Bergwandeling in Palm-Mar - Piramides van Guimar - Candelaria
Onder een bewolkte hemel besloot ik eindelijk eens 'onze' naburige berg te beklimmen. Soms waren er paadjes die gemakkelijk begaanbaar waren. vaak was het echter klauteren en klimmen.
Eindelijk terug in ons geliefd Tenerife. We verblijven alweer in Terrazas del faro, waar we ons al heel wat thuis voelen. Hebben enkele plaatsjes opnieuw bezocht: Las Galletas, Los Cristianos, Playa de Las Americas, Playa de Duque, El Medano, Los Gigantes en uiteraard Palm-Mar zelf.
Deze laatste is geen haar veranderd: alles is er nog peis en vree. Heb wel kunnen vaststellen dat er in het weekend meer Spanjaarden vertoeven dan het voorgaande jaar. El Pescaito is weer open - vorig jaar konden we er niet terecht wegens verbouwingswerken. Welke werken het waren heb ik er het raden naar: er werd niets veranderd! Wel is de zondagse paëlla om van de smullen en de afsluiter (Barraquito) om je vingers af te likken. In Las Galletas kan je nog voor 5 lekker eten aan de haven (voor de kenners 'Habla Habla'), in de 'Colibri' is het wat duurder maar de Barraquito is er dan ook meer dan heerlijk (1,10). Los Cristianos en Playa de las Americas zijn nog even druk. Onze vrienden Freddy en Rita verbleven in Santiago 1, een groot appartementencomplex dat hoodzakelijk door Britten bezet wordt. Playa 'by night' mag je zeker niet missen, in het bijzonder in de buurt van het hotel Resort Mare Nostrum. Playa del Duque is heel wat mondainer geworden met het moderne Plaza del Duque, een modern en mooi winkelcentrum met bekende en (heel) dure merken. Heb er een Bikkenberghs hemd gekocht, geen vervalsing. Op de zondagse markt van Los Christianos kan je zowat alles nep vinden: t-shirts, schoenen, handtassen, ... In El Medano kon ik eindelijk surfers en kiters ontmoeten. De wind was hiervoor ideaal... We genoten er van een heerlijke mochito in een typiche bar, vlak aan de rand van de zee met uitzicht op het haventje. Vanaf Los Gigantes vaarden we naar de walvissen, zowat een half uur later konden we ze waarnemen en bewonderen! Kostprijs: 10 per persoon. Bedankt voor de tip, Lieve. Noot voor de liefhebbers: deze mogelijkheid bestaat ook vanaf Los Cristianos en Puerto del Colon maar dan wel heel wat duurder. Intussen ontdekte ik wat nieuwe oorden zoals San Miguel, Los Abrigos, San Lorenzo, Granadilla en wat verder Las Vegas. In San Lorenzo bezochten we een bananaria (een bananenplantage) waar we de uitleg in het nederlands over het wel en wee van de bananen kregen. Je zal er de informatie krijgen waarom de bananen krom zijn. Ook is dit een plantage van de aloë vera, een plant die zowat voor van alles medicinale werking heeft. San Miguel is nog volop in opbouw voor het toerisme en bezit een kleine jachthaven. Los Abrigos is een mooi vissersdorp met veel visrestaurants (wij kozen voor El Mirador met een adembenemend zeezicht). Granadilla is een bergstadje met een bevallige kerk en mooi beschilderde gevels. Tien kilometer verder vind je op zowat 800 m hoogte Las Vegas, een plaatsje met een twintigtal huizen en een mooi kerkje. Ook trof ik er voor de eerste keer een Canarische hond, grote oren, hoge poten en graatmager. Staan nog op het programma Loro Parque in Puerto de la Cruz, La Laguna, Pasaje Lunar.
