeltemaal vergeten, zei ze en ik geloof haar want anders zou ze al boodschappen gedaan hebben. Maar baasje zei:tis de zondag vandaag. 'Tikke toch,' zei vrouwke 'ik was dat vergeten' en ik wou zeggen dat het zaterdag was maar als baasje zegt zondag zal hij wel gelijk hebben, dacht ik. Dus ik ging al zo een beetje weg en weer wandelen voor het haakje waar mijn riempje hangt omdat zondag wandeldag is maar er gebeurde niets anders dat dat baasje zijn boterammekes wegstopte en zoals op werkendag wegreed. Toen ging de telefoon en vrouwke zei dat wij niet konden komen naar ergens omdat het vandaag de zondag was. Mijn hoofd doet er pijn van en ik ben heeltemaal de weg kwijt. Toen dacht ik op de zondag vraagt vrouwke aan baasje als hij van de bakker komt of hij de zondag meeheeft en dat vind ik ook een rare vraag want de zondag is er gewoon als de zon opkomt maar soms geeft baasje dan een krant aan vrouwke en die noemt ook zondag. Zou dat daar nu iets mee te maken hebben. Zou baasje terwijl hij zijn boterammekes opeet een gazet maken? Die gazet maakt hij dan de zaterdag om op zondag te kunnen wandelen. Dat is een goed gedacht of omdat als hij ze de zondag maakt de mensen die gazet maar op werkendag kunnen lezen en dan zou er geen zondag mogen opstaan maar werkendag. Dus is het vandaag gewoon zatzonderdag of zou het nu toch zonzaterdag zijn? Ik kies voor het eerste want er is geen zon vandaag en nu ga ik een beetje door het venster zitten kijken tot mijn baasje terug is want misschien is het een dunne gazet en moet hij niet veel blaadjes aan mekaar plakken en is hij daar al rap. Dat zou leuk zijn want dan is het ook rap zondag, zonder werkendag. voor iedereen die geen zondag heeft op zaterdag wens ik twee fijne niet werkendagen
Vandaag ben ik heel erg boos op mijn vrouwke, zij is mijn vriend niet meer.Vrouwen heven mijn pantoffel opgestofzogen. Het was wel mijn pantoffel niet maar ik vind niet dat zij dat mocht doen. Dat kwam zo: net als altijd de vrijdag kwam zij met die lawaaimasjien naar binnen en ik dacht ik maak mij hier uit de poten want dat pest ding doet pijn aan mijn oren. Omdat het nogal lang duurde ging ik toch nog eens kijken ondertussen nam ik het lappeke van de pantoffel tussen mijn tanden om er zo eens mee te schudden om te tonen aan vrouwke dat ik ook wel wilde spelen dat ze niet heel de tijd met die masjien moest bezig zijn.Terwijl ik zo schudde vloog het lappeke weg juist in de snuit van de masjien en floep het was weg. Vrouwke zei:'oei' maar deed toen verder en ik stond daar, arme sukkelaar zonder pantoffel. Ik zag die pantoffel graag want het was de pantoffel van femeltje. Wat moet ik nu doen? Ik heb heel lelijk gekeken naar mijn vrouwke maar ze zag het niet en toen ben ik een beetje in de tuin gaan zitten maar dat was zo koud dat ik weer naar binnen kwam. Ik heb mijn kop boven op de stofzuiger gelegd maar vrouwke heeft hem toen in de gang gezet en nu kan ik er niet meer bij. Als femeltje naar huis komt zal ze heel boos zijn op vrouwke dat ze geen pantoffels meer heeft, dat ben ik zeker, maar ja misschien is ze dan wel boos op mij want eigenlijk had ik die pantoffel kapot gemaakt. Ik ben nu heel verdrietig omdat ik mijn pantoffel en vrouwke kwijt ben. Misschien maak ik toch wel weer vriendjes met vrouwke want van die pantoffel kreeg ik nooit een knuffel en van vrouwke wel. Wie weet als ik heel lief kijk, krijg ik de pantoffel die boven op het kastje staat. Toch maar eens proberen.
