Ik ben Heidi
Ik ben een vrouw en woon in Zwijnaarde (België) en mijn beroep is TEL: 09/2451812.
Ik ben geboren op 23/09/1977 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zoeken in blog
Charlotte haar eerste weken in het nest
Marlot's dream
Cavalier King Charles Spaniel
03-03-2014
Dolce !
Zondag werd Dolce Vita of Misty Dreams in Frankrijk "INERNATIONAAL KAMPIOEN" ! Dat wil ik toch niet nalaten om hier eventjes te vertellen.
Ik ben héél blij voor Betty T'Sjoen het vrouwtje van Dolce die samen met hem hem de titel dubbel en dik verdiend. Showen is hun "lang leven" samen vormen ze het perfecte koppel in de ring.
Dolce straalt keer op keer als hij mag showen, hij doet niets liever zijn staartje staat nooit stil, puur enthousiasme.
Ben dan ook héél fier dat hij de papa is van de vijf-ling die hier een jaar geleden geboren is. En bij sommigen zit het enthousiasme van hem er ook heel duidelijk in. Dat is zo leuk om zien hoe ze uitgroeien en wat ze meekrijgen van de moeder maar ook van de vader. Want die word soms wel eens vergeten in het verhaal.
Nogmaals een dikke PROFICIAT Betty !
En hopelijk kunnen we het .... kleine geheimpje van "Dolce en Charlotte"
Deze week kreeg ik foto's van Mona en Maxim. Altijd zo leuk om hen terug te zien. Het worden echt wel al ferme Cavaliertjes. Maxim blijkt een hele lieve sloeber te zijn, alles is voor hem een feest, hij danst door het leven. Maar het is Sonja en Luc hun grote hartedief, hij is er bij hen in het verre Antwerpen met zijn "g..tje in de boter gevallen"
Mona mocht er ook tussen uit trekken met haar familie. Samen met haar nieuwe kleine hondenzusje Mabel trokken ze een dagje naar het Kluisbos, lange wandelingen, rennen & hollen, spelen, snuffelen...om erna als een blok in slaap te vallen in de auto. Moe maar voldaan !
Leuk voor Mona dat ze niet meer alleen is, nu kan ze samen met Mabel spelen en samen gezellig in het mandje kruipen. Want het motto van een Cavaliertje luid "Hoe dichter we bij elkaar kruipen hoe gezelliger..." Nu is ze nog grote zus, snel zal Mabel haar wel overtreffen in grote maar Mona kennende zal ze haar niet laten doen.
Deze week kreeg ik foto's van de twee tricolor teefjes die hier bijna een jaar terug geboren zijn. Mable en Margot worden volgende maand samen met Mona, Mika en broer Maxim 1 jaar ! Dat jaar is echt voorbij gevlogen.
Ik krijg van iedereen leuke verhalen te horen, het gaat allemaal heel goed met hen. Ze zijn er allen zo gelukkig mee en willen ze voor geen geld van de wereld meer missen. Ondanks de soms wel kapoenenstreken, die ze nog eens durven uithalen... maar ja, dat hoort er toch bij als ze jong zijn. Het doet zo'n deugd om te horen dat het goed met hen gaat! Dank je wel voor de foto's.
Deze week lag Charlotte echt te poseren als een echte DIVA....ja van wie zou ze het hebben. Haar mama noemt niet voor niets Diva. Ik kon het dus niet laten om er snel foto's van te trekken. Hoe meer ik zei tegen haar "wat ben je toch mijn knappe, lieve meid" hoe meer ze haar in alle bochten ging kronkelen om toch maar mooi te wezen voor de lens. Ook Margot is graag mooi en laat graag haar tanden poetsen, ik denk dat het eerder voor de tandpasta smaak is maar ja dat moeten we niet te luid roepen. Ze vind het leuk en dat is ook aangenaam voor mij natuurlijk. Het is hier dagelijkse routine... tandjes poetsen en oogjes reinigen. Charlotte is van eergisteren loops, wat betekend dat ze binnen een 14 tal dagen een uitstapje mag maken naar Ronse waar haar Adonis Dolce woont en hopelijk kunnen we dan later klinken op goed nieuws.... nog even afwachten dus.
Zo we zijn weer, in een nieuw kleedje een beetje opgesmukt, een nieuwe naam en de eerste dag van een nieuwe maand. Met nieuwe foto's, die ik veilig zal opslaan op harde schijf!
