Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
22-09-2016
Nieuws
Vandaag enigzins geschokt door het journaal. Een onderwerp over gezonde voeding en hoe wij daar mee om moeten gaan. Even later het schrijnende beeld van kinderen in Jemen die omkomen van de honger als gevolg van het geweld. Tekenend hoe wij de wereld bekijken. Soms vind ik het weerzinwekkend hoe we wereld draait. In Amerika geeft men miljoenen of misschien zelfs miljarden uit aan een verkiezingscampagne en in Jemen sterven de kinderen van honger, in Syrië sterven ze door bommen van ofwel Syriërs, Russen of Amerikanen en in Monaco, Cannes of Londen worden er decadente ffestjes gehouden. Moraliteit is overal ver te zoeken, hypocrisie viert hoogtij en overmoed komt voor de val.
We houden marsen voor slachtoffers van terroristen als ze hier vallen, maar in het Midden-Oosten vallen dagelijks honderden doden en gewonden door het geweld. Ze zijn can een ander geloof, maar daarom niet minder mens en daarom hebben ze niet minder recht op een volwaardig leven.
Nu ik moet gaan voor jou of zou ik beter zeggen mag wees niet bedroefd niet triestig of wat dan ook want achter de poort naar ginder zal ik op je wachten geduldig en vol verwachting en als jij komt dan reik ik jou opnieuw mijn hand en gaan we samen op de weg van eeuwig samen voor altijd
Ik voel me vandaag weer ontzettend moe. Het is alsof alle levensenergie, alle levenssappen uit me zijn weggevloeid. Alles wat ik doe lijkt zwaar te wegen. Ik heb dus ook geen zin om dingen te goed; maar ik wil dingen doen. Het lukt alleen niet. De dokters vinden niets, geen reden en dus al zeker geen remedie. Ben ik dan het leven moe. Nee in het geheel niet; want ik heb nog zoveel dromen. Wil mijn lichaam niet meer en enkel mijn geest nog wel. Ik weet het niet; maar het voelt niet prettig en het is niet prettig. Het is shit. Hopelijk is het morgen weer beter; want de rest van deze week was het toch redelijk goed, maar vandaag in het geheel niet.
Wat is vriendschap. De afgelopen jaren echt ondervonden dat vriendschap betrekkelijk is. Soms heb je vrienden als je in de problemen zit en laten ze je vallen vanaf dat ze merken dat het je weer beter gaat. Sommige vrienden lijken ineens jaloers. Het is moeilijk echte vrienden van "valse" te onderscheiden. Vriendschap evolueert soms in positieve en een andere keer in negatieve zin. Echte vrienden blijven voor altijd; doch dat weet je pas na vele jaren en vele ervaringen later. Geen mens leert vele mensen kennen in zijn leven en sommige lijken vrienden, maar sommige zijn het niet waard om vriend genoemd te worden. Vele situaties hebben invloed op een vriendschap. Werk, ontslag, echtscheiding en wat al meer.
Zelf durf ik voor niemand mijn hand meer in het vuur steken en nu je stilaan ouder aan het worden bent besef je steeds meer dat er mogelijk een dag zal komen dat je er alleen voor zal staan. Dat je vrienden je verlaten hebben of dat ze voor je naar de andere wereld zijn vertrokken.
Geen prettig vooruitzicht en dus geldt steeds meer het gezegde carpe die en geniet van de dingen.
Vandaag een eigenaardige ontdekking gedaan over een vriendin sinds jaren. Ik weet niet goed wat ik er van moet denken, maar het werpt wel een heel ander licht op haar situatie. Internet toont soms dingen over mensen die ze misschien liever verborgen houden. Ik weet ook niet of ik er haar mee zou moeten confronteren. Misschien is het beter dat zij niet weet dat ik dat heb ontdekt; maar langs de andere kant moet ze misschien ook haar kant van het verhaal kunnen doen. Ik ben er nog niet uit en zal er nog wat over nadenken. Tijd brengt raad zegt men. Maar ik ben er niet zeker van; want men zegt ook al loop de leugen nog zo snel de waarheid achterhaalt ze wel en ik heb aan de lijve ondervonden dat dat niet zo is; of misschien is de marathon tussen die twee nog altijd bezig en ligt de aankomst in een verre toekomst.
