Juf Sophie is bezig les aan het geven aan de senioren. Vandaag hebben we genoten van de Diksmuidse zon. Lekkere biefstuk en pepersaus met gebakken patatjes en salade en tomaten. Heerlijk zegt Tine. De meisjes hebben wat gevoetbald, tot ergernis van mama Sophie. (met gevolg groene broeken) Na een deugdoende wandeling(huizen bekijken, en speeltuintje voor de meisjes. Na een stuutje met kaas heeft Pé muziekles aan Tine gegeven. En nu zitten we dus hier aan de pc. Nu zullen we nog proberen om foto's toe te voegen. Allé pé, de volgende keer is het aan jou. Groetjes van de Westvlamingen.
't Weekend is weeral eens voorbij gevlogen dus tijd om de goegemeente te laten weten hoe de Nazarethse tak z'n vrije drie dagen heeft doorgebracht. Jaja, jullie lezen goed: DRIE dagen !! Vrijdag was 't Dies Natalis aan de Unief (voor niet ingewijden (waaronder mezelf tot Nancy m'n geest verlichtte): de verjaardag van de UGent) dus collectief verlof voor alle werknemers/studenten. Ambtenaar zijnde (wat een schitterende illustratie van ambtelijk taalgerkruik wederom) maakte ik gebruik van de veel geprezen flexibilitet van ons werkritme (niet lachen!!) om er ook een verlengd weekend van te maken en gezellig een dagje te gaan shoppen. Eerst de kindjes afzetten op school, daarna gaan ontbijten in 't dagelijks brood om vervolgens de winkels van Gent in te duiken, op zoek naar, alweer, vestimentaire hoogstandjes.
Zaterdag stond, opnieuw naar goeie gewoonte (wie de rode draad doorheen onze bijdragen kan ontdekken heeft recht op een diner op donderdag 21 mei) in teken van het voetbal. Thomas en de rest van de blauwe armada namen in de voormiddag de maat van Zingem (7-4) waarbij vooral het bij momenten mooie voetbal van Eke-Nazareth, het kick-and-rush voetbal van Zingem (eigenlijk één speler die zowat dubbel zo groot was als Thomas en die constant aanmoedigingen kreeg van z'n trainer om de zoveelste bal die hij van op z'n eigen helft richting blauw doel te pegelen) en de nogal onsportieve houding van de supporters van Zingem opvielen. 's Namiddags was het de beurt aan Maarten om het opnieuw tegen Zingem op te nemen, maar hier bleek vooral één speler een maatje te groot . Zonder te willen overdrijven (mijn kind schoon kind enzo), maar Maarten speelde een beresterke wedstrijd en zorgde ervoor dat de score niet groter werd dan 1-4. Meest leuke was echter de vaststelling dat hij zich begint te amuseren op 't plein: slidings, duels en soms een beetje aan de noodrem trekken: papa keek en zag dat het goed was.
's Namiddags mocht Thomas naar een feestje, heeft Maarten een beetje geholpen om de mini-petanque-baan-annex-basketbalsplein-annex- zwembadaccomodatie-annex-alternatief-voor-een-verloren-hoekje-met-niks-anders-dan-mos-annex-bbq-plaats aan te leggen terwijl Nancy zorgde voor de orde binnen. Zoals de kindjes zo mooi zeggen: mama is baas binnen, papa is baas buiten .
Zondag, gisteren dus, stond in het teken van de boekenbeurs op school: zaterdagochtend had Nancy reeds helpen alles in gereedheid te brengen en tegen aperitief tijd hebben we kunnen vaststellen dat ze dat, naar goeie gewoonte, goed had gedaan. Op de tonen van "Dakani, dakanwel" genoten we van ons aperitiefje, om daarna rap thuis een ongezonde hap te eten. Om twee uur werden Thomas en Maarten namelijk verwacht op de KSA, Nancy op de boekenbeurs om de dorstigen te laven en de hongerigen te spijzen en had pa een afspraak met z'n sproeier (m'n tuinsproeier Kurt, foei!!) om het opgestapelde stof en vuil van de Zafira te wassen.
