Na afscheid te nemen van onze gidsen en met een goed gevoel over de Safari, gingen we nu een andere reis tegemoet: onze familie in Igunga.
Hun eerste dag, zondag, mochten ze direct al de mis bijwonen! Daarna zijn we Mwanzugi gaan bezoeken, een buitenwijk van Igunga waar Bolle ook een kerk en een dispensarium startte.. Hieperdepieper! Mama was jarig voor haar verjaardag stopten we bij een bloemenveld vol waterlelies! Haar dag was ook weer goed!
De maandag gingen mama, broer en ik samen met pater Bolle naar Tabora, om schoolboeken te kopen! Om 4 uur s morgens vertrokken we en tegen de avond kwamen we terug!
De dag erna terug op school, ik was blij de kindjes terug te zien! Mama had vanuit België springtouwen en bellenblazers mee, de kinderen vonden dat fantastisch! Tijdens de pauze kwamen de mamas en Bram de school ook bezoeken. Mama Ria had nicknackjes mee om te trakteren voor haar verjaardag. De leerkrachten vonden dit precies leuker dan de kinderen zelf. Na school zijn we Igunga town eens gaan verkennen. Mama Ria speelde met de plaatselijke inwoners een spelletje dammen, met dopjes van flessen.
Woensdag kwam mama Ria mee naar de klas en samen hebben we sport gegeven: volksdans. We leerden ze de hokey pokey en nog andere liedjes. De kinderen vonden dit heel leuk! Tegen 5 uur gingen we naar de Wataturi, ik heb daar een baby mogen vasthouden. Heel schattig!
Op het einde van de week was het afscheid nemen van de kinderen. Eerst allemaal samen een uitreiking van prijzen voor de drie beste kinderen van elk leerjaar en daarna een groot afscheid. Voor hen ging er een maand vakantie van start. Voor ons een maand werken: de school kreeg een make over.
In de secundary school Sint-Margareth toonden we Sister Act 2, ze vonden het een fantastische film!
En de 700 meisjes bleven veel interesse tonen voor mijn broer Bram...
Dankzij jullie steun konden we voor 2100 euro nieuwe schoolboeken gaan kopen in Tabora..
De school had een verlanglijst opgesteld, waar we toch de helft van konden meebrengen! De boekenwinkel werd door nonnetjes opengehouden. Terwijl die nonnetjes de boeken aan het verzamelen waren, gingen Bram, mama en ik eens gaan rondkijken in de stad Heel tevreden keerden we terug, met 5 dozen vol boeken !!! Bedankt allen!!!
Dankzij onze
goede gidsen en tevens drivers, hebben wij op onze korte Safari de meest
prachtige dieren gezien!
De 5
grootste dieren van Afrika hebben een bijzondere naam meegekregen, "the
big five" (de grote vijf). Deze groep van 5 dieren bestaat uit : de olifant,
de neushoorn, de leeuw, de luipaard en de buffel. Wij zagen de
big four!
Als eerste de
leeuw: veel leeuwinnen met welpen, zelfs hun jacht op zebras! En tot slot ook
een mannelijke leeuw: Simba.
Olifanten x
duizend. Een prachtig dier!
De buffel,
die lijkt een beetje zielig vind ik, maar naar het schijnt wel gevaarlijk!
Een luipaard
en we zagen ook jachtluipaarden. Prachtige dieren ook en zotsnel!
De neushoorn
zagen we niet, maar dat is maar een
kleintje ten opzichte van wat we wel nog allemaal zagen!
Spannend, spannend, de mama en
de broer zijn in Afrika. Al vroeg vertrekken Jasmien, Ine en ik met de bus naar
Makujuni. Een overvolle bus, krap tegen elkaar Jaja een gezellige rit! Onze ouders zouden ons tegemoetkomen
in Makujuni. Wij hebben daar heel kort moeten wachten en dan: een blij
weerzien! Samen vertrokken we met de auto naar
Karatu, naar een Lodge waar we onze eerste 2 nachten en de laatste nacht van
onze Safari zouden doorbrengen. Doordat het de vorige dagen zoveel had geregend,
lag Lake Manyara veel te nat. De brug die we nodig hadden, was ook overstroomd.
