Hoi forza's Een verslag van de rit. De aanwezigen waren: Yves, Hans, Jurgen, Steven, Dimi, Jan, Roel, Brent en gastrenner Peter. Eigenlijk was dit een rustige rit met weinig aktie (is natuurlijk ook niet altijd nodig). De eerste 30 km verliepen zeer rustig aangezien we ons aan onze jongste renner (Brent) moesten aanpassen. Geen probleem, voor sommigen bleek zelfs dit tempo nog te hoog. Ze zagen auto's op de Neetdijk. Was dit van vermoeidheid of een kater? Wie zal het zeggen. Zelf ben ik ook nog platgereden. Zo vriendelijk en ijverig onze beste pomper van het kabouterdorp vorige week was, zo ver was hij nu vanuit mijn zicht verdwenen. Reden? Verder blijkt er dus toch wel degelijk een verschil te bestaan tussen Kempenaars en Limburgers. Het was reeds bewezen dat Limburgers langer moeten nadenken over wat links en rechts is, maar dat dit in Limburg ook nog anders is, dat was nieuw voor ons. Sorry Dimi, maar we zullen er rekening mee houden in de volgende ritten. Nog een bericht aan één van onze leden. Enkele leden wilden dat er vermeld werd dat ze graag hadden dat ge wat meer mee zou rijden ipv in uw 'eent(d)je' te trainen. De foto is louter illustratie.
den hans rijdt zo goe dat hij zijne kopman vergeet det is te hopen dat zondag de opkomst wa groter is want ik rij nigraag bergop alleen en der moet getraind worden want het klubkampioenschap komt eraan
De rit begon weer met een massale opkomst van 5 man (Jurgen, Kristof, Yves, Hans, Ivan). Op weg naar het vertrek nog enkele toeristen opgepikt van die andere club van Heultje, maar die haakten bij het vertrek al af (het regende iets te hard) Na 30 km werd de eerste versnelling geplasseerd door enkele gastrenners bijgestaan door Hans. Jurgen en Kristof lieten begaan en de kloof was geslagen. Ivan en ikzelf besloten maar te wachten op de minderen van de dag, want ons motto luidt toch 'samen uit, samen thuis'. Kristof kon zich uiteindelijk toch niet houden en besloot om met een snellere groep naar de koplopers te rijden. Een verkeerde beslissing zo bleek, want de groep was een andere rit aan het rijden. Uiteindelijk toch een hergroepering bij de controlepost, waar er bananen bij de vleet waren. Kristof vertrouwde het zaakje niet en at liever zijn eigen 'rotte' banaan op. De rest van de rit verliep rustig. Enkel één van de gastrenners reed nog lek. Jurgen en Hans waren direct bereidt als mecanicien, aangezien de jongen nog nooit een band had vervangen. En inderdaad, Jurgen is als het ware de beste pomper van heel het kabouterdorp. Blijkt ook nog dat Kristof bezig is met zijn voorbereiding voor de Iron Man. Bij deze wil ik (en de rest ook) hem veel succes wensen, en dat hij zeker ook traint op wisselvallig weer, want met een halve kleerkast op uw rug trainen is ook geen zicht.
