Vandaag voel ik mijn levenskracht wegsijpelen. Hoe kan ik nu 14 jaren van mijn leven verliezen? Natuurlijk had ik het kunnen zien aankomen, waarom wou ze anders geen kinderen? Ik vertrouwde die leugenachtige ogen, die huichelende stem, die vrouw met haar rode haren! Ik weet dat ik me sterk moet houden. Ik heb het lot niet in handen... Wat moet komen zal komen en ik hoop dat ik op een dag WEL de ware tegenkom!
Ik ben met deze blog begonnen om mijn gedachten op papier vast te leggen. Naar mijn mening is bewust reflecteren over problemen juist de ideale oplossing om met je eigen kracht er terug bovenop te komen. Mijn echtscheiding is op volle toeren en ik voel me er heel erg verdwaald in. Alsof ik mezelf kwijt raak. Wat ergens ook zo is, want mijn wederhelft valt weg. Ja, ze liet me in meerdere opzichten in de steek.ik probeer mezelf er nog iedere dag van te overtuigen dat het beter is zo, maar... Zo makkelijk is het niet om los te laten.
Ik zal dus af en toe hier een reflectie plaatsen, vooral voor mezelf, maar wie weet heeft iemand er ook iets aan.
