Gisteren was het feest van een nicht van mij Reeds een aantal jaar gehuwd.De avond begon nog leuk. Ik had kostuumbroek aan, mooi hemd en trui. Maar naarmate het volk begon toe te komen en ik steeds meer vrouwen zag in rok of vooral kleedjes bekroop mij weer een enorm gevoel van gemis. Al zeker wanneer ik ook nog zag dat de meeste nylonkousen aanhadden. Had ik nu ook maar gedaan wat ik van plan was en een slip en nylons onder mijn kostuumbroek aangedaan. Maar nee had gewoon boxershort aangedaan. Stom want ik doe die bijna niet meer aan dus kan je je afvragen waarom ik die gisteren dus wel aandeed en niet datgene wat ik het liefst aandoe. Na een tijd kreeg ik last van mijn rug, begint die toch ook weer op te spelen zeker verdorie. Aan tafel met enkele neven en nichten ging het best vlot en was het gezellig. Wat leuk bijpraten en gezellig samenzijn. Na het eten echter begon het dansgedeelte. Nu had ik door de pijn in mijn rug al niet veel zin maar toen ik al die vrouwen in hun kleedjes op de dansvloer zag dansen bekroop mij het gevoel van een gemis. Ik wou daar ook staan dansen in een leuke jurk en nylonkousen met leuke schoenen. Mijn hoofd raakte vol met gedachten hieromtrent waardoor de avond ambetanter werd en ik afleiding zocht door te praten met een aantal neven. Toch werd het gevoel steeds sterker en erger. Ik wil daar ook dansen met een leuke jurk aan. Waarom kan ik daar niet staan. Het was zelfs zo erg dat mijn hoofd zo vol kwam te zitten dat ik daardoor minder goed heb kunnen slapen. Het werd zo al een korte nacht maar door al die dingen in mijn hoofd ging het echt niet. Ook vandaag bleven ze in mijn hoofd spoken. Gelukkig kan ik ze nu even hier kwijt en kan ik weer beter slapen en blijven de dingen in mijn hoofd wat weg.
vrienden vrienden vrienden hoeveel van ons hebben er echt ik heb het over echte vrienden deze waar op je kan op rekenen die er voor je zijn als je ze nodig hebt die je steunen vrienden die vrienden blijven die je niet veroordelen omdat je anders bent vrienden die je nemen zoals je bent die je niet proberen te veranderen vrienden hoeveel van ons hebben er echt ik heb het geluk er enkele te hebben die mijn vrienden blijven ook al ben ik anders bedankt aan hen voor wie ze zijn en wat ze voor me betekenen ik kan hen nooit genoeg teruggeven wat zij aan mij hebben gegeven gewoon door mij te aanvaarden xxx
normaal gezien ging ik vrijdag op bezoek gaan, als vrouw, bij mijn goeie vriendin. ik had zaterdag al allerlei combinaties van mijn kledij uitgeprobeerd en zelfs al een geschikte outfit ervoor uitgekozen. Alles was al in orde enkel nog een halsketting erbij zoeken en het was wat ik wou. Ik had ook makeup op gedaan. Ok die was wel nog voor wat verbetering vatbaar maar toch het was een begin. Zelfs mijn haar lag eens goed en dan iedere keer voor de spiegel paraderen, niet vergeten schouders recht, om mezelf te bewonderen. Alleen voor dit zou ik het doen. Het kledij uitkiezen, aandoen, uitproberen, mezelf bekijken. Ik kan er zo in opgaan. Gelukkig durf ik niet gaan shoppen dat zou niet goed komen voor de portemonnee denk ik. Ik heb het dan nog niet over lingerie en schoenen want dan is het hek helemaal van de dam. Nu goed ik had alles al uitgezocht en uitgeporbeerd en een outfit gevonden die geschikt was voor vrijdagavond. De zondag echter krijg ik een berichtje dat ik die avond ergens anders moet zijn. Nu datgene waar ik onverwachts heen moet vind ik wel heel belangrijk begrijp me niet verkeerd maar toch. Ik had al alles in mijn hoofd gepland. Had al een outfit uitgekozen en dan krijg je dat. Dan vloek je wel even hoor. Het is jammer nu ging ik eens een avond als vrouw kunnen beleven wordt het dan toch nog onverwacht afgebroken. Nu ja er zullen zich nog wel kansen voordoen daar gaan we ons aan optrekken. Heb allezins enkele goeie vriendinnen die me steunen waarvoor ik hen heel hartelijk bedank. xxx
