't Is lente en je zal het geweten hebben. Het is, na een kunstmatig korte nacht, zwaar om op te staan. Wat bezielt de initiatiefnemers van dat verduiveld zomer- en winteruur? Besparingen? Als compensatie voor de onmetelijke bedragen die dagelijks door ramen en deuren naar buiten gegooid worden, meestal ter (materiële) verrijking van enkelen? Wat bezielt de euro-parlementariërs om een dergelijke regelgeving te stemmen? Wellicht hebben zij voldoende slaap in het parlement?
Het is zwaar op staan na een korte nacht, voorafgegaan door een decibel-rijke namiddag en avond. Sleuterrock Oeselgem beleefde weer zijn jaarlijks hoogtepunt. Met zijn Vrij Podium biedt het kansen aan jonge en startende groepen en bands. Daarbij kwam, dit keer, een covergroep van Metallica. Dat het concept aanslaat bewijst de afgeladen volle tent. Er was meer volk op en rond de parking achter de kerk dan gedurende een héél jaar in de kerk van Oeselgem! Dat er in Oeselgem creatieve en organisatiebekwame jongeren zijn is eens temeer bewezen.
Mijn oren tuiten nog na. Hard metal is niet onmiddellijk mijn ding. Geef mij maar een optreden van de Oeselgemse harmonie. Maar ja, je moet de jongeren (waaronder de eigen kinderen) in hun creativiteit weten te waarderen en te steunen.
Van de gelegenheid heb ik gebruik gemaakt om even door de "industriezone" van Oeselgem te wandelen. In de echo van het gedreun van het "muzikaal" geweld van Sleuterrock lag het kunststof-ramen-profielen-bedrijf Wymar er rustig bij: geen zwarte vlaggen alom, geen vakbondsdelegaties aan de poorten. En nochtans viel donderdag, na "onderhandelingen", de beslissing dat 34 werknemers het bedrijf onmiddellijk moesten verlaten. Het zijn er inderdaad 12 minder dan begin januari door het moederbedrijf Tessenderlo Chemie aangekondigd. Maar in de overeenkomst tussen bedrijfsleiding en vakbonden staat ook dat, indien de situatie (lees "verkoop van producten") in het najaar er niet beter op geworden is, er dan zeker nog 12 bijkomende ontslagen zullen vallen.
De markten in Oost- en Centraal Europa krijgen zware klappen. Wymar heeft, via Tessenderlo Chemie, filialen in Polen, Hongarije en Tsjechië. Omdat de economische ontwikkeling in die landen nog te recent is hebben de bewoners van het vroegere Oostblok onvoldoende financiële reserves kunnen opbouwen om aan de huidige mondiale crisis het hoofd te bieden.
Een toenmalig Oeselgems onderwijzer heeft enkele decennia geleden de familie Wybo - Martens, die de crisis in de (Izegemse) borstelnijverheid had meegemaakt, er kunnen toe overhalen met centen en creativiteit een kunststoffenbedrijf op te starten in Oeselgem.
Bij de volgende familiegeneratie zorgde inzonder Carlos Wybo, wat er over hem ook allemaal gezegd en geroddeld is, door zijn creativiteit en commercieel inzicht voor de oprichting en de uitbouw van de succesvolle afdeling kunststofraamprofielen. Omdat het familiekapitaal uiteindelijk nog te beperkt was om mee te spelen in de globaliserende wereld werd het bedrijf opgesplitst. Het gedeelte van de "huishoudproducten" werd overgenomen door de franse groep Allibert. In 1995 werd de raamprofielenafdeling verkocht aan Tessenderlo Chemie.
Toen zowat dertig jaar geleden de delokatie van vlaamse bedrijven, eerst naar Centraal en Oost Europa, daarna naar het verre Oosten, op gang kwam schreeuwden de vakbonden hier moord en brand. Teveel arbeidsplaatsen hier gingen verloren ten voordele van werkgelegenheid in de "nieuwe" industrielanden. Nu zien de vakbonden ook in dat er toen, en nu, ook in die landen moet geïnvesteerd en werkgelegenheid geschapen worden.
Ons land is maar een schort groot. Een wagen hebben wij in principe niet nodig. De afstanden zijn zeer beperkt. Er is natuurlijk het comfort. Al hebben wij allen drie wagens om stil te staan in de file, daarmee kunnen wij de auto-assemblagebedrijven van Opel Antwerpen, Audi Brussel, Ford Genk en Volvo Gent niet aan een gevuld orderboek helpen. Onze producten moeten verkocht worden. De markt hier is te klein, dus moeten wij ons richten op het buitenland, inzonder op de nieuwe markten. Maar daar moeten de mensen over voldoende koopkracht beschikken om onze producten te kùnnen kopen, dus moeten ze in hun land voldoende werkgelegenheid hebben... en zo is de cirkel rond.
