Ik ben Brecht Vanlerberghe, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frank Lampard.
Ik ben een man en woon in Merkem (belgië) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 28/08/1992 en ben nu dus 32 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: voetbal.
(ik ben die jongen rechts)Ik Voetbal bij Merkem Sport en we zijn 3e geworden omdat we gewonnen hebben tegen Jonkershove(
Over mijzelf
Ik ben Gertjan De Cock
Ik ben een man en woon in New Keiem (Belgique) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 10/06/1992 en ben nu dus 32 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Voetbal , playstation....
RSCA---> de beste
Riquelme, Ronaldihno -- de beste
-Wat doen de Rode Duivels als ze wereldkampioen geworden zijn?
De Playstation uitzetten
- Standard is als slagroom: makkelijk te kloppen En nu is er ook Standard-bestek: dat is makkelijk af te drogen
- Waarom supportert een dom blondje niet voor Standard? Ze is ook niet zoo dom!
- Er zaten eens 5 mensen op een vliegtuig zonder brandstof, maar er waren maar 4 parachutes. De eerste, Guy Verhofstadt, nam een parachute en zei: "Ik ben premier, dus ik krijg een parachute!" en hij sprong. De tweede, George Bush, nam ook een parachute en zei: "Ik ben president van Amerika, en dus krijg ik ook een parachute!" en hij sprong ook De derde, Jaap Stam, nam ook een parachute en zei: "De mensen zeggen misschien wel dat ik dom ben, maar ik vind mezelf een goede voetballer en dus krijg ik ook een parachute!" en hij sprong ookToen bleven alleen de Paus en een 10-jarig meisje achter. De paus zei: " Wat doen we nu, er is nog maar één parachute over." Maar het meisje lachte en zei: " Nee, er zijn er nog twee over, want Jaap Stam heeft mijn schooltas meegenomen!!!"
-Hoe herken je een echte oldtimer? Als er op de achterkant een sticker met 'Standard kampioen' kleeft.
- Wat is het verschil tussen Standard en de smurfen? Bij de smurfen hebben ze maar één klungel!
- Wat hebben ze toch tegen de spelers van Standard? Ze doen toch niks....!
-Er komt een man bij een pastoor en vraagt:"Spelen ze in de hemel ook voetbal in de hemel?""Dat weet ik niet."zegt de pastoor:"Ik heb vandaag pas de brochure aangevraagd,kom over een week nog eens terug."De man komt een week later terug en vraagt:"en pastoor weet u het al?""Ja,"zegt de pastoor:"ik heb goed nieuws en ik heb slecht nieuws.Het goede nieuws is :er wordt inderdaad voetbal gespeelt in de hemel.Maar het slechte nieuws:je staat volgende week opgesteld.
RSCA Kampioen 2005-2006! Na lang wachten wist Anderlecht gisteren na 3-0 winst tegen Zulte-Waregem de titel in wacht te slepen. Het was een seizoen vol ups downs. Anderlecht had zowel de beste aanval van de competitie (72 goals) en ook de beste verdediging! (27 goals tegen) Met 70 punten sluiten ze het seizoen af met 5 punten voorsprong op eerste achtervolger Standard. Ook werd er gisteravond het afscheid van de Zweed Pär Zetterberg gevierd.
De 34 matchen van Anderlecht
Serhat scoorde twee keer in de topper tegen Club Brugge (2-2).
De 28ste landstitel voor Anderlecht zal niet meteen te boek staan als de meest glorieuze in de geschiedenis van paars-wit. Maar ongetwijfeld wel als één van de allerbelangrijkste, met voor het eerst rechtstreekse kwalificatie voor de Champions League. In tijden dat Standard herleeft en Club Brugge onder Degryse een koerswijziging plant, kan paars-wit de vetpotten van het Europese kampioenenbal maar al te goed aanwenden. Ook al stond die Champions League het afgelopen seizoen, net als het jaar daarvoor met 0 op 18, garant voor de nodige frustraties in het Astridpark. Alleen in zijn laatste poulematch, op het veld van Betis Sevilla, wist Anderlecht zijn Europese eer hoog te houden.
Vlotte start De zomermaanden kondigden zich nochtans als veelbelovend aan voor paars-wit. In Slavia Praag kon Anderlecht overtuigend de Champions League afdwingen en de competitie werd gestart met een 9 op 9, waarbij de teruggekeerde Bart Goor en co meteen hoge ogen gooiden in een 6-0 zege tegen La Louvière op de openingsspeeldag. Het eerste puntenverlies leed Vercauteren in Genk, na een weliswaar wervelende topper (3-3) en met Mpenza in topvorm. De uitwedstrijden bij Brussels (1-1) en Lierse (0-0) waren de eerste voortekenen van het zwakke Anderlecht op verplaatsing. Terwijl Anderlecht hoongelach bleef zaaien in Europa, wist het in de Jupiler League de schade en achterstand op het vormzwangere Standard te beperken. Met twee goals van Akin eindigde de eerste echte topper, thuis tegen Club Brugge, op een draw (2-2).
Zwarte novembermaand Maar naar het jaareinde toe, sleepte Anderlecht zich richting winterstop. Net in het voor Anderlecht vervloekte Westelse Kuipje kreeg het zijn eerste mentale opdoffer te verwerken (2-1). Tegen Gent (3-0) en met het nodige geluk in Zulte-Waregem (1-2) kwam Anderlecht nog met de schrik vrij, maar op Sclessin mocht paars-wit zich voor het eerst echt zorgen beginnen maken over de titel. Anderlecht werd in Luik door een ontketend Standard van de mat gespeeld (2-0), waarna Vercauteren de nodige kritiek over zich heen kreeg en de crisis in het Astridpark lonkte. Helemaal crisis was het toen paars-wit met een draw tegen Cercle (2-2) en verlies bij Germinal Beerschot (2-0) zijn start in 2006 miste. Vanden Borre was nergens meer en als klap op de vuurpijl viel de vertrekkende Kompany uit voor de rest van het seizoen.
