 |
|
 |
vreugdevolle verbinding door samen onze handen vuil te maken |
Voor een herstel van contacten tussen de generaties en nieuwe samenwerkingsvormen. |
 |
25-01-2010 |
Groot-Britannië neemt voortouw in lokale voedselproductie |
De UK minister van milieu Benn promoot de people power om meer veerkacht te brengen in lokale gemeenschappen door voedsel anders ( lokaal) te produceren en consumeren. Meer erover op de blog van mijn kompaan Chris Derudder: Labour maakt voedsel tot verkiezingsthema. Er is zelfs een grondenbank opgericht om de zaak te stimuleren en coördineren.
25-01-2010, 00:00 geschreven door Filip Monbaliu 
|
|
Categorie:Transitie
Tags:people power, veerkracht, lokale gemeenschappen
|
 |
28-12-2009 |
Loslaten, ja maar waarvoor? |
In een vorige bijdrage had ik het over de wenselijkheid om los te komen van gehechtheden. Dit zou kunnen geïnterpreteerd worden als " het beogen van een spanningsloze toestand". Ik ben er zelf niet helemaal uit, maar ik kan wel voor mezelf spreken. Ik krijg geen energie van een spanningsloze toestand. Ik krijg energie door ruimte voor iets wat ik waarde(n)vol vind, iets dat dicht bij mezelf ligt, iets dat me mijn eigen identiteit te maken heeft.
Viktor Frankl, een Oostenrijks psychiater, die zijn 'logotherapie' ontwikkelde vanuit zijn ervaringen als gevangene in Nazi-concentratiekampen, http://www.youtube.com/watch?gl=NL&hl=nl&v=9EIxGrIc_6g schrijft in zijn boek ' De zin van het bestaan' http://booksexy.wordpress.com/2009/11/25/mans-search-for-meaning-by-viktor-e-frankl/ over de fundamentele behoefte van de mens aan betekenis .'Wat de mens werkelijk nodig heeft, is geen spanningsloze toestand, maar eerder het streven en worstelen voor een waardig doel. Wat hij nodig heeft , is niet het tegen elke prijs loslaten van spanningen, maar de roep van een potentiële betekenis die erop wacht door hem vervuld te worden.
Als we willen veranderen om te kunnen bijdragen aan maatschappelijke veranderingen, als we willen de fundamenele toestand van leiderschap bereiken, dan zullen we moeten beslissen om ons in te zetten voor een betekenisvol, een waarde(n)vol doel.
28-12-2009, 00:00 geschreven door Filip Monbaliu 
|
|
Categorie:Transitie
Tags:loslaten, betekenis, Viktor Frankl, doel
|
 |
27-12-2009 |
De paradox van persoonlijke verandering |
In de bestseller 'De kracht van het Nu' http://dekrachtvanhetnu.hyves.nl/ legt Eckhart Tolle uit hoe veranderen -'deep change'- tegelijkertijd moeilijk en makkelijk is. Tolle zegt dat we niets moeten doen om te veranderen: enkel ruimte scheppen door los te laten. Als we daar in slagen, kan de levende werkelijheid van het Eeuwige Nu bij ons binnenstromen. Dit loslaten kunnen we oefenen door ons niet langer te identificeen met onze gedachten, emoties en ervaringen, maar ze gade te slaan vanuit onze Essentie: hierdoor ontstaat ruimte en vrijheid, condities voor iets nieuws. Eens we daarin een beetje slagen, lopen de dingen veel makkelijker; de echte Meester 'doet zonder iets te doen'. Dit komt overeen met het 'Wu Wei' van het Taoïsme.
Als ik terugblik op mijn eigen veranderingstraject ( d.i. mijn leven) klopt dit met mijn eigen ervaringen. Als ik onder druk van crisiservaringen werd gedwongen om dingen los te laten ( bijv jobzekerheid, bevestiging en waardering van buitenaf etc...) ervoer ik vrijheid, vreugde en creativiteit; energie kortom. Naarmate ik bewuster werd, had ik steeds minder uitgesproken crisiservaringen nodig om getuige te kunnen zijn van mijn gehechtheden ,'verslavingen'. Een 'gewone' eerlijke feedback begon ingrijpende veranderingen in me te induceren. Bewust worden is de eerste stap, er naar kunnen kijken ( niet van weg lopen), is de tweede en omarmen als een deel van jezelf de derde. Tot zover de makkelijke kant van de paradox. De moeilijke kant zit hem in het feit dat het soms heel wat tijd, energie, spartelingen, kruistochten, martelgangen en desillusies vergt om tot dat inzicht te komen. Eens we dat inzicht werkelijk geïntegreerd hebben, wordt alles veel eenvoudiger. De problemen verdwijnen uiteraard niet, maar worden veel minder als dusdanig ervaren. We springen er lichter en vaardiger mee om, we worden veerkrachtiger. Daardoor alleen al scheppen we een pak minder bijkomende problemen en ontstaat er als vanzelf ruimte; ruimte die we nodig hebben om nog verder en dieper te kunnen kijken. 'Oplossingen' van voorheen waren immers vaak nieuwe 'problemen', waardoor een vicieuze cirkel ons vaak een gevoel van onmacht en zelfs wanhoop bezorgde. In die zin zou je kunnen stellen: ruimte = energie.