Moe na een weeral veel te vol weekend lazen we voor de kindjes nog een bedverhaaltje om even later zelf onder zeil te gaan.
De foto: de gloednieuwe multifunctionele weet-ik-veel-wat van de familie Viaene.
Vandaag zet ik wat foto's van enige tijd geleden. Indien dat lukt zet ik er wel eens van de verbouwing op. (momenteel enkel faience in badkamer) Je moet wel een heleboel stappen ondergaan vooraleer je die foto's eropkrijgt. Ofwel doe ik het nog niet zoals jullie. Kan je verschillende foto's tergelijkertijd aanpassen of moet je foto per foto aanpassen? Tot de volgende keer.
Juicht en jubelt alle volkeren der aarde: de lente is in 't land (in 't land van de ondergaande zon is 't al weer volop zomer waarschijnlijk, maar wij zijn al blij met een streepje zon). 's Morgens is het wel nog even krabben om het ijs van de auto te krijgen, maar eens de zon op volle kracht is, is het leuk vertoeven. Om volop te profiteren van die eerste mooie dagen hebben pa en ik vrijdagnamiddag m'n tuin onderhanden genomen. Allez, t.t.z. pa ruimde de resten van vorig seizoen op (wat hem een zak schors en een gebroken mes opleverde) terwijl ik de resten van wat ooit een gazon was waar het zwembad van de gastjes staat in de zomer vervangde door een mini petanque baan.
Zaterdagmorgen stond, naar goede gewoonte, in het teken van het voetbal en de zoektocht naar verdere vestimentaire hoogstandjes voor Maarten z'n eerste communie. Terwijl Thomas de pannen van het dak speelde (de foto is een foto nadat hij gescoord had tegen De Pinte twee weken geleden) en een ruim aandeel had in de winst tegen Zevergem was ook Nancy succesvol in de zoektocht naar schoenen voor Maarten. 's Namiddags hebben we eerst Maarten z'n nieuwe fiets besteld (bij Godefroot, dus dat zit wel snor) om daarna de taken op te splitsen: terwijl pa en ma poetsten/boodschappen deden konden de kindjes de ganse namiddag ravotten in de tuin (op zo'n momenten klinkt "psychologische regressie" (zoek het op niet zo negeatief).
Zondag, gisteren dus, zijn er vrienden langsgeweest. Ze mochten dienen als proefkonijn voor "stuuverai à la Tom" voorafgegaan door "scampi's à la Tom". Alle 8 aanwezigen hebben gesmuld, dus was de chef kok héél tevreden (merci moe voor het recept).
Na een verkwikkende nachtrust zijn de kindjes naar school, is Nancy gaan werken (allez, een vergadering met mensen van het rekenhof om daarna met o.a. de rector te gaan smikkelen) en zit Tom thuis te bloggen. Het leven kan schoon zijn!!
