Eindelijk de mogelijkheid en de tijd gevonden om jullie, als mijn thuisfront CDC Londerzeel, zoals beloofd verslag uit te brengen van mijn eerste impressie van Japan. En geloof me vrij ; alle waarschuwingen, tips & anekdotes van eerdere Oosterse reizigers ten spijt, niets kan je echt voorbereiden op de cultuurschok die je onvermijdelijk en gedwongen ondergaat !
Bij aankomst vrijdagmiddag op de luchthaven Haneda/Tokio had ik al meteen door dat "aanpassen" het dagelijks motto zou worden. Bij de bagagecheck werd ik enkele vragen gesteld na het overhandigen van mijn netjes ingevuld roze douane-aangifteformuliertje. In de veronderstelling dat mijn eerlijke antwoorden en open houding afdoende zouden geweest zijn voor de douane-beambte, wilde ik reeds de spurt inzetten voor de snelste weg uit de luchthaven. Dat was effe buiten de wispelturigheid van zijn collega gerekend. Misschien lag het aan mijn Engels, misschien aan mijn te geforceerd onschuldig smoelwerk of misschien aan hun "Engels à la Manuel de Barcelona (cfr. Monthy Python). Ik hou het in elk geval bij het laatste ! Ik kon heel mijn handel, van tas tot 2 koffers, volledig uitpakken. Gelukkig kwamen ze na 10 min rotzooien in mijn koffers tot de bevinding dat ze niet zouden vinden wat ze vermoeden en zochten. Vervolgens kon ik bij 27 celsius/45 % luchtvochtigheid en nog surplus zwetend van de zenuwen en de stress, 20 min spenderen om alles netjes terug in mijn koffer te krijgen. Een allerminst eerste leuke Japanse ervaring !
Enkele uren later bleek dit gelukkig een éénmalige tegenslag te zijn : op korte tijd was ik alsnog de luchthaven buiten geraakt en dankzij de directieven van enkele Japanse & Belgische project-collega's en een opdringerige onverstaanbare taxichauffeur, was ik in een mum van tijd in het hotel. Ingecheckt en uitgepakt ! (2de x die dag )
Jetlag ; nog zoiets waarvoor ze me gewaarschuwd hadden en wat ik nog nooit had ervaren (5 u vliegen was tot dusver het langste). Voor ik het wel en goed doorhad, wisten mijn oogleden niet meer wat boven of onder was. Het bed in en een goed tukkie doen en ik ben weer de oude (vooral letterlijk ) morgenvroeg was de motiverende gedachte. Ja Jan, de volgende dag na een nacht van een dozijn keer wakker worden en zonder ook maar enige druppel alcohol geproefd te hebben (je gelooft me niet hé, echt wel !), stond ik met een kater op waar elke tijger schrik van zou krijgen. Een tong van leer, bloeddoorlopen ogen, hoofdpijn als een mixamateus konijn en benen gevuld met het resterende lood van een failliete scheepswerf. Jammer genoeg waren we ook die ervaring weer rijker ?! Soit, gelukkig niets wat een handjevol aspirientjes kon verhelpen.
En eerlijkheid gebiedt me te zeggen ; sindsdien zijn er alleen maar positieve & verrijkende ervaringen geweest : in aanraking met een unieke cultuur met z'n eigen specifieke gebruiken & protocollen (ook na te komen door ons als toerist). Letterlijk in de reinste zin ervaren wat een taalbarrière is. Een stad die vanaf de eerste aanblik je overdonderd laat voelen en tegelijkertijd al je nieuwsgierigheid aanwakkert en je doet hunkeren naar ontdekkingstochten.
En wat die Japanse gebruiken en de intrige van een stad zoals Tokio kan inhouden, zal ik jullie in de volgende blogs stuk voor stuk vertellen... Ook al is het niet evident, gezien de lange werkdagen, ik zal tevens trachten elke dag een stukje te bloggen, niet zeggende dat het telkens dit uitgebreid zal kunnen...
Maar vooraleer ik afsluit, wil ik jullie nog vertellen dat er in mijn blog vanaf heden telkens een vast thema zal zijn, namelijk ; het "japanse woordje van de dag". Mocht je dan ooit ook van plan zijn Japan/Tokio te bezoeken, dan kunnen jullie tenminste beter voorbereid dan ik, jullie reis aanvatten in dit land waar Engels een buitenaardse taal blijkt te zijn
+ Zeker in de volgende blog : info over CC East Japan, de site TVS die de project-pilot uitvoeren en het doel van het project zelf. + Hieronder ook enkele foto's die al een minieme eerste indruk schetsen van Tokio + enkele voorbeelden van de type vendors in de markt (Vending = big business in Japan !) => Tip : om alle foto's te kunnen zien, moet je het archief van deze week openen via de link in de rechterkolom bovenaan + Alle reacties, suggesties en waarderingen op deze blog zijn welkom !
Rest me enkel nog te zeggen : tot hoors en schrijfs !
"Japans woordje van de dag"
Mata ashita : tot morgen (de 'i' hoef je niet uit te spreken)
Wie goed opgelet heeft, vind nog een ander japans woordje in de blog
die je onvermijdelijk en gedwongen ondergaat !
!
)
) morgenvroeg was de motiverende gedachte. Ja Jan, de volgende dag na een nacht van een dozijn keer wakker worden en zonder ook maar enige druppel alcohol geproefd te hebben (je gelooft me niet hé, echt wel !), stond ik met een kater op waar elke tijger schrik van zou krijgen. Een tong van leer, bloeddoorlopen ogen, hoofdpijn als een mixamateus konijn en benen gevuld met het resterende lood van een failliete scheepswerf. Jammer genoeg waren we ook die ervaring weer rijker ?!
: om alle foto's te kunnen zien, moet je het archief van deze week openen via de link in de rechterkolom bovenaan
