Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
games
gam.
19-02-2012
rainbow six vegas 2
Rainbow Six: Vegas 2
Toen Rainbow Six: Vegas (1) zo'n anderhalf jaar geleden verscheen was er
naast Gears of War niet echt veel online schietvermaak op de Xbox 360 te vinden.
Inmiddels is de markt al méér dan verzadigd met games als Halo 3 en Call of Duty
4: Modern Warfare die de ranglijsten domineren. Rainbow Six: Vegas 2 is geen
shooter die voluit voor het spektakel gaat. Rainbow Six: Vegas 2 is geen shooter
die je week na week tot vijf uur 's ochtends achter je televisie laat zitten.
Wat het wel is, lees je in de review.
Bishop Ubisoft voelde
waarschijnlijk al nattigheid en tegelijkertijd met de aankondiging van Rainbow
Six: Vegas 2 werd er meteen maar bijgezegd dat het hier om het laatste deel in
Las Vegas zou gaan. Na de avonturen van Bishop (de nieuwe hoofdpersoon in het
spel) pakt het Rainbow Six-circus weer in, wordt op de trailer geladen en
verscheept naar een andere locatie, waar we waarschijnlijk binnen twintig
maanden weer aan de slag kunnen met een andere campagne.
Toch voelt
Vegas 2 geenszins als een afscheidswedstrijd. Het spel straalt degelijkheid uit,
nog meer dan zijn voorganger. Er is een nieuw personage in het leven geroepen,
Bishop, die ook bij het Rainbow Six-team op de loonlijst staat. Logan Keller en
kornuiten blijven na het einde van Vegas 1 achter op de Hoover Dam, waar dat
verschrikkelijke open einde zich afspeelde en Bishop is degene die je onder de
knoppen krijgt. De eerste missies spelen zich vóór de gebeurtenissen van het
eerste deel af, terwijl latere gedeeltes van het spel ook parallel en opvolgend
aan Vegas 1 lopen. Hierdoor wordt Rainbow Six: Vegas 2 een prequel, een
uitbreiding en een vervolg in één.
Uitbreiding Toch bleef
het gevoel dat ik hier met een uitbreidingspakket te doen had na het uitspelen
van het spel het meeste hangen. Op de originele Xbox verscheen ooit Rainbow Six
3 met een klein jaar daarna Rainbow Six 3: Black Arrow. Vegas 2 geeft me precies
hetzelfde gevoel als Black Arrow, namelijk dat van een add-on. De graphics zijn
ietsje opgepoetst, maar vooral in de singleplayer stelt de vooruitgang niet veel
voor. Veel nieuwe wapens en bewegingen heb ik niet gezien en de levels uit het
eerste deel zijn vaak nog wat spannender dan die uit deze game.
Dat zit
hem vooral in het feit dat Las Vegas het Las Vegas niet meer is wat het in het
eerste deel was. Wanneer je naar Sin City afreist, kom je daar toch voor de
casino's. Afgelopen zomer liep ik er zelf nog rond en aangezien ik volgens
Amerikaanse wetgeving nog lang niet mag drinken of gokken had ik op de
casinovloer niet veel te zoeken. Toch heb ik vele avonden over The Strip
geslenterd, gestaard naar die kolossale hotels met hun extravagante shows om
mensen maar naar binnen te lokken. Het gekke is dat tussen al die miljarden aan
onroerend goed er ook gewoon hele kleine winkeltjes te vinden
zijn.
RainbowSix:Lelystad Zo vind je tussen de
gondels en haute couturewinkels van The Venetian en de onmetelijke rijkdom,
modern art en high-tech hotelkamers van het Wynn kleine éénverdiepingszaakjes
die hier in Nederland gelijk zullen staan aan de Zeeman of de Aldi. Het schetst
het ongelooflijk grote verschil tussen arm en rijk in de grootste nepstad die er
op onze planeet is gebouwd. Lekker zielig, maar wanneer ik naar Las Vegas ga,
dan kom ik daar voor de hotels en casino's en daar ben ik dan ook heengegaan.
Hoe jammer is het dan dat er in deze opvolger slechts twee casinolevels zitten.
Je doet de buitenwijken van Las Vegas, een recreatiecentrum, een groot
buitenverblijf, de Nevada desert en zelfs de Pyreneën aan maar veel van deze
locaties zijn een stuk minder leuk dan de casinolevels.
