Een tweede gedicht over het verlies van sissy, castlewoman dat me diep raakt.
Kon ik maar vliegen.
Ik las dat je weggaat
een zin die breekt
vragen stormen in
mijn hoofd
de reden zit achter
je gesloten deur
gisteren liet je
alles vallen voor me
vandaag is aankloppen
je macht geven
je complimenten
verliezen hun inhoud
met jou praten is
thuiskomen
geen angst voor
zwakheden
nu sta ik voor een
levenspuzzel
de stukken passen
niet
de tijd speelt geen
rol meer
vroeger zou ik mijn
woordenmes bovenhalen
mijn pijn moest je
voelen
de haat werd dan triomfator
nu laat ik mijn
verdriet toe
zoek een weg langs
vele pijnpunten
een muur wordt even
voor mijn hart gebouwd
de dag dat ik zie dat
dit moest gebeuren spreid ik terug mijn vleugels
Ludo Veestraeten
02-11-2012 om 00:00
geschreven door De Ruiter 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
|