Ik ben Heidi
Ik ben een vrouw en woon in Zwijnaarde (België) en mijn beroep is TEL: 09/2451812.
Ik ben geboren op 23/09/1977 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zoeken in blog
Charlotte haar eerste weken in het nest
Marlot's dream
Cavalier King Charles Spaniel
08-06-2014
7 weken
Nog 1 week en het eerste pupje verlaat het nest, en gaat nieuwe horizonten opzoeken. Lastig voor mij maar leuk voor haar ze gaat naar een hele goede thuis waar ze samen met nog 2 andere honden samen kan opgroeien en spelen naar hartelust. Aan knuffelen zal ze ook geen gebrek hebben, dat zag ik zo toen Karolien en Dimitri haar voor het eerst kwamen opzoeken. Maar nu ga ik nog wat genieten van haar ! En kan zij nog wat spelen en vooral veel leren van Charlotte en broers en zus. Nog een paar keer mee rijden met de auto om eraan te wennen, verder oefenen aan de zindelijkheid ..etc Daar ben ik nu ook mee begonnen met de zindelijkheid na het eten, slapen en spelen en tussenin nog eens om het uur naar buiten. Dan roep ik "PUPPIES" en dan komen ze allen afgestormd ook Charlotte helpt me altijd een handje door ze mee naar buiten te brengen. Deze week waren ze alle 4 zo hevig aan het spelen, het was continu nogal heftig onderling, ik gaf ze elk voor het eerst een kalfshoefje en de rust was direct terug. Wat vonden ze dat lekker, nu krijgen ze het steeds eventjes na hun eten. En ze kennen het al goed hoor. Charlotte zat ertussen en keek zo van "eindelijk wat rust" waarna ze er ging bij liggen met haar eigen hoefje.
Zo 6 weken alweer... pffff het gaat me veel te rap! Maar daar staan die kleine deugnieten niet bij stil integendeel, ze ontdekken elke dag meer en meer. Ze lopen nu regelmatig hier rond in huis en sederd gisteren hebben ze hun eerste stapjes buiten gezet. Het was eventjes wachten op mooi en warmer weer en ja het was zover... allen naar buiten. Maar dat ging voor de één al vlotter dan voor de andere. Noppie was de grootste twijfelaar en bleef een hele tijd zitten bij de deur hij keek eerst of het voor zijn zussen en broers leuk en veilig was. Toen zijn mama Charlotte zag dat hij achter bleef ging ze ernaar toe hem halen en zo durfde hij samen met haar ook naar buiten. Vandaag een dag later is hij niet meer te houden, hij liep zelfs zo danig snel naar buiten dat hij een koprol maakte ...struikelde over zijn pootjes. Het was een drukke week, de 4-ling kreeg ook bezoek van hun grote zussen die hier vorig jaar geboren zijn Mona & Mika. Dat vonden ze wel leuk ze gingen direct eens controleren of die ook zo lekkere melk hadden. Voor mij was het ook genieten. Raar zo mijn meisjes van al een jaar oud en dan die kleine spookjes ertussen zien lopen. Maar ook Ann en haar dochter Ellen kwamen langs voor een bezoekje aan hun kleine Nelson. Hij voelde hem direct op zijn gemak bij zijn nieuwe bazinneke hij viel er zelfs bij in slaap. Ze moest nu wel langer blijven!
De 4-ling worden echte hondjes, heel speels en ze vinden elkaar nu wel héél spannend. Vooral die wiebelende staartjes. Elkaar bijten, bespringen, besluipen maar als het er op aan komt vinden ze elkaar terug om zalig in slaap te vallen, hoe dichter bij en op elkaar hoe liever.
De nestbak is nu uitgebreid met een loop en speelruimte eraan en dat is pas fun. Nu ze steeds steviger op hun pootjes staan kunnen ze al eens achter elkaar aan lopen. Of toch iets wat er op trekt. Hun coördinatie staat nog niet altijd op punt. Ze verslepen al eens een speeltje en gaan geregeld al of niet toevallig op de puppy-trainer. Een teefje heeft al ontdekt dat je als hondje ook kan blaffen.