Honden denken veel. Ze zien er misschien niet zo uit maar ze doen het wel. Ik denk ook veel en daar krijg ik dan een zwaar hoofd van en dan leg ik mijn hoofd zo een beetje neer. Ik denk dat ik veels te veel hersens heb en veels te veel denk. Ik denk veel aan mijn kommetje en wat er zal in liggen maar ook moet ik veel denken aan waar ik straks mee zal spelen. Dat is echt niet gemakkelijk om te vinden want soms speel ik met de verkeerde dingen. Dingen die niet van mij zijn maar die ik graag eens wil proberen. Toen er nog veel zon was heb ik eens een zakje gevonden met allemaal bruine ballen in en die heb ik meegenomen naar de tuin om er mee te spelen maar die bruine ballen gingen kapot toen ik erin beet en toen moest ik denken hoe ik die ballen kon verstoppen maar ik vond niets. Mijn vrouwke en baasje waren niet blij dat ik met de ballen had gespeeld en ze zegden dat ik geen puree moest maken in de tuin. Toen moest ik weer denken wat puree wel zou kunnen zijn. Puree is geen eiligentriek want eiligentriek ligt in huis en zit in draadjes dat weet ik omdat ik eens met zo een draadje heb gespeeld en dat was dan ook niet goed van de baasjes.Eiligentriek zit ook in koeien. Koeien staan in het gras als ik ga wandelen en als ik dicht wil gaan kijken onder het draadje waar ze achter staan prikken ze en dat doet zeer en dat zeer is eiligentriek. Daar denk ik dan over als we thuis zijn: waarom koeien met eiligentriek prikken naar zo een braaf hondje lijk kik. Ik zou nooit naar koeien prikken met mijn eiligentriek en ook niet naar Balzack misschien een klein beetje naar de rosse maar ik heb geen eiligentriek dus ze moet niet bang zijn.Koeien prikken niet als ze in de zetel zitten en dat is gemakkelijk want dan kan ik op hen zetten en ze doen mij geen pijn. Ik heb eens in een koeienzetel gebeten een klein stukje maar en toen heb ik toch onder mijn poten gekregen van de baasjes. Ik was nogal veel verschoten daarvan, ik wist niet dat de baasjes koeien zo graag zagen. Ik moest daar dan aan denken in de tuin want de gebeten koeien bleven gewoon staan waar ze stonden en ik moest buiten omdat ik er zo een ietsie pietsie aan geknabbeld had. Nu knabbel ik niet meer aan de koeienzetels maar ik zit er wel nog in, dat mag wel. Zouden mensen ook zoveel denken? Ik denk het niet want ik zie niet dikwijls mensen hun hoofd ergens neerleggen omdat ze aan het denken zijn en als ze hun hoofd neerleggen is dat omdat ze willen slapen en als ze slapen denken ze niet, denk ik. Ik denk ook dat ik voor vandaag al veels te veel gedenkt heb want nu heb ik weer een zwaar hoofd.Tot morgen
Ik hou van meeuwen, meeuwen lachen altijd. Meeuwen lachen als ze een stukje vis vinden of als mensen brood gooien. Meeuwen lachen als ik voorzichtig naar hen toesluip en wegvliegen net voor ik hen eens van dichtbij wil besnuffelen. Maar meeuwen wonen aan zee en gisteren woonden de meeuwen in Gent. Dat heb ik gezien toen wij naar het hol van de paters wandelden. Het patershol dus. Meeuwen vonden hun stukjes brood nu in het water ver van de zee omdat de zee nu veels te koud is en er geen mensen zijn om stukjes brood te gooien. Vroeger, in het patershol woonden mensen die blij waren wanneer ze een stukje brood vonden en nu komen mensen naar daar omdat ze daar veel eten vinden want het zijn bijna allemaal restaurantjes, ook zoals aan de zee. Maar behalve meeuwen en restaurantjes lijkt Gent niet op zee want ik moet daar de hele tijd aan het lijntje lopen en het is daar koud. Er lag ook van dat raar wit spul op de grond, geen zand maar koude witte dingen en als ik er op stampte omdat dat lawaai maakte, werd het wit vuil water .Ik vraag mij af of er echt mensen en hondjes wonen of als zij daar alleen maar lopen voor de winkels en restaurantjes. Heel vroeger toen ik nog niet bij de baasjes woonde maar wel bij de andere baasjes die mij toen niet meer nodig hadden, woonde ik ook waar er veel restaurantjes waren maar ik woonde in een doos zonder tuin maar als ik op de vensterbank sprong om naar buiten te kijken zag ik heel diep onder mij bomen maar ik kwam er bijna nooit. Met de baasjes ben ik naar een restaurantje geweest gisteren in een donkere steeg maar ik heb niet gegeten want vrouwke zei: "ik durf Loebas geen friet geven want hij zou ziek zijn, dit zijn de slechtste frieten die ik ooit at, hoe durven ze?' en zo heb ik niet kunnen proeven van dat restaurantje. Maar toen wij thuis kwamen heb ik een hele grote kom gekregen met vleesje van Sietse en Loezeke. Neen, neen ik heb hen niet opgegeten al hoewel ik hen zo graag zie dat ik dat wel zou kunnen doen, maar ze hadden vleesje in een zakje gedaan en dat ik heb ik dan opgegeten, niet allemaal want vrouwke zei: 'als je dat allemaal zou opeten, zou je ontploffen'. Ik wil niet ontploffen want ik moet nog veels te veel spelen. Ik speel nu veel met een oude pantoffel van Femeltje maar alleen ik weet dat dat een pantoffel is want je kan het niet meer zien. En nu ga ik kijken in de keuken want ik ruik kieken in de kom en misschien kunnen kiekens vliegen, net als meeuwen, alleen niet zo ver... njammmmmmmmmm