Margot heeft vandaag een baaldag! Charlotte is zo lief voor haar zus. Ze wijkt niet van haar zijde, ze likt haar oogjes proper. (Margot vind dat iets minder leuk) en kruipt héél dicht bij haar. Maar ja, je zou voor minder wat kan je anders doen met zo'n regen en winderig weer buiten? Inderdaad gezellig dicht bij elkaar kruipen.
Wat ik nu zal schrijven zal misschien protest uitlokken maar ik verlang zooo naar een tijdje echte strenge WINTER!
Klinkt misschien raar, maar zo van die gezellige winterdagen. Met buiten vriesweer, de gezelligheid binnen lekker warm. De Cavekes knus bij elkaar of samen in de zetel onder ons fleece dekentje....
En af en toe een fikse wandeling (DROOG) goed ingeduffeld ...och ik verlang er zo naar!
Hier zijn we weer, nog niet helemaal er zit nog geen foto bij maar ik kon toch niet meer wachten. Eerst en vooral aan ieder van jullie een gelukkig 2014! Ik hoop dat voor elk van jullie het jaar goed gestart is en dat het een beestig goed jaar word!
Maar nu een verklaring voor de korte winterslaap die we hier verplicht gehouden hebben. Een gecraschtte pc. Mijn laptop heeft het begeven met alle gevolgen vandien natuurlijk.
Alles kwijt, programma's maar ook alle foto's van jaren terug. Foto's van mijn cavekes als puppy en later ... een DRAMA dus ! Ik kon dit dus voorkomen hebben door alles op te slaan op een externe harde schijf, maar ja. Altijd maar uitstellen voor later en dan gebeurd het natuurlijk. Gelukkig kreeg ik heel veel hulp van Vera en andere lieve vrienden, die de vele foto's die we indertijd gedeeld hebben konden terug uitzoeken en me doormailen. Een heel karwei voor hen. Daarom via deze weg wil ik jullie allen die me zo goed geholpen hebben toch nog eens extra bedanken !
Jullie hebben waarschijnlijk gezien dat de blog ook in een nieuw jasje zit ! Daar is een reden voor. Ze kreeg ook een nieuwe naam... Een aantal maanden geleden heb ik de knoop doorgehakt en vroeg ik bij de Kon. maatsch. Sint Hubertus een "kennelnaam" aan. Aangezien ik heel graag nog nestjes zou willen grootbrengen is het leuker dat dan ook de puppies een achternaam hebben op hun stamboom. St. Hubertus beslist welke naam er kan gebruikt worden en het werd dus
MARLOT'S DREAM
Dus vanaf nu alle puppies die hier geboren worden zullen als achternaam Marlot's dream heten.
Jammer genoeg kan ik er nog geen foto's bezetten bij dit berichtje maar ik werk eraan om zo snel mogelijk "terug" erin te vliegen.
Hopelijk kunnen we dan binnen een paar maanden ook weer heugelijk nieuws melden ..
Na lang aftellen was het eindelijk zover, gepakt en gezakt... Een valiesje voor Margot, Charlotte en mijn valies. Vera was tot bij mij gekomen samen met geluksvogel Diva (mama Charlotte) want die mocht ook mee. En weg waren we... Na een grote 2 uur rijden kwamen we aan bij "Chez Maranoa" de bed en breakfast van Anneke & Marcel. We werden direct hartelijk verwelkomt door hen maar ook door de honden des huizes. Het klikte meteen met onze hondjes. Na een korte rondleiding, was het al snel duidelijk... de honden waren er thuis en mochten overal komen zonder beperkingen. In de grote omheinde tuin, liepen ze al snel in en uit. Leuk voor ons, geen moment moesten we oppassen dat ze weg konden of dat ze ergens liepen waar het niet mocht. Het hele huis was voor hen. En dat was super ! We beleefden 3 héél gezellige dagen, lekker eten gekookt 's avonds door Anneke en Marcel en 's morgen een lekker stevig ontbijt. Nadien gingen we wandelingen maken en dorpjes verkennen. De hondjes hadden de tijd van hun leven. Met zeven cavaliers in totaal en 7 vrienden, 3 dagen continu samen het was een paradijs voor hen maar ook voor ons. Gezellige momenten, leuke babbels en genieten van de mooie vriendschappen die nu nog sterker geworden zijn. Jammer dat we al zo snel naar huis moesten. Maar het is voor herhaling vatbaar!