27-12-2009, 00:00 geschreven door Filip Monbaliu 
|
|
Categorie:Transitie
Tags:deep change, Eckhart Tolle, ruimte, energie
|
 |
26-12-2009 |
Integratie van ons unieke zelf met de zich ontwikkelende realiteit van hier en nu. |
Heb in deze Kerstvakantietijd een 'oud' boek terug opgediept: 'De brug bouwen terwijl je erover loopt' van Robert Quinn:http://www.samhoud.nl/uploads/publications/de_brug_bouwen_terwijl_je_erover_loopt__quinn__2004.pdf. Er staan heel mooie dingen in o.a. over de noodzaak en het nut van veranderen. Volgens Quinn is de tweede wet van de thermodynamica -alle (gesloten) systemen bewegen zich in de richting van entropie- ook van toepassing op individuen, organisaties en samenlevingen. Uit de buitenwereld ontvangen we signalen die aangeven dat we moeten veranderen omdat het universum continu verandert.We moeten voorbij onze routines groeien en een hoger niveau van complexiteit zien te bereiken. We zijn allemaal geneigd deze signalen te negeren en meestal moet er iets schokkends gebeuren vooraleer we bereid zijn een belangrijke wijziging aan te brengen in wie we zijn en hoe we dingen doen.
Terwijl we ons steeds meer afsluiten, verliezen we onze energie en hoop.We krijgen last van negatieve emoties zoals angst, onzekerheid, twijfel en ontkenning en sluiten als gevolg daarvan ons nog meer af van de signalen van de evoluerende realiteit van de buitenwereld. Gevolg: we verliezen nog meer energie en raken in een vicieuze cirkel gevangen.We ontkennen dat we onze vitaliteit verliezen en doen er alles aan om in onze comfortzone te blijven. Maar in die comfortzone kunnen we enkel maar imiteren wat al eerder is gedaan.We slagen er niet in ons unieke zelf te integreren met de zich ontwikkelende realiteit van het hier en nu.
26-12-2009, 00:00 geschreven door Filip Monbaliu 
|
|
Categorie:Transitie
Tags:entropie, comfortzone, unieke zelf, integreren
|
 |
25-12-2009 |
Ondernemingszin, maatschappelijk potentieel voor transitie |
Van Joël Beeckman, directeur van de activiteitencoöperatie Bruxelles Emergences, http://www.bemg.be/fr/, kreeg ik met de nieuwjaarswensen een citaat van André Malraux toegestuurd: " Les idées ne sont pas faites pour être pensées, mais pour être vécues ". Ik ben ervan overtuigd dat er vele stervelingen rondlopen met goede ideeën. Vele van deze ideeën blijven in de donkere krochten van het brein gevangen en bereiken nooit het stadium van realisatie.
De vragen 'hoe komt dit?' en 'wat is er aan te doen?' houden me bezig. Ik (h)erken immers het fenomeen ook bij mezelf. Als we (relatief voldoeninggevende) antwoorden vinden op deze vragen, zouden misschien meer goede ideeën gerealiseerd worden, en zou -in vele gevallen- de maatschappij er beter van worden. Om een idee te realiseren is er visie, moed, realisme, resultaatsgerichte actie, strategie ....etc , kortom ondernemingszin nodig. Ik ben de overtuiging toegedaan dat vele'gewone mensen' die niet als '(zelfstandig) ondernemer' geboekstaafd staan, toch een (onaangeboord) potentieel aan ondernemingszin hebben. Als we dit individueel potentieel op het maatschappelijk niveau aggregeren, komen we tot een gigantisch onontgonnen reservoir. Het zal hard nodig zijn dit reservoir aan mogelijkheden aan te boren en te ontwikkelen om de noodzakelijke maatschappelijke transitie op gang te krijgen.
25-12-2009, 00:00 geschreven door Filip Monbaliu 
|
|
Categorie:Transitie
Tags:Ondernemingszin, maatschappelijk potentieel
|
 |
24-12-2009 |
Kwaliteitsvolle relaties |
Om het even welke maatschappelijke uitdaging waar we voor staan, steeds is gemeenschap het antwoord. We kunnen ons maar best op een onzekere en onbekende toekomst voorbereiden door te bouwen aan sterke en duurzame relaties. http://www.berkana.org/. Kwaliteitsvolle relaties: de postmoderne mens heeft het er moeilijk mee: hij heeft de illusie gecreëerd dat hij niemand nodig heeft en trekt zich terug in een zelfgenoegzaam cocooning. Op dat vlak kunnen we veel leren van de landen in het Zuiden. Naar het schijnt zou echter ook bij ons het tij aan het keren zijn. Ik hoorde eergisteren op de radio een trendwatcher zeggen dat vooral bij trendsettende jongeren veel gedeeld wordt: ze zouden minder willen hebben, meer willen zijn en kennen. Toch wel hoopvol nieuws in deze Kersttijd.
24-12-2009, 00:00 geschreven door Filip Monbaliu 
|
|
Categorie:Transitie
Tags:onzekere toekomst, kwaliteitsvolle relaties
|
 |
|
 |
forum |
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
|
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
 |