Deze levels
voelen bij vlagen ongeïnspireerd aan en soms lijkt het zelfs alsof ook de
ontwikkelaars er liever nog een casinootje tegen aan hadden gegooid. Er is en
blijft niks mis met de gameplay in deze levels aangezien deze nog steeds staat
als een huis, maar in een Rainbow Six: Vegas-game wil je in casino's knallen en
niet in een buitenwijk die net zo goed in Lelystad had kunnen
liggen.
Ervaring Gelukkig is Ubisoft Montréal niet alleen maar hetzelfde
wijsje blijven zingen. Zo hebben ze vermoedelijk goed gekeken naar Call of Duty
4: Modern Warfare en dan met name naar het ervaringspuntensysteem wat daarin
verweven zit. Iets dergelijks is nu ook in Rainbow Six: Vegas 2 geïmplementeerd
en daar zijn ze zeker in geslaagd.
Vanaf nu zijn er ervaringspunten te
verdienen bij elke kill die je maakt, zowel in de singleplayer- als de
multiplayermode, al dan niet in de coöperatieve modus. Domweg naar een vijand
toelopen en hem wat lood in zijn buik toestoppen levert de minste
ervaringspunten op, een goed opgezette aanval waar bijvoorbeeld een flashbang
grenade aan te pas komt de meeste. Op die manier dwingt het spel je haast om
tactisch te spelen, zodat dit ook in de makkelijkere standen loont. Daarnaast
worden goede spelers die het voor elkaar krijgen om iemand door het hoofd of om
een muurtje heen neer te schieten daar ook voor beloond.
Tot slot houdt
dit systeem bij welk wapen jouw favoriet is. Grijp je veel naar je shotgun om
targets van dichtbij open te rijten, dan zul je beloond worden met betere
shotguns. Ben jij echter iemand die het liever van een lange afstand doet met
zijn sniper, dan zal het spel ook dat doorhebben. Ook dit is zeker een
aanvulling op de toch al heel goede gameplay van het eerste deel. Het voelt niet
afgeraffeld maar juist zeer degelijk en betrouwbaar aan, wat alleen maar als een
compliment opgevat kan worden.
Online Uiteraard is de
onlinemodus ook weer aanwezig en het kan niet anders of dit wordt een groot
succes op Xbox Live en PlayStation Network. Het ervaringspuntensysteem houdt je
net zoals in Call of Duty 4: Modern Warfare aan het spelen maar het is vooral de
coöperatieve modus geweest die ik online nog veel heb gedaan.
Hoewel
deze mode nu ook op een offline console, dus in split-screen te betreden is,
blijft online co-op toch het leukst. Zeker door het ervaringspuntensysteem,
waardoor er een soort onderlinge wedstrijd ontstaat tussen de Team
Rainbow-leden. Een kill die jouw teammaat maakt geeft jou immers geen
ervaringspunten en daarom zul je moeten proberen om zo veel mogelijk kills zelf
op te eisen.
Dat hierdoor het tactische element waarbij je uitgebreid
kon plannen, voorbereiden en taggen onnodig is gebleken moeten we maar voor lief
nemen, aangezien deze nieuwe manier van coöperatief spelen ook zeer goed bevalt.
Daarnaast zijn de klassieke Deathmatch-varianten ook weer aanwezig waardoor iemand met een next-gen console,
deze game en een internetverbinding zich de komende weken niet meer hoeft te
vervelen.
Conclusie Zoals al eerder in deze review aangehaald voelt Rainbow Six:
Vegas 2 net zoals een uitbreiding. Vegas 2 doet precies hetzelfde als
bijvoorbeeld Ghost Recon: Advanced Warfighter 2, namelijk een bestaande
franchise verder uitbouwen. De grootste toevoeging aan Vegas 2 is zonder twijfel
het ervaringspuntensysteem, die de coöperatieve modus nieuw leven
inblaast.
De singleplayercampaign is van gemiddelde lengte maar
misschien een beetje tegenvallend voor degene die had verwacht lang in de
casino's van Las Vegas te vertoeven. De gameplay op de andere locaties is ook
nog steeds erg goed, maar het Vegas-decor geeft het toch dat extra vleugje van
herkenning, dat extra vleugje van toegestane foutheid en dat extra vleugje
gevoel dat je hier met een AAA-titel te maken hebt. Visueel gezien is Rainbow
Six: Vegas 2 een mooie verschijning, maar superprachtig is het niet. Het is
duidelijk te zien dat Ubisoft Montréal vooral aan de graphics van de
multiplayermode heeft gesleuteld maar dat mocht ook wel, want die was in het
eerste deel niet om aan te zien vergeleken met de singleplayer.
