De rit naar Nelson is 240 km. Op een zeker moment wordt het spannend want ik zie in de verte een hele grijze lucht. Een bosbrand! De brandweerauto's rijden af en aan en zelfs helikopters zijn ingezet. Ik kan er gelukkig net langs. 

Nelson heeft een aantal prachtige parken o.a het Queenspark. De boom is van 1892. Ik heb er mijn flesje bijgezet om een idee te geven van de omvang van de boom.

Er zit ook een foto bij van Abel Tasman. Een tragisch verhaal : buiten dat hij de pech had om als Nederlander geboren te worden (grotere pech kun je toch niet hebben zeggen de Belgen - grapje..... dat zeggen ze over de Duitsers), is hij jong gestorven en heeft nooit de erkenning gekregen dat hij eigenlijk de ontdekker is van NZ., krijgt hij een standbeeld en schijten ze nog op zijn kop ook!

Tot de volgende keer.

Ik ben 's middags nog vertrokken richting Oostkust. Via de Lewispas, wat weer erg mooi was. Ik ben nu aangekomen in Kaikoura om te kijken of ik walvissen en dolfijnen kan zien.

De foto's zijn van de Pancakes rotsen, waar de natuur gedurende miljoenen jaren stukje bij beetje de zachte delen heeft losgeweekt en de harde delen zijn dit kunstwerkje geworden. De zonsondergang is nl. ook altijd een mooi fenomeen om vast te leggen. Het was weer genieten, ik hoop voor jullie hetzelfde.

Cu

De reis gaat verder langs de Westkust. Ik vertrek met regen uit Haast richting de gletsjers : Fox en Franz Jozef. Het weer lijkt te verbeten dus ik besluit in Franz Jozef, in het Rainforest Holidaypark te overnachten. De hele nacht giet het en de volgende morgen is het baggerweer. Je kan zelfs te toppen van de bergen niet zien. Dan maar verder rijden langs de kust. Ik heb geluk want in Hokitika, een charmant dorpje, breekt 's middags de zon door. De info van de campinghoudster is geweldig. Er is toevallig ook een sculptuurfestival op het strand. Zie foto's. Sommige deelnemers hebben prachtige dingen afgeleverd. 

Ik kan hier blijven foto's maken..... en dat ga ik zeker doen, want het is nooit hetzelfde.

See you next time