Al de hele week keek ik ernaar uit, want in het weekend werd ik uitgenodigd in het verre Herentals. Daar woont Maxim, enige zoon van Charlotte nu 7,5 maand oud. Ik was zo curieus ... ik hoorde af en toe wel hoe goed het ging met hem en over zijn talrijke fratsen die hij uithaalt.
Maar als je hem dan kan zien, het doet toch wat. Hij herkende toch wel mijn stem had ik de indruk... met Charlotte was de herkenning weg. Maar zoals dat gaat met Cavaliertjes vinden ze het altijd heel leuk om elkaar te zien. Maxim toonde Charlotte alle hoekjes van zijn huisje en toonde aan haar dat hij daar met zijn poepje in de boter is gevallen. Samen met zijn broer kruising Maltezer Brandy... Na een overweldigende maaltijd, gingen we gezamenlijk eens de benen strekken. Ook daarmee heeft Maxim het getroffen, ze wonen daar nogal landelijk en dus overal wel ergens een wandeling te doen, tussen de zandgronden en de heide.
We lieten ze los lopen en al snel zagen we dat Maxim toch een zoon van haar moeder is ... amai net op dezelfde manier rennen ze weg zoals een racket die afgeschoten word. Hollen, hollen alsof er hun leven van afhangt. Mooi om zien die twee samen. Margot had ook compagnie zij gaat niet zo zot tekeer, maar blijft meer in mijn buurt wat rond snuffelen. Samen met Maxim zijn broer Brandy hadden ze ook een toffe wandeling achter de rug. Het was een hele mooie dag, bedankt nogmaals Sonja en Luc!
Het was hier wat de voorbije weken. Mijn metekind is ziek geweest en dus was ze regelmatig hier bij ons. Iets waar mijn meisjes Margot en Charlotte enorm in meeleefden, zo rap ze konden kropen ze gezellig tegen haar aan in de zetel. Op een bepaald moment vroeg ik me wel af wie is hier nu het ziekst? Toen ik Margot vroeg "ben je ook een beetje ziek" vielen haar ogen zo toe en ze keek me heel zielig aan" Daarom stopte Liesl haar onder de dekens samen met haar knuffel.... Margot vond dat natuurlijk SUPER! Ook Charlotte kwam Margot steunen want ja ze was toch oh zo ziek. En kwam er gezellig bij liggen. Jammer voor Liesl dat ze ziek was, maar mijn meisjes vonden het top. Gezellig samen liggen, gemasseerd worden wat wil een Cavaliertje nog meer?
Deze week was ik op bezoek bij Margot, de kleine meid van Charlotte en Dolce ! Ze zijn nu 6 maand en de stambomen zijn nu allemaal terecht bij de baasjes. Alleen Margootje had hem nog niet gekregen.
Wat was ik blij om haar terug te zien, maar ook Margootje was enthousiast ik denk toch dat ze mijn stem nog herkende. Ook Charlotte vond het tof om Margootje terug te zien, ook al was er geen herkenning meer. Mijn grote Margot die heeft het wat minder begrepen op jonge hondjes, die zijn volgens haar zo onberekenbaar en druk... en speels en dus liet ze eerst merken aan Margot dat ze maar beter naar Charlotte (mama) kon gaan. Als Margot dan ziet dat alles onder controle is, liepen ook Margot en Margootje naast elkaar en gingen ze zelf samen in het mandje zitten. Het werd een mooi terug zien, toen de jongens terug van school kwamen, was kleine Margot niet meer te houden.
Leuk om zien, dank je Isabelle voor je ontvangst !
Deze week kwamen de 3 dochters van mijn zus een nachtje logeren. Heel leuk, het werd een echte meidenavond ! Toen we begonnen te tellen met hoeveel meisjes we nu waren kwamen we in totaal aan 6. Allemaal onder één dak, mijn 2 meisjes Margot en Charlotte vonden het te gek. Ze werden verwend met aandacht massages en lieve knuffels. Eens wakker stond een uitgebreid ontbijt op het menu, iets wat Margot en Charlotte wel zagen zitten. Met kinderen valt er altijd wel iets op grond hé...
