1. Zulte-Waregem 2. Chelsea FC 3. Olympique Lyonnais 4. Green Valling Helderbeek 5. FC Barcelona
FOeRT
Formatie Objectieve en Regelrechte Tegenstrevers!
15-04-2006
Dolen in Neejderlands Limburg!
Consternatie alom aan de start van de Amstel Gold Race, als blijkt dat de volledige teams van Liquigas, AG2R, Bouygues, Cofidis, Credit Agricole, la Française des Jeux, Lampre, Milram en Barloworld niet aan de start verschijnen! Al hun renners, 72 in totaal, liggen immers met hevige krampen te woelen in hun bed - het bed van hun Nederlandse hotelkamer, waar zij de avond tevoren typisch Nederlandse kost gegeten hadden. "Het is verschrikkelijk," getuigt Rik Verbrugghe tussen twee koortsaanvallen door, "toen we gisteren die uiensoep met perzik voorgeschoteld kregen, zeiden we: "dit geven we thuis nog niet aan de hond." Maar toen we dat walgelijke, hamburgerachtige vlees zagen, wisten we het zeker: dit eten ís hond!" Nou zijn wel niet letterlijk alle coureurs van de 9 genoemde teams geveld: hun Nederlandse renners, zoals Stef Clement van Bouygues, zijn nog zo fris als een hoentje.
Dat de Nederlandse formaties nog gezond en wel zijn, zal niemand verbazen. Ook de Belgische en Duitse teams zijn ontsnapt, door eenvoudigweg in België of Duitsland te overnachten. Sibneft~ACPAN~Elle bijvoorbeeld, logeerde in het Mettotel te Mettekoven. Ook teams met Belgische leiding, zoals Phonak en Discovery Channel, sliepen veilig in Belgische bedden, net als de Spaanse ploegen, die met het oog op de Ardense klassiekers hun tenten in Luik opgeslagen hebben. De CSC'ers overnachtten wel in Nederland, maar dan letterlijk in tenten: "Hotelkamers zijn voor jeannetten," also sprach Bjarne Riis.
Maar welk verhaal vertellen de geviseerde Nederlandse hotels? In de hotels zelf klemt men de lippen op elkaar (net als de renners, die het kotsen ondertussen wel een beetje beu zijn), maar we vinden wel gehoor bij de directeur-generaal van TUI, de overkoepelende hotelketen, die de toeristische sector meer en meer in zijn greep krijgt. Herr Heinz-Helmut-Heinrich Sturmlaufer deelt ons het volgende mee: "Blijkbaar heeft het Nederlandse personeel de renners ongewild vergiftigd door hen een Drentse schotel op te dienen. Dat zijn fouten. We zullen daar krachtdadig tegen optreden. Onze Nederlandse hotels zullen onmiddellijk verkocht worden."
Ondanks alle inhumane commotie, brengt Sibneft~ACPAN~Elle, het team van FOeRT, de volgende 8 renners aan de start: 201) Karsten Kroon (Ned) 202) Serge Baguet (Bel) 203) Philippe Gilbert (Bel) 204) Andrei Kasjetsjkin (Kaz) 205) Axel Merckx (Bel) 206) Emanuele Sella (Ita) 207) Georg Totschnig (Oos) 208) Jens Voigt (Dui)
Al na 5 kilometer voert Voigt voorbeeldig zijn opdracht uit, door ten aanval te trekken. Hij krijgt snel het gezelschap van 7 andere aanvalslustige vermetele dwazen: Johan Vansummeren (Bel), Addy Engels (Ned), Christian Vande Velde (VSt), Stefan Schumacher (Dui), Bram De Groot (Ned), Philip Meirhaeghe (Bel) en Erwin Thijs (Bel). De 8 zouden een vijftal minuten krijgen.
Al in Ubachsberg trekken enkele achtervolgers ten aanval, maar hen (Portal (Fra), Jäksche (Dui) en de Italiaan Mazzoleni) kunnen we snel vergeten, wanneer zij plotseling verdwenen zijn! Volledig verward door het warrige parcours hebben ze in Schin op Geul de weg naar links genomen, richting Keutenberg... Bijgevolg moeten T-mobile en Phonak de achtervolging blijven leiden. Op de Sibbergrubbe en de Cauberg worden zij plots bijgestaan door Baguet en Gilbert, die stevig op kop gaan sleuren. Voor het eerst roepen de renners om hun moeder...
De situatie blijft onveranderd, tot aan de Eyserweg. De kopgroep breekt in twee: Thijs, De Groot, Vande Velde en de zware Voigt moeten de rol lossen. Vansummeren, Engels, Schumacher en mountainbiker Meirhaeghe gaan alleen verder op avontuur. 3 minuten later zou men de renners van Sibneft aan de kop verwachten, maar niets is minder waar. Iedereen zit immers in het wiel van... Michael Boogerd, die op de Eyserweg zijn eerste aanval plaatst. Zonder succes.
We rijden weer richting Cauberg, maar al op de Sibbergrubbe gaan enkele renners in de tegenaanval: Schmitz (Ned), Sella (Ita) en Erik Dekker (Ned). Op de Cauberg zelf moet Meirhaeghe zijn drie medevluchters laten gaan. In het peloton demarreert Boogerd, maar hij krijgt meteen een rist favorieten en semi-kanshebbers in zijn wiel.
Ook op de Wolfsberg, de Loorberg en de Eyserbosweg sleurt een moedige Boogerd aan de kop, maar de favorieten, waaronder een attente Bettini, geven hem geen meter. Al heeft Boogerd het peloton wel uitgedund tot een groep van pakweg dertig man. De belangrijkste geloste is Rebellin, die last heeft van zijn ribben.