Ben in Gent geweest en ben zooo moe. Amaai! Auto's dat er hier rijden en dan van die rare dingen die glijden zonder banden en dan wil ik eens dicht gaan kijken en dan sleurt baasje mij weg en zegt pasop, pasop nentram. En ik weer weg, dicht tegen de muur. Hoekje om en daar staat een huis, zo'n groot huis heb ik nog nooit niet gezien en dat was geen kasteel, kasteel maar er wonen wel stenen graven en er lopen allemaal verschillende mensen rond in alle kleuren en ze nemen fotootjes en ze zijn een beetje bang wanneer ze mij zien en roepen'o a dog' maar ik ben geen dog ik ben een boxer en dat is een groot verschil. Sietse en Loezeke wonen in Gent en ik heb hen gezien maar ik wil niet bij hen wonen want zij hebben geen tuin en je moet veel trappen op om binnen te komen en Sietse en ik kunnen hier niet goed vechten en nu heb ik verloren en dat is niet eerlijk. Wacht maar tot hij weer eens in onze tuin komt, ik zal wel winnen. Ik heb nog geen fotootje van Gent maar morgen zal ik er wel eentje hebben en dan vertel ik van de paters die lijk de beren in een hol wonen, maar tis wel een mooi hol.
Ik weet wel dat mensen denken dat honden geen televisie kunnen zien maar dat is helemaal niet waar. Wij honden zien wat wij willen zien. Dat is gemakkelijk natuurlijk en precies hetzelfde als horen wat je wil horen.Een truukje dat soms wel eens helpt als ik iets mispeuterd heb, dan doe ik of ik stokdoof ben en blijf onschuldig liggen kijken waar ik lig.
Maar wat ik nu kwijt wilde over die televisie is dat ik een hond ontdekt heb die een luizenleventje heeft.Zijn naam is salkie of zo en hij woont bij een mijnheer die kok is. Ik woon bij een vrouwke dat goed kookt maar die mijnheer mag om te tonen dat hij dat goed kan door heel het land trekken en salkie mag overal mee naar toe. Als dat nu eens geen tiendubbelovergedraaide gelukzak is.Als mijn vrouwke zoiets zou doen, zou ik ook meegaan om voor haar te zorgen en ik ben toch ook fotogeniek. Ik zou overal mogen van proeven en net als salkie mee mogen op de boot. Maar mijn vrouwke doet zoiets niet en daarom blijf ik thuis en kijk ik naar salkie, dat is ook leuk. Soms ruik ik wat die mijnheer klaar maakt op televisie maar het is dan eigenlijk mijn vrouwke die weer eens aan het prutsen is in de keuken. Mijn baasje heeft mogen proeven van het vlees uit het kommeke, het is pate van eenden, en baasje zegt dat hij erg lekker is, ik heb een heel klein boterhammeke gekregen met een soort boter die van die pate komt en dat was ook heel lekker en ik lag daar nog zo mijn lipjes wat af te likken en toen rinkelde de telefoon. Ik schrik daar altijd van en begin te blaffen en natuurlijk kreeg ik weer onder mijn pootjes. Wie er aan de telefoon was? Niet te geloven, mijn vriend de professor. Die zit niet op de chinese muur maar in Kemper of Quimper of zoiets. Ik ken dat want ik heb daar eens een mevrouw met een hele hoge muts op, geen pet, gezien voor een huisje die zat aan kanten te werken en als je een foto wou nemen van die mevrouw, haar muts en haar kanten moest je daar voor betalen. Stom he. De professor had in Parijs gewoon de verkeerde trein genomen of was van gedachten veranderd omdat er in Parijs zoveel autootjes brandden en hij een beetje bang was. Dat had ik nu nooit gedacht van mijn vriend, dat hij zou bang zijn. Hij is dus niet gekomen maar hij zal komen samen met Kerstmis, die ken ik nog niet maar als die ook zo verstrooid is dan zal het hier proper worden, wie weet op welke trein ze zullen belandden met hun beidjes. Nu ik er zo aan denk, ik zit hier zo een beetje jaloers te zijn op Salkie maar morgen ga ik met de baasjes naar Gent en wij gaan allemaal fotootjes nemen van plaatsjes die niemand kent en van winkeltjes waar ze heel lekkere dingens verkopen. Misschien mag ik wel proeven.Als ik dan veel zal geproefd hebben zal ik niet meer kunnen tiepen en misschien schrijf ik dan woensdag wat ik allemaal geproefd heb. Ik hoop dat het leuk zal zijn en het allerleukste is nog dat ik Sietse en Loezeke zal zien.Zal ik ze de groetjes doen?