We rijden de bergen in om via Santiago del Teide en ontelbare haarspeldbochten Masca te bereiken. Masca is bekend voor zijn mooie natuurwandeling door de gelijknamige barranco of kloof. Na een zware afdaling van ongeveer 5 km bereik je Playa de Masca. Heen en terug betekent dit 10 km en zet je er een halve dag over. Wij besluiten deze tocht niet te doen en verpozen met een sangria in de bar-restaurante "Chez Arlette". Een Française hebben we echter niet aangetroffen!.Wel is het al rust en vree wat hier uitstraalt; je kan zelf gebruik maken van hun hamac. We rijden verder via de smalle bergwegen richting Buenavista del Norte. Onderweg stoppen we nog even om van eindeloze panorama's te genieten. Zo rijden we door El Palmar - niet te verwarren met onze verblijfplaats! -waar we een merkwaardig natuurverschijnsel waarnemen: vanop een hoge heuvel lopen er drie grote bruine banden recht naar onder vlak achter de woonhuizen. Het lijkt een aardverschuiving, een andere uitleg kan ik hier niet voor vinden. Eindelijk in Buenavista del Norte aangekomen, rijden we onmiddellijk door naar Punta de Teno, het meest westelijke punt van het eiland. Onderweg staan er waarschuwingsborden in meerdere talen opgesteld, die je aandacht vestigen op het feit dat de weg kan gesloten worden. Dit gebeurt meestal bij regenweer en onweer wanneer de kans op steenslag het hoogst is. We negeren deze waarschuwing - het is vandaag immers prachtig weer - en rijden, weliswaar voorzichtiger, verder. Vlak aan een bocht rijden we door een tunnel om tussen bananenplantages door ons eindpunt te bereiken: de vuurtoren van Punta de Teno. Er staat, zoals steeds het geval zou zijn, veel wind. Van hieruit zie je duidelijk het buureiland La Palma. Ook zou je er walvissen en dolfijnen in de oceaan kunnen waarnemen. Wij hadden echter pech vandaag...niets te bespeuren. Wel konden we van de prachtige natuur genieten, ondermeer van de verschillende kleurschakeringen in het water, gaande van azuurblauw, groen tot donkerblauw. Velen waagden zich om in deze "Caraibischachtige zee" te zwemmen. De Dominicaanse Republiek ligt immers aan de overkant van de oceaan... De vuurtoren lijkt tussen twee lavarotsen vlak, voor een lavaveld, te liggen. Niettegenstaande er een kayakclub gevestigd is waarmee je dus met een kayak in dit prachtig oord op de oceaan kunt varen, is er geen enkele voorziening voor de toerist. Je treft er noch bar noch restaurant aan! We besluiten voldaan terug te keren en te stoppen in Buenavista. We verpozen in een eenvoudige bar vlak aan de prachtige kerk. De streek rond Buenavista is dun bevolkt door mensen die doorgaans van de bananenplantages leven. Ze worden vaak "Medianos" genaamd omdat ze de helft van de bananenoogst moeten afstaan aan de grondeigenaars. Moe maar voldaan opteren we ervoor om terug te keren via de autopista. Vandaag hebben we dan een echte volledige rit rond het eiland gedaan. We stoppen nog even in Puerito de Güimar waar we vlak aan het strand enkele tapa's calientes,waaronder een tortilla español en tonijn con majo, nuttigen. Onze vakantie zit er jammer genoeg bijna op.
Net voorbij Playa del Duque bereik je La Caleta, een aangenaam plaatsje dat stilaan plaats maakt voor het toerisme. Je kan er bv. het Belgisch restaurant "El Momento" met diverse Belgische bieren aantreffen. Ik verkoos af te zakken naar de kust. Hier heb je een prachtig zicht op de baai. Je kan er trouwens meerdere baaien bewonderen. Er zijn kleine (rots)stranden Vlak aan één ervan merk je onmiddellijk een typisch Canarisch (vis)restaurant "Piscis" met aangenaam zicht op de oceaan in een confortabele rieten zetel. foto's 1 t/m 5
Voorbij grote bananenplantages (foto 6) en enkele kilometers verder bezocht in Playa San Juan, een druk bezochte plek door de Spanjaarden. Ik trof er alleszins geen toersiten aan! Hier heb je een lange promenade langs de kust, een vissershaven en een prachtig zandstrand met enkele palmbomen. Wat er me ook opviel zijn de strandhokjes die ik nergers anders (tot nog toe) in Tenerife aantrof. Vlak aan dit strand is er een aangenaam terras van een bar-restaurant waar je van de typisch Spaanse keuken kunt genieten. foto's 7 t/m 11
Over de terugweg trof ik een roze brug. Die blijkt van het luxe 5 sterren hotel-resort Abama te zijn. Ik aarzelde niet en ging er een kijkje nemen. Op het eerste gezicht lijken de goden der aarde hier te vertoeven: de gasten worden met een golfkarretje van de ene plek naar het andere gebracht. Indien je dit wenst, kan je zelf zo'n karretje besturen. Om je naar het privé-strand te begeven, kan je gebruik maken van de 'finucular' of lift. Het is een strand met azuurblauwe zee om 'u' tegen te zeggen. Het park is een groene oase met kleurige bloemen, palmbomen, grasperken en verschillende zwembaden met dito service. Ik trof er klanten aan die van een maaltijd genoten die hen op een schaal werd gebracht! Ik verwijs naar de website van dit resort zodat je net als ik verder van deze droomwereld kunt genieten. Het paradijs is zeker niet ver weg! onderste 6 foto's!
Vanuit onze verblijfplaats in Palm-Mar kunnen we dagelijks genieten van prachtige zonsondergangen. Bij elke zonsondergang zien we links in beeld het buureiland "La Gomera" en verder rechts het eiland "La Palma" waarachter de zon steeds "verdwijnt". Hieronder enkele sfeerbeelden...