De Keutenberg is het aambeeld waarop de renners aan stukken geslagen worden. Voorin laten Vansummeren en Engels hun kompaan Schumacher achter, die alras opgeraapt wordt een ontketende Sella, die enkel Schmitz nog in zijn wiel heeft. Wat later dient Erik Dekker als mikpunt voor zijn kopman: Boogerd rijdt erop en erover, maar net wanneer die stilvalt, zet Bettini aan! Enkel Kroon kan de ijzersterke Italiaan volgen, de rest kijkt naar een puffende Boogerd...
Kroon en Bettini komen al snel bij Sella, Schmitz en Schumacher. Met zijn vijven gaan ze op zoek naar Vansummeren en Engels, die nog een half minuutje hebben. Wanneer ze met een rotvaart Sibbe verlaten, en het dal van de Geul in duiken, benen zij de twee vroege vluchters bij. Met zeven man gaan ze naar de Cauberg. Nog voor de voet van de laatste helling doet Schumacher een wanhoopsaanval, onmiddellijk op de huid gezeten door Sella. De Duitser en de Italiaan nemen enkele decameters, terwijl Kroon zich in het wiel van Bettini nestelt. Bettini leidt de achtervolging op Sella en Schumacher, tot Schmitz demarreert. Kroon snelt naar zijn landgenoot, maar heeft nu Bettini in zijn wiel. Schmitz houdt in, Kroon laat Sella nog wat verder wegrijden, en ook Bettini, op wie alle ogen nu rusten, vertraagt. Vansummeren en Engels komen terug... Uiteindelijk zet Bettini toch aan, gevolgd door Kroon en Schmitz. Vansummeren en Engels moeten definitief lossen, terwijl ook Schumacher opgeraapt, en achtergelaten wordt. Het is nu man tegen man: Sella tegen Bettini, want Kroon stopt af voor Sella, en Schmitz is niet bij machte om de ontketende Bettini bij te halen. In de laatste hectometer bereikt Bettini het wiel van Sella, maar net dan valt Kroon aan. Er knapt iets bij Bettini, die zelfs Schmitz nog voorbij ziet zoeven. Maar ook Schmitz kan Kroon niet meer voorbij: Karsten Kroon zegeviert in de Amstel Gold Race!
1) Kroon (Ned) 2) Schmitz (Ned) 3) Bettini (Ita) op 0'02" 4) Sella (Ita) op 0'02" 5) Vansummeren (Bel) op 0'24" 6) Engels (Ned) op 0'24" 7) Schumacher (Dui) op 0'32" 8) Valverde (Spa) op 1'20" 9) Freire (Spa) op 1'20" 10) Leukemans (Bel) op 1'20"
Pieri mag nog wat kilos afvallen, de vadsigaard
Die vervloekte goederentrein uit Bohemen! Alsof Bohemer Farazijn dat georkestreerd had. Helaas leerde de sterkste renner van het amateurpeloton - Kees Hagen een belangrijke les: de sterkste zijn is niet alles; je moet ook geluk hebben. Maar niemand die eraan twijfelt dat Hagen revanche zal nemen in Moersbos.
Ermelo is een mooie groene Nederlandse gemeente in de provincie Gelderland. Een ideale kweekvijver voor een Nederlands beuktalent. Kees Hagen is er zo een. Mondig, knap en vooral beresterk. Volgend jaar zal hij bij de profs van zich laten horen! Wij bezochten hem na een zware trainingsdag om te zien of hij de teleurstelling van afgelopen weekeinde te boven is gekomen. We klopten aan zijn ouderlijk huis aan, en mochten in de lederen zetel plaatsnemen in een simpel Ermeloos salon.
Dag Kees, hoe gaat het?
-Zeer goed, dank u.
Heb je de diskwalificatie al verwerkt?
-Tuurlijk. Het reglement moet altijd gerespecteerd worden. Ik had moeten stoppen, maar had zoveel adrenaline in mij dat ik toch doorreed. De trein was nog ver van mij verwijderd, maar dat pleit me nog niet vrij. Hoe dan ook: mijn conditie is super. Dàt telt.
Pieri juichte uitbundig op het podium.
-Pieri is een vadsigaard. Hij mag nog wat kilos afvallen. Ik heb de beste benen van het hele peloton. Ik viel 3 keer aan en dan nog maakte ik het af. Dat Dario zo uitbundig was begrijp ik niet. Hij en Wijnands konden met zijn tweeën mijn tempo niet volgen.
De concurrentie stelde niets voor
-Inderdaad.
Heb je al gehoord dat Pieri aan het bijtrainen is, en dat Uros Murn scherper dan ooit staat?
-Pieri moét bijtrainen. De man heeft geen discipline. Bij de profs bleek dat hij talent had je wordt niet zomaar 2de in Roubaix maar jezelf verzorgen is ook belangrijk. Wat Murn betreft: ik weet dat hij in de Kaukasus getraind heeft. Wie 3x per dag de Elbroes met de fiets kan beklimmen is met zijn vak bezig.
Hoe zien je dagen eruit nu Moersbos nadert?
-Ik ga nog enkele dagen doorbrengen op de Andes. Daar ga ik het klimwerk onder handen nemen en dan zak ik af naar de Belgische Kust om met de wind op kop tempo te fietsen.
Heb je nog een privé-leven tijdens dit voorjaar?
-Neen. Ik sta elke ochtend om 5u op. Ik fiets een uurtje op de hometrainer en ontbijt dan uitgebreid. Dan fiets ik nog een uur of 5-6. Als ik hierna goed gegeten heb, loop ik 15km of ga ik nog 5km zwemmen. Om 21u lig ik alweer te slapen. Avondeten doe ik nooit. Tijd voor een film of een avondje stappen is er niet.
Je staat bekend om je Spartaanse trainingsmethoden. Ga je ook dit jaar weer deelnemen aan enkele triatlons?
-Ja, als mijn wielerjaar erop zit leg ik me weer toe op die discipline. Vorig jaar heb ik enkele podiumplaatsen behaald, en ik hoop dit jaar stiekem een wedstrijd te winnen. Maar mijn wielercarrière gaat voor: vanaf volgend jaar zie je me enkel nog deelnemen aan wielerwedstrijden.