Kort
gezegd is Rainbow Six: Vegas 2 een dijk van een game geworden. Geen klassieker,
geen absolute must-have maar ook geen spel dat je zomaar mag laten liggen.
Iedereen met een PlayStation 3 of Xbox 360 met internetverbinding doet zichzelf
hiermee een heel mooi cadeau.
SAINTS ROW THIRD Saints Row, een van de weinige concurrenten van Grand Theft Auto die het tot deze console generatie heeft gered. En dit is niet zonder reden. De eerste Saints Row game was een goedkope kopie van GTA maar dit veranderde bij het tweede deel. Het leek alsof Volition wist dat ze niet konden winnen van Rockstars topper. Daarom leken ze zichzelf en hun game niet zo serieus meer te nemen en dit resulteerde in een zeer vermakelijke game met goede humor en positieve kritiek. Nu is Volition terug met het derde deel en ze flikken het simpelweg weer. Terwijl de GTA reeks steeds serieuzer wordt en lijkt te krimpen in het aantal opties heeft Saints Row dit gat opgevuld. Saints Row: The Third is een game die zichzelf alles behalve serieus neemt. Dit is merkbaar vanaf de eerste seconde en continueert nog na de aftiteling. Het verhaal dat vertelt over de bende oorlog tussen de Saints en the Syndicate is extreem luchtig, over de top, zeer vermakelijk en blijft voornamelijk door de humor en het luchtige karakter boeien tot het einde. Maar ook alle nevenactiviteiten die in de stad, Steelport, te vinden zijn zijn simpelweg niet serieus te nemen. De game begint met een zeer vermakelijke bankoverval die fout afloopt, springt daarna in een flits naar de ontsnapping van de Saints en springt dan verder naar een sky dive stuk van enkele minuten waarbij het hoofdpersonage hele volksstammen afslacht terwijl hij duizenden meters naar beneden valt. Alle missies die je hierna tegen komt zijn allemaal van een vergelijkbare geweldige belachelijkheid. Je gaat nooit mee leven met je personage en je voelt je nooit verantwoordelijk voor je daden. Maar dit zorgt er voor dat je de game simpelweg blijft spelen voor hetgeen waarvoor je in eerste instantie je console gekocht hebt,
asassins creed revelations een van de mooiste games die ik ooit speelde
-het is een avontuur spel -een geweldadig spel online online zijn er vier verschillende speltypes -gezocht(gevorderd) -klopjacht -bondgenootschap singleplayer Desmond Miles beleeft wederom het leven van zijn verre voorouders met behulp van de mysterieuze Animus-tijdmachine. Ditmaal zakt hij af naar de vijftiende en zestiende eeuw om er als de ondertussen welbekende meestermoordenaar Ezio Auditore Constantinopel te van sinitere macht.De Ottomaanse metropool in deze game mag gerust als een tweede hoofdrol worden gezien. Waar je ook gaat, staat of klimt, deze spelwereld leeft en beweegt. De vier verschillende districten van de stad kunnen na een tijdje vrij doorkruist worden en achter elke hoek valt wel wat te ontdekken en beleven.
Volledige vrijheid Samen met de dynamische dag- en nachtcyclus (inclusief schitterende zonsondergangen, onheilspellend donkere nachten en het aanbreken van de dageraad) is dit meer dan ooit een rasechte free roaming-game geworden. En zoals typisch voor deze reeks: een openwereldspel met meerdere verdiepingen.