Dus werd het een ritje in de file. We vertrokken op safari met 2 jeeps.
Mama, Bram en ik zaten samen in 1 jeep. We zagen de meest prachtige uitzichten
en de mooiste dieren. Zebras, olifanten, nijlpaarden, gazelles, giraffen,
gnoes, apen, vogels,leeuwen, luipaarden, jachtluipaarden, En dat niet in een
kooitje, maar in het wild. En niet 1 of 2 ervan, maar soms wel duizenden
exemplaren. We zaten precies in de film van de leeuwenkoning. Zowat alle personages
zijn we tegengekomen. Onze gidsen Redgi en Tandaoe hebben ons veel kunnen tonen! De drivers
geven het wel door aan elkaar als ze ergens een groot dier zien. Zo stonden we
op een bepaald moment met wel 10 jeeps rond enkele leeuwinnen. Ook bij het luipaard
stond er heel wat volk. Andere momenten zit je bijna alleen in het wild. We
zagen ook de achtervolging van enkele leeuwinnen op zebras, al hebben de
leeuwinnen het uiteindelijk moeten opgeven. Het was een hele beleving om dat te
volgen. In Het park Serengeti zijn we ook 2
nachten blijven slapen. Dit was in een gezellig huisje, waar onze persoonlijke
kok de lekkerste maaltijden klaarmaakte! Toen
onze jeep, met driver Redgi, achteropgeraakte door de regen, zagen we iets heel
unieks. Plots waren er rondom onze auto zon 19 leeuwinnen met welpen. Ze waren
op pad en stoorden zich niet aan onze auto. Ze liepen op straat en wij konden
ze heel erg goed zien. In
Tarangiri bezochten we de Lodge waar Steven (een van de bazen van Endalla
tours) verbleef. Daar hebben we geluncht en vooral onze ogen open getrokken!
Een prachtig uitzicht en supermooi verblijf! Er was zelfs een zwembad! Jammer genoeg hadden wij ons zwemgerief niet bij. De laatste
dag Safari was er panne met een van de jeeps, dus moesten we allemaal in 1 jeep
verder. Het was wel de moeite waard: we zagen een Simba, de papaleeuw! Prachtig
om te zien! Toen we terugkeerden, zaten we met de jeep vast in de modder, ook
dit was een heel avontuur! Ine bleef maar zwaaien naar andere jeeps, om ons te
komen helpen. We wilden uitstappen, maar Tandaoe vond dat te gevaarlijk. Toen
we vroegen waarom, kregen we als antwoord: Because you are Mzungu! (= omdat
jullie blanken zijn). Uiteindelijk
waren er toch enkele vriendelijk mensen die met hun jeep, onze jeep uit de
modder hebben getrokken. Het was een fantastische reis, letterlijk:
onbeschrijfelijk mooi! De zaterdag waren we lang
onderweg terug naar Igunga. Daar aankomen was als thuiskomen!
Dit was mijn voorlaatste weekje echt les geven in de klas Jammer, want ik doe het wel graag. Deze week hebben we ook alweer veel geschilderd in onze vrije momenten Ik sta al gekend om Femke smospot Ik weet niet hoe het komt, maar proper schilderen, dat lukt mij niet. Toen ik maandag terug kwam, had ik meer gele verf op mijzelf gesmeerd dan op de muur blijkbaar. Ze noemden mij het chineesje. Ik heb die verf eraf mogen schuren en hier en daar vind ik nog gele vegen. Dinsdag was het sportcompetitie op school: 12 scholen deden voetbal, netbal en volleybal in competitie tegen elkaar Het was nogal een beetje een chaos, maar wel heel plezant! Ik heb voor de eerste keer geroosterde mais geproefd, valt best mee! * Danku mama Engiwa! * Ik wou dat de muggen (of andere bugs) ook eens iets nieuw probeerden, want mijn benen zien er niet meer uit en men armen zou ik wel willen amputeren Naar het einde van de week en na het wassen van de lakens, is het al veel beter! Het lesgeven is ook echt nog steeds super, al vind ik het moeilijk om toch niet te differentiëren! Natuurlijk heb ik tijd en handen tekort! Volgende week zijn het examens, ik heb er een beetje schrik voor J Hopelijk zullen ze het goed doen! In de namiddag ga ik soms terug naar de school om enkelen nog extra bij te werken. Kathy en Christina (2 uit pre primery) komen dan ook mee doen. Het