Vandaag kwamen Veerle en haar dochters met de kleine Mable op bezoek. Hoewel ze zo klein niet meer is natuurlijk, want half september word ze al 6 maand. Zo leuk om haar terug te zien, eerst was ze wat onzeker ... als ze binnenkomt word ze bestormd door Charlotte en Margot. Er is dan ook geen herkenning meer... Je zou voor minder onzeker worden natuurlijk, maar al snel zag ik de oh zo zelfverzekerde Mable terug zoals ik ze kende. Ze maakte kennis met de schapen, dat had ze nog nooit gezien ze blafte & gromde terwijl ze met haar staartje tussen de poten telkens achteruit ging. Mable voelde haar hier snel terug thuis! Terwijl we genoten van een lekker stukje taart, kwamen de verhalen en dolle fratsen van Mable naar boven. Thuis leeft ze samen met Voodoo een iets oudere Australische herder, die nu wel zijn mannetje moet staan tegenover zo'n zot jong geweld! Het is duidelijk een jonge gezonde deugniet die volop van het leven geniet en nog elke dag nieuwe dingen ontdekt. BEDANKT Veerle voor jullie bezoekje!
Wat gaat het toch snel ! Charlotte werd deze week alweer 3 jaar alsof die tijd voorbij gevlogen is. Maar ondertussen heeft ze voor een mooi nestje gezorgd met veel zorg en liefde.. een hele mooie tijd waar ik nog vaak aan terug denk en stil van kan genieten. Echt vieren ging dit jaar niet. Ze heeft wat gesukkeld met haar maag en staat op streng dieet. Er kwam dus geen lekker hapje voor haar en Margot. Ik ben deze week bij mijn moeder op vakantie geweest aan zee, uiteraard gingen mijn meisje mee ! Voor hen ook hun eerste uitje met overnachting het was leuk om er eens uit zijn. Ook voor hen was het eens genieten van allerlei anders... Richting zee passeerden we Vera, hun eerste thuis en dus stopten we even. Aan Charlotte's verjaardag hebben we toch gedacht, moeder en dochter gingen samen in de stoel zitten kroontje op en "kliek".
Eens aan zee, hadden ze wat nieuwe vissen voor bij de andere in de vijver. Margot vond dit zo interessant, ze was erdoor gefascineerd ! Eens ze begonnen wild rond te zwemmen ging ze wel telkens een stap achteruit, maar op een bepaald moment ging ze op de rand van de kuip staan om er toch aan te kunnen of om ze eens beter te kunnen bestuderen... die curieuze neus !
Mika haar vakantie hier is over en ze is terug naar haar familie. Wat was ze blij dat ze hen terug zag, ze was ook moe want even ervoor hadden Charlotte en Mika nog een partijtje gespeeld. Ze was al snel in dromenland op haar baasjes schoot. De stemming erna was hier maar triest .... Charlotte miste Mika ze was heel stil en lag te treuren op haar matje. Telkens ze geslapen of gegeten had, of ze wou spelen liep ze haar te zoeken en keek naar mij met zo'n vragende blik "waar is ze nu toch"? De dag erna ging ik naar zee met hen, bij mijn moeder dat was goed. Zo kon ze haar gedachten wat verzetten ... en de dag daarna hadden we zelf bezoek!
Vera & Els kwamen langs met de hele familie. Vera bracht alle 5 haar meisjes mee. Caress, Jaimie (mama Margot),Emma, Diva (mama Charlotte) en Jolie maar ook Els kwam was erbij en ze bracht haar Maggy mee, Samen ontdekte ze hier voor het eerst de schapen ... die waren al even nieuwsgierig als Maggy zelf. En wat is er nu leuker dan de hele familie bij elkaar... ja wat denk je we hadden een super gezellige namiddag!
Dat Mika hier is moet ik niet meer vertellen, de dochter van Charlotte loopt hier rond alsof ze nooit het nest verlaten heeft. Ook Charlotte geniet met volle teugen van haar kleine meid, ze zijn steeds samen. Deze dagen is mijn vader hier aan het schilderen, een nieuw kleurtje kortom mijn huisje had dringend een opknapbeurt nodig. Even dacht ik, oeps met een jong hondje in huis, maar het lukt prima! Ze ging er zelfs even bij zitten om te kijken hoe mijn vader de radiatoren schilderde... Als ik niet beter wist zou je denken dat ze nog zou willen helpen.