Iedereen is hier intussen aan het slapen, ik natuurlijk nog niet. Ik heb net het kleed voor Gwendolien haar examen afgewerkt. Ik heb al mijn moed moeten bijeenrapen, want eigenlijk was ik versleten. Gisteren hebben ze de badkamer in faiences komen doen, en alle plinten afgewerkt, en die mannen zijn ferme "vulaorts" De ruimte zelf is proper gedaan, maar de vloer was overal van die plak, en dat krijg je niet uit door 1 x te dweilen. Het was frotten en schuren en nog eens dweilen en nog eens frotten. Het nadeel was dat wanneer de vloer nat was je de vlekken niet meer kon zien, en eenmaal alles droog was zag je pas weer de vlekken. Ik voel het vooral aan mijn schouders. (ook moest ik nog eens alle faiencen afvegen met spons en zeemlap) Het kleed is , al zeg ik het zelf, gelukt. (na alles weer te moeten losmaken nadat ik het de eerste maal had genaaid) Het voorbije weekend was het hier rustig. Het was mooi weer, dus heb ik al mijn binnenwerk laten liggen om buiten wat te foefelen. Als ik niet buiten ben, krijg ik de gasten niet buiten. Ze willen een kamp maken, en zijn begonnen met een grote put te graven. (ze hebben alles uitgehaald wat ze maar vonden van schop, spade, ...) Hun put is al van redelijke grote. Hoe ze het zullen doen weet ik niet, maar ik heb ze laten doen; (Het is toch op een stuk grond dat nog niet in gras is). Ze zeiden "mama, je wilt toch dat we bezig zijn!" Hun kleren zijn niet meer proper te krijgen denk ik. Deze morgen is Henk naar zijn lessen geweest, maar om 11u was hij al terug. De lerares was blijkbaar ziek, waardoor de lessen vroeger gedaan waren. Al die kilometers om maar 2 uur les te hebben! Enfin. Hij is nog altijd enthousiast, en heeft heel veel werk om verslagen en een voordracht voor te bereiden. (dat zegt hij toch) Vorige week was wel een kostelijke week. Met de communie in het vooruitzicht moet een en ander gekocht worden. Enkel Tine moet nog schoenen hebben, maar de rest hebben we al. Inclusief een nieuwe bril voor Kaat dat we genoodzaakt waren aan te schaffen. Ze is er weer in geslaagd om een glas kwijt te spelen. (waarschijnlijk ergens tussen de struiken in de tuin) Dus zijn we vorige week eerst naar de oogarts geweest. (andere sterkte van glazen) en dan naar de brillenwinkel. Gelukkig hebben we van haar 2 oude brilletjes 1 reservebril kunnen maken. (dus gaan we haar nieuwe bril nog wat sparen) Want zoals ze soms kan zot en geweldig zijn , lijkt mij dat het veiligste. Ja Kaat kan heel lief zijn, maar potverdorie, soms kan ze ook het bloed vanonder je nagels halen. Deze avond heeft ze van mij een billeklets gehad. Wie niet hoort moet voelen zeg ik dan, maar ik voelde het eigenlijk ook. Haar billetje zag wat rood. Achteraf verstond ze het wel waarom. Dit weekend hebben we ook voor elk een nieuwe fiets besteld. Dit hadden we beloofd voor wanneer we de carport zouden hebben. Ze worden wel pas geleverd tegen haar communiefeest. Normaal zou de carport er staan tegen het einde van de maand. Jaja , ik zal weten voor wat werken. Hopelijk krijgen we deze zomer veel mooi weer, zodat we veel met de fiets kunnen rijden. (een reis naar warmere oorden zal er voor ons niet inzitten, maar normaal zal hier zoveel veranderd zijn, zodat we het zeker niet erg vinden om thuis te blijven) Alléz, nu zal ik echt gaan slapen. Morgen ben ik wel nog thuis, maar ik weet niet wat ik eerst zal doen. Het huis is nogal een puinhoop. Tot het volgende bericht, of op faceboek, of eender ander communicatiemiddel. Slaapwel. Sophie en co
Apropot, hoe zet je foto's op de blog? Ik heb het al willen proberen maar blijkbaar moet je je foto verkleinen tot minder picksels of zo. En dus lukt het voor mij niet. doeiiii
Voor zij die het nog niet genoteerd hadden (shame on you!!): Maarten doet binnenkort z'n eerste communie: op 21 mei. En aangezien ze in Nazareth het gezegde "de morgenstond heeft goud in de mond" héél hoog in het vaandel voeren begint de viering om 9u ('s morgens voor alle duidelijkheid). Zo'n heugelijke dag vereist echter redelijk wat voorbereiding, dus om de ganse familie te voorzien van de nodige vestimentaire hoogstandjes stond het voorbije weekend voor een deel uit de zoektocht naar kleren. Thomas was "the lucky one": terwijl hij zaterdag bij een vriendje ging spelen mocht Maarten mee naar een winkel om er kleren te passen voor z'n broer (eigen schuld dikke bult: hij moet maar zo rap niet groeien ). 's Voormiddags had hij zich kunnen uitleven in een oefenmatch in Eke. Zondag voormiddag waren we al vroeg vertrokken naar de "euro-shop" in Roeselare om daar eens te informeren naar een inbouwkast. Ik bespaar iedereen de details en beperk me tot het gebruik van het woord "tegenvaller". 's Middags stond het KSA-etentje op 't programma (Maarten heeft op een tombola een gigantische roze bus haarlak gewonnen, wat de nodige hilariteit veroorzaakte wanneer dat werd gecombineerd met de weelderige haarbos met de pater familia). Na nog een paar succesvolle bezoekjes aan de lokale middenstand bracht ons stalen ros ons terug naar onze stal in Nazareth.