Sinds wanneer ben je bezeten van je fiets?
- Sinds mijn 12de. Na de basisschool wilde ik absoluut naar Amsterdam naar school. Dat was 80km ver. Omdat we het thuis niet zo breed hadden, moest ik met de fiets gaan. In het begin deed ik daar soms 4 uur over heen en 4uur terug. Dat betekende vaak dat ik om 4u s ochtends moest vertrekken. In de winter van 97 was dat afzien: bij 12° in het donker fietsen. Maar naarmate de jaren vorderden, ging dat steeds vlotter. Op den duur deed ik er slechts 2 uur over.
Waarom denk je dat je in het peloton zo weinig vrienden hebt?
-Ik leef alleen, train alleen, en rij mijn wedstrijden alleen. Ik werk nooit samen met andere wielrenners. Ik word betaald om te winnen en spektakel te geven. Aanvallen en het dan afmaken, daar gaat het om. Ik heb niemand nodig die me aan de meet moet afzetten. Ik zal mijn ploegmakkers nooit onrecht aandoen, maar rij wél altijd mijn eigen koers.
Er staan een aantal grote ploegen te popelen om je volgend jaar in te lijven.
-Ja, dat schrijven ze toch. Ach, misschien fiets ik volgend jaar beter bij een kleine ploeg. Teamorders en dat soort bullshit, dat is allemaal niks voor mij. Net voor een wedstrijd moeten ze bij mij niet afkomen: Daar en daar doe je dit. Dan haak ik af. Geef mij maar een provincieploegje waar ik carte blanche krijg.
Kees, bedankt voor dit gesprek
-Graag gedaan, ik ga nog een halfuurtje hardlopen in het donker.
De eerste amateurwedstrijd waar ons B team aan meedoet, is meteen een klassieker in het circuit. De ambities van de Foert wielerploeg waren vanaf de stichting zeer duidelijk: minstens een keer winstofwel in Houthalen Stokrooie Houthalen ofwel in de GP Moersbos.
De ruggegraat van ons veredeld B-team bestaat vandaag uit de ervaren renners Pieri, Vandenbroucke en Farazijn en uit beloftevolle veulen Wijnands. De ploeg heeft nog niet zoveel middelen en daardoor is B-ploegleider Paart reserverenner in geval van nood. Muscat en Murn bleven thuis met problemen aan het zitvlak.
De Limburgse klassieker ging vanmiddag om 14u van start. Het parcours was 51km lang en kende 4 Capi: de Steenberg, de E314-Brug, de Bolderberg (8ste cat.) en de Kasseibrug waar de renners 2x over moesten. In Houthalen lag op 2km voor de streep nog een korte helling van 100m met 50m vals plat. De rest van het parcours was vlak.
Ons B-team ging aan de start met volgende renners:
41) Dario Pieri (Ita)
42) Frank Vandenbroucke (Bel)
43) Peter Farazijn (Boh)
44) Stefan Wijnands (Bel)
Voor deze eerste wedstrijd gaf Paart geen teamorders. Iedereen mocht doen waar hij zijn in had, zolang dit niemand anders van de ploeg benadeelde.
Om 14u gaat het startschot af onder een onheilspellende hemel bij 4 Beaufort westenwind. Na 2km, aan de afdaling in industrieterrein Centrum-Zuid in Houthalen, ontsnappen 2 renners uit het peloton: Rafael Macaronn (Spa) en Kees Hagen (Ned) versnellen en nemen een handvol seconden voor een goed georganiseerd peloton.
Op de Stationsstraat richting Zolder rijden de renners pal met de wind op kop, en de twee vluchters worden weer gegrepen. Het peloton stelt een grote waaier op, maar helaas vallen achteraan zon 40 renners weg door de wind. Frank Vandenbroucke hoort bij deze passers. Hij geeft even later zelfs op.
Het 81 renners tellende peloton waaiert zich tegen 45km/u een weg richting Zolder, om dan via de toeristische weg Boekt te bereiken. Aanvallen blijven uit, aangezien de Capi in zicht zijn. Volgens de wedstrijdradio zouden felle voorjaarsbuien vanaf de Steenberg een groot gevaar vormen. Van op grote afstand zijn bliksems te zien en donders hoorbaar in die richting.
Op 1km voor de Steenberg versnelt Dario Pieri. Zijn demarrage is verwoestend. Hij neemt 30 meter, 40 meter, 50meter. Aan de voet van de Steenberg heeft hij al snel 8 seconden voorsprong. Intussen is het hard beginnen regenen en waaien, met rukwinden tot 80 km/u. De donders zijn ondanks het gejouw van het publiek duidelijk hoorbaar. Op de Steenberg verliest Pieri weer enkele seconden, maar door het uiteenvallen van het peloton op de onweerachtige col, behoudt hij nog zon 5 seconden voorsprong. Dan voltrekt zich een waar fiasco. In de afzink van de Steenberg verliest Pieri de controle over zijn fiets en dondert door een garagepoort. Gelukkig zonder veel erg. Terwijl het peloton voorbijraast kan Pieri in de garage een oude herenfiets stelen en kan hij terug aanpikken bij het peloton. De B-ploegleiding biedt hem een reservefiets aan, maar dat weigert Pieri. Deze herenfiets kan zijn gewicht beter dragen en bezit tevens lichten die van pas kunnen komen in de felle onweders.