Elke vierkante horizontale en verticale centimeter van alle gebouwen en andere constructies in deze game kunnen beklommen en verkend worden. Over daken rennen, onbevreesd over gapende kloven springen, balanceren op levensgevaarlijk hoge richels en duizelingwekkende, maar sierlijke duiksprongen uitvoeren: het behoort allemaal tot Ezios dagdagelijkse activiteiten. De heel toegankelijke en intuïtieve besturing zorgt ervoor dat zelfs beginners zich binnen de kortste keren tot ervaren acrobaten ontpoppen. Soms zul je gedwongen worden om alternatieve routes te bedenken om ergens (hogerop) te geraken, aangezien de fysieke toestand van de held het af en toe niet toelaat om op eigen kracht te klauteren.
http://www.youtube.com/watch?v=hiYyEpEtB3E een coole schooter met vier verschillende classen van mannetjes -assault -engineer -sniper -support dit zijn de vier verschillende classen van de game iedere class heeft zijn eigen taak teamwork is noodzakelijk hou je van zo'n games dan is dit perfect voor u!!!!!mooie graphics in deze game - geweldadig
Deze review is gemaakt op basis van de pc-versie. De consoleversies wijken hier van af. Deze review en de score die we aan de game toekennen, gelden dus alleen voor de pc-versie van Battlefield 3.
In de wiskunde leveren de verschillende getallen in een som uiteindelijk een totaal op. Er is één juist antwoord, en dat is opgebouwd uit de losse delen van de som. Vaak geldt voor games ongeveer hetzelfde, maar net zo vaak blijkt dat het algemene beeld dat een reviewer bij een game heeft, niet één op één aansluit bij de verschillende plus- en minpunten die hij in zijn review aanstipt. Waar dit stukje slap geouwehoer naartoe gaat? Battlefield 3 is geen perfecte shooter en het heeft best een aantal kritiekwaardige puntjes. Maar het spel zal elke gamer desondanks wegblazen met alle onderdelen die wél goed zijn uitgewerkt.
Dat beeld leeft al maanden bij menig gamer, en een dergelijk verwachtingspatroon maakt het voor een game niet gemakkelijker om zichzelf te bewijzen. De perceptie van een game, zoals van ieder product, wordt bepaald door de verhouding tussen de verwachting en de uiteindelijke kwaliteit, en hoe hoger de verwachting, hoe lastiger het wordt om de perceptie van dat spel op hetzelfde niveau te krijgen. Een gamer zal een beter gevoel overhouden aan een game waar hij niets van had verwacht maar die toch nog best vermakelijk blijkt te zijn, dan aan een verwachte topgame die na release nét geen topgame blijkt te zijn.
Niet fair
Wie nu donkere wolken voelt samenpakken boven Battlefield 3 zullen we geruststellen: Battlefield 3 is die topgame wel. Punt is alleen wel dat in de community het idee leeft dat Battlefield 3 de nieuwe heilige graal is in shooterland. Dat is niet fair, want op die manier zadel je DICE op met een missie die niet valt te volbrengen. Ook deze studio heeft te maken met beperkingen die worden opgelegd door hardware en ook in Zweden kost het maken van een game klauwen met geld, veel tijd en mankracht. Het plaatsen van een dergelijke disclaimer lijkt wellicht een zwaktebod, maar het kan geen kwaad om even uitgesproken realistisch te zijn.
We geven ruiterlijk toe dat wij die realiteitszin niet direct hadden toen Electronic Arts ons vorige week voorzag van de pc-versie van Battlefield 3. Wij zijn Battlefield 1942-veteranen en hebben alle tussenliggende versies van het spel met veel plezier gespeeld. Ja, zelfs het tegenvallende Battlefield: Vietnam viel bij ons best in goede aarde. Niet verwonderlijk dus, dat we eerst drie rondjes juichend om het VNU Media-kantoor hebben gerend met de gamedisc boven ons hoofd alsof het de Champions League-trofee was. Geen zorgen, verder zijn we wel gezond.
Dat beeld leeft al maanden bij menig gamer, en een dergelijk verwachtingspatroon maakt het voor een game niet gemakkelijker om zichzelf te bewijzen. De perceptie van een game, zoals van ieder product, wordt bepaald door de verhouding tussen de verwachting en de uiteindelijke kwaliteit, en hoe hoger de verwachting, hoe lastiger het wordt om de perceptie van dat spel op hetzelfde niveau te krijgen. Een gamer zal een beter gevoel overhouden aan een game waar hij niets van had verwacht maar die toch nog best vermakelijk blijkt te zijn, dan aan een verwachte topgame die na release nét geen topgame blijkt te zijn.
al die games zijn gemaakt door mensen geintreseerd zijn in games maken en worden allemaal getest door gamers en dan wordt het beoordeeld hoe goed het is wat er moet verandert worden .
geweldadig
Niet fair
al die games zijn gemaakt door mensen geintreseerd zijn in games maken 