Gisteren had ik dus reeds al een hele tekst geschreven, maar die is verdwenen door op de verkeerde "toevoegen" te drukken. Tine is nu naar een verjaardagsfeestje, en kaat is momenteel een tatoo aan het kleuren voor haarzelf; Het is miezerig weer. Gelukkig had ik deze middag voor een groot deel de wind in de rug. Henk is nu naar de lessen in Sint Amandsberg, en het zal pas deze avond 18 u zijn dat hij thuis zal zijn. Dus is het hier momenteel rustig. Na dit berichtje stort ik me voor de naaimachine, voor dat kleedje voor Gwendolien. Ik ben zelf benieuwd naar het resultaat. Zondag laatst zijn we naar Oostende geweest; (Dit was ook al lang geleden) samen met Katrien en de 2 jongens. In het bosje is het mooi wandelen, en af en toe is er een speelgelegnheid voor de kinderen. (speelplein, groot spinneweb om in te klimmen en eruit te vallen (Kaat o.a., gelukkig van niet hoog), sjorbos) Gelukkig dat we eerst een grote toer hebben kunnen wandelen, want met Ewout en Quinten gaan de decibels soms serieus de lucht in. Daarna zijn we een brokje gaan eten bij Anna en Mark. Ze zien ons graag komen, maar ik denk dat ze ons ook graag zagen vertrekken. Met die twee jongens hou je toch vaak je hart vast. (Die jongens zien soms het verschil niet tussen een speeltuin, en een mooi ingericht salon) In het terugkeren deden mijn oren ook soms pijn. We zijn samen gereden in de Zafira van Katrien, aangezien Ignace al meer dan een week aan het uitzieken is van de griep. Tegen de oorpijn had ik een goed spelletje voorgesteld, en het lukte nog ook. Wie kent het spel van "dode hond" ? Wie het langst kan zwijgen is gewonnen in het spel. En het heeft toch een hele tijd geduurd; Hier had de timmerman al moeten gekomen zijn voor de schuifdeur in de badkamer te placeren, maar er is nog niemand gekomen; Volgende week zouden ze moeten komen voor de faiences in de badkamer. Nu zal ik afsluiten, de rest hou ik voor de volgende keer. Ooievaar!! A la prochaine fois. (mijn Engels is niet goed, dus doe ik af en toe iets in het Frans. Kwestie dat Kurt en Kathleen het niet zouden verleren) Sophie en co
Blijkbaar heb ik het ni:et goed gedaan:, dus morgen tik ik mijn verhaal opnieuw. Nochtans heb ik alle instructies gevolgd. Nu moet ik echt gaan slapen. Nu pas zie ik dat er onderaan ook toevoegen staat. Tot morgen Sophie
dag allemaal klinkt een beetje alsof ik reclame aan 't maken ben voor een populair dagblad maar laat ons maar daarmee beginnen.
Dag allemaal,
Schitterend inititief weeral van het Chinese deel van onze familie. Ditjes en datjes posten, over koetjes en kafljes zwanzen. Super.