Ieder weekend komen de families kijken naar hun toekomstige kleine pup. Ze kijken er steeds naar uit, maar pas op ik ook! Ik vind het leuk en geniet ervan om te zien hoe de mensen met hun hondje omgaan. Zo leer ik hen door de bezoekjes beter kennen en dat geeft me een heel aangenaam gelukkig en gerust gevoel want... ...zo weet ik zeker mijn kleine pups krijgen een prima thuis! Want daar doe ik het tenslotte voor, zodat ze tot gelukkige Cavaliertjes kunnen uitgroeien en een meerwaarde geven aan hun familie!
Nu de pupjes 4 weken zijn komen de mensen heel graag eens kijken naar hun toekomstig hondje. Deze week mocht ik de familie van Noppie ontvangen, ze weten nog niet welk reutje ze uiteindelijk gaan kiezen. Maar ze waren heel blij dat ze na het lange wachten hun 'Noppie' te zien kregen want zo zal hij noemen De kinderen Liene & Robbe hadden elk een mooie tekening gemaakt we hebben hem direct aan de nestbak vastgekleefd. Zo is de nestbak mooi versierd. Ik was erdoor geraakt echt waar, ze kijken zo uit naar hun kleine schat! Ze hebben zelf een aftelkalender gemaakt. De 4-ling begint nu goed te reageren op mijn stem en ze staan steeds steviger op hun pootjes, ze beginnen zelf al eens te spelen met elkaar. Of naar een speelgoedje sluipen ... Charlotte blijft er bij waken, en kijkt steeds of iedereen mooi en proper ligt. Als er eens een piepje te horen is springt ze recht en gaat ze gaan kijken naar haar kroost. Meestal is het vals alarm, want dan liggen ze zalig te slapen en is het in hun droom dat ze geluidjes maken. Ook Betty kwam eens op bezoek bij haar pupjes, ze is de eigenares van Dolce (papa van de pups) ze was natuurlijk ook héél nieuwschierig naar de 4 ling. Ze vond ze héél mooi...We hebben samen hun tweede ontworming gegeven en gelijkertijd hebben we ze nog eens elk appart gefotografeerd. Betty genoot van die kleine pupjes van haar Dolce! In ééntje reutje zag ze zelf een kleine Dolce ...
Vandaag zijn ze 3 weken, wat gaat het toch snel veel te snel. Maar voor de nieuwe baasjes is dat goed natuurlijk. Die zitten te popelen om ze te komen bezoeken en dan een paar weken later mee naar huis te nemen.
Het word leuk nu, ze zien beter en beter en reageren nu feller als Charlotte in de nestbak komt. Dan is het een echte kruip (soms stap) -race, om het eerst bij mama voor de beste tepel. Vooral als ze zo gehaast zijn, stappen ze zonder het helemaal te beseffen. Maar het komt, stillekesaan proberen ze toch hun evenwicht te houden en zo wankel wel hun eerste stapjes te zetten. Het is een heel rustig nestje ik hoor ze nooit piepen of huilen, soms zou ik vergeten dat er 4 pupjes liggen in de living.
De pupjes werden vrijdag 2 weken, hoog tijd om ze voor de eerste keer te ontwormen. Eerst was hun mama aan de beurt, maar dat verzachte de pil (pasta) natuurlijk niet voor hen. Die ontworming vinden ze niet leuk maar vooral helemaal niet lekker. Een vieze pasta word in hun muiltje gespoten en dan moeten ze dat nog eens doorslikken. Ocharme die kleine schatjes ze schudden met hun kopje in de hoop die pasta zo te kunnen uitspuwen! Maar al bij al ging het nog vrij goed en ze hebben dus alle 4 hun allereerste ontworming binnen. Ze zijn er nog niet vanaf, op 4 & 6 weken moet het nog eens. Nadien twee maal per jaar. Ook van hun nageltjes heb ik de scherpe puntjes wat geknipt ze bleven bij het kruipen haken in hun (vetbed) deken. Na al dat gedoe, zat mama Charlotte hun op te wachten in hun nestbak met lekkere warme melk en dat kon hun wel smaken, zo waren ze die vieze smaak kwijt maar vooral de vele troostende likjes deden hen vrij rap in slaap vallen.