Wat men ook zegt het verleden heeft een stempel gedrukt op je zijn, op je karakter en zelfs enigzins op je toekomst. Ik ben gelukkig nu, maar soms overvalt mij het verleden. Mijn ex waarvan ik nu toch al ettelijke jaren gescheiden ben zweeft nog altijd rond als een soort van spook. Gedurende een tiental jaren heeft ze me bedrogen met een andere man en heeft ze me constant belogen. Het was iets wat ik nooit had verwacht. Ik had altijd de gedachte dat overkomt een ander maar niet mij. Fout dus. Ik heb er nooit een duidelijk antwoord van haar op gekregen. Ja, de sex was beter heeft ze me eens gezegd. Maar het was ook de man waarmee ze nooit getrouwd zou willen zijn. Ik weet zeker dat ze zeer verliefd was in het begin van onze relatie en ook in het begin van ons huwelijk. Later toen ik haar verhouding met die andere man heb ontdekt heeft ze me gezegd dat ze ma haatte en ook dat ze de kinderen van me af zou pakken. En ja, ze heeft woord gehouden. Mijn drie kinderen hebben zich tegen mij gekeerd en ook mijn twee kleinkinderen heb ik tot op heden nog niet mogen zien. Ik weet enkel via via van hun bestaan. Het is allemaal erger geworden nadat ik zelf na onze scheiding iemand anders heb leren kennen. De vraag waarom en waarvoor spookt regelmatig door mijn hoofd; maar ik besef dat ik daaarop nooit een eerlijk antwoord zal krijgen. Ik ben voor mijn kinderen de slechte in het hele verhaal en dat is moeilijk te begrijpen of te aanvaarden. Lang heb ik geprobeerd ons huwelijk te redden, heb ik veel geslikt, maar alles is tevergeefs gebleken. Vanaf dat ik haar familie had ingelicht wou ze scheiden. De cinema was over, het doek gevallen. Hoe is alles zo ver kunnen komen ?
Gelukkig heb ik mujn huidige vriuw en haar kinderen en kleinkinderen. Vooral voor die kleinkinderen ben ik hun opa en ja, ze hebben me graag. Maar het is niet zoals men zegt mijn eigen vlees en bloed en dus blijft er iets knagen.
Het slijt, maar het verdwijnt niet, het verdwijnt nooit.
De fontein van mijn kleine vijver in de tuin werkt weer en het geklater van het water geeft me rust. De temperatuur is nog zeer aangenaam en ik geniet van fris glaasje jonge rode wijn.
Genieten van de kleine dingen in het leven. We zijn niet rijk, maar in vergelijking met een groot deel van de wereldbevolking bevinden wij ons toch in een comfortabele positie. We zijn er ons niet altijd van bewust en we staan er nog minder bij stil, maar we mogen gelukkig zijn omdat we geboren zijn in dit land. Natuurlijk is ook hier niet alles volmaakt, maar misschien is dat wel omdat wij zelf teveel willen. Binnenkort gaan we op vakantie naar Spanje, maar voor ons hoeft dat geen luxe hotel te zijn, wat wel belangrijk is is dat het er proper is en de mensen vriendelijk. Eerlijk gezegd walg ik van de beelden tijdens de zomermaanden in tefacts over de decadentie van sommige mensen. Meestal heb ik het programma dan ook niet uitgekeken. Er is zoveel onrechtvaardigheid in deze wereld en ik kan mij niet van de gedachte ontdoen dat die onrechtvaardigheid ook de voedingsbodem is van extremisme en geweld. Mochten we er in slagen om iedereen een menswaardig bestaan te bezorgen, dan .....
I had a dream, Imagine.
het is nooit anders geweest en het zal waarschijnlijk ook nooit anders worden.