Dit plekje op Tenerife is niet overspoeld door hoge hotelbouw: er staan enkele Canarsiche huizen en één enkele bar, vlak aan het strand. El Puertito ligt in het zuidwesten van Tenerife, tussen de 2 toeristenplaatsen Playa de San Juan en Playa de las Americas. Dit kleine vissersplaatsje heeft nog een typische Canarische uitstraling. Hier vind je geen grote hotels en overvolle stranden, nee in El Puertito vind je authentieke witte huizen in Canarische stijl, en nog een in de rotsen gebouwd huis. Dit type grotwoning vind je niet veel op Tenerife. Je vindt er een mooi zandstrand dat niet druk bezocht wordt. Hier kun je nog rustig zonnen en genieten van het heerlijke weer op Tenerife. Geniet op het terras met een glas rode of rosé wijn in de hand van een prachtige zonsondergang, Bestel een heerlijk gerecht uit de lokale keuken van Tenerife en geniet van Canarische specialiteiten van het restaurants. Hier ervaar je nog het echte vakantie gevoel in dit rustige vakantiedorp op dit fantastisch eiland. Bij mijn aankomst aan het strand herkende ik meteen een schilderij van Dali: Cadaquès, maar dan in het miniatuur! zie foto 1
We maakten van ons bezoek aan de Romario gebruik om deze prachtige stad te bezoeken. Er is een mooi park van waaruit je een prachtig zicht op de vallei en Puerto de la Cruz hebt. Voor het gemeentehuis worden wondermooie zandtapijten gemaakt (jammer genoeg waren ze al weg toen wij er waren).
Ook is er een prachtige gebouw dat deels als restaurant (zeer betaalbare prijzen) deels als tentoonstellingsruimte gebruikt wordt. Ook is de Casa de los Balcones zeker een bezoekje waard.
La Orotava ligt in het noorden van het eiland. Dit gedeelte is veel vochtiger dan het zuiden en het regent er vaker. Het landschap is veel groener waardoor en veel mensen in de landbouw actief zijn. Carnaval is een belangrijk feest voor deze eilandbewoners. Dit geldt ook voor de Romario of oogstfeest met zijn "baile de Mago" - boerendans die door jong en oud in lokale klederdracht gevierd wordt. Er loopt een stoet van een vijtigtal huifkarren die elkeen getrokken worden door ossen, gevolgd door muziekanten en dansers komende uit verschillende hoeken uit Spanje (op het vaste land wordt ook de Romario gevierd). Op de Romario wordt er aan de omstaanders of toeschouwers gratis drank en voeding verdeeld. Wanneer je als toeschouwer een glaasje in een leder omhulsel rond de nek draagt wordt dit automatisch met wijn gevuld.
Wij hebben deze kans niet gemist en hebben aan dit feest deelgenomen. Met dank aan Janine en Roland voor het uitlenen van hun glaasjes.
Op uitnodiging van Janine werden we getrakteerd in een typisch Canarisch restaurant, namelijk in "Subido Taucho". Dit dorp, Taucho genaamd, ligt op 800 m hoogte. Samen mochten we de verjaardag van Walter (alweer!) en van Roland vieren.
Van hieruit heb je een panoramisch zicht op buureiland La Gomera, het verder gelegen La Palma, Los Cristianos, Playa Paraiso en uiteraard op Playa de las Americas. Het vergezicht is onbetaalbaar terwijl de eenvoudige gerechten van kip (pollo) en konijn (conejo) om van je vingers af te likken zijn. Als digestief mochten we van een 'barraquito' genieten, dit is koffie met liquor 43 en melk. 'Barra' betekent lagen, we konden inderdaad de verschillende lagen tellen...LEKKER, LEKKER!
Taucho zelf is wereldbekend voor de parapente-sprongen, die op het lager gelegen Adeje landen. Jammer genoeg waren we wat te laat om van dit spektakel nog te kunnen genieten. Een fijne en gezellige dag gehad!
Bij het verjaardagsfeestje van Walter (foto 1) rond het zwembad hebben we geen kater overgehouden. Wel werden er zowat 17 flessen Cava geledigd onder 20 personen. Het was een aangename en prettige avond. Onze Spaanse buur José zorgde zelfs voor een verrassing: een speciale soort cake gevuld met geitenkaas, een specialiteit uit El Hierro, een Canarisch eiland in de buurt van La Palma.
Met veel moeite vonden we Abades op de kaart: het staat vermeld als Abona! Abades op zichtzelf stelt niet veel voor. Er staan witgekalkte huizen, die meestal door de Duitsers als vakantiewoning gekocht werden. Wel staan er onvergetelijke stranden die in het weekend nogal druk door de Spanjaarden bezocht worden. Je kan er terecht in enkele bars, een restaurant dat die naam waardig is was nergens te bespeuren. Vroeger werden er in dit oord de lepra patiënten in het sanatorium ondergebracht. Ook staat er een onafgewerkt militair oefenkamp dat nu echter helemaal verlaten is alsook een kerk waar San Lazaro aangebeden werd. San Lazaro zou de beschermheilige van de armen zijn. Nu is dit een verlaten oord dat er echt als een spookdorp kan beschouwd worden.
Wat verder staat er een vuurtoren die identiek is als de "onze" bij Palm-Mar gelegen is. We keerden langs de kuststrook terug. Onderweg mochten we genieten van mooie baaitjes met een klaarheldere blauwe zee. Onze wandeling duurde zowat 2 uur. We waren blij dat we deze rustige en prachtige omgeving hebben mogen ontdekken.
Morgen gaan we met de buren naar een restaurant dat in de bergen gelegen is waar we de echte Canarische specialiteiten zullen leren kennen. We zijn benieuwd...