Deze week kreeg ik leuke foto's van Mona, Mable en van Mika kreeg ik een filmpje. (Sorry ik krijg het niet op de blog) Mable speelt heel graag met haar balletje samen met haar broer de Aussie des huizes (Australische herder) al wat op leeftijd, maar nog altijd heel veel zin om samen met Mable en het balletje te spelen. Mable gaat ook dagelijks joggen met haar bazinneke en haar Aussie broer! Toch leuk hé. Het gaat dus allemaal heel goed met hen, ze worden meer en meer grote mooie volwassen Cavalier meiden. Ik hoor van de baasjes dat ze ze niet meer kunnen missen, ze zijn zo lief ! Wat wel leuk is, ze hebben allen dezelde interesse PLUIMEN! Blijkbaar als ze pluimpjes vinden beginnen ze gek te doen, ze springen ernaar en durven het precies niet te pakken of nog maar in de buurt te komen. Of ze blaffen ernaar alsof ze er bang van zijn en toch willen ze er mee spelen.
Wat er nu zo grappig aan is, ook hun mama Charlotte doet net hetzelfde met pluimen!
Blijkbaar is Mona dan weer een verzamelaar van alles wat ze vind in de tuin takjes, blaadjes enz...wat ze maar vind daar loopt ze dan mee rond in haar muiltje. Ik hoorde van Betty (het bazinneke) van Dolce hun papa dat hij net hezelfde doet. Daaraan zie je, ook bij honden krijgen ze veel mee van hun ouders allerlei gewoontes en karakter trekken... Dat is dan ook weer het leuke als je de beide ouders kent, zo kan je zo nog veel te weten komen over je Caveke.
Het gaat hier weer zo snel, te snel ! Vrijdag werden de pups 1 week oud. Maar het gaat heel goed en alles verloopt vlot. Charlotte is nog wat aan het bekomen van de bevalling maar stillaan krijgt ze zelfs al weer zin om achter haar balletje te lopen. Al vind ze het zo moeilijk om haar kroost achter te laten dus na 2x gooien rent ze mij voorbij, snel naar binnen want ja die puppies...
Charlotte is er bijna niet van weg te slaan, dat is ook te zien aan hun buikjes, ze hadden al een ferm geboortegewicht en dat is nog net zo, ze zijn nu op een week tijd alle 4 meer dan verdubbeld van gewicht. Zo schrok ik deze morgen van het 1ste reutje hij was maar liefst 72gr bijgekomen en dat is wel erg veel. Dat heeft zo zijn gevolgen voor hun beweeglijkheid, het kruipen gaat niet zo makkelijk en snel want ja, die buikjes zitten in de weg. Volgende week gaan de oogjes open, ik kijk zo uit om hun blikjes te zien. Ze hebben dan veel meer expressie en worden ze nog schattiger. Och en het zijn nu al zo schatjes !
Gisteren is Charlotte bevallen van 4 puppies, alles ging heel vlot ! De nacht ervoor, voelde ik wel dat het niet meer zo héél lang ging duren, af en toe werd ze wat onrustig en zocht ze naar een nestje voor haar kleine hummeltjes. Buiten putten gaan graven, binnen de nestbak telkens overhoop krabben.... ze waren duidelijk op komst !
De eerste blenheim reu is geboren om 12.15u en het was van de eerste keer een ferme met een gewicht van 304gr ! Nadien kwam er een tricolor teefje met veel wit en met ook een goed gewichtje 288gr Toen volgde er een reutje terug een blenheim met een gewichtje van 290gr Met als afsluiter om 17.45u een tricolor teefje, met wat meer zwart met een gewichtje van 272gr
Ze stellen het allen heel erg goed, ze gingen allemaal snel drinken bij mama Charlotte zonder dat ze veel hulp nodig hadden.
Charlotte was uitgeteld ! Het was voor haar een lange nacht en dag. Toch niet niets om zo 4 ferme pups op de wereld zetten. Maar ze is, oh zo lief voor haar kroostt en er zo voorzichtig mee. Ze wijkt geen seconde van de nestbak zodat ik haar moet verplichten om eens naar buiten te gaan. De eerste nacht verliep vrij vlot, aangezien ik erbij slaap kan ik ze makkelijk horen en zien. En soms is het eens nodig om ze te helpen met drinken. Maar eigenlijk doen ze het prima! Nu kunnen ze groeien...Ik kijk er al naar uit om binnen een dag of 10 hen met de oogjes open te zien.
Een speciale dank je wel! voor Betty en haar reu (papa) Dolce! Dank voor je vertrouwen in ons!