Anderlecht wint toppers Maar een week later pakte Anderlecht in waarschijnlijk zijn belangrijkste match van het seizoen wraak. Thuis tegen Genk werd het 4-1 en kreeg paars-wit stilaan de beste Frutos te zien. Na Genk pakte Anderlecht 12 op 12, met telkens de Argentijnse targetspits aan het kanon. In Sint-Truiden (3-0) en thuis tegen Lokeren (1-1) werden nog valse noten genoteerd, waardoor de titelstrijd met het ook weifelende Standard uiterst spannend bleef. Met 0-2 winst, dankzij weer twee keer Frutos, kegelde Anderlecht de eeuwige rivaal Club Brugge wel uit de titelstrijd. De laatste rechte lijn richting titel stond helemaal in het teken van de absolute clash tegen Standard. Op die bewuste vrijdag 21 april kregen we nooit het echte Standard te zien, wel beslissende goals van Akin en een juweeltje van de afscheidnemende Zetterberg (2-0).
Zuid-Amerikaanse koers Omdat Standard het ook op Roeselare liet afweten, kon Anderlecht zich nog een laatste makke prestatie in het Ottenstadion (0-0) veroorloven. Na de galamatch vanavond tegen Zulte-Waregem mag en moet Anderlecht feesten, maar kan het maar beter snel aan zijn toekomst denken. Met het afscheid van de Scandinavische connectie lijken de Brusselse trots en manager Van Holsbeeck de Zuid-Amerikaanse koers met Frutos en Leiva in te slagen. Of dat garant staat voor de nodige (Europese) successen valt nog af te wachten, maar grondige wijzigingen in de kern moeten sowieso doorgevoerd worden. Een kwaliteitsarme kern als de deze moet ene Raymond Goethals zich doen omkeren in zijn graf. Dat dit nog volstaat om de Belgische titel binnen te halen, zegt veel over het niveau van de Jupiler League. Al moet vooral Standard zich voor het hoofd stoten om deze gemiste kans. Arme Rouches. (ODBS)
De Gouden 11 van Anderlecht
Frutos bezorgde Anderlecht met zijn doelpunten zijn 28ste landstitel.
Proto (6): Wisselde degelijk keeperswerk af met minder fraaie momenten. Zijn naam werd genoemd in het omkoopschandaal, wat zijn zelfvertrouwen geen deugd deed. Seizoenseinde in mineur door zware blessure aan de kruisbanden.
Deschacht (7): Presteerde heel seizoen op constant niveau. Ontsnapte als enige aan de rotatiedrang van Vercauteren omdat er voor hem op de linksachter geen waardig alternatief voor handen was.
Tihinen (8): Rots in de branding achterin. Zette met zijn ervaring veel foutjes in de defensie recht en nam de jonge gasten in zijn omgeving op sleeptouw. Pas volgend seizoen, als hij er niet meer is, zal zijn waarde voor Anderlecht duidelijk worden.
Deman (7): Kreeg de haast onmogelijke opdracht om de geest van Kompany uit het Vanden Stock-stadion te verdrijven, maar slaagde daar wonderwel in. Vaak onopvallend, een goed teken voor een centrale verdediger.
Zewlakow (7): Groeide stelselmatig uit van pineut tot betrouwbare pion. Beste seizoen ooit bij paars-wit, maar zoekt volgend jaar toch andere oorden op. Met Vanden Borre heeft Anderlecht de ideale opvolger in huis.
Vanderhaeghe (7): Kreeg in de loop van het seizoen te horen dat zijn contract enkel verlengd zou worden als de titel gehaald werd. Bizarre handelswijze, maar het werkte. Met de oude krijger terug in de basis werd nog amper een match verloren.
Zetterberg (7): Mister Anderlecht mag met trots terugblikken op zijn laatste voetbalkunstjes. Had het lastig met korte mandekking, maar de vista en het spelvernuft waren nog steeds in ruime mate aanwezig. Zette de kroon op zijn carrière door met een heerlijke vrije trap tegen Standard de titel in het voordeel van paars-wit te beslechten.
Wilhelmsson (6): De enige die met een flits het stadion in lichterlaaie kon zetten. Viel echter vooral op met ergerlijke schwalbes en had bij momenten te weinig oog voor het ploegbelang. Al bij al te weinig voor iemand met zijn potentieel.
Goor (7): Nam als stand-in kapitein zijn ploeg tijdens de moeilijke momenten te weinig op sleeptouw. Verbeterde naarmate het seizoen vorderde en had met enkele knappe assists uiteindelijk nog een belangrijk aandeel in de kampioenenviering.
Frutos (8): Werd als nobele onbekende tijdens de winterstop naar het Vanden Stock-stadion gehaald. Scepticisme maakte al snel plaats voor bewondering en voor de Argentijn het besefte, liep hij met de labels 'steunpilaar' en 'onmisbaar' rond. Met negen doelpunten in elf wedstrijden is daar geen woord van overdreven.
Mpenza (7): Vond de eerste zeven matchen blindelings de weg naar de netten. Daarna sputterde zijn kanon en verzeilde hij meer dan hem lief was op de bank. Zijn plaats werd ingenomen door Serhat (6), die wel af en toe zijn goaltje meepikte maar de ploeg weinig extras bijbracht.
Voetbalmoppen
18 doelpunten: Dosunmu 
