Ik heb op dinsdag 28 februari gekozen voor de volgende lessen: celbiologie, epidimiologie en biostatisiek (=> geneeskunde) en dan celbiologie (=> biomedische wetenschappen). Hieronder zal je lezen wat ik leuk, opvallend, interessant... vond over die lessen.
Celbiologie (geneeskunde)
De professor was zelf heel geboeid over wat hij zei tijdens zijn les. Dat waren wij echter ook . De les ging over transcriptie en translatie, maar dan iets gedetailleerder dan wij gezien hadden vorig jaar. Op een bepaald moment zei de professor: "En wat is er nu zo speciaal aan een menselijke cel? Wel, de kans dat die cel een fout maakt, is één op eenmiljoen!" Kan je je dat inbeelden? Wij maken dagelijks ongeveer tien fouten en voor een miniem deeltje van ons is die kans één op eenmiljoen! Nadat hij dit zei, waren de (meeste) studenten wat attentiever en zelfs die babbelkousen voor ons begonnen te noteren. Heel fascinerend wat die man vertelde!
Epidimiologie en biostatistiek
Deze twee vakken werden gecombineerd: wiskunde, biologie en chemie. Het onderwerp was berekenen van de tijd die bepaalde ziektes nemen om zich te versreiden in ons lichaam. In het begin dacht ik wel dat het iets met wiskunde zou te maken hebben, maar ik was niet echt voorbereid op dat niveau... Enkele leerlingen van de richtingen met acht uren wiskunde konden perfect meevolgen, aangezien dat ook het hoofdstuk was dat ze bij wiskunde zagen. Het begon nogal goed, herhaling van de begrippen steekproef, populatie... Er waren wel veel studenten die vertrokken. De professor merkte dit op en zei: "Wat is de populatie? De populatie kan bijvoorbeeld zijn: de studenten in deze aula. (kijkt rond) De populatie is op dit moment niet zo groot, maar..." Waarop enkele student in de lach schoten.
Celbiologie (biomedische)
Deze les was specialer dan de andere: de professor kondigde aan het begin van zijn les dat er leerlingen van het zesde jaar de les komen bijwonen. "Waar zijn mijn toekomstige studenten?" zei hij. Enkelen staken hun hand omhoog. "Aah, daar zijn ze! Nou, vandaag zal de les gaan over vormen van microcopie. De rest zal ik jullie nu vertellen." De aula was vol, de studenten waren te luideruchtig en wij zaten helemaal vanachter. Zelfs zo kon de prof zijn les geven en uitleggen. Hij was een heel sypathieke man die de les zodanig kon uitleggen, dat je alles begreep. Wat echt speciaal was, was toen hij zei dat dit deel voor eenvierde telt op het eindexamen. Hij voegde hieraan toe dat als je niet kan buizen voor dit deel. Op het einde hadden we geapplaudisseerd voor de professor die voor ons boog .
Ik heb op dinsdag 28 februari gekozen voor de volgende lessen: celbiologie, epidimiologie en biostatisiek (=> geneeskunde) en dan celbiologie (=> biomedische wetenschappen). Hieronder zal je lezen wat ik leuk, opvallend, interessant... vond over die lessen.
Celbiologie (geneeskunde)
De professor was zelf heel geboeid over wat hij zei tijdens zijn les. Dat waren wij echter ook . De les ging over transcriptie en translatie, maar dan iets gedetailleerder dan wij gezien hadden vorig jaar. Op een bepaald moment zei de professor: "En wat is er nu zo speciaal aan een menselijke cel? Wel, de kans dat die cel een fout maakt, is één op eenmiljoen!" Kan je je dat inbeelden? Wij maken dagelijks ongeveer tien fouten en voor een miniem deeltje van ons is die kans één op eenmiljoen! Nadat hij dit zei, waren de (meeste) studenten wat attentiever en zelfs die babbelkousen voor ons begonnen te noteren. Heel fascinerend wat die man vertelde!
Epidimiologie en biostatistiek
Deze twee vakken werden gecombineerd: wiskunde, biologie en chemie. Het onderwerp was berekenen van de tijd die bepaalde ziektes nemen om zich te versreiden in ons lichaam. In het begin dacht ik wel dat het iets met wiskunde zou te maken hebben, maar ik was niet echt voorbereid op dat niveau... Enkele leerlingen van de richtingen met acht uren wiskunde konden perfect meevolgen, aangezien dat ook het hoofdstuk was dat ze bij wiskunde zagen. Het begon nogal goed, herhaling van de begrippen steekproef, populatie... Er waren wel veel studenten die vertrokken. De professor merkte dit op en zei: "Wat is de populatie? De populatie kan bijvoorbeeld zijn: de studenten in deze aula. (kijkt rond) De populatie is op dit moment niet zo groot, maar..." Waarop enkele student in de lach schoten.
Celbiologie (biomedische)
Deze les was specialer dan de andere: de professor kondigde aan het begin van zijn les dat er leerlingen van het zesde jaar de les komen bijwonen. "Waar zijn mijn toekomstige studenten?" zei hij. Enkelen staken hun hand omhoog. "Aah, daar zijn ze! Nou, vandaag zal de les gaan over vormen van microcopie. De rest zal ik jullie nu vertellen." De aula was vol, de studenten waren te luideruchtig en wij zaten helemaal vanachter. Zelfs zo kon de prof zijn les geven en uitleggen. Hij was een heel sypathieke man die de les zodanig kon uitleggen, dat je alles begreep. Wat echt speciaal was, was toen hij zei dat dit deel voor eenvierde telt op het eindexamen. Hij voegde hieraan toe dat als je niet kan buizen voor dit deel. Op het einde hadden we geapplaudisseerd voor de professor die voor ons boog .
. De les ging over transcriptie en translatie, maar dan iets gedetailleerder dan wij gezien hadden vorig jaar. Op een bepaald moment zei de professor: "En wat is er nu zo speciaal aan een menselijke cel? Wel, de kans dat die cel een fout maakt, is één op eenmiljoen!" Kan je je dat inbeelden? Wij maken dagelijks ongeveer tien fouten en voor een miniem deeltje van ons is die kans één op eenmiljoen! Nadat hij dit zei, waren de (meeste) studenten wat attentiever en zelfs die babbelkousen voor ons begonnen te noteren. Heel fascinerend wat die man vertelde!
.