is super grappig, ik leer hen nu tellen tot tien. Naast het lesgeven hebben we ook nog eens tijd genomen om te shoppen: nog enkele mooie stofjes en een tof mandje.. en natuurlijk een lekkere frisse frisdrank Ik vind het wel moeilijk om al de starende ogen gewoon te worden! Glimlachen, Habari? Op het terrasje stonden al gauw meer dan 20 mensen rondom ons te kijken naar hoe drie mzungus hun drankje opdrinken Ik heb Pater Bolle en Sekunda ook geholpen met kaarsen maken. Al de oude stukjes smelten en mooie nieuwe kaarsen van maken. Zaterdagavond was het Cinema in St. Leo: Jungle Book 2. Wat een nostalgie, al die disneyfilms! Zondagochtend terug mis het was palmzondag, dus niet zomaar een gewone mis. Iedereen had palmbladeren vast en er werd een wandeling gemaakt voor de dienst. Er was heel veel volk. Zoveel dat we uiteindelijk niet meer in de kerk konden... Deze avond nu nog eens cinema: Matilda of Harry Potter, als er elektriciteit zal zijn tenminste!
Amaj, ik ben hier al een maand! En het is precies alsof ik vorige week nog maar toekwam. De tijd vliegt hier voorbij, zonder dat ik het besef! Een drukke week achter de rug. Vooral een vermoeiende week! De eerste week dat Ina en Jasmiena meedraaiden op school. De maandag werden ze voorgesteld. Ze hebben tot en met woensdag lessen mee gevolgd en vanaf donderdag les gegeven. Jasmiena geeft les in het 6e jaar, vooral het vak Frans geeft ze heel graag. Ina heeft ook liever de iets kleinere en geeft nu les in het 2e leerjaar. Beiden zeer goede leerkrachten die goed onthaald werden. Ik gaf de hele week telkens in de voormiddag les en dan in de namiddag gingen Ina, Julia en ik gaan schilderen in de slaapruimtes op de school. Elke namiddag muren geel schilderen. Als Jasmina klaar was met verbeteren en les geven in de namiddag, kwam zij ook helpen. Ik ben nog steeds niet verfvrij, nochtans heb ik al geschuurd en gezeept, maar ik krijg de verf er niet af. De muggen vinden dat precies niet erg, die blijven mij maar opeten! Mijn linker duim heeft nu ook een grote blaar staan. Op school heb ik ook veel leuke momenten gehad met mme Howa, ze zegt dat ik een beetje zot ben, maar dat dat nodig is bij kinderen.. Ik kan ze geen ongelijk geven, dus doen we maar met 2 onnozel! Ik geef nu bijna elke dag bijles in de pauze, maar het blijft moeilijk om te zorgen dat 52 leerlingen mee zijn. Ik heb optellen uitgelegd met getalbeelden en kroonkurkjes, maar dan heb ik gemerkt dat velen gewoon niet weten welke nummers ze moeten schrijven. De uitkomst is negen, ik zegwrite nine en die schrijft een 8. Zo kan ik nog lang uitleggen natuurlijk J Zaterdag kwamen de ouders van Bram toe, heel aangename mensen. Zondag zijn we home alone gaan tonen op St. Leo, zaterdag gingen we naar St. Margereth, omdat zij maandag examens hebben, maar er was geen elektriciteit. Zondag was de mis terug lang, maar deze keer heb ik er enkele woorden van verstaan. Pater Maxi heeft de mis geleid en hij spreekt af en toe een paar woorden Engels en Frans tussen zijn Swahili. Best grappig
Amaj, wat gaat het snel! Ik ben al drie weken hier, al zou ik dat niet zeggen. Mijn eerste lesjes ging heel goed. Ik moet me wel echt aanpassen aan de manier van werken van hier! Zeker in het eerste leerjaar is het niveau nog heel laag, omdat Engels hun moedertaal niet is. Ik ben enorm veel aan het bijleren van mijn medeleerkrachten van het eerste lj.: Mme Fousa en Mme Howa. Twee schatten van leerkrachten! Ook in de leraarskamer zijn ze heel erg vriendelijk. Ik versta niets van wat ze zeggen, want dan spreken ze voluit Swahili! Af en toe lachen ze eens naar mij en zeggen ze dat ik Swahili moet leren.. J Dat zal wel komen, een beetje, bij beetje. Ik krijg om 10 uur ook telkens thee en vitungu en sjapati. Ondertussen geef ik al drie vakken: