Disneyworld!  Vandaag heeft Emily de dag van haar leven gehad.  Enkele maanden geleden hebben we haar ingeschreven in de Bibbidi Bobbidi Boutique voor een prinses make-over (hadden vorig jaar gezien dat je dat hier kon).  We hebben tot het allerlaatste moment gewacht om haar dit te zeggen en ze was sprakeloos.  

Bijna een uur lang werd ze in het kasteel van Assepoester gerestyled tot een prinses naar keuze door de goede feeën in-training.  Echt leuk om te zien hoe die kleine meisjes er helemaal in op gingen (en de mama's eigenlijk ook   spijtig dat het maar tot 12 jaar was).  Eerste mocht ze de prinses kiezen, nadien de haarstijl, schmink, nagellak,...  En met het nodige bibbidi bobbidi boo en het zwieren met het toverstafje werd ze omgetoverd tot een echte 'prinses'.  Als allerlaatste werden er uiteraard ook foto's genomen.  Een uur lang was ze sprakeloos en 'blown-away' van dit alles.  Het was een typische Amerikaanse bedoening maar o zo leuk om eens mee te maken.

Verder hebben we natuurlijk de nodige attracties gedaan: haunted house, pirates of the carribean, ja Emily is zelfs in de boomstammen geweest (alhoewel dit niet voor herhaling vatbaar is voor haar...).  

Ook hebben we de nodige portie Disney figuren in levende lijve mogen ontmoeten.  Alle kinderen hebben hier een handtekeningboekje waar de Disneyfiguren hun krabbel kunnen zetten.  En omdat we toch helemaal mee zijn, heeft Emily er ook zo eentje.

Heel Disneyworld was versierd in Hallwoeen-stijl.  En we moeten het weeral zeggen: ze kunnen er wat van.  Om 7u 's avonds was er een not-so-scary Halloween parade en party maar omdat we volledig op waren, houden we dit voor vrijdag.  

Nadien hadden we zin om in het Hard Rock café iets te gaan eten van Orlando.  We wisten echter niet dat dit vlakbij Universal Studios lag.  Ook heel leuk gemaakt.  Op de weg naar Universal 'City Walk' heb je allemaal leuke restaurantjes en winkeltjes.  Universal hebben we niet gedaan: het was al bijna 1u namiddag en vermits het al om 7u sloot, zijn we toch maar niet binnengegaan.  We hebben wel kunnen meten op welke attracties Emily al mag gaan maar dat is bitter weinig.  En vermits de Amerikanen best wel streng zijn hierop, gaan we Universal voor een volgende keer laten...

Dit Hard Rock Café is trouwens het grootste van de USA.  Dus ook wel de moeite om te bezoeken.

Het inchecken in ons huis verliep heel vlot.  Dit huis is in een gated community dwz je hebt een code nodig om de poort van de community open te doen.  Hier rijdt ook voortdurend security rond en elk huis is met een alarminstallatie voorzien.

We blijven nog een herinnering overhouden aan Cape Coral.  We hebben er kennis gemaakt met noseeums.  Een soort zeer kleine mug die je praktisch niet kan zien vandaar de naam no-see-ums.  Christof en Ann hebben samen misschien 60 beten die verschrikkelijk jeuken, zelfs na 6 dagen...  Alles hebben we geprobeerd: elk zalfje in de Walgreens en CVS, zelfs pilletjes tegen allergie maar niks blijkt te helpen (misschien dat Anita nog iets weet: je mag het ook afbrengen ).

Verder hebben we lekker geluncht bij Hooters en hebben we ingepakt want morgen vertrekken we naar Orlando.  Zijn benieuwd hoe het huis daar gaat uitzien! En natuurlijk heeft Emily, met een paar duiken, afscheid genomen van haar zwembad hier in Cape Coral. Het was een rustige week, met alle dagen mooi weer en nu onze batterijen opgeladen zijn, komt het echte werk in Orlando eraan.

Dan een winkelcentrum wat toch net iets te hoog gegrepen was voor ons: Chanel, Gucci, Louis Vuitton,...  Ann voelde zich net Astrid Bryan toen ze 1200 dollar Louboutins heeft gepast (ze zaten perfect!).  Alleen spijtig dat den John er niet bij was om ze te kopen .  Den Christof vond ze ook leuk maar we hebben ze toch maar laten staan met veel pijn in het hart...