Zal ik maar beginnen?
Ons weekend stond voor een groot deel en naar goeie gewoonte in het teken van 't voetbal van Thomas en Maarten. Thomas z'n ploegske was 't min of meer aan de trainer verplicht om zaterdag tegen De Pinte A de barslechte wedstrijden van de voorbije twee weken te doen vergeten door een knalprestatie neer te zetten. De volledige ploeg heeft en bloc bewezen dat het bestuur terecht het vertrouwen in de trainer heeft behouden door er een demonstratie van te maken. Ik bespaar iedereen de details, maar 5-10 winst tegen een degelijke ploeg (1 van de doelpunten werd door Thomas gescoord na een splijtende rush op links) zegt genoeg. Daarna was het aan Maarten om te bewijzen dat hij het talent van z'n pé geerfd heeft: 5-6 gaan winnen op Ronse (2de klasse ploeg nota bene) en Maarten die als een blok stond te verdedigen en na verkeerd uitverdedigen loeihard de keeper te grazen nam om zo de remonte na een vroeg 2-0 achterstand goed te maken: pa stond erbij en zag dat het goed was.
Na het voetbalgeweld was het tijd om onze zoektocht naar een inbouwkast in onze slaapkamer verder te zetten. Ook de zondag stond voor pa en ma in het teken van diezelfde zoektocht, alleen was die nogal povertjes uitgevallen (eigen schuld: als je niet eerst informeert of ze al dan niet inbouwkasten verkopen loop je het risico om van een kale reis (pun intended) terug te komen). Gelukkig hadden Thomas en Maarten hun tijd nuttiger besteed en de ganse namiddag het KSA bos onveilig gemaakt.
Afsluiten doe ik niet met dag vrienden (wegens reeds ingenomen).
Bij deze post ik het eerste bericht op de blog voor de Familie Viaene-Vanheste, Viaene-Mackelberg en Viaene-Delputte. Het is de bedoeling dat ook jullie regelmatig berichtjes en foto's op deze blog zetten. Dat maakt het ook voor ons hier in het verre China mogelijk om jullie grote en kleine verhalen te lezen. Het is niet de bedoeling deze blog aan wie dan ook door te geven die niet tot de bovenvermelde families behoort. Dit is een middel zodat wij jullie kunnen volgen zoals jullie ons kunnen volgen. Misschien lijkt een fait divers voor jullie een fait divers, maar voor ons is dat leuk om weten. Ik heb dezelfde blog aangemaakt voor de familie Lambrecht. Ik stuur per mail alle data naar pa. Die kan dat aan éénieder doorsturen.
Dag Pa, Ma, Tom, Henk, Nancy en Sophie, Thomas en Maarten, Tine en Kaat.
Dag allemaal,
!! Vrijdag was 't Dies Natalis aan de Unief (voor niet ingewijden (waaronder mezelf tot Nancy m'n geest verlichtte): de verjaardag van de UGent) dus collectief verlof voor alle werknemers/studenten. Ambtenaar zijnde (wat een schitterende illustratie van ambtelijk taalgerkruik wederom) maakte ik gebruik van de veel geprezen flexibilitet van ons werkritme (niet lachen!!) om er ook een verlengd weekend van te maken en gezellig een dagje te gaan shoppen. Eerst de kindjes afzetten op school, daarna gaan ontbijten in 't dagelijks brood om vervolgens de winkels van Gent in te duiken, op zoek naar, alweer, vestimentaire hoogstandjes. 
. Zonder te willen overdrijven (mijn kind schoon kind enzo), maar Maarten speelde een beresterke wedstrijd en zorgde ervoor dat de score niet groter werd dan 1-4. Meest leuke was echter de vaststelling dat hij zich begint te amuseren op 't plein: slidings, duels en soms een beetje aan de noodrem trekken: papa keek en zag dat het goed was. 
niet zo negeatief). 