Vandaag dag 56 van Charlotte haar zwangerschap alles verloopt goed! Al begint het nu voor haar wel zwaar te worden, de pups in haar buik zijn heel actief soms zie je zo een "golf" balletje staan op haar zij. Die vele bewegingen vind ze zelf maar niets. Vanaf dag 57 zijn ze levensvatbaar en kunnen ze zonder problemen geboren worden. Haar dagen vult ze nu door slapen, eten (6 x daags) mini porties, rusten & wachten .... regelmatig gaat ze wel haar nestbak eens opkuisen en maakt ze haar nestje klaar. 's Nachts slaap ik nu bij haar in de living en dat vind ze zalig ze kruipt regelmatig knus tegen me aan. Lang blijft ze nooit liggen want ze vind haar gemak niet ... nog eventjes het kan nu voor elke dag zijn. Hoe dan ook als alles goed verloopt heeft ze haar puppies tegen het einde van de week. SPANNEND !
Ja, dat Charotte zwanger is kan ze nu toch niet meer wegsteken ! Ze is nu 40 dagen ver en dus nog een kleine 3 weken te gaan. Alleen als dat buikje van haar zo blijft groeien amai wat gaat dat dan geven. Na een 14 dagen wat misselijk te zijn is ze er nu weer helemaal bovenop. Maar oh, ze heeft toch zo'n honger! Telkens ik nog maar richting keuken ga, komt ze achter me aangelopen in de hoop dat ze toch nog iets zou kunnen krijgen. Ze eet nu 6 keer op een dag, beter wat kleinere porties dan een hele hoop iedere keer. Anders word ze te snel misselijk. Die pupjes zitten tegen haar maagje te duwen natuurlijk. Nu ze haar terug beter voelt ... word haar bolle buikje toch wel lastig zo word het moeilijk om gemakkelijk en confortabel te gaan liggen. Ikzelf kan de pupjes nog niet voelen bewegen Charlotte wel, maar vanaf eind volgende week kan ik ze ook voelen daar kijk ik wel naar uit! Margot en ik tellen af nog een dag of 18 !
Ja, ja goed nieuws Charlotte (Janneke) is zwanger ! Als alles goed gaat worden Dolce en Charlotte nog eens trotse ouders van kleine Cavalier puppy's en die verwachten we rond 22 april. De laatste dagen waren hier heel spannend, als ik naar Charlotte keek had ik wel een sterk vermoeden dat ze zwanger zou zijn. Maar het is zo moeilijk je kan het eigenlijk niet weten. Die twijfel, je word er soms gek van. Je denkt dan eens van wel, dan weer niet, dan weer wel.... Dus eindelijk vandaag D-day ! Naar de dierenarts voor de echo en ja hoor, direct hadden we een mooi beeld van het eerste pupje en er volgden er nog... Hopelijk gaat alles nu verder goed. Vanaf morgen krijgt ze nu ook meer eten, zodat goed kan aansterken tegen dat de kleintjes zicht aankondigen. Nog een maandje geduld !
Wat is dat jaar voorbij gevlogen, ze worden vandaag 1 jaar!
Langs deze weg wil ik ze alle 5 een hele dikke proficiat wensen met hun eerste verjaardag!
Eén jaar geleden kondigde Mona zich als eerste aan om 13.30u erna volgden de andere met als afsluiter Maxim 5 min. voor middernacht. Het was een heel emotioneel moment zowel voor mij als voor Charlotte, met een blik vol bewondering keek ze naar haar 5 kleine wondertjes. Ze deed het prima, ze verzorgde ze heel goed, week niet van hun zijde en later heeft ze er uren lang mee gespeeld. Ze genoot echt van haar pups. Toen ze het nest uitgingen miste ze haar kroost dan ook enorm.
Ook voor mij was het een hele bijzondere periode, het is heel veel werk, slapeloze nachten en vele zorgen als het met ééntje eens wat minder gaat. Maar dit alles verdwijnt in het niets en deed ik met veel plezier want zo 5 kleine Cavekes zien veranderen en van dag op dag nieuwe dingen ontdekken.... leren kruipen, blaffen, stappen en spelen. Het was een fantastische tijd en ik denk er nog vaak met weemoed aan terug. Maar hopelijk kunnen we er binnenkort ...
Maar er is ook minder goed nieuws, die ik toch ook niet kan achterhouden. Met Margot gaat het niet zo goed, we proberen al maanden met medicatie haar pijn en andere klachten onder controle te houden. Ik heb het er niet zo makkelijk mee, daarom kan en wil ik er liever nog niet te veel over uitwijden. Het is afwachten... Ik hoop dat we snel betering hebben zodat ze toch opnieuw wat kan genieten en een gelukkiger hondenleventje kan hebben. Ik blijf hopen dat ze snel betering heeft.