Het is een prachtige dag, we beperken ons tot een uitstapje naar Las Galletas, een vissershaventje hier vlak in de buurt. Toen we dit plaatsje in 1979 bezochten betekende dit amper iets. Nu is dit fameus gegroeid met enkele mooie winkelstraten, enige restaurants rond het water. Kortom een plekje om echt van te genieten. Op aanraden van Janine bezochten we het restaurant "El Euro", vlak rechtover de zee. Naar verluidt zou een Vlaming er de eigenaar van zijn. We hebben hem alleszins niet ontmoet. Wel waren er een sympathieke ober en dienster die meer dan het Spaans spreken. We installeerden ons in de knusse stoelen op het terras en bestelden 'el plato del dia' - de dagschotel - wat soep, gepaneerde kiplapjes met roomsaus en champignons omvatte voor 6,25 . Aan die prijs kun je het thuis zelf niet niet klaarmaken! De borden waren zodanig copieus dat we ze niet volledig leeg kregen... Daarna wandelden we rond het haventje, heel netjes met enkele leuke visrestaurants. Het merkwaardige ervan is het ponton boven het water dat ze als terras gebruiken. We zullen hen beslist eens een bezoekje brengen. Leuk en ook niet duur, op het eerste gezicht dan wel. Op de foto's zie je enkele impressies van rond de haven. Merk op foto 4 de Pico del Teide in al zijn glorie op de achtergrond.
Vandaag vieren we de verjaardag van Walter, onze buurman. Ik vrees dat het vanavond wat later dan gewoonlijk zal worden...ik moet toch niet sturen en dus niet in het zakje blazen, SANTE Walter en nog vele jaren erbij!
Morgen denken we Abades te bezoeken en er een wandeling naar het spookdorp te maken. Hopelijk wel zonder kater...
Vilaflor - Pico del Teide - Santiago - Los Gigantes - Armenime
Vanmorgen vertrokken naar Vilaflor. Dit is het hoogst gelegen dorp van Tenerife, namelijk op 1500 meter hoogte. Er staat een bevallig kerkje en enkele charmante huisjes die allen een mozaieken steen op de gevel dragen met de afbeelding van "Hermano Pedro de Vilaflor". Wat de betekenis ervan is heb ik het raden naar. Letterlijk vertaald betekent dit "broeder Pedro van Vilaflor". zie foto's 1 & 2 Dit is ook de vertrekplaats naar "Los Paisajes lunar", de maanlandschappen. We hebben deze wandelweg maar links laten liggen omwille van de nogal lang te leggen afstand en de niet al te goede rijweg (12 km h/t). Vilaflor is ook gekend voor het mineraal water dat uit de bergen stroomt; het is de bevoorrader van het flessenwater voor het eiland. Wat hogerop, richting Pico del Teide, vind je "El Mirador" links van de baan. Dit is een bekend bar - restaurant vanwaar je een oneindig panoramisch vergezicht hebt tot voorbij El Medano! Ook zie je links de terrassen waarop aardappelen geteeld worden. Twee keer per jaar worden ze gerooid of met andere woorden geoogst. Deze streek is ook gekend voor zijn wijn. zie foto El Mirador is een oord waar je tot rust komt. Toen wij een plaastje op het terras zochten, werden we tot onze grootste verbazing en verwondering aangesproken in het Vlaams! De uitbater blijkt afkomstig te zijn uit Sint-Pieters-Leeuw. Hij woont zowat 15 jaar in Tenerife. De menukaart toont enkele specialiteiten zoals Canarische kip en konijn. Jammer genoeg is het voor ons wat te vroeg om nu ons buikje te vullen en beperken we ons tot een frisdrank en een vers geperst fruitsap. Als je het ons vraagt, een echte aanrader, alhoewel we er niets genuttigd hebben. zie foto
We vervolgen onze weg tot aan de voet van de Pico del Teide, de hoogste top van Spanje: 3718 m. Vandaag hebben we geluk omdat er niet al te veel volk in de buurt is. We bevinden ons in het nationaal park van de Teide waar er een bezoekers- en informatiecentrum gelegen is. Van hieruit kan je beroep doen op gidsen om de Teide te voet te bereiken (een heel lange en zware wandeling naar verluidt). Anderen verkiezen om te teleferiek te gebruiken om naar de top te gaan. We beslissen om de Teide niet te doen en ons enkel te bepekeren tot deze mooie plek vanwaar je een mooi zicht heb op de Roque (van hieruit maak ik het bekendste plaatje van Tenerife) en op het grandiose ronde plateau dat met lavastenen en rotsen met bizarre vormen bedekt is. Ook tref je hier een prachtige kegelvormige plant aan die bedekt is met honderden kleine rode bloemetjes (kan er de naam niet van terugvinden). In het bezoekerscentrum kiezen we voor een "Berlijnse bol" om onze maag wat tevreden te stellen. Veel te zoet! Neem wat anders maar zeker dit niet. Een echte teleurstelling, we rekenden erop dat het dezelfde bol smaak als bij ons zou zijn... zie foto's Nu loopt de weg steil naar beneden - een uitstekende baan met niet al te veel bochten - richting Puerto de Santiago. Dit is een heel charmante plaats met mooie villa's en prachtige hotels. Op de kleine promenade heb je een onvergetelijk zicht op Los Gigantes, enorme hoge rotsen die bijna loodrecht in de oceaan staan. In Puerto de Santiago ligt er ook een haventje waar rijkelui hun jacht aangemeerd hebben. zie laatste foto's
De terugweg naar Palm-Mar leidt ons via Playa Paraiso (de lelijke hoteltorens staan er nog) naar de autosnelweg. Onderweg houden we nog even halt in Armenime, bekend voor haar (cultuur)parels uit Tenerife. Ineske geeft haar ogen meer dan de kost!