Nadien een 'gewoon' winkelcentrum met allerlei boetiekjes en een Macy's, Dillards,...  Maar we hebben toch niets gekocht.  Niets kon op tegen die Louboutins waarschijnlijk...  Misschien volgende keer de duurdere boetiekjes achterwege laten .

's Avonds was Ann heel blij dat we eindelijk naar TGI Friday zijn geweest.  Maar we moeten toegeven het was niet slecht maar we hebben al beter gegeten.  Maar bij onze thuiskomst stond ons nog een leuke verrassing te wachten.  We hadden net een hevig onweer gemist en de electriciteit in de ganse omgeving lag uit.  De buren waren dadelijk heel behulpzaam met het aanbieden van kaarsen en al bij al heeft het niet lang geduurd.  Het water in ons zwembad is wel aardig bijgevuld dus er is wel wat uitgevallen...

Gisteren zijn we gaan bootje varen.

Eerst hebben we een drie kwartier theorie gekregen. Het is dus zo in Florida dat iedereen die een auto rijbewijs heeft ook met een bootje mag spelen.

Na de theorie zijn we gaan varen, een tweetal uurtjes, samen met een begeleider. Die heeft verder uitleg gegeven en Christof heeft dan van alles moeten proberen. Het aanmeren is toch wel het moeilijkste. 

Daarna mochten we er alleen op uit. Het varen op zich is niets aan, maar het navigeren en het opletten voor andere boten is toch wel redelijk stresserend als je het nooit gedaan hebt. We zijn naar de Golf van Mexico gevaren, langs Sanibel Island omhoog. Maar eerst moet men een uurtje varen doorheen een smalle waterweg die aangegeven is met rode en groene boeien. Die is ongeveer 30 tot 40 meter breed. Je moet ook constant op je diepte meter letten omdat er heel veel ondieptes zijn. Zweten dus voor Captain Christof. We zijn er heelhuids geraakt en toen zijn  we wat verder de Golf opgevaren en hebben er op de dobberende boot gepicknicked, ook wel een aparte ervaring. 

Al bij al is het een positieve ervaring, maar één dag is voldoende, ook al omdat Emily er niet zoveel aan heeft. We kunnen jullie ook verzekeren dat 50km per uur op het water, aardig snel is en best wel als een rollercoaster aanvoelt.

Wat het echt de moeite maakt is dat we meermaals dolfijnen hebben gespot, zelfs een groepje van een zevental dolfijnen die langs ons bootje opdooken.

Er was ook een durfal die ineens van achter ons bootje omhoog dook.

Ze zijn echter zo snel en duiken na één keer meestal niet meer op, dat een foto maken, haast ondoenbaar was. Maar toch wel een ervaring om deze sierlijke dieren op goed een meter afstand te mogen bewonderen.

De dag werd afgesloten met een heerlijke pizza van Papa Johns! Echt wel de moeite!

En voor de logistiekers onder ons, leuk om zo een bootje in de racks te plaatsen, niet?

Groetjes 

Vandaag hebben wij alles geregeld om een boot te huren voor 3 dagen.  Morgen krijgen we rijles en dan is het aan ons...  Ben ns benieuwd wat dat allemaal gaat geven.

Verder hebben we uiteraard weer aan ons zwembad vertoefd...  Emily krijg je er gewoon niet meer uit!  Die blijft maar zwemmen en weet van geen ophouden meer.  

Ons huis is echt een droom: net zoals we op de foto's gezien hadden!  En zoals je ziet past onze auto nét in de garage.

Nadat we onze inkopen gedaan hebben, hebben we niet lang getwijfeld om een duik te nemen in ons zwembad!  En straks volgt een BBQ!

We hebben ook de contacten gelegd voor onze boot maar daar horen jullie deze week nog meer over.

Wij zijn aangekomen!  Alles is goed verlopen: de vluchten waren vlekkeloos, het huren van de auto en ons hotel in Orlando aan de luchthaven was ook heel goed (dank u Els ).  Christof is helemaal content want hij heeft gratis een upgrade gekregen voor de auto!  Alle intermediate SUV's waren op dus mochten we een groter model kiezen.  En het is een Chevrolet Subarban (Full size SUV) geworden.  Zullen zeker nog een foto van de auto op de blog plaatsen.  Voor degene die de serie Bones volgen: Booth rijdt er met zo eentje rond in de serie.

Een paar probleempjes gehad met onze betaalkaarten maar dat is ook weer opgelost (dank u Wendy )