Als Pieri aanpikt, bevindt het peloton zich op 500m van de Brug over de E314. Niemand durft versnellen, temeer omdat de regen er nu nog steeds met bakken uitkomt. De top van de Brug is zichtbaar wit van de hagel. Aan de voet van de klim vertrekken weer 2 gelukszoekers. Alweer Macaronn en Domenico Quagliarella (Ita) nemen een mooie voorsprong. Op de top van de Brug hebben ze snel 9 seconden voorsprong. Het peloton stokt helemaal. De fut lijkt er helemaal uit. In de afdaling nemen de koplopers meer en meer seconden voorsprong, waarop Pieri en Wijnands in de afdaling van de Brug in de tegenaanval gaan. Helaas valt Peter Farazijn op enkele hagelrestjes, waardoor de helft van het peloton ook met een smak tegen de vlakte gaat. Het stokt daar volledig. Farazijn geeft even later op met een gebroken sleutelbeen. Kees Hagen ontsnapt nipt aan de val en blijft stevig doorrammen door de regen, met als doel Pieri en Wijnands te grijpen. En dat lukt nog aan de voet van de Bolderberg.
Aan de voet van de Bolderberg is de situatie als volgt:
Kopgroep met Macaronn (Spa) en Quagliarella (Ita)
Achtervolgende groep met Pieri (Ita), Kees Hagen (Ned) en Wijnands (Bel) op 17 seconden
Peloton 1 op 55 seconden
Op de Bolderberg is een ware zondvloed aan de gang, en Macaronn (Spa) stapt van de fiets af. Zijn koers zit erop. Zijn Italiaanse medevluchter gaat en dansant verder en bouwt zijn voorsprong verder uit tot 33 seconden op het groepje Pieri. De herenfiets van Pieri is voor het klimwerk toch niet zo geschikt
In de afdaling en op het vlakke stuk tot Stokrooie regent het nog maar lichtjes, maar is het de wind die de renners vooral parten speelt. Wijnands zet zich op kop in dienst van Pieri en zet de achtervolging in. Kees Hagen draait mee rond en aan het rond punt van Stokrooie is de achterstand op Quagliarella geslonken tot 22 seconden. Intussen gaan de hemelsluizen terug helemaal open. Het stortregent in Stokrooie zoals ze dat van 1995 niet meer meegemaakt hebben. De straten staan in een mum van tijd blank, onder een hels decor van flitsen en donders. Het peloton wordt al op 7 minuten gemeld.
Op de kasseien van de Stokrooise brug valt Quagliarella helemaal stil. In de afdaling wordt hij gegrepen door het achtervolgend groepje waardoor de kopgroep 4 renners telt die waarschijnlijk zullen uitmaken wie deze klassieker wint: Hagen, Pieri, Quagliarella of Wijnands. Foert telt gelukkig twee mannetjes vooraan waardoor de eerste Foert-overwinning geen utopie meer is. Onderaan de Stokrooibrug draaien de renners terug gesmeerd. Pieri moet met zijn herenfiets een aantal lengtes toegeven. Van ploegleider Paart moet Wijnands bij de kopgroep blijven en voor zijn eigen succes gaan. Hagen, Wijnands en Quagliarella die halfdood achteraan de groep bengelt gaan met een rotvaart richting kanaal, waar Pieri slechts 11 seconden achterstand telt.
Langs het kanaal begint het stilaan op te drogen. Pieri vraagt een nieuwe fiets aan ploegleider Paart en krijgt die. Dit kost hem helaas 20 seconden waardoor zijn achterstand nu 31 seconden telt. Langs het kanaal vlammen de 3 koplopers aan een rotvaart: 47km/u wordt opgetekend langs het circuit van Terlaemen. Quagliarella moet daar de rol helemaal lossen zodat Hagen en Wijnands de kopgroep vormen. Ondanks de grote inspanningen blijft Hagen gezwind overnemen, want met Pieri wil niemand naar de streep. Wijnands aflosbeurten worden wel steeds korter en korter. Hoopt Stefan dat Pieri nog terugkeert?
Bij het opdraaien in Lummen op de toeristische weg naar Zolder, bedraagt de achterstand van Pieri nog maar 5 seconden. De Italiaan beschikt ondanks zijn lichaamsgewicht (93kg) over een grote actieradius, waaop ploegleider Paart Wijnands beveelt niet meer rond te draaien met Hagen. Hagen heeft dit in de mot en plaatst een verschroeiende demarrage. De Nederlander slaat onmiddellijk een aanzienlijke kloof. Pieri arriveert bij Wijnands en vraagt hem tempo te maken. Hagen ondanks de inspanningen net voor de Stationsstraat en richting Bolderberg draait nog soepel rond. Het achtervolgend Foert-duo heeft in Zolder 17 seconden achterstand. Quagliarella is intussen opgeslokt door een peloton dat 7minuten achterstand heeft.
Kees Hagen is ontketend. Er staat geen maat op wat het Hollandse corpus presteert in Zolder: aan het rondpunt schakelt de Nederlander nog een tandje bij. De achtervolgers sukkelen nu al op 23seconden achterstand. Wijnands moegestreden als knecht moet de rol lossen, waarop Pieri zich tegen beter weten in een weg beukt richting Houthalen.
Op de Stationsstraat gebeurt vervolgens iets onwaarschijnlijks. Net als Hagen met een riante 25 seconden voorsprong op Pieri de spoorweg wil oversteken, gaan de slagbomen naar beneden. Hagen laat zich niet van zijn stuk brengen door de trein die nog 200m ver is, en fietst dapper door de slagbomen heen richting eindmeet.
Pieri arriveert aan de spoorweg en moet stoppen. Als Wijnands hem bijbeent gaan de slagbomen terug de hoogte in. Pieri herpakt zich snel en gaat als een stoomtrein naar de Koolmijnlaan, waar de streep ligt. Wijnands fietst op eigen tempo naar de 4km verderop liggende finish. De helling in de industriezone overleeft Hagen zonder al te veel problemen. Pieri moet daar alweer enkele seconden prijsgeven. Op de top krijgt hij zelfs een vlag tussen zijn achterwiel! Pieri moet even stoppen, maar gelukkig komt hij hier zonder kleerscheuren uit. Enkele ogenblikken later zoeft Hagen als eerste over de streep. 52 seconden later strompelt Pieri halfdood over de aankomstlijn. Wijnands komt op een minuut binnen.