Vandaag besluiten we het wat rustiger te doen en bezoeken we het nabij gelegen vakantie oord van Playa de Las Americas. Dit ligt vlak naast Los Cristianos. De ene plaats loopt over de andere. Niettegenstaande de zon volop van de partij is, staat er een zeer sterke wind en doet het zeker geen deugd om een fikse wandeling te maken. We blijven in de nabijheid van de hotels die in de buurt van het strand gelegen zijn. Het zijn allemaal torenhoge gebouwen met er tussenin grote shopping centra, net zoals in Los Christianos. We gaan op zoek naar het hotel "Iberostar Bougainville Playa" omdat onze buren Tania en Mario er een kamer hebben geboekt vanaf 24 juni. We hadden al voor ons vertrek al afgesproken elkaar zeker hier nog te ontmoeten. Hun hotel straalt luxe uit. Toch is het zeker niet onze smaak. Nu we voor een andere verblijfsformule hebben gekozen, lijkt deze laatste ons de beste keuze. Maar ja, over kleuren en smaken kan je nooit discuciëren! Een vlakke wandelpromenade net naast de kust, zoals in de buurgemeente Los Cristianos, is er niet: Wel loop je naast de kuststrook maar dan wel op een zeker hoogte verschil. Het hotel Jardin Tropical beviel ons enorm omwille van de prachtige tuin met een enorm zwembadencomplex. zie foto"s 1,2 en 3. Op het strand was er niet veel volk te bespeuren, zie bijlage 4 We verlaten Playa om ons terug naar Palm-Mar te begeven alwaar we nog de wind proberen te trotseren rond de plaatselijke strandpromenade dat ongeveer 300 meter van ons vakantiehuisje ligt. De zee is zeer woelig, de wind slaat hard tekeer en er is haast niemand te bespeuren. zie foto's.
Hopelijk is het morgen aangenamer weer zodat we weer enkele typische plaatsen, zoals onder meer Villaflor dat op 1500 m hoogte gelegen is, kunnen verkennen.
El Medano, Santa Cruz de Tenerife, San Andrès, Taganana, Roque de las Bodegas
Vandaag besluiten we het noorden van Tenerife te bezoeken. Eerst stoppen we in El Medano, zowat 20 kilometer van Palm-Mar, net ten noorden van de luchthaven. El Medano is een typisch vissersdorp dat door de modale toerist niet gekend is. Je treft er een mooi strand aan met merkwaardige rotsen alwaar je voor de wind kunt schuilen. Langs de strandpromenade kan je aan je conditie werken: je treft immers aan enkele zitbanken trappers zoals bij een fiets zonder echter vooruit te gaan! Dit vind je ook in Los Christianos... Een charmant plaatsje zonder meer waar de Spanjaarden hun vakantie doorbrengen. Door de sterke wind is dit een paradijs voor surfers. foto bijlage 1
We verlaten El Medano en nemen de snelweg naar Santa Cruz de Tenerife, de hoofdstad van deze provincie. Net voor je Santa Cruz binnenrijdt, zie je links een fantastisch bouwwerk dat door Santiago Calatrava ontworpen werd. Het is het auditorium of concerthal. foto bijlage 2.
Vlak er naast zie je een zwembadencomplex dat onze goede vriend uit Lanzarote, Cesare Manrique, gebouwd werd. Jammer genoeg was het gesloten en waren de zwembaden leeg! foto bijlage 3
Via de plaza de España laten we Santa Cruz links liggen om San Andrès en meer bepaald Playa de las Teresitas te bereiken. Dit prachtig aangelegd strand is omzoomd door grote palmbomen en omvat zand uit de Sahara. Je waant er je werkelijk aan de Caraïben! Om je dorst te lessen kan je gemakkelijk terecht aan de vele kraampjes die je aan het strand treft. foto bijlage 4
Om verder de noordoostkust van het eiland te verkennen gaan we terug naar San Andrès om langs de mooie Montañas de Anaga het bergdorpje Taganana te bereiken. Dit dorp heeft zijn naam te danken aan de taal van de oorspronkelijke bewoners, de Guanchen, en betekent "land in de rotsen". Is ook heel bekend voor zijn plaatselijke wijn. Wanneer je eventueel deze plaats wilt bezoeken, parkeer dan je wagen aan de zijkant van de baan, vlak voor de ingang van het dorp. De straten zijn er veel te smal; wij werden er bijna aangereden door een bromfietser die plotseling vanachter de hoek kwam! De tijd lijkt er stil te staan... her vind je een kerkje, wat verder een vervallen kapelletje. De huisjes staan er precies verlaten bij. foto bijlage 5
Het is nu 15h30 en we beginnen stilaan honger te krijgen. In Taganana is er werkelijk niets te vinden! Daarom rijden we enkele kilometers lager om deze keer de noordoost kust te bereiken, meer bepaald Roque de las Bodegas. Dit dorp heeft zijn naam te danken aan de kolossale rots in de zee die gemakkelijk begaanbaar is. Het omvat amper een straat: de kustweg die 12 kilometer verder noordwaarts doodloopt. Wat verder rechtover deze rots treft je er een heel eenvoudig "restaurant" aan, Casa Africa genaamd. We probeerden er de plaatselijke keuken en kozen voor een typische Canarische schotel, veel keuze is er trouwens niet. Deze bestond uit een gevarieerd slaatje, Canarische aardappelen met het verplichte "mojo rojo" (is een rood pikant sausje met veel look - bestaat eveneens in het groen - "mojo verde"), en een roodachtige vis met enorme stekels aan de staart en aan de vinnen - lijkt waarempel op een drakenvis - die de plaatselijke bevolking een "Cantarero" noemt. Nog nooit gezien maar LEKKER, LEKKER! Een echte aanrader. foto's bijlagen 6 en 7
Moe maar meer dan voldaan, keren we terug via de regenwolken in de bergen naar het zonovergoten Palm-Mar (gedurende de ganse terugweg reden we door de regen tot op 5 km van Palm-Mar!!!).
