De Giro is gestart!
Met de ploegvoorstelling en de start van de eerste
rit had ik het echt wel moeilijk.
Nog maar een keer geconfronteerd worden met de
leegte die Michele achterlaat
. wennen zal het nooit! Ongewild dwalen je gedachten af naar zijn
weduwe en zn tweeling en komt je gemoed vol..... Zo erg! Ik ben ervan overtuigd dat ons team er alles zal aan
doen om Michele gepast te eren, al blijft het natuurlijk koers
en dat moét
ook! Ik was het aan mezelf verplicht om hier bij te zijn, en de jongens die van start gingen persoonlijk te komen steunen!
Ik kwam met gemengde gevoelens naar Sardinië, maar
het warme onthaal door mijn supporters heeft me écht wel deugd gedaan! Natuurlijk heb ik spijt dat ik er niet bij ben! Stel
je voor: de 100ste Giro die start in Sardinië, mijn heimat! Maar het is niet anders!
Mijn herstel verloopt gunstig en ik focus me nu
vooral op mijn terugkeer in het peleton!
Waar wanneer precies? Er zijn wel wat pistes
. maar wat eerst komt, komt
eerst
te vroeg hernemen is een risico dat ik niét wil nemen! Ook aan mijn
programma wordt nog wat gesleuteld.
Zondagavond eindigde de derde etappe niet eens ver
van mijn ouderlijk huis! Speciaal toch!
En toen verliet de Giro Sardinië
. Een raar gevoel
dat ik niet mee ben, maar een vaarwel is het zeker niet, eerder tot ziens!
|