Zondag werd Dolce Vita of Misty Dreams in Frankrijk "INERNATIONAAL KAMPIOEN" ! Dat wil ik toch niet nalaten om hier eventjes te vertellen.
Ik ben héél blij voor Betty T'Sjoen het vrouwtje van Dolce die samen met hem hem de titel dubbel en dik verdiend. Showen is hun "lang leven" samen vormen ze het perfecte koppel in de ring.
Dolce straalt keer op keer als hij mag showen, hij doet niets liever zijn staartje staat nooit stil, puur enthousiasme.
Ben dan ook héél fier dat hij de papa is van de vijf-ling die hier een jaar geleden geboren is. En bij sommigen zit het enthousiasme van hem er ook heel duidelijk in. Dat is zo leuk om zien hoe ze uitgroeien en wat ze meekrijgen van de moeder maar ook van de vader. Want die word soms wel eens vergeten in het verhaal.
Nogmaals een dikke PROFICIAT Betty !
En hopelijk kunnen we het .... kleine geheimpje van "Dolce en Charlotte"
Deze week kreeg ik foto's van Mona en Maxim. Altijd zo leuk om hen terug te zien. Het worden echt wel al ferme Cavaliertjes. Maxim blijkt een hele lieve sloeber te zijn, alles is voor hem een feest, hij danst door het leven. Maar het is Sonja en Luc hun grote hartedief, hij is er bij hen in het verre Antwerpen met zijn "g..tje in de boter gevallen"
Mona mocht er ook tussen uit trekken met haar familie. Samen met haar nieuwe kleine hondenzusje Mabel trokken ze een dagje naar het Kluisbos, lange wandelingen, rennen & hollen, spelen, snuffelen...om erna als een blok in slaap te vallen in de auto. Moe maar voldaan !
Leuk voor Mona dat ze niet meer alleen is, nu kan ze samen met Mabel spelen en samen gezellig in het mandje kruipen. Want het motto van een Cavaliertje luid "Hoe dichter we bij elkaar kruipen hoe gezelliger..." Nu is ze nog grote zus, snel zal Mabel haar wel overtreffen in grote maar Mona kennende zal ze haar niet laten doen.
Deze week kreeg ik foto's van de twee tricolor teefjes die hier bijna een jaar terug geboren zijn. Mable en Margot worden volgende maand samen met Mona, Mika en broer Maxim 1 jaar ! Dat jaar is echt voorbij gevlogen.
Ik krijg van iedereen leuke verhalen te horen, het gaat allemaal heel goed met hen. Ze zijn er allen zo gelukkig mee en willen ze voor geen geld van de wereld meer missen. Ondanks de soms wel kapoenenstreken, die ze nog eens durven uithalen... maar ja, dat hoort er toch bij als ze jong zijn. Het doet zo'n deugd om te horen dat het goed met hen gaat! Dank je wel voor de foto's.
Deze week lag Charlotte echt te poseren als een echte DIVA....ja van wie zou ze het hebben. Haar mama noemt niet voor niets Diva. Ik kon het dus niet laten om er snel foto's van te trekken. Hoe meer ik zei tegen haar "wat ben je toch mijn knappe, lieve meid" hoe meer ze haar in alle bochten ging kronkelen om toch maar mooi te wezen voor de lens. Ook Margot is graag mooi en laat graag haar tanden poetsen, ik denk dat het eerder voor de tandpasta smaak is maar ja dat moeten we niet te luid roepen. Ze vind het leuk en dat is ook aangenaam voor mij natuurlijk. Het is hier dagelijkse routine... tandjes poetsen en oogjes reinigen. Charlotte is van eergisteren loops, wat betekend dat ze binnen een 14 tal dagen een uitstapje mag maken naar Ronse waar haar Adonis Dolce woont en hopelijk kunnen we dan later klinken op goed nieuws.... nog even afwachten dus.
Zo we zijn weer, in een nieuw kleedje een beetje opgesmukt, een nieuwe naam en de eerste dag van een nieuwe maand. Met nieuwe foto's, die ik veilig zal opslaan op harde schijf!