Het peloton arriveert pas 9 minuten later. Quagliarella is daar nog de sterkste in de sprint.
Bij de huldiging van de winnaar, ontstaat er enige commotie. Hagen wordt gediskwalificeerd omdat hij de spoorwegovergang passeerde toen de slagbomen beneden waren. Het Foert-team slaat dus een dubbelslag:
Pieri
Wijnandsop 8 seconden
Quagliarella op 8min. 08sec.
Het wielerjaar kan al niet meer stuk! De GP Moersbos nadert wel, en daar zullen Muscat en Murn bij zijn. Farazijn zal zich wellicht niet meer herpakken voor Limburgs mooiste. Met Wijnands en Muscat als helpers, zullen Pieri en Murn wellicht kunnen dingen naar winst. Vandenbroucke wordt eerstdaags op het matje geroepen bij de ploegleider.
Er zijn weergoden, en er zijn wielergoden... Als die allemaal onder één hoedje spelen om de armzalige renners te beduvelen, dan moogt gij bidden tot God, Allah, Kylie en andere goden en godinnen, maar het zal niet baten: gij zijt hopeloos verdoemd!
Een krachtige noordenwind slaat de renners in het vertwijfelde gelaat, meteorologen meten in Compiègne zes Beaufort. Zes Beaufort, dat betekent volgens weerkundigen dat het moeilijk wordt om paraplu's vast te houden, en net die bescherming zullen de toeschouwers langs de kant nodig hebben: over het hele parcours regent het, en dat zal er niet beter op worden. In de vlakke velden, waar de gruwzame kasseistroken liggen, raast de wind overigens al tegen 7 Beaufort. Het KNMI vertelt hierover: "Het is lastig tegen de wind in te lopen of te fietsen." Maar de doorwinterde renners zullen dat wel kunnen overwinnen, zeker?
Veel bekende gezichten aan de start van deze Helleklassieker: niet alleen de renners, maar ook allerlei prominenten. Chirac en de Villepin blijven veiligheidshalve even in Parijs, maar tussen de Italiaanse renners verschijnt plots ene signore Buttiglione: Rocco Buttiglione, minister van cultureel erfgoed en notoir homohater, komt zijn superieure landgenoten even een hart onder de riem steken. Hij zou zelfs de koers meerijden op de motor, om de renners te begeleiden wanner "zij in de roemrijke voetsporen van Julius Caesar treden". Het zal hem niet echt bevallen: le Nord, dat is Puglia niet!
FOeRT brengt overigens 8 onvervaarde mannen van staal aan de start: 201) Thor Hushovd (Nor) 202) Magnus Backstedt (Zwe) 203) Vjatsjeslav Ekimov (Rus) 204) Philippe Gilbert (Bel) 205) Joeri Krivtsov (Oek) 206) Danilo Napolitano (Ita) 207) Jens Voigt (Dui) 208) Marc Wauters (Bel) Aangezien er grote tijdsverschillen kunnen ontstaan, heeft FOeRT drie volgwagens ingezet.
Danig tegengewerkt door de wind, vertrekt het peloton. De eerste problemen doen zich niet voor op de eerste kasseistroken, maar al na 17 kilometer (we zijn een half uur onderweg), vlak voor Noyon, op de brug over het Canal du Nord. Deze brug wordt immers bezet door woedende studenten - er is geen doorkomen aan. De renners wachten rustig af, terwijl Jean-Marie Leblanc met de actievoerders overlegt. Er is geen doorkomen aan. Rocco Buttiglione stapt af van zijn motor, en komt de werkschuwe Fransozen de huid vol schelden, maar krijgt kilo's rotte eieren naar zijn hoofd. Het peloton beslist af te wachten, tot de studenten vanzelf zullen vertrekken. De wind blaast stevig op de flank van de barricade, wakkert zelfs aan tot 8 Beaufort, met verwoestende rukwinden, maar er is geen doorkomen aan. Tot de druilerige buien plots de krachten bundelen, en een ratelend regensalvo afvuren, waarna de studenten en het peloton er een afschuwelijke hagelbui bij krijgen! De scherpe hagelkorrels jagen de studenten van de brug af, terwijl de renners vertwijfeld om zich heen kijken.
3 renners van Sibneft-ACPAN-Elle aarzelen echter niet: zij grijpen hun fiets, klauteren over de doorweekte balen stro van de studenten, en trekken ten aanval. Op een brug over het Canal du Nord, gebukt onder een geselende hagelbui, geteisterd door windkracht 8... Het zijn Thor Hushovd, Jens Voigt en Marc Wauters.
Wanneer de ordediensten de balen stro van de studenten aan de kant geschoven hebben, wagen ook de renners zich aarzelend over de burg. De zijwind kan hen ei zo na in het Canal du Nord kieperen, maar ze geraken er allemaal over. In de volgende kilometers regent het niet alleen scherpe hagelstenen, maar ook opgaves. Wanneer blijkt dat de 3 vluchters tegen een snelheid van 28,3 kilometer per uur alsmaar verder uitlopen, gaan Hulsmans en Boonen alleen in de achtervolging.
De Hel is haar naam meer dan ooit waardig. Op de 3de kasseistrook, de Quiévy à Saint-Python, slaat het noodlot nogmaals toe: de volgwagen van Wilfried Peeters, die reeds achter Hulsmans en Boonen reed, geraakt niet meer verder over de kasseien! De schots en scheve stenen, de modder, de diepe plassen, de hoge waterstand tout court: het eist een ongenadig zware tol! Het peloton, alreeds bestaande uit wanhopige sukkelaars, moet te voet voorbij de wagen, terwijl al de andere wagens eveneens vastraken op de kasseien. Dit zou prachtige helicopterbeelden opleveren, ware het niet dat de helicopters door het slechte weer niet uitvliegen. Enkel de volgwagens van Sibneft-ACPAN-Elle, terreinwagens die geconstrueerd zijn voor tochten door de Noord-Oost-Siberische toendra, kunnen verder. De volgwagen van Andrei Tsjmile bevindt zich overigens al een kwartier voor het peloton, achter Hushovd, Voigt en Wauters.