Engels, Wiskunde en Sport. Ik heb mij 1 les gewaagd om meer inhoudelijk te werken, maar dat doe ik beter nog niet. De lln. begrepen er niets van, Mme Howa is mij komen bijstaan in het Swahili, maar nog begrepen de meeste lln. het niet. Het ging om het gebruik van aof an in het Engels. De lln. zijn gewoon woordjes over te schrijven met a of an voor, maar zonder meer uitleg. Nu wil ik dat ze zelf a of an kunnen invullen, maar het lukte mij niet hen dat te doen begrijpen. Maandag probeer ik het opnieuw op een andere manier. Ondertussen maakte ik ook werkbundeltjes, waarin lln. aan hun schrijven werken. Heel tof om te maken, maar voor 52 lln. had ik dat toch een beetje onderschat! Donderdag zijn Bieke en Oger vertrokken Ik mis ze toch wel al een beetje Babu en dada! Zeker Bieke, want zij hield alle muggen bij haar! Sinds ze weg is, wordt ik helemaal opgegeten! De mooie kant is, dat Ine en Jasmine zijn toegekomen! Ondertussen is het al Ina en Jasmina, we zijn al samen gezellig iets gaan drinken en we hebben hen een stukje Tanzania doen ontdekken. Tijdens de rondleiding op de scholen, leerde ik één van de vele spelletjes die de kinderen hier spelen met een steentje! Het steentje opgooien, op de rug van je beide handen opvangen, terug opgooien en met een hand uit de lucht pakken. Ik heb ook gevoetbald met een paar leuke jongentjes, maar ze waren te sterk voor mij! We hebben ook al twee dagen tafels, stoelen en tralies geverfd. De verf waarmee we verven is nogal kleverig en bruin. Toen we gedaan hadden zat ik helemaal onder de verf, waardoor Sekunda opmerkte dat ik bijna één van hen was. Ze heeft daarna geholpen de verf van mijn hoofd en schouders te kuisen. Zaterdag bezochten we Mwanzugi nog eens ens avonds toonden we de film Jungle Book. Na de lange zondagsmis had ik eindelijk even tijd mijn lessen voor te bereiden en daarna gingen we even rondlopen in de kleine straatjes van Igunga. s Avonds in St. Margareth toonden we de film High school musical 1.
Week 2: 25-02-13 tot 3-03-13 Deze week was het geen vakantie meer. Ik heb een hele week verschillende klassen in de school gevolgd. Ik begon met de pre-primery, dat is een klasje tussen de papschool en het eerste leerjaar. Deze klas is dankzij vorige stagiaires (vooral Katlyn) al voorzien van heel wat didactisch materiaal. In het eerste leerjaar zitten er 52 leerlingen, er zijn 2 juffen voor die elkaar afwisselen. Mijn eerste gedacht was dat er een heel laag niveau was. Ze schrijven veel Engelse woorden over van op het bord, maar ze kunnen dan zelf het woord nog niet schrijven of begrijpen. Ik had schrik dat dit zo verder zou gaan, maar dit was niet zo. In het 2e leerjaar lag het niveau al veel hoger en het bleef stijgen in het 3e leerjaar! De leerkrachten en de leerlingen doen dit zeer goed, ik kijk heel erg naar hen op! Vooral naar de leerkrachten! Les geven aan klasjes van boven de 50 leerlingen zonder extra materiaal en er dan toch in slagen die leerlingen zoveel bij te brengen! *Respect* De vrijdag volgde ik terug het eerste leerjaar, want daar ga ik uiteindelijk les geven. Ik ga Engels geven en misschien later nog enkele andere vakken. Aangezien voor de lagere klassen er enkel in de vm les is, ga ik in de nm nog wat materiaal proberen maken voor de andere klassen. In het eerste leerjaar zelf is er ook al heel wat materiaal, maar er is ook alweer heel wat weg. Ze hadden een kleuropdracht, maar er waren maar 2 kleuren van elk kleur, dus je kan begrijpen dat het lang wachten was, voor dat ze allemaal aan de beurt geweest waren. Vrijdagnamiddag ging ik 2 lkrn computerles geven, maar er was geen elektriciteit. Ik heb dan samen met Julie, Oger en Bieke +- 50 frames van stoelen geverfd. Deze stoelen zijn voor de nieuwe computerklas voor op de lagere school. Ik heb ook