Margot heeft vandaag een baaldag! Charlotte is zo lief voor haar zus. Ze wijkt niet van haar zijde, ze likt haar oogjes proper. (Margot vind dat iets minder leuk) en kruipt héél dicht bij haar. Maar ja, je zou voor minder wat kan je anders doen met zo'n regen en winderig weer buiten? Inderdaad gezellig dicht bij elkaar kruipen.
Wat ik nu zal schrijven zal misschien protest uitlokken maar ik verlang zooo naar een tijdje echte strenge WINTER!
Klinkt misschien raar, maar zo van die gezellige winterdagen. Met buiten vriesweer, de gezelligheid binnen lekker warm. De Cavekes knus bij elkaar of samen in de zetel onder ons fleece dekentje....
En af en toe een fikse wandeling (DROOG) goed ingeduffeld ...och ik verlang er zo naar!
Hier zijn we weer, nog niet helemaal er zit nog geen foto bij maar ik kon toch niet meer wachten. Eerst en vooral aan ieder van jullie een gelukkig 2014! Ik hoop dat voor elk van jullie het jaar goed gestart is en dat het een beestig goed jaar word!
Maar nu een verklaring voor de korte winterslaap die we hier verplicht gehouden hebben. Een gecraschtte pc. Mijn laptop heeft het begeven met alle gevolgen vandien natuurlijk.
Alles kwijt, programma's maar ook alle foto's van jaren terug. Foto's van mijn cavekes als puppy en later ... een DRAMA dus ! Ik kon dit dus voorkomen hebben door alles op te slaan op een externe harde schijf, maar ja. Altijd maar uitstellen voor later en dan gebeurd het natuurlijk. Gelukkig kreeg ik heel veel hulp van Vera en andere lieve vrienden, die de vele foto's die we indertijd gedeeld hebben konden terug uitzoeken en me doormailen. Een heel karwei voor hen. Daarom via deze weg wil ik jullie allen die me zo goed geholpen hebben toch nog eens extra bedanken !
Jullie hebben waarschijnlijk gezien dat de blog ook in een nieuw jasje zit ! Daar is een reden voor. Ze kreeg ook een nieuwe naam... Een aantal maanden geleden heb ik de knoop doorgehakt en vroeg ik bij de Kon. maatsch. Sint Hubertus een "kennelnaam" aan. Aangezien ik heel graag nog nestjes zou willen grootbrengen is het leuker dat dan ook de puppies een achternaam hebben op hun stamboom. St. Hubertus beslist welke naam er kan gebruikt worden en het werd dus
MARLOT'S DREAM
Dus vanaf nu alle puppies die hier geboren worden zullen als achternaam Marlot's dream heten.
Jammer genoeg kan ik er nog geen foto's bezetten bij dit berichtje maar ik werk eraan om zo snel mogelijk "terug" erin te vliegen.
Hopelijk kunnen we dan binnen een paar maanden ook weer heugelijk nieuws melden ..
Na lang aftellen was het eindelijk zover, gepakt en gezakt... Een valiesje voor Margot, Charlotte en mijn valies. Vera was tot bij mij gekomen samen met geluksvogel Diva (mama Charlotte) want die mocht ook mee. En weg waren we... Na een grote 2 uur rijden kwamen we aan bij "Chez Maranoa" de bed en breakfast van Anneke & Marcel. We werden direct hartelijk verwelkomt door hen maar ook door de honden des huizes. Het klikte meteen met onze hondjes. Na een korte rondleiding, was het al snel duidelijk... de honden waren er thuis en mochten overal komen zonder beperkingen. In de grote omheinde tuin, liepen ze al snel in en uit. Leuk voor ons, geen moment moesten we oppassen dat ze weg konden of dat ze ergens liepen waar het niet mocht. Het hele huis was voor hen. En dat was super ! We beleefden 3 héél gezellige dagen, lekker eten gekookt 's avonds door Anneke en Marcel en 's morgen een lekker stevig ontbijt. Nadien gingen we wandelingen maken en dorpjes verkennen. De hondjes hadden de tijd van hun leven. Met zeven cavaliers in totaal en 7 vrienden, 3 dagen continu samen het was een paradijs voor hen maar ook voor ons. Gezellige momenten, leuke babbels en genieten van de mooie vriendschappen die nu nog sterker geworden zijn. Jammer dat we al zo snel naar huis moesten. Maar het is voor herhaling vatbaar!