De drie vermetele vluchters beuken krachtig in op de gruwelijk sterke wind, net als Hulsmans en Boonen. Op de kasseistrook van Hornaing à Wandignies - Hamage moet een moegestreden Wauters de rol lossen, en op die van het Carrefour de l'Arbre ondergaat Voigt hetzelfde lot. Ver daar achter is ook Hulsmans' pijp uit, maar Boonen beslist dat ze samen doorheen dit pluviale inferno moeten ploeteren. Verder naar achteren hebben de elementen wanhoop en ellende gezaaid. Langs de kanten van de weg zitten renners te jammeren, armzalige Italianen schreeuwen om la mama, schamele Spanjaarden schuilen in koeienstallen, her en der dolen renners verdwaasd rond, overal klinkt geween ende tandengeknars! Ergens weerklinkt bars gebulder, waar Bjarne Riis zijn renners uitscheldt voor jeanetten... De Belgen pakken het slimmer aan: zij ploeteren te voet langs de kasseistroken, rijden doorheen dorpen waar de straten werkelijk blank staan, en stoppen met zijn allen voor een café... Ook het bordeel "Hélène et les filles" heeft veel succes, blijkbaar ook bij de Italianen, want voor de poort staat een zekere Rocco Buttiglione luid "klootzakken" te roepen. Ook de derde volgwagen van Sibneft-ACPAN-Elle, bestuurd door Paart, zou daar gesignaleerd zijn...
Ondertussen is het nog steeds koers - al probeert Leblanc wel om de koers stil te leggen. Maar dat is hopeloos: men slaagt er niet eens in om al de renners terug te vinden! Hushovd bijvoorbeeld is spoorloos, al zullen beelden vanuit Tsjmile's volgwagen later wel bevestigen dat hij nergens afgeweken is van het parcours. De machtige Leblanc mag proberen wat hij wil: de elementen zijn de baas. Af en toe worden de renners wel gesignaleerd door de brandweer, die zandzakjes uitdeelt en kelders probeert leeg te pompen.
Na uren en uren beuken en beulen, arriveert Thor Hushovd op de piste van Roubaix. Trots ende fier rijdt hij een ererondje, luid toegejuicht door het publiek: Thor de grote, sterke Thor, Thor de onoverwinnelijke wint de meest helse Helleklassieker aller tijden! Het is half negen 's avonds, en deze Paris-Roubaix zit er alweer op.
Ten minste voor de winnaar! Want daarachter zitten nog meer renners amechtig te ploeteren, en wel in erbarmelijker omstandigheden! Daar waar Hushovds zicht al vertroebeld werd door regen en hagel, worden de achtervolgers nu ook geteisterd door de invallende duisternis! Het is nacht, en op de Noord-Franse wegen dolen nog steeds beklagenwaardige renners op de katastrofale kasseistroken!
Na lang wachten doet het beest zijn bijnaam alle eer aan: Jens Voigt rijdt de piste op! Wat later komt ook een verkleumde Marc Wauters de wielerbaan op gedraaid. En dan is het weer lang wachten... Wachten op twee renners, die broederlijk de verschrikkingen van deze Hel hebben doorstaan. De ene is een eenvoudige jongen uit Limburg, de andere komt uit de bescheiden Kempen, maar is één van de grootste renners van het moment. In hun lijden zijn zij echter gelijk: de weergoden maakten van het koningsvolk gepeupel, en verhief potige proletariërs tot halfgoden! Om half tien 's nachts worden zij gesignaleerd te Roubaix, waar de straten blank staan. Meer dan een uur na Hushovd rijden zij langzaam over de streep: Hulsmans wordt vierde, Boonen vijfde. Wat later houdt Kurt-Asle Arvesen de eer van CSC hoog, door als 6de over de meet te strompelen. Magnus Backstedt is de derde Skandinaviër die de koers kan uitrijden. Maar dan is het wachten... Wachten op wie? Er zijn al reddingsacties op het getouw gezet om de renners op te pikken van de kasseiwegen, om hen uit de weilanden te plukken, hen te zoeken in schamele stallen, hen te bevrijden uit prikkeldraad, hen uit de bomen te halen... Maar er zou nog één renner in koers zijn, beweert men. Wie? Geen idee: het zou iemand van Rabobank zijn, maar hij is onherkenbaar door de regen, de duisternis, en al de modder die aan zijn creperende karkas kleeft. Maar hij zou gesignaleerd zijn door Herman, die in op zoek was naar Backstedt, en de arme Rabo-renner niet alleen wilde achter laten in dit pluviale inferno. Om kwart voor elf, bijna drie uur nadat ijzeren Thor de elementen overwon, komt de armzalige rode lantaarn de pist opgeredend. Verkleumd, klappertandend, kapot rijdt hij zijn ererondje, luid toegejuichd door het Robeekse publiek. Pas na de meet herkent men hem, als hij zwakjes zijn naam fluistert: Thorward... Thorwald Veneberg... Tja, als je Thorwald heet, dan geef je niet op in deze omstandigheden!
Nadat men Thorwald Veneberg afgevoerd heeft naar een hulppost van het Rode Kruis, beslist de koersdirectie om niet alleen aan Hushovd een kassei te geven, maar om ook de zeven anderen een speciale "Enfer de 2006"-kassei te schenken.