Deze week kreeg ik foto's van onze enige jongen Maxim, die stelt het heel goed! Hier was hij een hele kalme rustige reu in het nest. De kalmste van de vijfling. Ik hoor nu dat het een echte deugniet is en een speelvogel eerste klas. Ja, wat wil je 4 maand, ze wisselen nu hun melktandjes en dus bijten ze graag op alles, het jeukt zo... Gisteren vond ik hier ook een maaltand van Mika in de zetel, meestal vind je zoiets niet. Ze slikken het binnen of het verdwijnt in de stofzuiger. Voor Maxim was er vorige week bij hem thuis een feestje ! En op de foto te zien, was het met een hele lekkere taart. Met daarop een mooie foto van hemzelf. SUPER ! Ik hoop dat het stukje taart hem gesmaakt heeft. Hier zeggen ze op z'n Gents "'hij es me z'n ... in de boter gevallen" LEUK!
Mika is hier op vakantie, het gaat prima. Doordat ze elke week een dagje kwam, sinds ze het nest verliet bleef ze het hier gewoon. En dus voelt ze haar hier op en top thuis. Samen met mama Charlotte speelt ze de hele dag, ze slapen samen, kortom als ik Mika zoek, moet ik maar naar Charlotte kijken en daar is ze. Het is een hele lieve flinke meid die Mika. Gisteren kwam ook haar zusje Mona op bezoek, altijd leuk natuurlijk. Mona is nog steeds een speelse, deugniet maar zo lief. Ze wou steeds met Mika spelen maar die voelde haar wat overdonderd. Het was ook heel warm en dus van veel spelen kwam er niet veel in huis. Dank je Valerie voor je bezoekje!
Regelmatig gaan we een mooie boswandeling doen. Het is hier niet zover af en echt nog een mooi bos. Met een natuurlijke vijver die aansluit aan het kasteel. Vele honden vinden daar hun verfrissing, dat stukje oever van de vijver is zelfs al helemaal uitgehold door hun poten van in- en uitspringen in het water. Ons Charlotte is dus ook zo'n waterratje, als ze water ziet moet en zal ze een duikje nemen. Modder of niet, op dat moment denkt ze niet aan shows en kan ze helemaal opgaan in "het hond zijn". En Margot die staat te kijken, en denkt "doe maar ik moet nadien lekker niet in bad". Dus na de boswandeling volgt er steeds een douche of bad sessie. Wat er dan afkomt van zwart sopje, niet te geloven! Ondanks de modder en vuile auto, geniet ik zo van de boswandelingen. Samen met die 2 meiden 's morgens vroeg nog helemaal alleen en ohh zo rustig. Meer moet dat voor ons niet zijn!
Vandaag kwamen Mable en haar bazinnekes op bezoek. Ze worden vrijdag al 4 maand, het gaat toch wel heel snel! Het is steeds verschieten als ik ééntje terug zie, ze veranderen zo fel. Het puppy zijn, gaat er nu echt wel uit. Voor Charlotte was het leuk om Mable te zien, maar volgens mij was er geen herkenning meer. Ook van Mable uit was er geen band meer te bespeuren, ze ging even enthousiast naar Margot toe, al vind die het maar niets en denkt potverdorie .. weer zo'n kleine pruts in huis. Maar ja, dat hoort bij tante zijn. Mable was wat gepakt door de warmte. en zocht dus steeds de schaduw op. Een Cavaliertje en zeker een tricolorke kan niet zo goed tegen die warme temperaturen. Als het wat koeler is, blijkt Mable toch een bezig bijtje te zijn, een echte 'spring in het veld' Kortom ook zij stelt het super goed. En dat alleen al doet zo'n deugd om weten.
Vandaag kreeg ik nieuwe foto's van Maxim en Mona. Leuk om Maxim terug te zien, hij stelt het super samen met zijn broer Brandy. Tof dat het zo goed klikt tussen hen. Ik verschoot toen ik de mail las van Sonja en Luc, blijkbaar is Maxim niet meer zo'n rustige stille genieter. In het nest was hij hier de kalmste van de 5, maar ze hebben hem nu een bijnaam gegeven 'Duracelleke'. Hij is een heel lieve speelse, ondeugende jonge hond en vergeet blijkbaar dat hij soms ook eens moet slapen. Mona heeft een nieuwe passie, het huiskonijn, ze zijn de beste maatjes geworden. De één kan niet zonder de andere en ze zoeken elkaar steeds op. Dus denkt Mona waarom apart in ons mandje liggen als het samen zoveel gezelliger is, knusjes in het konijnenhok. Echt leuk ! Mika en Charlotte spelen hier elke week tot ze er bij neer vallen en dat deden ze ook... samen genietend van de zon.
