Ik heb al een hele tijd niet meer geschreven omdat ik het zeer druk had. Alle leraren zijn gestorven en we zijn nog maar met vijftien leerlingen.
Niemand ziet nog een positief einde aan deze situatie, we hebben het allemaal wel al aanvaard dat we hier gaan sterven.Maar toen ineens na meer dan een maand leven op school veranderde de situatie. We konden over het hek klimmen, wat we daarvoor niet konden aangezien je direct doodgeschoten werd als je het aanraakte. Betekende dit het einde van dit gebeuren? Zou de buitenwereld op ons wachten? Zou India er nog steeds uitzien al India?
Ze hadden nauwelijks de medicijnen uitgepakt en de bijsluiters gelezen voor er nog meer, zowel leraren als leerlingen, ziek werden. De symptomen waren dezelfde: misselijkheid, hoge koorts, bloedende mondholtes of bloedneuzen en rode uitslag op de huid, vaak in de vorm van vier striemen, alsof de zieken gekrabd waren door een kat. Er waren ondertussen al zeven doden die we achter het schoolgebouw begroeven, het was niet makkelijk, voor niemand. Het is ritueel was telkens als volgt: de hele school kwam bijeen op het sportveld. De klassenleraar en de klas van de betreffende leerling stonden het dichtst bij het graf, samen met de rector, terwijl de anderen er in een halve cirkel omheen waren gegroepeerd. Er sterven wel steeds meer leraren dan leerlingen...
Dag zeven op school, een vliegtuigje, dat eruitziet als een enorme zwarte vogel, is al zes dagen boven de school aan het rondcirkelen. Niemand weet van waar het komt of wat het zou kunnen betekenen.
Ons voorraad eten is zo goed als op maar uit de lucht kwam plots een gebrom dat steeds luider werd tot we zagen dat het een helikopter. De helikopter bevond zich algauw boven de school, hij maakte een rondje boven het sportveld en dropte toen een krat, bevestigd aan een oranje parachute. Ondertussen bleef het vliegtuigje boven de school zweven. In de krat lag een bericht: "Blijf op school tot jullie nader bericht krijgen a.u.b.". Verder bevatte het etenswaren, dekens, medicijnen,een stapel regenjassen,...
De inhoud werd gesorteerd en nader onderzocht. Het waren geen regenjassen. Aan de rits van de bovenste lijkenzak hing een kaartje: "Begraaf jullie doden"
Ik was in shock maar er werden inderdaad steeds meer mensen ernstig ziek. Meestal waren de symptomen koortsige ogen en bloedende huiduitslag.