Hier ziet u nog eens de volledige uitslag: 1) Thor Hushovd (Nor) 2) Jens Voigt (Dui) op 10'28" 3) Marc Wauters (Bel) op 16'33" 4) Kevin Hulsmans (Bel) op 1h03'23" 5) Tom Boonen (Bel) op 1h03'23" 6) Kurt-Asle Arvesen (Nor) op 1h35'01" 7) Magnus Backstedt (Zwe) op 2h02'17" 8) Thorwald Veneberg (Ned) op 2h48'53"
All eyes on Beans in Brugge, en als Sibneft-ACPAN-Elle toch wat aandacht krijgt van de camera's, dan is het wel omdat het Frank Vandenbroucke aan de start van de Ronde van Vlaanderen brengt. Tsjmile en Herman selecteerden Jens "het beest" Voigt wel, maar noch knechten als Kuyckx en Krivtsov, noch kopman Marc Wauters spreken tot de verbeelding voor deze zware wedstrijd. De selectie van superzwaargewichten als Hushovd en Backstedt wordt zelfs op vermetel hoongelach onthaald: 251) Mark Wauters (Bel) 252) Magnus Backstedt (Zwe) 253) Vjatsjeslav Ekimov (Rus) 254) Thor Hushovd (Nor) 255) Joeri Krivtsov (Oek) 256) Jan Kuyckx (Bel) 257) Jens Voigt (Dui) 258) Frank Vandenbroucke (Bel)
Het nog nagniffelende peloton wil gezapig starten, maar ziet al van in Zuienkerke (na 2 km) alle kleuren van de regenboog: Hushovd en Voigt zetten zich op kop, en beginnen een niets ontziende koppeltijdrit. Doordat de hele Sibneft-ACPAN-Elle ploeg in hun wiel zit, kunnen de concurrenten hen niet laten gaan. Waarom deze doldrieste start in een koers van 258 km, waar het kleine grut sowieso zal kraken op de Vlaamse Ardennentoppen? Vraag het eens aan trage starters zoals Van Petegem...
Het peloton, aangevoerd door een ontketend duo, rijdt vloekend westwaarts, tegen de wind in. Zelfs langs de kust versagen Hushovd en Voigt niet, en na een klein half uur zijn we al in Middelkerke, 26 km ver. Als de kreunende meute de weg naar Gistel opdraait, stappen de leeggereden Hushovd en Voigt uit koers, en haalt het peloton opgelucht adem. Maar nu begint het pas: in het zog van de enorme Backstedt trekken Wauters en Krivtsov ten aanval. De Boonenbrigade wil zich niet laten verrassen, en stuurt Pozzato (Ita) en Van Impe (Bel) in de tegenaanval. Kuyckx zit meteen in hun wiel. Ook Erwin Thijs (Bel) springt mee (tradities zijn tradities), gevolgd door Luke Roberts (Aus), Tomas Vaitkus (Lit), Devolder (Bel) en Perez Arango (Col).
De Lotto-renners waren waarschijnlijk Van Petegem aan het reanimeren, want zij hebben niemand mee. Om niet meteen een halve ploeg te moeten opofferen in de achtervolging op dit elitegroepje, sturen ze Bart Dockx (Bel) in de tegenaanval: als hij bij de elf komt, moet Lotto niet meer achtervolgen, en kan Van Petegem wat rustiger naar adem happen. Maar voorin worden de elf geïnspireerd door de rugwind, en vooral onder impuls van Backstedt rijden ze razend snel naar Zottegem, waar de heuvels wachten. Dockx komt er niet bij, en zit gevangen in de klauwen van een chasse-patat.
Vooraan in het kraken en braken, vooral voor het Colombiaantje Perez Arango, maar ook hij houdt stand in het elftal, al ziet hij sterretjes: Backstedt rijdt zich helemaal leeg, maar ook Krivtsov en de immer ontstuimige Devolder geven het volle pond. Na 107 kilometer beuken en beulen bereiken de vluchters Zottegem met een voorsprong van 22 minuten: zowel de rugwind sinds Gistel, als de zware start, deed het peloton belanden in de verleidelijke armen van dame gemakzucht.
Tussen Zottegem en de eerste helling worden de elf geconfronteerd met westelijke tegenwind, maar Backstedt haalt nog eens alles uit de kast. De eerste helling, de Molenberg, maakt maar één slachtoffer: kamikaze Magnus stapt uit koers. De tien overleven ook de Wolvenberg, maar hebben tot in Kluisbergen de wind in het grimmige gelaat, waardoor de voorsprong daalt. In het peloton hebben Lotto en T-mobile eindelijk het heft in handen genomen, al liggen ze nog een kwartier achter wanneer de vluchters in Kluisbergen arriveren.
Aldaar wacht hen de Oude Kwaremont, die haar tol eist. De Colombiaan Perez Arango kan verrassend vlot mee: Colombianen zijn het immers gewoon om bergop een eindje te vlammen, en dan stil te vallen. En aangezien de Vlaamse hellingen niet zo lang zijn... De Oude Kwaremont bestaat dan wel voor 1,6 kilometer uit kasseien, maar ook in Colombia kennen ze slechte wegen... Minder goed vergaat het Erwin Thijs en Luke Roberts, voor wie deze kuitenbijter al meteen het Waterloo wordt. Vaitkus moet eveneens de rol lossen, maar kan aan de voet van de Paterberg weer aansluiten.
Enkele kilometers verder, op de Koppenberg, is ook zijn liedje uitgezongen. Het steile monster is er teveel aan voor hem, en hij lost, samen met Van Impe en Kuyckx. De groep van elf is uitgedund tot een vijftal: Wauters, Krivtsov, Pozzato, Perez Arango en Devolder. De vijf rijden gezwind over de Steenbeekdries en de Taaienberg, al lijkt Krivtsov stilaan aan het eind van zijn Latijn te zijn. Op de Eikenberg, 1200 m kasseien, moet hij lossen, maar hij probeert terug te komen. 5 km verder wacht echter de Boigneberg, en daar gaat het licht uit voor de moedige Oekraïner.