Ook deze crisis zal eens voorbij gaan. Ondertussen komt het er voor onze bedrijven en werknemers op aan om voldoende creatief en werklustig te zijn om nieuwe, andere jobs te scheppen. Ook bij ons zijn er nog vele noden en niet-ingevulde behoeften. Niemand, ook niet de pas ontslagen werknemers van Wymar, moeten wanhopen, want in Oeselgem bruist het van de creativiteit. Dat hebben de Sleuterrockmeisjes en -jongens gisteren nog maar eens bewezen.
Oeselgem mag trots zijn. Maar vooral dankbaar. Dankbaar tegenover het huidige gemeentebestuur. Want wat tijdens de voorgaande legislaturen sedert de fusie van gemeenten in 1977 niet mogelijk was is door de huidige gezagsdragers verwezenlijkt! Indien wijlen burgemeester en Oeselgemnaar Daniel Beels kon terug keren, dan zou hij zijn ogen niet geloven. Waar tot vorig jaar een krakkemikkige oude houten barak, die moest doorgaan voor lokaal cultureel centrum, stond, is nu een groot betonnen ontmoetingscentrum opgetrokken. Meer nog: haaks daar tegenover staan de (betonnen) lokalen voor Chiro, KLJ en harmonie.
Eindelijk, na meer dan 30 jaar, heeft Oeselgem en haar verenigingen waar het al zo lang recht op had: eigen moderne en veilige lokalen. En vanaf de parking achter de kerk hebben deze gebouwen, met die prachtige gevelsteen, een zekere uitstraling. Oeselgem, met zijn talrijke bloeiende verenigingen, kan volledig openbloeien!
Maar wat blijkt na enkele weken? De Oeselgemse verenigingen proberen mekaar te verdringen voor het gebruik van... het oude houten muzieklokaal! Voor het overgrote deel van de verenigingen is de prijs van 60,00 (een kleine 2.500 oude belgische frankskes) per activiteit voor het gebruik van de grote zaal te duur. Verenigingen als bvb. de damesturnclub of bepaalde doelgroepen van Okra kunnen niet maandelijks een 10.000 belgische frank ophoesten voor hun wekelijkse activiteit. Die doelgroepen van Okra hebben die grote zaal niet nodig. De lokalen op de verdieping van het nieuwe Leieheem lenen zich beter voor hen. Alleen is bij het ontwerp van het gebouw niet gedacht aan minder mobielen. Nogal wat senioren kunnen de (te steile) trap niet op.
Geen nood echter: schepen Wim Plastiek zal wel voor een oplossing zorgen. Hij zal er wel een lift laten installeren: één van het type dat hij bij het nieuwe muzieklokaal heeft laten plaatsen. Omdat de harmonie niet enkel wenst te repeteren, maar ook voor publiek wil optreden, moeten haar instrumenten af en toe verhuizen. En om de piano naar boven of beneden te krijgen had slimme Wim stellig een lift beloofd. En de daad bij het woord voegend liet hij er een takeltje installeren. Nog vóór de piano beneden is is hij ontstemd... en de verantwoordelijken van de harmonie ook!
In de grote zaal van het nieuwe Leieheem werd wel aan de mogelijkheid gedacht om deze zaal te kunnen splitsen en opdelen met behulp van een akkordeonwand. Door de aanwezigheid van de warmeluchtkanalen moest deze wand echter zo dicht bij de toog geplaatst worden zodat dit kleinere gedeelte enkel voor tooghangers van nut kan zijn.
Warm is het zeker in de zaal als de (uitstekende) verwarmingsinstallatie op staat. En nochtans, met die hoge, kale en vensterloze industriebetonwanden voelt deze zaal zo koud en ongezellig aan. Er is nogal een verschil met het "Hondiuspark".
Een façade kan veel verbergen. Maar dan moet ze er ook zijn. Bij die nieuwe gebouwen in Oeselgem is er enkel aan de voorzijde een gevelsteentje aangebracht. De rest is ruwe, allesbehalve sierbeton. Het geeft de indruk dat deze gebouwen (nog) niet af zijn. Een gevelsteentje rond-om-rond de gebouwen kan nu toch niet zóveel kosten. Nu is het van: "Ik wil wel, maar ik kan niet.". En als je dan het nieuwe muzieklokaal van Wakken ziet, dan kan je je wel vragen stellen. Is het "maar" Oeselgem? En wat te denken dat de bergplaats in het nieuwe Leieheem gebruikt wordt als stalling voor de gereedschappen van de gemeentearbeiders? Achter de façade van politieke goodwill en mildheid voor Oeselgem...
Oeselgem knipoogt