Vandaag,14 juni - vaderdag, om 7 uur opgestaan. Terwijl ik aan deze blog wou beginnen, stond Janine plots aan de deur te kloppen met de vraag of ik mee ging wandelen - we hadden dit reeds gisteren afgesproken. In een mum van tijd stond ik klaar met uiteraard mijn fotomateriaal in de hand. We begaven ons naar de "Malpais de Rasca", een natuurreservaat vlak in de buurt. De Malpais is gemakkelijk begaanbaar: alles is vlak. Goede wandelwegen met her en der wat stenen en keien bezaaid. Er groeien allerhande cactussen, een soort rode bloemmetjes die mij onbekend zijn en struiken. Op het eerste gezicht lijkt dit een beetje op het maquis in Corsica... maar dan wel tussen de lavastenen. We begeven ons naar ons eindpunt: de faro de Rasco, een grote vuurtoren in het rood en wit geschilderd. Dit is dan ook het zuidelijkste punt van het eiland. Je hebt er prachtige vergezichten op zowel de bergen, waaronder de Teide, als op de oceaan. Tijdens onze tocht verteld Janine me over het overlijden van haar neef Adelin in 2006 op deze plek (zie foto - in de verte zie je de gebouwen van Palm-Mar - in bijlage). Wat verder ligt er ook nog een honden kerkhof met heuse graven! Mocht je in de buurt van Palm-Mar zijn, moet je deze wandeling zeker maken, het loont zeker de moeite!
Deze namiddag Los Cristianos bezocht. Dit is een megaplaats voor de strandligger. Eens voorbij de haven vanwaar je onder andere naar het buureiland La Gomera kunt varen, loop je via de kilometerslange promenade van het ene strand naar het andere. Hier liggen ook de meeste hotels: van de heel eenvoudige tot de super de luxe. Ook vind je er reuzegrote shopping centra. Vandaag is het zondag, de meeste winkels waren ... gesloten. Heel goedkoop dus! Wat verder ligt er een strand dat vanwege de grote golven door surfers gebruikt wordt - zie bijlage 2. Persoonlijk vind ik Los Cristianos zeer druk en is het karakteristieke Tenerife hier zoek. Wel komt de doorsnee toerist aan zijn trekken ... tot zelfs bij de Mac Donalds!
Vandaag zijn we eindelijk vertrokken. Wat een zware dag! Om 2 uur moesten we uit de veren om onze vlucht van 5h50 naar Tenerife Sur met Jetairfly te halen. Na zowat 4h25 vliegen bereikten we dit zonovergoten eiland. Terwijl Inès voor de bagage zorgde, begaf ik me onmiddellijk naar het autoverhuur bedrijf, "Autoreisen". De wagen had ik reeds op voorhand via het internet geboekt. Alles verliep zeer vlot. Op de korte tijd dat Inès de bagage had, bezat ik reeds de nodige autopapieren en dito sleutel. Na wat zoeken, vonden we uiteindelijk onze verhuurauto: een witte Seat Ibiza! De GPS voerde ons vlotjes naar onze eindbestemming: Palm-Mar en meer bepaald Terrazas del Faro. Zoals eerder vermeld in deze blog vinden we hier hemel op aarde: alles wat je ook maar verlangt, vind je hier. Niets wordt aan het toeval overgelaten. Janine en Roland zijn echt toffe mensen. We werden er verwelkomd met een fles Cava!!! Na een rondleiding in het complex, vonden we uiteindelijk onze weg - van parking tot in het eigen appartement... De buren zijn ook Vlamingen, kortom we zitten echt in Vlaanderen maar dan wel onder de zon! Na onze nodige inkopen te hebben gedaan in de Mercadona (een ganse huisvoorraad) werden we nog op het avondaperitief bij Janine & Roland uitgenodigd: de Cava stond al gekoeld!