In het peloton zit men niet stil: de voorsprong slinkt, de uitdunning vooraan is goed nieuws voor hen, maar ook de Lotto's en de T-mobile's leggen één na één het loodje. Op de Eikenberg, waar Krivtsov 10 minuten eerder om zijn moeder riep, trekken Nuyens, Michaelsen en Horrillo ten aanval. Zij moeten het pad effenen voor hun kopmannen, en hun eventueel een handje helpen voorbij Geraardsbergen.
De vier koplopers lijken allemaal tezamen naar de Muur te trekken, maar op de Berendries staat Devolder plots geparkeerd. Wauters, Perez Arango en Pozzato zetten de afvallingskoers verder, maar krijgen op de flanken van de Valkenberg plots terug het gezelschap van Devolder, die nog eens alles uit de kas haalt. In Brakel, op 27 km van de aankomst, heeft het kwartet nog drie minuten vijfenveertig seconden op het trio Nuyens, Michaelsen, Horrillo. Het peloton volgt een minuutje verder.
De Muur is zoals gewoonlijk het breekpunt: Devolder begint op kop, maar valt al snel onherroepelijk door de mand. Pozzato krijgt hierdoor de eerste plaats, en tuurt wantrouwig naar Mark Wauters, die in tweede positie zit. Maar halverwege de Muur demarreert de Perez Arango! Pozzato kijkt naar Wauters, Wauters naar Pozzato. In de laatste hectometers versnelt de Colombiaan nog, waardoor Pozzato en Wauters definitief uitgeteld lijken.
Is de onbekende Perez Arango, een Colombiaan nota bene, op weg naar de zege in Vlaanderens mooiste? Evenaart hij hiermee de mythische Durand en Urs Zimmerman? De achtervolgers zien het liever niet gebeuren: enkele minuten hierna schudt Nuyens zijn mede-achtervolgers uit het wiel, een nog minuutje later ontbindt Boonen al zijn duivels: enkel Ballan kan volgen! Cancellara probeert naar hen toe te springen, maar kraakt, barst en breekt! In de afdaling kan hij echter weer bij Boonen en Ballan komen.
Nog voor de Bosberg krijgen we een hergroepering van de achtervolgers: Boonen, Nuyens, Michaelsen, Horrillo, Ballan en Cancellara gaan op zoek naar Wauters en Pozzato, waarbij ze heel wat lijken oprapen, en onherroepelijk achterlaten. Op de Bosberg trekt Cancellara zo hard door, dat Michaelsen en Horrillo amechtig naar adem happen, en de rol lossen. Onder impuls van Nuyens, die knecht voor Boonen, bereiken de achtervolgers Wauters en Pozzato in Nieuwenhove: er zijn nog 9 kilometer de fietsen, en Perez Arango heeft nog 25 seconden voorsprong.
2 kilometer verder, in Denderwindeke, krijgen ze de Colombiaan in zicht. Een onstuimige Boonen gaat hard aan de kop sleuren, met Nuyens in het wiel. Nuyens houdt de benen stil, en Boonen is weg! Een aandachtige Ballan sprint naar Boonens wiel, en haalt dat. Cancellara kijkt even om, maar ziet enkel de verbleekte gezichten der geslagenen, en waagt de sprong ook. Met een allerlaatste inspanning gaat vroege vluchter Pozzato de Zwitser halen. Fabian van Bern ziet dat hij een lijk meesleurt, maar dan één met een snelle sprint, die dan ook nog eens onder één hoedje speelt met Boonen, en staakt de achtervolging.
Het is ook maar de vraag of hij Boonen en Ballan ooit ingehaald zou hebben: in minder dan geen tijd bereiken ze het achterwiel van Perez Arango. Ballan, die aan het wiel van Boonen zat, aarzelt niet, en springt weg! Boonen, die niet van gisteren is, reageert alert, en raast naar Ballans achterwiel. Met zijn tweeën rijden ze verder, tot Ballan nogmaals aanzet. Opnieuw countert Boonen de Italiaanse aanval. Ze rijden doorheen Ninove, op 2 luttele kilometers van de aankomst, maar dan uiterst langzaam: ze kijken elkaar het wit uit de ogen... Tot er plots een schicht van Tenax passeert: Perez Arango ziet alsnog zijn kans schoon, en knalt alleen naar Meerbeke. Boonen zoeft er achteraan, met in zijn wiel Ballan. De geschiedenis herhaalt zich: Boonen bereikt het Colombiaanse wiel als eerste, en prompt valt Ballan aan. Weer gaat Boonen er achteraan...
De bom uit Balen haalt Ballan weer in; de aanvalslustige Italiaan wordt niet beloond voor zijn offensieven: hij moet de sprint van de kop af beginnen. Het is als een terdoodveroordeelde die na ettelijke ontsnappingspogingen toch voor het executiepeloton gebracht wordt: Boonen snelt uit Ballans wiel, en maakt het koelbloedig af.
Perez Arango komt, zo dood als een steen, als derde over streep, waarna Cancellara Wauters verslaat voor de 4de plaats. Daarna arriveert er nog een allegaartje van avonturiers en vermetele achtervolgers, bijna één voor één, en allen hopeloos aan het eind van hun Latijn. Het is kwart over drie in de namiddag, en de Ronde van Vlaanderen zit er alweer op.
1) Boonen (Bel) 2) Ballan (Ita) 3) Perez Arango (Col) op 14" 4) Cancellara (Zwi) op 34" 5) Wauters (Bel) op 34" 6) Nuyens (Bel) op 37" 7) Michaelsen (Den) op 1'15" 8) Horrillo (Spa) op 1'15" 9) Pozzato (Ita) op 1'32" 10) Devolder (Bel) op 1'57"
Israël wil vrede en stabiliteit in het Midden-Oosten! Verhofstadt creëert 200.000ste job! Jean-Pierre Van Rossem wint Tour de France 2006, zonder doping!
