Vandaag was een emotionele dag. De dag dat m'n lieve tante is overleden. Na een erg moedige strijd.

Ik mis ze nu al, ook al zag ik ze niet zo vaak. Ik ben wel blij dat de ganse familie nog afscheid heeft kunnen nemen van haar.

Nog eens een dikke knuffel geven, nog eens een zoen en nog zeggen wat er nog gezegd moest worden...

Ik heb enkele dagen geleden gevraagd of ik nog een keertje met haar op de foto mocht - de vorige keer was trouwens ongeveer twintig jaar geleden...

Ze deed het met veel plezier. Die foto zal altijd veel voor me betekenen. Wat ben ik er gelukkig mee...

Wanneer het tijd was om te vertrekken zei tante nog: "we zien wel wanneer we elkaar terug zien hé!"

Voor mij was het goed zo - geen afscheid maar een tot ziens.

Die lieve tante - wat een vechter - wat een inspiratie.

Tot ziens!