al eens rondgekeken voor een bibliotheek, maar ik weet niet goed of de school daar echt klaar voor is. Misschien dat ik ga kijken om het geld te gebruiken voor leerboeken, want daar zijn er ook heel wat van tekort! Bijvoorbeeld het 6e lj zitten ze met 80 lln en er zijn 12 handboeken Engels. We zijn dit nog aan het bespreken. Zaterdag om 17.30 was het voetbalmatch op de lagere school, en ze hebben gewonnen! Het was super om ernaar te kijken! Zaterdagavond hebben we cinema gedaan voor de lagere school: Beethoven. Best grappig als je bedenkt hoeveel dingen de kinderen eigenlijk niet kunnen begrijpen.. Bv een hond als huisdier, hier leven die gewoon op straat zonder enige affectie. Of de sproeiers van het gras die uit de grond komen en water spuiten.. Het enige water dat hier valt is dat uit de lucht. En een zwembad in de tuin Hier komen ze net toe voor te drinken, wassen en de planten en dieren.. Als er elektriciteit is, vanavond (zondagavond) cinema in de middelbare school
Al meer dan een week zit ons Femke in 't zalige Afrika. Hier enkele sprokkels uit haar sms-kes: " Op weg in wondermooi Afrika! It's like paradise!"
" Deze morgen kreeg ik overheerlijke pannenkoeken! Heerlijk! En zaterdag gaat pater Bolle twee Vlamingen trouwen :p"
"Het is hier fantastisch, ik heb zotveel respect voor iedereen en alles hier! Mama je zou u hier helemaal thuis voelen! "
"580 km in de auto met een levende geit op het dak gebonden... Ocharme dat beestje schreien!"
" Geit is geslacht voor het huwelijksfeest."
"Het regent hier niet, het is aan het gieten!!! Super want het was nodig."
"Wat een lieve mensen hier! 'k Heb al een Afrikaanse mama!"
"Nu wordt het toch wat spannend: Ik heb een week vakantie gehad en morgen start ik in het schooltje. Nu ja, school want 30 tot 40 leerlingen per klas."
Na een goede aankomst, moest ik toch even wennen aan de heerlijke warmte in Tanzania. Heel wat anders dan de vrieskoude temperaturen van België. Dankzij mijn goed zorgdragende reisgenoten Bieke en Oger, had ik een heel aangename reis. Ik werd al direct gedoopt op de lange en niet altijd even effen wegen in de landrover. Volgens Bram en Julie moest ik daar al maar aan gewend raken, want in die auto zou ik nog veel zitten en ze hadden gelijk. De eerste week waren er nog bezoekers: Greet, Miep en Hans, waardoor ik mee kon genieten van heel wat uitstappen en veel uitleg, meestal met de landrover. De eerste week moest ik wat acclimatiseren Pater Bolle, Pater Maxi en de andere hardwerkenden op de missiepost, zorgen ervoor dat ik mij er meer dan welkom voel! Ze laten mij echt het gevoel krijgen, dat ik mij hier thuis mag voelen. Dankzij Pater Bolle kon ik de Wataturustam bezoeken, een nog primitieve stam die leeft in en met de natuur. Een prachtige kans! Ook gingen we naar een weeshuis met een pracht van een hoofdmoeder die de kinderen een prachtige thuis heeft bezorgd. Je kon zien dat ze gelukkig waren en met veel zorg voor elkaar met elkaar omgingen. Ook zag ik een dispensarium in Mwanzugi, waar o.a. babys worden gewogen en opgevolgd. Ik ging ook al op bezoek op de middelbare school St Margareth en de lagere school St Leo. Het eten van hier is heel lekker, soms eens iets dat minder mijn ding is, maar over het algemeen meer dan genoeg overheerlijke andere dingen! De zaterdag was er een beetje feest, dit is typisch Afrikaans Ik heb ook hier enorm van genoten en ben heel blij dit meegemaakt te mogen hebben. Zondagavond was het cinema in de middelbare school. Ik had spijt dat ik geen oordopjes bij had. Het geluid van FIHP is niets tegen 200 krijsende meisjes die naar de mooie hoofdrolspeler van High School Musical willen kijken! Nu kijk ik er heel erg naar uit om volgende week de lagere school St Leo nog beter te leren kennen en daar mijn weg te zoeken.