Na deze echt zware dag, konden we eindelijk onder de lakens...
Vandaag zijn we 7 juni - dag van de verkiezingskoorts. Kan ons weinig deren! We zijn stilaan bezig met aan onze valiezen te denken en meer bepaald wat we zowat zullen meenemen. Mijn fotomateriaal staat toch al klaar! Niettegenstaande ik vandaag als bijzitter voor het kiesbureau moest zetelen, werd ik wel vrijgesteld:; er waren voldoende mensen. Fredje met gerust gemoed terug naar huis om zijn buxusstruikjes bij te snoeien. Neske nog al gauw aan de strijk om het nodige nog te kunnen inpakken.
Vandaag, net zoals de vorige dagen, is het echt genieten van dit lekker weertje. Dit in onze eigen tuin! Neen, nog niet in Palm-Mar, maar in ons eigen Affligem...
Met het vooruitzicht op onze vakantie, hebben we er voor gezorgd dat onze visjes niet zouden verhongeren. We kochten een automatische visvoer verdeler. Dit hebben we zodanig ingesteld dat ze tweemaal per dag de nodige voedingsstoffen automatisch toegediend zullen krijgen. We zijn benieuwd of de hoeveelheid wel voldoende zal zijn...en ja hoor, was wel wat te veel. Hebben de instelling moeten wijzigen.
Nog enkele weken voor de start van onze welverdiende vakantie.
Weldra vertrekken Inès en ik naar Tenerife voor een periode van 2 weken. We hebben een appartement in Palm-Mar gehuurd. Palm-Mar ligt in het uiterste zuiden van Tenerife tussen Tenbel en Los Christianos. Het is een typisch toeristendorp met verschillende vakantiecomplexen. Wij zullen er logeren in Terrazas del Faro, een rustig complex met zowat 76 appartementen. Let wel: geen hoogbouw maar huisjes met een gelijkvloers en één verdieping. De eigenaars van onze vakantiewoning zijn Roland en Janine, een koppel gepensioneerde Vlamingen. In principe zullen ze er ook zijn: zij bezitten immers een tweede appartement, vlak bij het onze. Het appartement omvat alle comfort zoals TV-Vlaanderen via Satelliet, wifi-aansluiting voor onze laptop, volledig ingerichte keuken, twee slaapkamers met eigen badkamer waarvan we er uiteraard slechts één zullen gebruiken... een terras vlak voor het zwembad. Kortom wat moet een mens nog meer wensen. Tenerife hebben we reeds 2 keer bezocht: de eerste keer waren we in Tenbel in juni 1979, jaar dat onze dochter Annelaure werd geboren. We hebben er heel goede herinneringen aan over gehouden. We bezochten toen zowel het noorden als het ganse eiland waaronder uiteraard de Teide, de hoogste top van Spanje.
De tweede keer dat we naar Tenerife gingen, verbleven we in Costa Paraiso, een vakantiedorp met niets dan torenhoge hotel-gebouwen. Een echte ontgoocheling! NIETS is er te beleven. Toch stelden we vast dat er heel wat bijgebouwd werd in het zuidelijkste deel van dit prachtig eiland. Toen gingen we nog eens een kijkje nemen in Tenbel: wat waren we geschrokken! Zo verloederd, we achtten het echt onmogelijk! Ook deed ik er een uitstap in mijn eentje in de barranco del infierno met als beloning op het einde een knaller van een waterval! De tocht duurt zowat 2 uur of was het langer....ik weet het niet meer. Daarom ben ik van plan dit nog eens over te doen. Janine en Roland zullen ons zeker nog enkele tips meegeven over prachtige wandelingen in de natuur want in Tenerife zijn er niet alleen desirata voor de nachtuilen maar ook kan de natuurliefhebber aan zijn trekken komen. Er zijn immers enorm veel natuurparken en -reservaten.
Mijn fotomateriaal staat al klaar... Inès zal voor het vullen van onze bagage zorgen. We zijn benieuwd want het is de eerste keer dat we ons niet zullen laten bedienen. Voor ons ontbijt en de andere levensnoodzakelijke voedingswaren zullen we immers zelf ter plaatse moeten zorgen. Geen "all in service" meer...
We rijden de bergen in om via Santiago del Teide en ontelbare haarspeldbochten Masca te bereiken. Masca is bekend voor zijn mooie natuurwandeling door de gelijknamige barranco of kloof. Na een zware afdaling van ongeveer 5 km bereik je Playa de Masca. Heen en terug betekent dit 10 km en zet je er een halve dag over. Wij besluiten deze tocht niet te doen en verpozen met een sangria in de bar-restaurante "Chez Arlette". Een Française hebben we echter niet aangetroffen!.Wel is het al rust en vree wat hier uitstraalt; je kan zelf gebruik maken van hun hamac. We rijden verder via de smalle bergwegen richting Buenavista del Norte. Onderweg stoppen we nog even om van eindeloze panorama's te genieten. Zo rijden we door El Palmar - niet te verwarren met onze verblijfplaats! -waar we een merkwaardig natuurverschijnsel waarnemen: vanop een hoge heuvel lopen er drie grote bruine banden recht naar onder vlak achter de woonhuizen. Het lijkt een aardverschuiving, een andere uitleg kan ik hier niet voor vinden.
