Het is inmiddels terug november. Mijn laatste berichtje in deze blog plaatste ik op 2 januari van dit jaar. Over clichés en stokpaardjes ging het toen... Om daaraan vast te knopen kan ik alvast stellen dat het jaar voorbij is gevlogen...
Hoewel ik in deze blog niet veel heb geschreven, ben ik gedurende het jaar wel druk bezig geweest met drie andere blogs. Het bloggen heeft me dus wel gegrepen, ook al is dat niet bepaald zichtbaar geweest in deze blog. De dagen beginnen al serieus te korten. Misschien zitten mensen wat meer binnen en hebben ze wat meer tijd om te lezen. Want dat is toch wel iets dat bloggers zich afvragen... Wordt wat ik hier schrijf nu eigenlijk wel gelezen en zo ja, door wie...
Een schrijver ben ik eigenlijk altijd wel geweest. Dat is begonnen toen ik 10 of 11 jaar was denk ik. Toen ben ik begonnen met een dagboek bij te houden en met brieven te schrijven. Heel veel brieven. Ik heb in mijn jeugdjaren mogelijks wel duizend brieven geschreven... Nu wordt er al een iets doorgestuurd per e-mail of sms of via Facebook, Instagram of Messenger. Die media lenen zich vaak toch niet echt tot het betere schrijfwerk... Lijkt me wel iets voor de kerstkaartjes dit jaar. Ik zal misschien nog eens echt in mijn pen kruipen zoals in de goede oude dagen. Nog eens vragen hoe het met de mensen gaat - wat ze zoal hebben gedaan het afgelopen jaar en misschien een anekdote uit mijn eigen avonturen delen. Zo rond Kerstmis denk ik, zullen de mensen misschien toch nog eens vijf minuten neerzitten om iets te lezen.
