"Een illusie verliezen betekent niet altijd een zekerheid verwerven."xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Persoonlijk heb ik hierbij mij bedenkingen.

Wanneer je een illusie verliest heb je toch de zekerheid dat ze niet bestaat?

Dus eigenlijk verwerf je wel zekerheid…

Persoonlijk ben ik het eens met het citaat van Gustave le Bon. Een illusie is zoals Feline zei een schijnbare werkelijkheid of een onjuist idee van de werkelijk. Een illusie kan de werkelijkheid er mooier laten uitzien, denk maar aan een uitgedroogde man midden in de woestijn die in de verte een oase ziet. Deze man moet zich in een euforische stemming bevinden wanneer hij de oase ziet want een slokje water zou hij nu wel heel goed kunnen gebruiken. Stel nu dat de oase een fata morgana (luchtspiegeling) is en er in werkelijkheid niets is. Dan wil dit niet zeggen dat de man met zekerheid kan zeggen dat de volgende oase die hij tegenkomt ook een fata morgana is.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een illusie kan de werkelijkheid er ook lelijker laten uitzien, denk maar aan een bad trip van een junkie. Zij kunnen de illusie hebben dat de wereld er plots somber en grijs uitziet, slechter dan dat hij werkelijk is. Het is niet omdat de junkie ontwaakt uit zijn bad trip of met andere woorden gezegd een illusie verliest dat hij de zekerheid verwerft dat de wereld één grote wondermooie plek is met niets dan goeds. Jij en ik weten beter. Zo zijn er hongersnoden, burgeroorlogen, natuurrampen,

Groeten, E

08-05-2010 om 20:56 geschreven door Evelien

Een illusie is een schijnbare werkelijkheid of een onjuist idee van de werkelijkheid. Maar wanneer een illusie verdwijnt, ben je er nog niet zeker dat wat je denkt te zien de werkelijkheid is. Men kan niet zeker zijn dat het nieuwe idee wel het juiste idee van de werkelijkheid is. Een illusie ontstaat door een foutieve waarneming van de zintuigen. Als gevolg van deze waarneming wordt d.m.v. signalen een beeld of idee gevormd in de hersenen. Men kan dus een illusie verliezen, maar men neemt sowieso andere dingen waar, maar daarom is het nog niet zeker dat de nieuwe waarneming de juiste signalen doorgeeft aan de hersenen. Vervolgens is er dus ook geen zekerheid dat wat men denkt te zien of te voelen de werkelijkheid is. Het verliezen van een illusie kan dus leiden tot een even foutieve interpretatie. Dat wat we zien is enkel wat we denken te zien, of wat ons hersens verwerken tot werkelijkheid door zintuiglijke waarneming. De werkelijkheid is voor ons slechts een beeld en een eigen interpretatie van de werkelijkheid. Denk maar aan de grotallegorie van Plato, wat wij zien, zijn enkel beelden van wat wij denken dat de werkelijkheid is. De werkelijkheid bevindt zich steeds buiten de mens. Door te filosoferen, onszelf op de proef te stellen, na te denken, te onderzoeken en te onderling discussiëren, kunnen we iets dichter bij die werkelijkheid komen. Toch weten we dat de werkelijkheid zien onmogelijk is, het zal steeds een idee blijven. Maar verschillende perspectieven kunnen samen wel een nauwkeuriger beeld vormen van de echte werkelijkheid. Misschien de werkelijkheid die ons wel zekerheden kan bieden. Maar ook nu, kom ik alweer tot dezelfde conclusie: we zullen nooit over iets zeker kunnen zijn. Toch moeten we onszelf ervan overtuigen te blijven zoeken naar antwoorden op onze (filosofische) vragen, ook als we weten dat het enige antwoord enkel een betere vraag kan zijn.

07-05-2010 om 22:28 geschreven door Féline