“Of ze hem kunnen sponsoren?” vraagt iemand mij. Ik draai een beetje om de vraag heen en suggereer dat ze hààr kunnen sponsoren.

Ondertussen begint de ernst van het verhaal hem door te dringen. Terwijl zij het hele event enthousiast deelt op facebook, en voorstelt als haar sportieve uitdaging voor 2019, blijft het stil langs zijn kant. Of toch niet helemaal. Hij koopt een Wahoo Kickr.

Toen ik jong was, waren er mensen die fietsten. Bejaarden reden thuis op een hometrainer. Maar de echte sportievelingen hadden een kamer met daarin hun koersfiets op “rollen”, om te kunnen blijven doortrainen tijdens de gure wintermaanden. Welnu, anno 2019 zijn er geen rollen meer, maar Wahoos. Het principe is hetzelfde. Het grote voordeel echter is dat de Wahoo ook kan gekoppeld worden met Zwift. Zwift is een programma op de computer of de ipad, dat maakt dat je eigenlijk fietst in een computerspel. Zo kan je virtueel tegen anderen fietsen, steeds in een ander nagebouwd land, waarvan het meest gekende de ronkende naam Watopia draagt. Dat het vroeger allemaal simpelder was? Dat klopt. Maar Zwift maakt het wel mogelijk om nauwkeurig je afgelegde kilometers, hoogtemeters, wattage en hartslag op te volgen. Ideaal dus om een heroïsche tocht voor te bereiden.

En zo zag ik mijn liefste zijn koersfiets de trap op slepen naar het tweede verdiep en met de moed der wanhoop en veel gevloek zijn achterwiel demonteren, om diezelfde fiets dapper op de Wahoo te monteren en dan zuchtend te constateren “dat hij nog een matje nodig heeft om eronder te leggen”. Gelukkig staken ze niet bij bol.com. Het plan is om in de week op de Zwift te trainen, en dan in het weekend de hele omgekeerde beweging te maken, om zo dan weer buiten te kunnen gaan trainen.

Zij blijft er stoïcijns bij. “Allé jong, ‘t is nog vier maand! Sebiet zijt ge overtraind”.