Zaterdagochtend 16 februari in Zaventem We waren met 8 om Femke uit te zwaaien: mama Ria en broer Bram, papa Jotie en zussen Lore en Rune, vrienden Lien, Ludo en Mayna.Voor enkelen van ons de allereerste keer op Zaventem en dat op zich is al de moeite. De reiskriebels overspoelden ons...
Al snel vonden we Femkes reisgenoten: Oger en Bieke met familieleden en vrienden. Een vrolijke bende was dat! Zij in volle rust als echte ervaren BolléBollé-ers; wij met alsmaar meer zenuwen als echte groenlingen... De gagage werd snel nog wat aangepast (lees: bijgevuld, met o.a. een méér dan 4 kg zware kaas!!!) en dan gewogen: het lukte net!
En dan, langzaam maar zeker, het afscheid... Femke bleek nog het kalmst van ons allen... Meningeen moest zelfs een traantje wegpinken toen ze met hun drieën via de douanepoort langzaam uit het zicht verdwenen. Maar loslaten konden we nog niet. We nestelden ons in het restaurantje boven, vrolijk op zoek naar Femkes vliegtuig én... vooral de GSM in voortdurende verbinding met ons reisprotje! (jaja, met één s!)
Omdat we het vliegtuig niet vonden, hebben we nog snel een echte zoektocht naar "den anderen kant" ondernomen, maar dat blijkt in Zaventem niet mogelijk. Femke en co vertrokken langs de "verkeerden" kant: de kant waar je de vliegtuigen niet van kunt zien! Nu ja, in onze gedachten konden we alles haarfijn volgen. En dat was ook goed. Tot ook de GSM geen kontakt meer had... Dan moesten we haar echt lossen! Bleef nog over: het kijken op de klok tot we konden zeggen: "Ja, nu zitten ze in de lucht en zijn ze echt vertrokken!" . Dat was meteen ook ons vertrekmoment...Van Zaventem "by car" richting "home" met één stoeltje minder vol...
" Beybey, Femke en co! We wensen jullie het allerbeste! Goeie reis!!!
Om centjes te vergaren voor het boekenproject, verkopen we enkele
spulletjes:
* gelukspoppetjes in de vorm van lieveheersbeestjes + bladwijzer met info : 2
* schrijfpotlood met inscriptie "Tanzania 2013" + bladwijzer : 2,50
* gelukspoppetje + potlood + bladwijzer : 3,50
* een zakje snoepgoed :
2,50
Je kan ook een schenking doen op het rekeningnummer BE14 9730 1687 3283 met
vermelding "Tanzania", waarvoor onze oprechte dank!
In de school van pater Bolle, gaat Femke een boekenproject starten: koffers met Engelstalige lees- en prentenboeken die van klas naar klas uitgeleend worden. Een soort bibliotheeksysteem. Omdat de verzendingskosten te hoog zijn, moet alles ter plaatse geregeld worden. De koffers zullen dus door de plaatselijke bevolking gemaakt worden en de boeken daar besteld of gekocht bij een plaatselijke boekhandel. Er zijn dus centjes nodig om dit te verwezenlijken!!!
Tanzania
is het grootste land in Oost Afrika en beslaat ongeveer 945.100 km² (dat is
meer dan 30 keer de oppervlakte van België).