Net voorbij Playa del Duque bereik je La Caleta, een aangenaam plaatsje dat stilaan plaats maakt voor het toerisme. Je kan er bv. het Belgisch restaurant "El Momento" met diverse Belgische bieren aantreffen.
Vanuit onze verblijfplaats in Palm-Mar kunnen we dagelijks genieten van prachtige zonsondergangen. Bij elke zonsondergang zien we links in beeld het buureiland "La Gomera" en verder rechts het eiland "La Palma" waarachter de zon steeds "verdwijnt".
Dit plekje op Tenerife is niet overspoeld door hoge hotelbouw: er staan enkele Canarsiche huizen en één enkele bar, vlak aan het strand.
La Orotava ligt in het noorden van het eiland. Dit gedeelte is veel vochtiger dan het zuiden en het regent er vaker. Het landschap is veel groener waardoor en veel mensen in de landbouw actief zijn.
Bij het verjaardagsfeestje van Walter (foto 1) rond het zwembad hebben we geen kater overgehouden. Wel werden er zowat 17 flessen Cava geledigd onder 20 personen. Het was een aangename en prettige avond. Onze Spaanse buur José zorgde zelfs voor een verrassing: een speciale soort cake gevuld met geitenkaas, een specialiteit uit El Hierro, een Canarisch eiland in de buurt van La Palma.
Vanmorgen vertrokken naar Vilaflor. Dit is het hoogst gelegen dorp van Tenerife, namelijk op 1500 meter hoogte. Er staat een bevallig kerkje en enkele charmante huisjes die allen een mozaieken steen op de gevel dragen met de afbeelding van "Hermano Pedro de Vilaflor". Wat de betekenis ervan is heb ik het raden naar. Letterlijk vertaald betekent dit "broeder Pedro van Vilaflor". zie foto's 1 & 2
Vandaag besluiten we het wat rustiger te doen en bezoeken we het nabij gelegen vakantie oord van Playa de Las Americas. Dit ligt vlak naast Los Cristianos. De ene plaats loopt over de andere. Niettegenstaande de zon volop van de partij is, staat er een zeer sterke wind en doet het zeker geen deugd om een fikse wandeling te maken. We blijven in de nabijheid van de hotels die in de buurt van het strand gelegen zijn. Het zijn allemaal torenhoge gebouwen met er tussenin grote shopping centra, net zoals in Los Christianos. We gaan op zoek naar het hotel "Iberostar Bougainville Playa" omdat onze buren Tania en Mario er een kamer hebben geboekt vanaf 24 juni. We hadden al voor ons vertrek al afgesproken elkaar zeker hier nog te ontmoeten. Hun hotel straalt luxe uit. Toch is het zeker niet onze smaak. Nu we voor een andere verblijfsformule hebben gekozen, lijkt deze laatste ons de beste keuze. Maar ja, over kleuren en smaken kan je nooit discuciëren! Een vlakke wandelpromenade net naast de kust, zoals in de buurgemeente Los Cristianos, is er niet: Wel loop je naast de kuststrook maar dan wel op een zeker hoogte verschil. Het hotel Jardin Tropical beviel ons enorm omwille van de prachtige tuin met een enorm zwembadencomplex. zie foto"s 1,2 en 3. Op het strand was er niet veel volk te bespeuren, zie bijlage 4 
Vandaag besluiten we het noorden van Tenerife te bezoeken. Eerst stoppen we in El Medano, zowat 20 kilometer van Palm-Mar, net ten noorden van de luchthaven.
Vandaag,14 juni - vaderdag, om 7 uur opgestaan. Terwijl ik aan deze blog wou beginnen, stond Janine plots aan de deur te kloppen met de vraag of ik mee ging wandelen - we hadden dit reeds gisteren afgesproken. In een mum van tijd stond ik klaar met uiteraard mijn fotomateriaal in de hand.
Vandaag zijn we eindelijk vertrokken. Wat een zware dag! Om 2 uur moesten we uit de veren om onze vlucht van 5h50 naar Tenerife Sur met Jetairfly te halen. Na zowat 4h25 vliegen bereikten we dit zonovergoten eiland.
Vandaag, net zoals de vorige dagen, is het echt genieten van dit lekker weertje. Dit in onze eigen tuin! Neen, nog niet in Palm-Mar, maar in ons eigen Affligem...
Weldra vertrekken Inès en ik naar Tenerife voor een periode van 2 weken. We hebben een appartement in Palm-Mar gehuurd. Palm-Mar ligt in het uiterste zuiden van Tenerife tussen Tenbel en Los Christianos. Het is een typisch toeristendorp met verschillende vakantiecomplexen. Wij zullen er logeren in Terrazas del Faro, een rustig complex met zowat 76 appartementen. Let wel: geen hoogbouw maar huisjes met een gelijkvloers en één verdieping. De eigenaars van onze vakantiewoning zijn Roland en Janine, een koppel gepensioneerde Vlamingen. In principe zullen ze er ook zijn: zij bezitten immers een tweede appartement, vlak bij het onze.