Het omvat het vroegere Tanganyika en de eilanden Zanzibar en Pemba. Tanzania
telt ruim 40 miljoen inwoners (schatting 2008) hetgeen neerkomt op ongeveer 42
inwoners per km².Tanzania bevat het hoogste punt van Afrika namelijk de berg
kilimanjaro en ook het laagste punt van Afrika namelijk de bodem van het
Tanganyikameer. Pater Bolle's werkgebied is de ruime
omgeving van Igunga, een stadje gelegen in de regio Tabora te Tanzania. Tabora
is één van de 26 administratieve regio's van Tanzania en bevindt zich centraal
in dat land. Het is onderverdeeld in 6 districten: Igunga, Nzega, Sikonge,
Urambo, Uyui en Tabora zelf. Igunga, de thuisbasis van Pater Bolle, is een
stadje, zo'n 300 km ten zuiden van het Victoriameer. Zijn parochie omvat
verschillende buitenposten en is alles samen bijna zo groot als 1/3de van
België.
Femkes vliegroute: vanuit Brussels airport naar Dar Es Salaam, vanwaar er een
binnenlandse vlucht is naar Mwanza. Dan nog 5 uren rijden met de
"motokaa"(= auto) alvorens in Igunga te arriveren!
Albert Bolle is in 1933 geboren in Schiplaken, België.
In het laatste jaar van zijn humaniora groeide het idee om missionaris te worden. In 1953 meldde hij zich Boechout bij de Witte Paters. Albert Bolle stak de oceaan over en voltooide zijn priesterstudies in Canada. Op 30 januari 1960 werd hij in Ottawa door de aartsbisschop tot priester gewijd.
Op 17 november vertrok hij met een vliegtuig van Sobelair naar Tanzania. Via de hoofdstad Dar es Salaam zette "den Bollee" - zoals de zwarten hem al gauw noemden - zijn eerste stappen in zijn missiegebied. Hij verbleef in tal van kleine nederzettingen en leerde de taal van de plaatselijke bevolking.
Hij vond een vaste stek in Igunga waar hij als hoofd van de missiepost en
actief ondernemer, meerdere projecten realiseerde en nog steeds verwezenlijkt!
Het gaat steeds om concrete, duidelijk afgebakende plannen met een nadruk op
onderwijs, gezondheidszorg, voedsel- en watervoorziening. Speciale aandacht
wordt besteed aan de ontwikkeling en de veiligheid van vrouwen en aan de
bescherming van het milieu.
Bij zijn projecten wordt pater Bolle ondersteund door vzw Bollé Bollé (zie www.bollebolle.be).
Eén van de grootste projecten is de bouw van een heus scholencomplex met o.a.
een lagere en middelbare school, internaat, en derg meer. Het is daar dat Femke
actief zal meewerken.
Pater Bolle, al meer dan 50 jaar actief in Tanzania, wie doet het hem na???
Ik ben Femke Noterdaeme, 24 jaar en woonachtig in Zwalm. Ik heb een broer Bram en twee zussen Flore en Rune.
In Oudenaarde kun je me tegenkomen in de scouts van Ename, op het speelplein en in jeugdhuis Canavia. Ik volg de Banaba-opleiding "buitengewoon onderwijs" in de Arteveldehogeschool van Gent .
In het kader van die opleiding vertrek ik in februari voor drie maanden naar Tanzania. Ik ge er leven, veel bijleren en werken bij pater Bolle in Igunga. (zie verder)
Ik kijk er heel erg naar uit!!!
Maar heb ook nog veel werk.... Daarom zal ik in deze blog niet zoveel tijd kunnen steken. Mijn excuses als deze blog je dan ook geen WAUW-effect geeft. Het is de bedoeling dat jullie hier info terugvinden ivm mijn projecten aldaar. Mijn mama en ik zullen dan ook onze uiterste best doen deze blog zo up-to-date mogelijk te houden! Voor alle opmerkingen, suggesties, vragen,... kan je steeds mailen of bellen naar 055/215591.
Vele groetjes en... kwa herini (=het ga je goed), Femke
In de school van pater Bolle, gaat Femke een boekenproject starten: koffers met Engelstalige lees- en prentenboeken die van klas naar klas uitgeleend worden. Een soort bibliotheeksysteem. Omdat de verzendingskosten te hoog zijn, moet alles ter plaatse geregeld worden. De koffers zullen dus door de plaatselijke bevolking gemaakt worden en de boeken daar besteld of gekocht bij een plaatselijke boekhandel.
Pater Bolle's werkgebied is de 
